စိတၱဇ ကဗ်ာမ်ား

Thursday, October 12, 2017

စိတၱဇ ၁
---------------------------------------
လွမ္းဝက္ေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္ေတာ့ 
ေနာက္ဆုုတ္ခြင့္ရခ်င္တယ္ ..
စြယ္စံုုဆင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ 
ေၿခလွမ္းမ်ိဳးေတာ့ မဟုုတ္ပါဘူး ..
စူးစိုုက္နစ္ဝင္ေနတဲ့ၿမားခ်က္ 
သက္သာလိုု သက္သာၿငားရယ္ပါ ..
ေလာကမွာ 
ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ဆံုုးမရတာ အခက္ခဲဆံုုးပါပဲ
စိတ္ဟာ တိမ္မေယာင္နဲ႕ နက္ ခဲ့တယ္
လိပ္ၿပာဟာ ၿငိမ္မေယာင္နဲ႕ လိႈင္းထလြယ္ ...
၁၊ဇူလိုုင္၊၂၀၁၆

စိတၱဇ ၂
----------------------------------------------------------
တစ္ေယာက္တည္းဆိုတဲ့စိတ္က
ငါ့ကိုယ္ငါ ျဖိဳခြဲပစ္လိုက္ေစမိ
အစိပ္စိပ္ အျမြာျမြာ
မၾကာခင္ ငါ.... အားလံုး
ျပန္လည္ေပ်ာက္ဆံုးသြား
စကားလံုးမ်ားသာ က်န္ခဲ့ တနင့္တနဲ ..
သီျခားစီျဖစ္တည္ေစဆိုတဲ့ 
က်ိန္စာဟာ ဘယ္ေသာခါမွခြာခ်မရ
တစ္ဘဝစာ....
၃၊ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၃
-------------------------------------------
အသံေတြ တိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္
ငါ့ကမၻာဟာ အသံမဲ့
ခဏၿပီးခဏ ေသဆံုုးေနတဲ့စိတ္ဟာ
အရိပ္တစ္ခုုလိုု ငါ့အေပၚမွာထိုုးက်
မရႏုုိင္မွန္းသိေနတဲ့ အလင္းေတြကိုု ရွာေဖြရင္း
ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ခါးသက္ေနမိ
၃ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၄
----------------------------------------
မေတြးၿဖစ္ေတာ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာဟာ
မရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္း
အဲဒီသီခ်င္းက ေသြးနည္းနည္းေအးတယ္
မတီးၿဖစ္ေတာ့တဲ့ ဂီတကေတာ့
အိပ္မက္ရဲ႕ အေဆာင္အေယာင္
ဒီအေမွာင္ကိုု ေက်ာ္ရတာ နာနာက်င္က်င္
အသံတခၽြင္ခၽြင္နဲ႕
ဘဝထဲ လာစိုုက္ေနတဲ့ ကံတရား 
ဒီသံသရာ တံတားကိုုေက်ာ္ရင္ .....
၃ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၅
---------------------------
ရပ္ေနမိတဲ့ စိတ္ကမ္းပါးက ..
မတ္ေစာက္လြန္းလွခ်ည့္
မသိစိတ္နဲ႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ခုုန္ဆင္း
အသိစိတ္နဲ႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆင္ၿခင္
ကမ္းမၿမင္ လမ္းမၿမင္ ေမတၱာတရားက်ကာမွ
တစ္ဘဝလံုုး လာမွားေနခဲ့ ...ငါ့ဆီ ..
၃ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၆
----------------------------------
သိမွတ္မဲ့ ၿခယ္သ လုုိက္မိေသာ ရနံ႕မ်ား
အၿပစ္ကင္းခ်င္မိေသာ ခ်စ္ၿခင္းမ်ား ..
စိတ္တစ္ခုုဆီေရာက္ဖုုိ႕ ၅ မိနစ္အလိုု
ဘဝကိုု ေနာက္ၿပန္လွည့္ဖိုု႕ရာ မၿဖစ္ႏုုိင္ေတာ့
မွားၿပီးရင္း မွားေနခဲ့တဲ့ကမၻာ
ဒီတစ္ခါလည္း ငါမွန္ပါတယ္ ...
၄ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၇
---------------------------------
ဘဝအဆက္ဆက္က အမွားေတြ
ခုုမွ လာမွန္ေနပံုုမ်ိဳးနဲ႕ အေၾကေၾကအကြဲကြဲ ...
ဒါဏ္ရာအနာတရေတြက တလက္လက္နဲ႕ေတာက္ပ
သိပ္ .. ... လွ ..... တာ ......ပဲ ...... တဲ့လား ...
ရြာခ်ခဲ့တဲ့ မိုုးေရစက္ေတြေအာက္မွာ
“ဝဋ္ေၾကြး” ဆိုုတာကိုု ၿပံဳးၿပီး ၾကည့္ေနမိ ...
ဘယ္ေတာ့မွမတိတ္ေတာ့လည္း ရွိေစေတာ့
ေလာကဓံကိုုက ေခ်ာ့လုုိက္ ေခ်ာက္လိုုက္နဲ႕ ..
မေသခ်ာမႈေတြသာ ေသခ်ာတဲ့ေလာကထဲ
