မွတ္တမ္းမွတ္ရာမဲ့ေန႔စြဲမ်ား

Thursday, January 15, 2009

ဒီကိုစေရာက္တဲ့ေန႔က ေအးလိုက္တာ။ သူတို႔ေႏြရာသီကလဲ...လို႔ေတြးေနတုန္းေနာက္ေန႔က်နည္းနည္း
ပူလာၿပီ။ ေရာက္တဲ့ေန႔တည္းက အမတစ္ေယာက္ကေၿပာတယ္။ တစ္ေန႔ကိုရာသီဥတုကသံုးမ်ိဳးေလာက္
ေၿပာင္းေနလို႔ အ၀တ္သံုးခါေလာက္လဲေနရတယ္တဲ့။ေဟာ...ေရးေနရင္းနဲ႔ကိုေနပူပူၾကီးနဲ႔မိုးၾကိဳးေတြပစ္
ေနၿပန္ၿပီ။ ဘာမွန္းကိုမသိဘူးလို႔ေၿပာရေအာင္ကလည္းသိေနတယ္။ ကမၻာၾကီးမွာရာသီဥတုေတြကေဖာက္
ၿပန္ကုန္ၿပီကိုး။ လူေတြကလည္းေဖာက္ၿပန္တာကိုး..။ဥပေဒသေတြထိန္းသိမ္းရမွာေတြသိပ္မသိၾကေတာ့
ဘူး။ကိုယ္လိုရာလမ္းကိုေရာက္တဲ့နည္းနဲ႔သြားတဲ့သူေတြမ်ားလာေနတယ္။
ေဟာ...မိုးေတြရြာခ်ၿပန္ၿပီ။ မေန႔က မိုးေတြရြာေနတဲ့လမ္းကေလးတင္ လိုက္လို႔ထင္ပါရဲ႕..........။
ကိုယ္လိုရာကိုယ္ဆြဲေၿပာၾကည့္တာ. ..။တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္းအဲလိုစိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ေနခ်င္သား။
အဲလိုမေနပဲနဲ႔ လူေတြရဲ႕ ေဘာင္ထဲမွာေနၿပီး ေလာကဓမၼေတြနီတိေတြကိုလိုက္နာေနတာေတာင္မွ အဆင္
မေၿပဘူးဆိုေတာ့..ဘယ္ဟာကမ်ားအဆင္ေၿပႏိုင္မလဲမသိ...။
အမွန္ေတာ့လူ႔စိတ္ဆိုတာကလည္ ရာသီဥတုလိုပါပဲ။ေၿပာင္းလဲတတ္တယ္။ မိုးအခါမွာ ပူရင္ပူမယ္။ေႏြၿဖစ္
ေနပါလ်က္နဲ႔ေအးခ်င္ေအးမယ္ ။ဒါေပမယ့္သူ႔ပင္ကိုယ္သရုပ္ကိုေတာ့သူကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္မပစ္လိုက္ႏိုင္ပါ
ဘူး။ ဒီလိုပဲေပါ့...။လူေတြလည္း တစ္ခါတစ္ခါမွာ စိတ္ထဲေသာကေတြမ်ားခ်င္မ်ားေနမယ္။ ငိုခ်င္ရင္ငိုပစ္
လိုက္မယ္။ အံု႔မႈိင္းမႈိင္းနဲ႔ ေနလို႔ထုိင္လို႔မရတဲ့ခါလည္းမရဘးူ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ သူ႔ရဲ႕ပင္မ ရာသီဥတုအခံ
ဆိုတာကရွိေသးတယ္။ မူလဇစ္ၿမစ္ကိုမသိပဲနဲ႔ေတာ့တစ္ရက္တစ္ေလေလာက္နဲ႔ ..ဟင္း..ေႏြသာဆိုတယ္...ေအးလိုက္တာ..အလကား..သစၥာေဖာက္ေႏြ...ရယ္လို႔ ပိေတာက္ေတြ
လိုအေၿပာခံၾကရမွာပဲ........။တစ္ေန႔က်ရင္အမွန္တရားဆိုတာသိသြားၾကမယ္လို႔ဘယ္လိုေၿပာေၿပာအဲဒီ
ေစာင့္ဆိုင္းနာက်င္ရေသာကာလကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခါးသီးမွာေသခ်ာပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ရာဇ၀င္ဇာတ္ေတာ္လာအရကိုက ..(ဦးၿမၿမင့္မိုရ္ကဗ်ာထဲကလို) အမွန္တရားဆိုတာကလည္း
ေနာက္က်ၿပီးမွေရာက္တတ္တဲ့ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ပဲ။
မိုးကတိတ္သြားၿပန္ၿပီ..ၿမန္လိုက္တာ။ လူေတြကေတာ့ အငိုတိတ္သြားသည့္တိုင္ေကာင္းကင္ၾကီးလိုခ်က္ၿခင္း
ၾကီးၿပန္လည္ၾကည္စင္မသြားႏိုင္ဘူးေနာ္...။