အသံဗလံမ်ားနဲ႔သိမ္းတင္သား

Saturday, March 7, 2009

အသံဗလံမ်ား

စကားလံုးမ်ားကခုန္ေနၾကသည္။အယူဝါဒမ်ားကားငိုက္ၿမည္းလ်က္။ဆြံ႕အေနသည့္ပင္လယ္
သည္ဘာသာစကားအားလံုးကိုသိမ္းဆည္းထားလိုက္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း၊ခိုင္လံုေသာ၊သတင္းရပ္
ကြက္ကဆို၏။စကားလံုးမ်ားအၿငိမ္းစားရသြားၿပီ။နံရံမ်ားမရွိေတာ့ၿပီၿဖစ္ရာ၊ၾကယ္စံုေသာည.
ပန္းခ်ီကားကိုသင္လည္းအခမဲ့ၾကည့္ရႈခြင့္ရပါၿပီ။ပင္လယ္ေအာ္သံသည္ကဗ်ာဆရာေအာင္ဘ
ညိဳ၏မူပိုင္စကားလံုးၿဖစ္ၿပီးအဆိုေတာ္ေလးၿဖဴကစိတ္ေလ်ာ္ေၾကးၿဖင့္သီခ်င္းလုပ္ပစ္လိုက္၏။
ပင္လယ္ရယ္သံကားေမာင္မ်ိဳးမင္း၏ရင္တြင္းၿဖစ္ဟုသိရသလို၊နီကိုရဲ၏ဇာတ္လမ္းၿဖစ္ေၾကာင္း၊
အမွန္ကပင္လယ္သည္ဆြံ႕အေနသည္မွာၾကာခဲ့ၿပီ။အယူအဆမတူသူမ်ားၾကမ္းတစ္ေၿပးတည္း
မထုိင္လိုၾကပါ။ၾကမ္းၾကားေလႏွင့္ဗူးခါးေရသည္အလြန္ပင္ေအးၿမသည္ဟုအဆိုရွိရာ၊သင္လည္း
သံုးေဆာင္ၾကည့္ေစလိုပါသည္။ေလကိုေသာက္ရင္းေရကိုဝတ္ဆင္ပါ။ကၾကီးမွ..အထိသိရံုမွ်ၿဖင့္
ဘဝင္မၿမင့္သင့္ပါ။သရမ်ားသိရန္လိုၿပီးသဒၵါနည္းနည္းတတ္ရန္ေတာ့လိုပါသည္။အယ္လ္ဖာ၊
ဘီတာ၊ဂမ္မာ၊လမ္ဗဒါ၊ၿမဴ၊ဖိုင္တို႔ကိုပင္လယ္ထဲသြားပို႔ေပးပါ။..လိုအပ္သေလာက္သာသိၿပီး.
လြဲမွားစြာ..အသံုးခ်မိလ်င္..အႏၱရာယ္မ်ားလွပါ၏။သိပၸံေမာင္ဝ၏ဇာတ္လိုက္၊ေမာင္လူေအးကို
ေအာ္တိုေရးခိုင္းပါ။သူ႔တြင္.ေအာင္သိန္းဆိုသည့္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေကာက္ရထားသည္။
“လူတကာဒုကၡေရာက္လ်င္..ေအာင္သိန္းကားမေပ်ာ္သည္မရွိ.. ”ဟု..ဆရာေစာေတာင္ရြံ႕
ေၾကာက္ရေသာ..ကိုေအာင္သိန္းတစ္ေယာက္မာေသးရဲ႕လား။ဆရာေစာ..တပည့္တစ္ေယာက္
ဆရာဝန္ၿဖစ္သြားသတဲ့.။ၿပီးေတာ့..လူတကာကိုေဆးတစ္မ်ိဳးတည္းေပးကာ.ေဒါက္တာပါရာဟု
..အႏြတၱညာ..မွည့္ထားေသး၏။ပါရာေနရာတြင္..အက္ဆီတိုင္အုပ္စုသြင္းထားသည့္ေဆးကို
..ထိုဆရာဝန္ကအမည္မွားၿပီး..(ပါရာစီတေမာ)ဟုေခၚေန၏။ကိစၥမရွိပါ။ပါအက္စီတေမာ..
ဟုမေခၚလည္းကိစၥမရွိပါ။ဆရာဝန္ၿဖစ္ၿဖစ္..ဘုန္းၾကီးလူထြက္ၿဖစ္ၿဖစ္.ပါရာစီတေမာေသာက္ႏိုင္
ပါသည္။စာဖတ္ရင္းေသာက္ေသာက္၊ေခါင္းမူးလို႔ေသာက္ေသာက္၊ေဒါက္တာပါရာ(စိတၱဇ)ထံမွ
အခမဲ့ယူႏိုင္ပါသည္။ကလီေရွးသည္နစ္ေရွးႏွင့္အမ်ိဳးေတာ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ေၿပာေနသည့္..
ေဝဖန္ေရးဆရာအညံ့စားတစ္ေယာက္၊ေဒါက္တာပါရာထံပို႕ၾကပါ။အက္ဇရာေပါင္းသည္ေကာက္
ညွင္းေပါင္းအလြန္ၾကိဳက္ေသာၿဒပ္ေပါင္းတစ္ခုသာၿဖစ္ၿပီး၊မိုဆိုလီနီသည္ဆိုနီကာလာတီဗီကံစမ္း
မဲေပါက္သြားသၿဖင့္..အလြန္ေပ်ာ္ေန၏။ဆရာသစၥာနီတစ္ေယာက္..ဆင္ဖိုးထြန္းထံသြားကာ.
.ဆင္ဖမ္းနည္းသင္ေန၏။လၿပတ္က်ဴရွင္တက္ေန၏။ဆင္တစ္ေကာင္ဖမ္းၿပီးေဝဖန္ေရးဆရာ
ဦးဗ်စ္ထူမ်ားကိုလက္ေဆာင္ေပးရန္ဟုယူဆရေပသည္။ပရမ္းပတာဟုထင္ရသည့္တခ်ိဳ႕႕
ကိစၥမ်ားသည္စနစ္တက်သင္ၾကားခဲ့ရေသာပရမ္းပတာမ်ားၿဖစ္၏။
ဤတြင္..ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ၿပီး၏။
ပရမ္းပတာေတြလုပ္ႏိုင္ေအာင္စနစ္တက်သင္ယူခဲ့ရသည္မ်ားးကိုမိတ္ေဆြတို႔ရိပ္မိပါေစ..။