ဖမ္းမိလုုိက္တဲ့အၿပံဳးကတင္ .. ခုုအရံႈးနဲ႕ ေၾကတယ္ ..
၄ ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၈
---------------------------------------------
ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ခြဲၿဖိဳပစ္လိုုက္တဲ့ညမွာပဲ
ငါဟာ အက်အန ၿဖစ္တည္သြားခဲ့တာ ..
သံသရာဟာ လြမ္းဖြယ္အတိ
အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ အရာရာဟာ ေပ်ာက္ဆံုး
ကံတရားက အဲဒီလိုု က်ိန္စာမ်ိဳးနဲ႕
အဖန္ဖန္ အခါခါလာတယ္ မေၿပာင္းလဲ
ေၿပာင္းလဲပစ္လုုိက္ရတဲ့ စိတ္မွာသာ
ဒါဏ္ရာေတြနဲ႕ ...
၅ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၉ 
----------------------------------
မသိစိတ္နဲဲ႔ ရေနတဲ့ အႏၱရာယ္ အေငြ႕အသက္
အသိစိတ္နဲ႕ ေကြ႕ေရွာင္လုုိက္ရတဲ့ စကားလံုုးမ်ား
ဘာလိုု႕မ်ား တစ္ဘဝလံုုးက လာလာခါးေနတာတဲ့လဲ
အင္ဂ်င္ထဲမွာဆီလက္က်န္မရွိသေလာက္ 
လက္ထဲက မီးေတာက္ၿပာလဲ့လဲ့ေလး ပစ္ထည့္ပြဲသိမ္းလိုုက္ရ ေကာင္းမလား
ခါးလက္စနဲ႕ ခါးေနပါေစေတာ့ ..
၁၀ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၁၀
-----------------------
သံသရာအဆက္ဆက္ ၿပတင္းမွာ 
စိတ္ကူးသက္သက္နဲ႕ လင္းညိဳေနမိ
တြင္းဆံုုးထိက် သက္ၿပင္းေတြ ..
တီးလက္စ လက္ကြက္ၿပင္းၿပင္းေတြကိုု ခဏရပ္
အနာဂတ္ဆီ ပ်ံသန္းၾကည့္တဲ့အခါ 
ဘာဆိုု ဘာမွၿပန္ပါမလာခဲ့ဘူး ..
ငါမရူးပါဘူးဆိုုတဲ့ အရူးတစ္ေယာက္ရဲ႕အေတြးနဲ႕
ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ေငးၾကည့္ေနမိ
အရွိတရားက တစိမ့္စိမ့္ ခါးတယ္ ...
၁၁ - ၁၃ ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၁၁
----------------------------------------
လမ္းကေလးအတုုိင္း တေငြ႕ေငြ႕ ေလွ်ာက္ခဲ့မိတာပါပဲ
ၿပန္ေကာက္ယူလာစရာ အရိပ္ေတြမရွိခဲ့ဘူး ....လိုု႕ ေပ်ာ္မိ
အနာဂါတ္ကိုု ၾကည့္မိေတာ့ ဆက္မက္စရာ အိပ္မက္ေတြလည္း မရွိေတာ့... 
ပကတိ ဟင္းလင္းၿပင္ ...
၁၄ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၁၂ 
----------------------
တကယ္လို႔မ်ား... တဲ့
မျမင္ႏိုင္တဲ့လမ္းေတြေပၚ
စမ္းတဝါးဝါး ေလၽွာက္မိၾကရင္း
အဲဒီ သီခ်င္းဟာ ေဝဝါးလာ
ရေသ့စိတ္ေျဖႀကိဳးကြင္းမ်ား
စိတ္အဆာေျပ အနမ္းမ်ား
ဟန္ေဆာင္ေမ့ေလ်ာ့ထားတဲ့ ေမးခြန္းမ်ား
အရာအားလံုးက သပ္ရပ္ေသခ်ာစြာ..
စမ္းေခ်ာင္းနံေဘးက အိမ္ကေလး
ဒါဏ္ရာအနာတရေတြနဲ႔ ေလာကဓံ
မပန္ျဖစ္ခဲ့ေသာပန္းမ်ား
တရားသေဘာအားလံုး လက္ေတြ႕က်က်
ဒီေန႔က်ကာမွ
စိတ္ေတြက တြင္းဆံုးက်ေနခဲ့
၁၆ ဇူလိုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၁၃
------------------------------------
လက္ေတြ႕ငရဲခန္းကခ်ိဳသေယာင္နဲ႔
စိတ္ကူးအိပ္မက္အေရာင္က ပိုေမွာင္တယ္
ေၾကကြဲလြယ္တတ္သူေတြခ်ည္းပါပဲ
အားနည္းလာခ်ိန္တိုင္းမွာ 
မ်က္ရည္က်တတ္ဖုုိ႕
အခ်ိန္တိုုင္း ေတာင့္တင္းထားခဲ့ရ
ဒီ ဘဝက စကားသိပ္ဝဲတယ္
အလယ္လူတစ္ေယာက္အတြက္က်ိန္စာ
ဘယ္သူလာေရးမွတ္ထားခဲ့တာပါလိမ့္
သံသရာဟာ တၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႕ ေသြးေအးရက္စက္
ကပ္ေလၽွာက္မိတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္ပါးက နက္တယ္
ယံုလြယ္သူေတြမဟုတ္ပဲ ယံုခဲ့မိၾက
သတိလက္မလြတ္ပါပဲ အသိေတြ လႊတ္ခ်ခဲ့မိၾက
အမွားေတြနဲ႕ မွန္ေနခဲ့မိ
ခုုထိေတာ့ ဗလာအေရာင္နဲ႕
ကံၾကမၼာက ငါတုုိ႕အေပၚ
ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေနတုုန္း ...
၁၇ဇူလိုုင္ ၂၀၁၆

