ေႏြဦးရာသီရဲ႕ပထမဆံုးေန႔

Saturday, February 28, 2009

ေႏြဦးရာသီရဲ႕ပထမဆံုးေန႔


ဒါဟာေႏြဦးရာသီရဲ႕ပထမဆံုးေန႔ၿဖစ္တယ္။
ေကာင္းကင္ၿပင္အေရာင္ေၿပာင္းပံုကအစ..ေတာင္တန္းၾကီးေတြတၿဖည္းၿဖည္းအ၀ါေရာင္
သန္းလာတာအလယ္၊ပန္းပြင့္ေတြကဗ်ာကယာပင့္သက္ရိႈက္လိုက္တာအဆံုး၊အားလံုးဟာသက္
ေသေတြခ်ည္းပါပဲ။..အဲဒီေန႔ရက္နဲ႔..အလားသ႑န္တူတဲ့ပစၥဳပၸန္တစ္ခုဟာကၽြန္မေပါ့..။ေၿခမဲ့
လက္မဲ့နဲ႔..ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ေတာင္တန္းေလးဟာလည္းကၽြန္မပါပဲ။..လူတခ်ိဳ႕က.ကၽြန္မကို
ေႏြဦးေပါက္ၿပီ..ဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ၾကည့္သနားသြားၾကတာကလြဲရင္..ေလာကၾကီးဟာေန
လို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းပါတယ္။..ခက္တာက..ကၽြန္မကလည္းအဲဒီအၾကည့္ေတြကေနသက္သာပါ
ေစေတာ့ရယ္လို႔..လူ..ေတြကို..ဆိုက္ကေလာ့..(cyclops)ေတြအၿဖစ္ေၿပာင္းေပးႏိုင္တဲ့
တန္ခိုးသတၱိရွိမေနခဲ့ၿပန္ဘူး။ကၽြန္မဆီ..တလွည့္ပ်ံသန္းလာဦးမယ့္ေရခိုးေရေငြ႕ေတြကို..ကၽြန္
မေမွ်ာ္လင့္မေနခ်င္ဘူး။..တကယ္ေတာ့..ကၽြန္မဟာၾကံ႕ခိုင္မႈရွိတဲ့ေတာင္တန္းေလးသာၿဖစ္
တယ္..။အ၀ါေရာင္သန္းေနတာကလြဲရင္ေပါ့...။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း..အနံ႔အရသာနဲ႔ၿပည့္စံုတဲ့သီခ်င္းေတြကိုလြမ္းဆြတ္မိတာေပါ့.။
ဘယ္လိုဂီတမ်ိဳးကမ်ား..ကၽြန္မဆီေရြ႕ေမ်ာေရာက္ရွိလာႏိုင္မွာလဲ။ကၽြန္မက.ေတာဘြဲ႕၊ေတာင္
ဘြဲ႕ေတြကိုမႏွစ္သက္ဘူး။အၿမဲစိမ္းဂီတေတြကိုလည္းယံုၾကည္သက္၀င္မႈမရွိၿပန္ဘူး။ကၽြန္မႏွစ္လို
တဲ့ဂီတေတြရွိရာကိုလည္းကၽြန္မက..ခရီးမထြက္ႏိုင္ဘူး။တကယ္ေတာ့..ကၽြန္မဟာၾကံ႕ခိုင္မႈရွိ
တဲ့ေတာင္တန္းေလးသက္သက္ပါပဲ။ေရြးခ်ယ္မႈမရွိတာကလြဲရင္ေပါ့...။
ေႏြဦးရာသီရဲ႕ပထမဆံုးေန႔မို႔လားမသိဘူး.။အားလံုးဟာ..ကၽြန္မပ်င္းစရာေကာင္းေလာက္
ေအာင္ကို၀ါတာတာနဲ႔..။သာယာမႈေလးေတာ့မဆိုစေလာက္ဖူးပြင့္လာခဲ့ပါရဲ႕။ဒါေပမယ့္..ကၽြန္မ
ႏွစ္လိုတဲ့..ရနံ႔မ်ိဳးမဟုတ္ၿပန္ဘူး...။ငွက္ကေလးေတြသီခ်င္းဆိုသံကိုလည္းမၿမင္ရဘူး..။
Nightingale..ဆိုတဲ့ငွက္ဟာ..ဒ႑ာရီထဲကငွက္တစ္ေကာင္မ်ားလား..။ဘ၀ေတြအဆင့္
