ေသသပ္က်နစြာေနၾကတ္သြားေသာေန႔တစ္ေန႔

Thursday, March 26, 2009

ေသသပ္က်နစြာေနၾကတ္သြားေသာေန႔တစ္ေန႔
ခပ္ညံ့ညံ့႐ုပ္ရွင္ကားတခ်ဳိ႕ထဲက...
နိမိတ္ျပ... ျပကြက္လို
ဖန္ခြက္တစ္လုံး ခြမ္းခနဲ က်ကဲြ...
ဖ႐ိုဖရဲလြင့္စင္ေၾကမြမႈဟာ
ကၽြန္မကမၻာျဖစ္လို႔ ... ။
လ်ွပ္စစ္ၾကိဴးတစ္ေလ်ွာက္
စီးဆင္းလာတဲ့အသံ
သံသယ၀င္မိျခင္းပထမ
ကၽြန္မ...
ယုံၾကည္လို႔မရခဲ့ဘူးေပါ့ ... ။
သိပ္ေသခ်ာခဲ့သတဲ့
ဆဲြအားမဲ့သြားတဲ့ကတၱရာလမ္းမရဲ႕အနက္ထည္
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရႏိုင္တဲ့ဆုံး႐ႈံးမႈ
တစ္စုံတစ္ခုမွ မွာၾကားမသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္း...
ကၽြန္မရင္တြင္းမွာ စစ္ေတြခင္းလို႔
သူငယ္ခ်င္းကို ျပန္လုေနမိတယ္
ဘယ္လိုစာတန္နတ္ဆိုးကမ်ား
လွည့္စား... ေျခမြ... ထားခဲ့ၾကတာပါလိမ့္။
ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲေရးပစ္လုိက္ဖို႔
တံခါးအဖြင့္မွာ...
အဲဒီမိုးေတြက...
ရြာလို႔ေကာင္းတုန္း...
ပ်စ္ခၽြဲခဲၽြ...
အျဖဴရင့္ေရာင္မိုးစက္မ်ား
ဒရေဟာသြန္းက်ဲရြာခ်
နတ္ဆိုးတစ္ပါးအမူးလြန္အန္ခ်လိုက္သလို
မိစၦာအလိုေတြပါ
ေရာေႏွာပါလာခဲ့ေတာ့တာေပါ့... ။
ၾကိဳးေလ်ာ့ဂစ္တာတစ္လက္ရယ္
အသစ္စက္စက္ ခႏၶာေဗဒစာအုပ္ရယ္
ကဗ်ာေတြအေပၚခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ရယ္
တစ္၀က္စီပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့အနာဂတ္ရယ္
သားေပ်ာက္ေတးနဲ႔မိခင္ရယ္...
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အမွန္တရားရယ္
အလန္႔တၾကား...
ကၽြန္မ ငိုမိတာ... ဆန္းလား... ။
ပဲခူးေကာလိပ္အလြန္ေလးသံၾကိဳး
အစိုးမရတဲ့မုိးရယ္
ပန္းတစ္ပြင့္မွမက်န္တဲ့
ပါးလ်တာယာအိုရယ္
ဆဲြအားမဲ့အနက္ထည္လမ္းမႀကီးရယ္
ၿပီးေတာ့... တာ၀န္မဲ့အရက္တစ္ခြက္ရယ္
ငယ္အိပ္မက္ေတြအားလုံးလြင့္စင္ကြယ္...
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း၀ိညာဥ္... ငိုေရာ့မယ္... ။
ေသသပ္က်နစြာ ေနၾကတ္ေသာေန႔တစ္ေန႔
မိုးသားတိမ္လိပ္တို႔ တရိပ္ရိပ္ၿပိဳက်
ကၽြန္မရဲ႕မိုးေရစက္ေတြ...
မင္း ေရ...
မိုးစစ္စစ္ေတြက ခုမွရြာတာ... ။

မေနာ္ဟရီ
ေရႊ၀တ္မႈန္၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ၁၉၉၅။


16 Comments:

mirror said...

အစ္မေရ..မုိးစစ္စစ္ေတြက ခုမွရြာတာ...တဲ့လား..
ခ်စ္စရာေကာင္းလုိက္တာ..အဲ့ဒိသံုးေလးကုိေလ..။

ေသခ်ာေလ့လာဖတ္ရႈသြားပါတယ္

လင္းဒီပ said...

