အသံဗလံမ်ားနဲ႔သိမ္းတင္သား

Saturday, March 7, 2009

အသံဗလံမ်ား

စကားလံုးမ်ားကခုန္ေနၾကသည္။အယူဝါဒမ်ားကားငိုက္ၿမည္းလ်က္။ဆြံ႕အေနသည့္ပင္လယ္
သည္ဘာသာစကားအားလံုးကိုသိမ္းဆည္းထားလိုက္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း၊ခိုင္လံုေသာ၊သတင္းရပ္
ကြက္ကဆို၏။စကားလံုးမ်ားအၿငိမ္းစားရသြားၿပီ။နံရံမ်ားမရွိေတာ့ၿပီၿဖစ္ရာ၊ၾကယ္စံုေသာည.
ပန္းခ်ီကားကိုသင္လည္းအခမဲ့ၾကည့္ရႈခြင့္ရပါၿပီ။ပင္လယ္ေအာ္သံသည္ကဗ်ာဆရာေအာင္ဘ
ညိဳ၏မူပိုင္စကားလံုးၿဖစ္ၿပီးအဆိုေတာ္ေလးၿဖဴကစိတ္ေလ်ာ္ေၾကးၿဖင့္သီခ်င္းလုပ္ပစ္လိုက္၏။
ပင္လယ္ရယ္သံကားေမာင္မ်ိဳးမင္း၏ရင္တြင္းၿဖစ္ဟုသိရသလို၊နီကိုရဲ၏ဇာတ္လမ္းၿဖစ္ေၾကာင္း၊
အမွန္ကပင္လယ္သည္ဆြံ႕အေနသည္မွာၾကာခဲ့ၿပီ။အယူအဆမတူသူမ်ားၾကမ္းတစ္ေၿပးတည္း
မထုိင္လိုၾကပါ။ၾကမ္းၾကားေလႏွင့္ဗူးခါးေရသည္အလြန္ပင္ေအးၿမသည္ဟုအဆိုရွိရာ၊သင္လည္း
သံုးေဆာင္ၾကည့္ေစလိုပါသည္။ေလကိုေသာက္ရင္းေရကိုဝတ္ဆင္ပါ။ကၾကီးမွ..အထိသိရံုမွ်ၿဖင့္
ဘဝင္မၿမင့္သင့္ပါ။သရမ်ားသိရန္လိုၿပီးသဒၵါနည္းနည္းတတ္ရန္ေတာ့လိုပါသည္။အယ္လ္ဖာ၊
ဘီတာ၊ဂမ္မာ၊လမ္ဗဒါ၊ၿမဴ၊ဖိုင္တို႔ကိုပင္လယ္ထဲသြားပို႔ေပးပါ။..လိုအပ္သေလာက္သာသိၿပီး.
လြဲမွားစြာ..အသံုးခ်မိလ်င္..အႏၱရာယ္မ်ားလွပါ၏။သိပၸံေမာင္ဝ၏ဇာတ္လိုက္၊ေမာင္လူေအးကို
ေအာ္တိုေရးခိုင္းပါ။သူ႔တြင္.ေအာင္သိန္းဆိုသည့္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေကာက္ရထားသည္။
“လူတကာဒုကၡေရာက္လ်င္..ေအာင္သိန္းကားမေပ်ာ္သည္မရွိ.. ”ဟု..ဆရာေစာေတာင္ရြံ႕
ေၾကာက္ရေသာ..ကိုေအာင္သိန္းတစ္ေယာက္မာေသးရဲ႕လား။ဆရာေစာ..တပည့္တစ္ေယာက္
ဆရာဝန္ၿဖစ္သြားသတဲ့.။ၿပီးေတာ့..လူတကာကိုေဆးတစ္မ်ိဳးတည္းေပးကာ.ေဒါက္တာပါရာဟု
..အႏြတၱညာ..မွည့္ထားေသး၏။ပါရာေနရာတြင္..အက္ဆီတိုင္အုပ္စုသြင္းထားသည့္ေဆးကို
..ထိုဆရာဝန္ကအမည္မွားၿပီး..(ပါရာစီတေမာ)ဟုေခၚေန၏။ကိစၥမရွိပါ။ပါအက္စီတေမာ..
ဟုမေခၚလည္းကိစၥမရွိပါ။ဆရာဝန္ၿဖစ္ၿဖစ္..ဘုန္းၾကီးလူထြက္ၿဖစ္ၿဖစ္.ပါရာစီတေမာေသာက္ႏိုင္
ပါသည္။စာဖတ္ရင္းေသာက္ေသာက္၊ေခါင္းမူးလို႔ေသာက္ေသာက္၊ေဒါက္တာပါရာ(စိတၱဇ)ထံမွ
အခမဲ့ယူႏိုင္ပါသည္။ကလီေရွးသည္နစ္ေရွးႏွင့္အမ်ိဳးေတာ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ေၿပာေနသည့္..
ေဝဖန္ေရးဆရာအညံ့စားတစ္ေယာက္၊ေဒါက္တာပါရာထံပို႕ၾကပါ။အက္ဇရာေပါင္းသည္ေကာက္
ညွင္းေပါင္းအလြန္ၾကိဳက္ေသာၿဒပ္ေပါင္းတစ္ခုသာၿဖစ္ၿပီး၊မိုဆိုလီနီသည္ဆိုနီကာလာတီဗီကံစမ္း
မဲေပါက္သြားသၿဖင့္..အလြန္ေပ်ာ္ေန၏။ဆရာသစၥာနီတစ္ေယာက္..ဆင္ဖိုးထြန္းထံသြားကာ.
.ဆင္ဖမ္းနည္းသင္ေန၏။လၿပတ္က်ဴရွင္တက္ေန၏။ဆင္တစ္ေကာင္ဖမ္းၿပီးေဝဖန္ေရးဆရာ
ဦးဗ်စ္ထူမ်ားကိုလက္ေဆာင္ေပးရန္ဟုယူဆရေပသည္။ပရမ္းပတာဟုထင္ရသည့္တခ်ိဳ႕႕
ကိစၥမ်ားသည္စနစ္တက်သင္ၾကားခဲ့ရေသာပရမ္းပတာမ်ားၿဖစ္၏။
ဤတြင္..ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ၿပီး၏။
ပရမ္းပတာေတြလုပ္ႏိုင္ေအာင္စနစ္တက်သင္ယူခဲ့ရသည္မ်ားးကိုမိတ္ေဆြတို႔ရိပ္မိပါေစ..။

