ရာစုသစ္ၿမစ္က်ဥ္း (၁)

Thursday, October 9, 2008

ဒီကဗ်ာေလးကိုေရးတဲ့ စီစဥ္သူ သူငယ္ခ်င္း မိုးေက်ာ္သူ တစ္ေယာက္..ဒီေလာကၾကီးထဲမွာမ႐ွိေတာ့တာ ႏွစ္ ႏွစ္ေလာက္႐ွိေတာ့မယ္။
သူဘာေၾကာင့္ ဘယ္လိုဆံုးပါးသြားခဲ့ရတယ္ဆိုတာေတာင္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းၾကီးေတြၿဖစ္ခဲ့ရက္နဲ႔ မသိခဲ့ၾကဘူး..သူ႔ေနာက္ဆံုးခရီးကိုပို႔
ေဆာင္ေပးဖို႔ေနေနသာသာ..သူဆံုးၿပီးသံုးလေလာက္ၾကာမွသိခဲ့ရတဲ့ဘ၀..
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္းကိုယ့္ေန႔ရက္ေတြကို
အသည္းအသန္ၿပန္တည္ေဆာက္ေနခဲ့ရတာကိုး.
.႐ွိရင္ဘယ္ေတာ့မွ မတည့္တတ္ေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါရယ္ေမာဖို႔ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္တဲ့အခါေတြမွာ
သူ႔ကိုသတိရတတ္တယ္..သူကရယ္စရာေတြအၿမဲေၿပာၿပီး စေနာက္ေနတတ္တာကိုး...သူဆံုးၿပီးကာစက..
လံုးခ်င္းတစ္အုပ္ေရးေတာ့သူ႔နာမည္နဲ႔ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ထည္႔ေရးၿဖစ္တယ္..သူ႔႔ပံုအတိုင္းေပါ့..
သူသာသိရင္ ကိုယ့္ကိုဘယ္လိုမခံခ်င္စရာေကာင္းတဲ့စကား
လံုးေတြနဲ႔ ေ၀ဖန္ဦးမလဲသိခ်င္ေနမိၿပန္တယ္...
ခ်စ္ေသာသူငယ္ခ်င္း..ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ လို႔...


ၾကည့္ခြင့္
ေလွာင္ေၿပာင္ပ်က္ရယ္ ရက္စက္တဲ့စကားေတြကို
အၿပင္းစားအက္စစ္အၿဖစ္ကိုယ့္နားထဲကို
ေလာင္းထည့္ေပးလိုက္ပါ…ေမ။
ၾကင္နာဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့ ညိႈ႔မ်က္၀န္းကို
မာယာဆိပ္ၿပင္းၿမားတစ္စင္းအၿဖစ္
ႏွလံုးသားတည့္တည့္ထိခ်က္မွန္ေအာင္
ပစ္လႊတ္လိုက္ပါ..ေမ.။
စပါးလံုးတစ္ေထာက္ အေရၿပားေပၚကအဆင္းကို
ၿပဳစားတတ္တဲ့ေမွာ္ဆရာအၿဖစ္ခႏၶာကိုယ္ကို
ၿပဳစားခိုင္းလိုက္ပါေမ..။
သေရာ္အ႐ြဲ ႔တိုက္နိမ့္က်တဲ့အေတြးမ်ားကို
မေကာင္းဆိုး႐ြားတေစၦအၿဖစ္၊ေၾကာက္လန္႔သြားေအာင္
ေၿခာက္လွန္႔ေစပါေမ..။
အတၱၾကီးတဲ့မာန္စိတ္ေတြကို
မာန္တက္တဲ့ေခြးတစ္ေကာင္အၿဖစ္က်ားစြယ္တိုက္
ႏွလံုးသားကိုကိုက္ခိုင္းလိုက္ပါ….ေေမ..။
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ ေမတၱာမဖက္
သစၥာမဲ့အခ်စ္ေတြကို ေသာႏုတၳိဳရ္ လႊသြားနဲ႔
ႏွလံုးသားကိုတိုက္မႊ တစ္စစီၿဖတ္ခ်လိုက္ပါ..ေမ။
ဒါေပမယ့္ေမ…စိန္ေခၚၿပိဳင္ပြဲ
သစၥာသံမိႈ႐ုိက္ႏွက္ ၊ေမတၱာအၿဖဴေရာင္နဲ႔
ငါ့ႏွလံုးသားဗိမၼာန္က ၿမင့္ၿမတ္တဲ့စိတ္တန္ခိုးနဲ႔
႐ံႈးနိမ့္သြားတဲ့မင္းရဲ ့သစၥာပ်က္ၿဖစ္ရပ္
က်ဆံုးခန္းတစ္ရပ္ကို
ကိုယ္ၾကည္႔ခ်င္လို႔ပါ..ေမ။
မိုးေက်ာ္သူ