စာေပေဝဖန္ေရးဆရာတစ္ေယာက္သာဒီစာေတြဖတ္မိရင္ေတာ့ေတာ္ေတာ္အာရံု
ေနာက္ၿပီးအရြယ္က်သြားမွာပဲဗ်ာ..။ၿပီးေတာ့လည္း..ပြစိပြစိနဲ႔..ၿမန္မာစာေပေလာ
ကေတာ့ဘာၿဖစ္ပါၿပီ..ညာၿဖစ္ပါၿပီ..လုပ္ဥိးေတာ့မွာအေသအခ်ာပဲ။ဆရာတို႔ခင္ဗ်ား…
ဖတ္မရရင္မဖတ္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ..။ဇာတ္ကေလးတစ္ခုေၿပာပါရေစ။ထိုးဇာတ္ေပါ့ဗ်ာ။
တစ္ခါကလိုင္းကားတစ္စီးေပၚမွာအရက္ေသာက္လာတဲ့လူတစ္ေယာက္ပါသတဲ့။
အရက္သမားလို႔မေၿပာဘူးေနာ္။အရက္ေသာက္ထားတယ္လို႔ပဲေၿပာတာေနာ္....။
အရက္နံ႕ေတာ့ထြက္တာေပါ့ခင္ဗ်ာ။..ရမ္းကားဆဲဆိုၿခင္းလည္း.....မလုပ္ပါဘူး။
အရက္သမား....(ဆိုပါစို႔ရဲ႕)......ဘက္ကၾကည့္ေတာ့လည္း ဘတ္စကားပဲဗ်။ .
ပိုက္ဆံေပးႏိုင္ရင္ တက္စီးလို႔ရတာေပါ့။အရက္သမားးမစီးရ လို႔စာကပ္ထား
တာမွ .မဟုတ္တာ။ ၿပီးေတာ့..မူးၿပီးရစ္တာ...ရိတာလည္းမဟုတ္။ မသကာ..
.အနံ႔ေလးထြက္ရံုပါ။....ဒါေပမယ့္မေသာက္တတ္တဲ့....သူအဖို႔..ကေတာ့..
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့....အရက္ကိုပဲ..ေသာက္ေသာက္........အနံ႔ကဆိုး
တာအေသအခ်ာပဲ။ဒီမွာတင္............မခံမရပ္ႏိုင္တဲ့....အဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္က..
“ ေဟ့..သူငယ္..ေမာင္ဘယ္သြားေနတယ္ဆိုတာသိသလား..”…
...................လို႔ေမးခြန္းေမးလိုက္ပါေလေရာ။အရက္သမားက..............
“ ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကိုၿပန္ေနတာဗ်..”
.............လို႔ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲၿပန္ေၿဖပါတယ္။....ဒီမွာတင္..အဖိုးၾကီးက.....
စိတ္ထြက္ထြက္နဲ႔ေငါက္ေတာ့တယ္။
“ငရဲသြားေနတာေဟ့……ငရဲကိုသြားေနတာ..”
............လို႔..လူၾကီးဆိုေတာ့..စိတ္တိုတိုနဲ႔လုပ္ေရာ...............။
အရက္သမားကဘာမွၿပန္မေၿပာပါဘူး။
“ ဗ်ိဳ႕..ကားဆရာ…က်ဳပ္ကားမွားစီးလာလို႔ပါ..ဆင္းပါရေစဗ်ာ..”
..............ဆိုၿပီးဆင္းသြားပါေလေရာ..။ဒါပါပဲ..........။....ထိုးဇာတ္ေလကဒါပါပဲ..။
ၿမန္မာစာေပခံုရံုးမွာ..တစ္ေန႔က်ရင္..အၿပစ္ခံရရင္........က်ဳပ္တို႔လည္းမကယ္ႏိုင္
ေတာ့ဘူး။သမိုင္းကတရားစီရင္..ရင္ခံရမွာပဲ..။..တစ္ကိုယ္ေတာ္လြတ္ေၿမာက္ေရး
ေတြဟာဖက္ဆစ္ဝါဒေတြကိုအသက္သြင္းးေနတာပဲ။အဆိပ္အေတာက္ေတြသြင္း
မလာပါနဲ႔။ဘာနဲ႔တဲ့..ေၿပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ဆရာတို႔ခင္ဗ်ာ.။
သိပ္လည္းေၾကာက္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ဆရာတို႔နဲ႔အတူမလိုက္ခ်င္
ေတာ့ဘူး။ကားမွားစီးမိတာကိုး..။ဆင္းသြားၿပီဗ်ိဳ႕….။တာ့တာ..ဘိုင့္ဘိုင္.။
သိမ္းတင္သား


ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။
စိတ္ထဲမွာအစိုင္အခဲေတြ၊ရႈပ္ေထြးေနတာေတြကိုဘာနဲ႔အန္ထုတ္ရမလဲစဥ္းစားေနတုန္းဒီစာ
ေလးကိုဖတ္လိုက္မိတာပါ။ဒါ..၁၉၉၇..သရဖူ..အမွတ္စဥ္..၃၂..က..သိမ္းတင္သားရဲ႕အသံဗလံ
မ်ားပါ။..အဲဒီေခတ္က..ကိုၾကြက္သတင္းေရးတာကိုဖတ္ၿပီး..ဒီေန႔ေခတ္သူတို႔ကိုယ္သူတို႔
သတင္းသမား၊ဂ်ာနယ္လစ္၊အယ္ဒီတာ၊ရီပိုတာဆိုတဲ့သူေတြကိုဂုတ္ကေနဆြဲေခၚၿပခ်င္ပါတယ္။
ဒါ..သတင္းတစ္ခုရဲ႕အစပဲရွိပါေသးတယ္။
သိပၸံေမာင္ဝႏွစ္တစ္ရာပြဲသြားၿပီးတစ္ခါတည္းသိပၸံေမာင္ဝပါအင္တာဗ်ဴးလုပ္ခဲ့ရမလားဆိုတဲ့သူ
မ်ိဳးေတြနဲ႔..ကလီေရွးနဲ႔နစ္ေရွးကိုဘာလဲစဥ္းစားေနမယ့္သူေတြ..ဆက္ဖတ္စရာမလိုတဲ့ပြဲေပါ့..။
ကၽြန္မလည္းအဲဒါၿပန္ဖတ္ၿပီးဘတ္စကားေပၚကေနေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးဆင္းခဲ့လိုက္ေတာ့မွလူလည္း
ေနသာထိုင္သာေတြရွိသြားေတာ့တာ။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ကိုၾကြက္..။ကိုၾကြက္ဆရာကိုကား
ေကာင္းေကာင္းေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီးကၽြန္မ..ကေတာ့လမ္းဆင္းေလွ်ာက္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္
ဆိုတာေလးလည္း..ကိုၾကြက္ဆီသတင္းပို႔ေပးၾကပါဥိး..။

မေနာ္ဟရီ