ရာစုသစ္ၿမစ္က်ဥ္း (၁)

Friday, October 3, 2008

ႏွင္းစက္ စက္၀ိုင္း
ေဟာင္းႏြမ္းေနပါၿပီ
ဒါေပမယ့္..သစ္လြင္ေနဆဲပဲ။
ထာ၀ရမိသားစုထဲမွာ
ရာသီညီအစ္မ
ကၾကိဳးသံုးကြက္
စိတ္ပ်က္စရာကၿပၾက
လရယ္…ၾကယ္ရယ္…ေနမင္းရယ္..
ကြယ္လိုက္လင္းလိုက္
အိပ္ငိုက္သူမ်ားလည္း႐ွိရဲ့..။
လႈပ္ႏိႈးၾကၿပန္ေပါ့
ၿဖဴေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ေငြမႈန္ေတြ
ေ၀ဒနာ႐ွိသူမ်ားဒါဏ္ရာသစ္ၾက
အၿဖစ္မ႐ွိသူတခ်ိဳ ႔ကေတာ့
ေအးၿမႏွင္းမႈန္ေတြဟာ
လူမမာတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာထက္က
ေခၽြးစက္ေတြလို႔ယူဆၾက။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့
တစ္ေက်ာ့ၿပန္လာဦးမယ္
ဧည့္သည္ဆိုတဲ့အမည္နာမ
ႏို၀င္ဘာလတိုင္းမွာဧည့္စာရင္းတိုင္ဦးမယ္
တကယ္ဆိုရင္
နဂိုတည္းက႐ွိတဲ့ေလာက
ေလာကထဲကလူသား
လူသားေတြထဲကဘ၀
ဘ၀ေတြထဲကဒသန
ဒသနေတြထဲက ႏွင္းစက္ေအးၿမ
ႏွင္းစက္ေအးၿမေတြနဲ႔ေလာက
……………
လူမမာမ်က္ႏွာထက္က
ႏွင္းစက္ပြင့္ေတြက
နိမိတ္ပံုလွလွ ေၿပာၿပေနၾကလိမ့္ဦးမယ္။ ။
ဧထက္

ခါကာဘိုရာဇီမွပိတ္စမ်ား
ေကာင္းကင္ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရ
ဘာသာၿပန္ၿပစရာမလို
ခါကာဘိုရာဇီကိုလည္းသိၾကတယ္။
ဦးတည္ရာမဲ့၊ကစဥ့္ကလ်ား
အေတြးအေခၚဆံုးပါးတိမ္ညြန္႔ေတြ
ေလခၽြန္သံတစ္ခုရဲ့လားရာအရပ္ဆီ
႐ွပ္တိုက္ေၿပးလႊား
အက်ီ ၤပါးပါးေတြခ်ဳပ္႐ိုးမခိုင္ၾက႐ွာ။
ငါ့တစ္ရပ္သာသာအရပ္က
ေၿခာက္ကပ္ကပ္ေလွာင္ရယ္သံ
ဖိနပ္တစ္ရံကို ပါးလ်ကုန္ဆံုးေစခဲ့…။
ငါ့ဦးထုတ္အေပၚမွာ…
ငါ့ဖိနပ္ေအာက္မွာ…
ေနာက္ၿပီးေတာ့ငါ..
ဖြာလန္က်ဲပိတ္စတခ်ိဳ ့နဲ႔
စက္ခ်ဳပ္သမရဲ ့ခ်ဳပ္႐ိုးမေသသပ္မႈအတြက္ကိုေတာ့
ရယ္ေမာၿခင္းေတြေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ၾက။
သဘာ၀….တဲ့
ငါဘာမွမေၿပာေတာ့ပါ
ေဟမာေန၀င္း သီခ်င္းတစ္ပိုင္းတစ္စ
ငါ..အလြတ္ရေန
“တိမ္ေတြၿပန္လာတာ
ေမာ့ၾကည့္လို႔သီခ်င္းဆိုတာေကာင္းတယ္”..။
ဧထက္