ေသခ်င္းနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကို လြန္ဆြဲေနတယ္ လို႕ခံစားမိတယ္..
(မွားသြားလား မသိ)

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ခ်စ္တဲ့ မေနာ္ေရ...

ကဗ်ာေလးထဲမွာ...
အလြမ္းေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ခဲ့တယ္...

ဘာကိုမွန္းမသိ ရင္မွာ တစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္ၿပီး
ျပန္သြားရၿပီ...။

with love...

အိျႏၵာ said...

ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရႏိုင္တဲ့ဆုံး႐ႈံးမႈ
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရႏိုင္တဲ့ဆုံး႐ႈံးမႈ
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရႏိုင္တဲ့ဆုံး႐ႈံးမႈ

ရင္ေတြထဲ...နာသြားတယ္..အစ္မရယ္...

စကားလံုးေတြ..လွတာကရက္စက္လြန္းတယ္..
အႏုပညာရွင္ဆိုတာ..ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေရာ..
သူမ်ားကိုေရာ..ႏွိပ္စက္ဖို႔..လူျဖစ္လာသလိုပဲေနာ္...

အစ္မရဲ႔..ဆံုးရံူးေၾကကြဲမႈေတြကလည္း...
အတိုင္းသားေပါ့

pandora said...

မ်က္စိေရွ႕မွာ တျဖတ္ျဖတ္နဲ႕ အေရာင္ေတြ လႈပ္ခတ္သြားေစတဲ့ကဗ်ာ
ခံစားသြားပါတယ္.. မ...

Wai Lwin Zaw said...

ဒီကဗ်ာေတာင္းမလို႕ စဥ္းစားေနတာ။ အစ္မကိုအားနာလို႕။ အဲဒီစာအုပ္ကရန္ကုန္မွာက်န္ခဲ့လို႕။ အခုေတာ့ အဆင္ေျပသြားျပီ။ ေက်းဇူး အစ္မ။ :)

Wai Lwin Zaw said...

"ကီးေလ်ာ့ဂစ္တာတစ္လက္ရယ္" အဲဒါ မူရင္းမွာ "ၾကိဳးေလ်ာ့ဂစ္တာ" လား "ၾကိဳးမဲ့့ဂစ္တာ" လားပဲေနာ္။ အစ္မ ျပန္ျပင္ထားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေဝလြင္ပဲ အမွတ္မွားတာလား မသိ။ :D

kay said...

ျဖစ္ရပ္မွန္ေလး ေပါ့-

အိုင္လြယ္ပန္ said...

နင္႔နင္႔ သည္းသည္း
စာသားေတြပါပဲအစ္မ ...........

WWKM said...

စာသားေလးေတြက ရွယ္ပဲ မေနာ္ေရ.

sweetpeony said...

ကဗ်ာေလးက ခံစားရတယ္ အမ...
ဖတ္ျပီးေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္...
ကဗ်ာဆရာရဲ့ ခံစားခ်က္ကို လွမ္းျမင္လုိက္ရတယ္...
း(

Moe Cho Thinn said...

သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ပူေဆြးေသာက..
ခုမွ မိုးစစ္စစ္ ရြာတာတဲ႔လား..

December Cinderella said...

ေကာင္းလုိက္တဲ့ ကဗ်ာ ..
မေနာ္ရာ ..
ေနာက္ဆံုးစာသားေလးမွာ
အရမ္းခံစားလုိက္ရတယ္ ..

မေနာ္ေရ ..
ညမ်ားစြာမွာ
မိုးစစ္စစ္ေတြ ရြာေနတာ .. ၾကာၿပီ ..
ေခါင္းအံုးေတာင္ မေျခာက္ေတာ့ဘူး ..

Julian said...

Sad..........

ဂ်ဴ

Kaung Kin Ko said...

း-(

Zephyr said...

အစ္မေရ ...

ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲေရးပစ္လုိက္ဖို႔
တံခါးအဖြင့္မွာ...
အဲဒီမိုးေတြက...
ရြာလို႔ေကာင္းတုန္း...

ဆိုတဲ႔ အပိုဒ္ကိုေတာ႔ တာရာမင္းေ၀ စာအုပ္မွာဖတ္လိုက္ရဖူးတယ္ ...။

ထပ္တူေၾကကြဲစြာျဖင္႔
Z