စာေပေဝဖန္ေရးဆရာတစ္ေယာက္သာဒီစာေတြဖတ္မိရင္ေတာ့ေတာ္ေတာ္အာရံု
ေနာက္ၿပီး
အရြယ္က်သြားမွာပဲဗ်ာ..။ၿပီးေတာ့လည္း..ပြစိပြစိနဲ႔..ၿမန္မာစာေပေလာ
ကေတာ့ဘာၿဖစ္ပါၿပီ
..ညာၿဖစ္ပါၿပီ..လုပ္ဥိးေတာ့မွာအေသအခ်ာပဲ။ဆရာတို႔ခင္ဗ်ား…
ဖတ္မရရင္မဖတ္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ..
။ဇာတ္ကေလးတစ္ခုေၿပာပါရေစ။ထိုးဇာတ္ေပါ့ဗ်ာ။
တစ္ခါကလိုင္းကားတစ္စီးေပၚမွာအရက္ေသာက္လာတဲ့လူတစ္ေယာက္ပါသတဲ့။
အရက္သမားလို႔မေၿပာဘူးေနာ္။အရက္ေသာက္ထားတယ္လို႔ပဲေၿပာတာေနာ္....။
အရက္နံ႕ေတာ့
ထြက္တာေပါ့ခင္ဗ်ာ။..ရမ္းကားဆဲဆိုၿခင္းလည္း.....မလုပ္ပါဘူး။
အရက္သမား....(ဆိုပါစို႔ရဲ႕)
......ဘက္ကၾကည့္ေတာ့လည္း ဘတ္စကားပဲဗ်။ .
ပိုက္ဆံေပးႏိုင္ရင္ တက္စီးလို႔ရတာေပါ့။
အရက္သမားးမစီးရ လို႔စာကပ္ထား
တာမွ .မဟုတ္တာ။ ၿပီးေတာ့..မူးၿပီးရစ္တာ...ရိတာ
လည္းမဟုတ္။ မသကာ..
.အနံ႔ေလးထြက္ရံုပါ။....ဒါေပမယ့္မေသာက္တတ္တဲ့....သူအဖို႔
..ကေတာ့..
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့....အရက္ကိုပဲ..ေသာက္ေသာက္........အနံ႔ကဆိုး