စိတၱဇ ၁၄
---------------------------------
သံသရာကရွည္လြန္းေတာ့
စိတ္ကိုရွည္ရွည္ထားေနရ
ေနရေတာ့ ခဏ ဆိုုေပမယ့္
ေသမယ္ဆိုၿပန္ေတာ့ ၾကာလြန္း
ၿငိေနတဲ့ မစြန္းရင္းေတြနဲ႕ 
သိေနတဲ့ နစ္မြန္းၿခင္းေတြ ....
အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ 
ၿဖတ္သန္းခြင့္မရွိတဲ့ အေရာင္ေတြ
တေငြ႕ေငြ႕ ေလာင္ကၽြမ္းက်န္ရစ္
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဆိုုတာကလည္း
ေသြးသိပ္နည္းတာပဲ .. တဲ့
အစိမ္းေသ ေန႕ရက္ေတြ
ၿပန္ႏႈတ္သိမ္းလိုုက္မိတဲ့ စိတ္မွာ
ဘာမွၿပန္ပါမလာေတာ့ဘူး
အရူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဗလာနယ္
ေနကြယ္တုုိင္းက်က်လာတဲ့ မ်က္ရည္
ဒီပန္းခ်ီကားခ်ပ္က 
လက္စသပ္လိုု႕ မရေတာ့ ...
၁၈ဇူလုုိင္ ၂၀၁၆

------------------------------------------------
အေရးေပၚေခၚၾကည့္လိုက္မိတဲ့စိတ္က
အသိျပန္မလည္ လာေတာ့ဘူး
သိခဲ့ဖူးတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ 
သံသရာတေလၽွာက္ ပါမလာေတာ့သလိုမ်ိဳး
စိုးရိမ္ဒီေရက အေရးေပၚအေျခအေနကို ဖံုးလႊမ္းသြား
စကၠန္႔တံေတြက .. အေျပးအလႊားနဲ႕ ..
ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အသက္မဲ့စြာ ေခါင္းခါျပခံရသလိုမ်ိဳး
ရိုးရိုးစင္းစင္းေလး ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တာပါ ..
ႏွလံုးသားနဲ႔ ရင္းခဲ့ရတဲ့အရာတိုင္းက 
ထိလြယ္ခိုက္လြယ္ ေပ်ာက္လြယ္ ရွလြယ္ ..
မလြယ္ကူခဲ့တဲ့ အရာတုုိင္းဟာ ဒါဏ္ရာပါပဲ
နာက်င္ဒီေရဟာ တရိပ္ရိပ္နဲ႕ အဲဒီစိတ္ကိုုႏွစ္ၿမဳပ္ပစ္လိုုက္
မ်က္စိတစ္မွိတ္ေလးပါပဲ ...
လွ်ပ္ၿပက္သလိုု လင္းလက္ေတာက္ပသြားခဲ့
မင္သက္က်န္ေနခဲ့တဲ့ တဒဂၤ
လူအ တစ္ေယာက္ရဲ႕ဂီတလိုု ...
ဆြံ႕ အ တိတ္ ဆိတ္
အဲဒီစိတ္က ၿပန္မလည္လာေတာ့ဘူး ...

၁၉ဇူလိုုင္၂၀၁၆ - ၅ၾသဂုုတ္၂၀၁၆