ၿဖစ္တည္ဆဲပံုၿပင္ေဟာင္း

Tuesday, March 10, 2009

ျဖစ္တည္ဆဲပုံျပင္ေဟာင္း
အလင္းေတြနဲ႔ၿမိဳ႕တည္ခဲ့သူဟာ... သက္တံ သူပုန္ျဖစ္တယ္...
အေမွာင္ကေတာ့ ခန္႔ထည္နက္႐ႈိင္း... သမိုင္းလည္းႀကီးေလရဲ႕။
အပ်င္းေျပသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရဲ႕ေလွာင္ရယ္သံနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူတဲ့ဂီတဟာ
ၿပိဳက်သြားခဲ့ရတဲ့... ငါ့အလင္းၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ ငိုညည္းသံျဖစ္တယ္... ။
တကယ္ဆို...
ေတာင္ခိုးေတြက...
မႈိင္းညိဳအုံ႔ဖဲြ႕
ေနခဲ့သင့္တာေပါ့... ။
မာယာဆိုတာကေတာ့ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ့ေျမေခြးလိုပဲ...
ခ်ဳိေတာ့ ခ်ဳိပါရဲ႕... ဒါေပမယ့္... ဟမ္းမေလာ့ပန္းျဖဴေတြလုိပဲ...။
သိရဲ႕လား...
ဘုရားသခင္ကေကာ ျဗဟၼာႀကီးေလးဦးကေကာ မဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့...
လူ႔အႏၶေတြ
မီးေတာင္ေပါက္ကဲြသလို ဒရေဟာသြန္းက်ဲေပါက္က်လာၾက...
ေကာင္းကင္မွာ ပန္းမပြင့္ေတာ့တာ ဆန္းသလား... ။
ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ေတြ စြန္းေပၿငိမ္းေအးေနတဲ့ညက...
ငါ့ၿမိဳ႕ကေလး...
အလင္းအုံ႔ပ်ပ်ေလးေတြကို...
စစ္ေလ်ာ္ေၾကးေပးလိုက္ရေလရဲ႕။ ။


မေနာ္ဟရီ - မီးၿပတိုက္အလြန္ ကဗ်ာမ်ား
ဟန္သစ္၊ အမွတ္စဥ္ - ၁၀၀။