တာအေသအခ်ာပဲ။ဒီမွာတင္............မခံမရပ္ႏိုင္တဲ့....အဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္က..
“ ေဟ့..သူငယ္..ေမာင္ဘယ္သြားေနတယ္ဆိုတာသိသလား..”…
...................လို႔ေမးခြန္းေမးလိုက္ပါေလေရာ။အရက္သမားက..............
“ ကၽြန္ေတာ္..ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကိုၿပန္ေနတာဗ်..”
.............လို႔ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲၿပန္ေၿဖပါတယ္။....ဒီမွာတင္..အဖိုးၾကီးက.....
စိတ္ထြက္ထြက္နဲ႔ေငါက္ေတာ့တယ္။
“ငရဲသြားေနတာေဟ့……ငရဲကိုသြားေနတာ..”
............လို႔..လူၾကီးဆိုေတာ့..စိတ္တိုတိုနဲ႔လုပ္ေရာ...............။
အရက္သမားကဘာမွၿပန္မေၿပာပါဘူး။
“ ဗ်ိဳ႕..ကားဆရာ…က်ဳပ္ကားမွားစီးလာလို႔ပါ..ဆင္းပါရေစဗ်ာ..”
..............ဆိုၿပီးဆင္းသြားပါေလေရာ..။ဒါပါပဲ..........။....ထိုးဇာတ္ေလကဒါပါပဲ..။
ၿမန္မာစာေပခံုရံုးမွာ..တစ္ေန႔က်ရင္..အၿပစ္ခံရရင္........က်ဳပ္တို႔လည္းမကယ္ႏိုင္
ေတာ့ဘူး။သမိုင္းကတရားစီရင္..ရင္ခံရမွာပဲ..။..တစ္ကိုယ္ေတာ္လြတ္ေၿမာက္ေရး
ေတြဟာဖက္ဆစ္ဝါဒေတြကိုအသက္သြင္းးေနတာပဲ။အဆိပ္အေတာက္ေတြသြင္း
မလာပါနဲ႔။ဘာနဲ႔တဲ့..ေၿပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ဆရာတို႔ခင္ဗ်ာ.။
သိပ္လည္းေၾကာက္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ဆရာတို႔နဲ႔အတူမလိုက္ခ်င္
ေတာ့ဘူး။
ကားမွားစီးမိတာကိုး..။ဆင္းသြားၿပီဗ်ိဳ႕….။တာ့တာ..ဘိုင့္ဘိုင္.။
သိမ္းတင္သား


ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။
စိတ္ထဲမွာအစိုင္အခဲေတြ၊ရႈပ္ေထြးေနတာေတြကိုဘာနဲ႔အန္ထုတ္ရမလဲစဥ္းစားေနတုန္းဒီစာ
ေလးကိုဖတ္လိုက္မိတာပါ။ဒါ..၁၉၉၇..သရဖူ..အမွတ္စဥ္..၃၂..က..သိမ္းတင္သားရဲ႕အသံဗလံ
မ်ားပါ။..အဲဒီေခတ္က..ကိုၾကြက္သတင္းေရးတာကိုဖတ္ၿပီး..ဒီေန႔ေခတ္သူတို႔ကိုယ္သူတို႔
သတင္းသမား၊ဂ်ာနယ္လစ္၊အယ္ဒီတာ၊ရီပိုတာဆိုတဲ့သူေတြကိုဂုတ္ကေနဆြဲေခၚၿပခ်င္ပါတယ္။
ဒါ..သတင္းတစ္ခုရဲ႕အစပဲရွိပါေသးတယ္။
သိပၸံေမာင္ဝႏွစ္တစ္ရာပြဲသြားၿပီးတစ္ခါတည္းသိပၸံေမာင္ဝပါအင္တာဗ်ဴးလုပ္ခဲ့ရမလားဆိုတဲ့သူ
မ်ိဳးေတြနဲ႔..ကလီေရွးနဲ႔နစ္ေရွးကိုဘာလဲစဥ္းစားေနမယ့္သူေတြ..ဆက္ဖတ္စရာမလိုတဲ့ပြဲေပါ့..။
ကၽြန္မလည္းအဲဒါၿပန္ဖတ္ၿပီးဘတ္စကားေပၚကေနေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးဆင္းခဲ့လိုက္ေတာ့မွလူလည္း
ေနသာထိုင္သာေတြရွိသြားေတာ့တာ။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ကိုၾကြက္..။ကိုၾကြက္ဆရာကိုကား
ေကာင္းေကာင္းေပၚတင္ေပးလိုက္ၿပီးကၽြန္မ..ကေတာ့လမ္းဆင္းေလွ်ာက္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္
ဆိုတာေလးလည္း..ကိုၾကြက္ဆီသတင္းပို႔ေပးၾကပါဥိး..။

မေနာ္ဟရီ


13 Comments:

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

မေနာ္ေရ အသံဗလံေတြကို လာနားေထာင္သြားပါတယ္.. း)

လင္းဒီပ said...

ဖတ္သြားပါတယ္ အစ္မ...
ကၽြန္ေတာ္လည္း လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ေနသည္..

Anonymous said...

ပရမ္းပတာေတြလုပ္နိုင္ေအာင္စံနစ္တက်သင္ယူခဲ႔ရသည္........... အင္း သေဘာက်စဥ္းစားစရာဘဲ။

ကိုယ္တို႔အခုလုပ္ေနရေနသလိုမ်ားျဖစ္ေနမလား......

လမ္းဘဲဆက္ေလ်ာက္မလား / ကားဘဲဆက္စီးမလား

ခရီးေ၀းရင္ေတာ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီးကားဆက္စီးရမွာေပါ႔ေလ

လမ္းသာဆင္းေလ်ာက္ျပီး လမ္းမွာဒီထက္မကဆိုးတဲ႔ အဘိုးၾကီးေတြနဲ႔ေတြ႔ခဲ႔ရင္ ................ ဆက္စီးသြားခဲ႔ရင္ေကာင္းသားလို႔ေနာင္တမ်ားရေနမလား

မေျပာနိုင္ဘူးေလ ယံုၾကည္ရာကိုရဲရဲေလွ်ာက္ဘုိ႔ကလဲ အင္း ဘာကိုယံုၾကည္ရမွန္းေတာင္မသိေတာ႔ဘူး။

အတုအစစ္ခြဲရခက္တဲ႔ေလာကမွာ နွလံုးသားနဲ႔စိတ္ခံစားခ်က္နဲ႔ခြဲပါဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီနွလံုးသားနဲ႔စိတ္ခံစားခ်က္ကေကာ အစစ္ဟုတ္မဟုတ္ ဘယ္လိုသိနိုင္မလဲ..............

ေမးခြန္းေတြတန္းစီသြားျပီး အေျဖေတြခ်ာလည္ပတ္လည္ရမ္းကာျပန္သြား၏။

ဂ်ဴ

ေဆာင္းယြန္းလ said...

တိုင္တရာက ကိုၾကြက္နီၾကီး ဒရမ္တီးေနတာလည္း ၿပန္ၿမင္ေယာင္မိတယ္...စစ္အက်ွၤၤီတထည္နဲ႔ ေက်ာင္းဘယ္ႏွစ္ရက္တက္မွန္းမသိတဲ့လူၾကီးဗ်...

emayarKhin said...

မေရ..အမရာလဲပဲလမ္းေလွ်ာက္တယ္.....

Anonymous said...

မေနာ္-
အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြ မဖတ္ျဖစ္တာ ၾကာေပါ့..
ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ..လက္အေညာင္းခံရိုက္ပီး တင္ေပးလို႕..။ း)
ဒီလိုပါပဲ- ရသစာေပ နဲ႕ ရသမုန္႕တိုက္ မတူတာေလာက္သိၾကရင္ မဆိုးပါဘူး။

April said...

အင္း... လမ္းေလွ်ာက္ရမလား.. ဘတ္စ္ကားဆက္စီးရမလား မသိဘူး..

Anonymous said...

အစ္မ အရမ္းႀကိဳက္သြားတယ္။ ညီမလည္း ခဏခဏ ကားမွားစီးမိလို႕ လမ္းဆင္းေလွ်ာက္ရတဲ့အႀကိမ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူး။ အမ်ားညီေပမယ့္ ဤကိုကၽြဲမဖတ္တတ္ ရင္ လမ္းပဲေလွ်ာက္ရတာပဲ။ :P

Anonymous said...

ဟုတ္သည္.. (ဘာမသိ ညာမသိ ဆရာၾကီးဝင္လုပ္ျခင္း) ခြိ :D

Anonymous said...

အန္တီေနာ္ ကကေလးေတြကိုလည္း
အလိုလိုက္သားပဲ
ငါလူၾကီးကြ
ဆိုတာေတြႏွင့္
တၿခားစီပဲ။
အမွားပါယင္ခြင့္လြတ္ပါ။

ေမာင္ေယာ@တစ္ေယာက္ေသာသူသတ္မွတ္
ေသာ လူၿဗိန္း@ ယမကာလုလင္(ဆရာမင္းလူ
ဆီက ယူသံုးမိသည္။)

Anonymous said...

အစ္မေရ..ကြမ္းတဗ်စ္ဗ်စ္ ပ်ာတိပ်ာတာနဲ႔ ဆံပင္စုပ္ဖြားဖြားႀကီးကိုျမင္ေယာင္လာတယ္..
ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာေတြေရးတဲ့
ကိုႀကြက္နီေပါ့...
ကင္မရာတစ္လံုးနဲ႔ သတင္းေထာက္လုပ္တဲ့အခါလုပ္..။

အစ္မေရ ဆရာသိမ္းတင္သား ထူးအိမ္သင္အမွတ္တရေရးထားတာ..
လႊတ္ေကာင္းတယ္..ေနာ္..

tg.nwai said...

အင္း...ကားမွားစီးမိတာကိုး...။ ဒီလို လူမ်ိဳးေတြက ခုမွ ရွိတာ မဟုတ္ပါဘူးေလ..။ ကားေပၚက ဆင္းလမ္းေလွ်ာက္လုိက္ေတာ႔ ေလေတာင္ ၀၀ ရွဴရေသးသေပါ႔..ေနာ္..။ :)

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ပို႔စ္ေလးေကာင္းတယ္အစ္မေရ ...