ဆင့္ၿခားသြားတဲ့..ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရေလးလို..ကၽြန္မဆီဘယ္ေတာ့မွၿပန္စီးေမ်ာလာေတာ့
မွာမဟုတ္တဲ့..အေရာင္စစ္စစ္ေတြကိုငံ့လင့္ေနမိရင္..ကၽြန္မေလာက္ရူးသြပ္မိုက္မဲသူရွိပါေတာ့
မလား...။တကယ္ေတာ့..ကၽြန္မဟာၾကံ႕ခိုင္မႈရွိတဲ့.အ၀ါေရာင္ေတာင္တန္းေလးတစ္ခုသက္
သက္ပါပဲ...။အရာအားလံုးကို..တရားနဲ႔ဆင္ၿခင္ေၿဖသိမ့္တတ္လာတာကလြဲရင္ေပါ့...။
ေႏြဦးရာသီရဲ႕ပထမဆံုးေန႔ကေလးမွာ..ကၽြန္မဆီပ်ံသန္းလာမယ့္.လိပ္ၿပာေလးတစ္ေကာင္
တေလမ်ားရွိမလားလို႔လည္း..ကၽြန္မ..မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူး။နားလည္မႈေတြတနင္တပိုးထမ္းထားရ
တဲ့စပ်စ္ခိုင္ေလးလိုပဲ..ကၽြန္မ..ေကာင္းကင္ကို..ရီးေလးခိုေနလိုက္ေတာ့မယ္။တကယ္ဆို...
ကၽြန္မဟာ..အ၀ါေရာင္မၿဖစ္ခဲ့သင့္ဘူး။ဒါေပမယ့္..ၿဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီ..။ဘာတတ္ႏိုင္မွာမို႔လဲ...။ကၽြန္
မဟာ..အေရြးခ်ယ္ခံ..ေတာင္တန္းေလးသက္သက္သာၿဖစ္တယ္မဟုတ္လား...။ဘ၀ကိုထိုး
ဇာတ္တင္ခြင့္..မရွိဘူး။ဇာတ္ညႊန္းေရးခြင့္မရွိဘူး..။ကဗ်ာဖြဲ႕ခြင့္မရွိဘူး...။ရထားတဲ့စာမ်က္ႏွာ
ေတြကို..ဘုရားသခင္ဆီမွာမ်က္ရည္ခံထိုးၿပင္ဆင္ခြင့္မရွိဘူး..။တကယ္ေတာ့..ကြန္မဟာ...
ၾကံ႕ခိုင္တဲ့..အ၀ါေရာင္ေတာင္တန္းေလးၿဖစ္ခြင့္ရတာကိုပဲ..ေက်နပ္ရမယ့္သူပါ..။
ေႏြဦးရာသီရဲ႕ပထမဆံုးေန႔ဟာ..ကၽြန္မကို္ယ္တိုင္ပဲၿဖစ္ေနၿပန္တယ္။ေယာက္ယက္ခတ္ရႈပ္
ေထြးေနတတ္တဲ့..အိပ္မက္ေတြကို..စနစ္တက်ရွင္းလင္းထားသိုရင္း..ၾကည္လင္ၿပာစင္တဲ့..
ေကာင္းကင္ကိုပဲ..ကၽြန္မအေဖာ္ၿပဳေနရေတာ့မယ္ထင္ရဲ႕..။တစ္ခ်ိန္က..ကၽြန္မဟာ..မိုးရြာခဲ့
ဖူးသလား....မုန္တိုင္းထန္ခဲ့ဖူးသလား....ႏွင္းက်ခဲ့ဖူးသလား...တားၿမစ္ခ်က္ေတြကိုေက်ာ္
လြန္ၿပီး..ေရလႊမး္မိုးခဲ့ဖူးသလား.......။ကမ္းပါးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုပ်က္ၿပိဳေစခဲ့ဖူးသလား။ဘာပဲၿဖစ္
ၿဖစ္...ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့..ကၽြန္မဟာ..ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ေတာင္တန္းေလးသက္သက္ပါပဲ..။
ေႏြဦးေပါက္ေနတာကလြဲရင္ေပါ့..။
ဟိုး...အေ၀းမွာ..မၾကာခင္...ေႏြေတြခပ္စိပ္စိပ္ရြာက်လာေတာ့မယ္..။အလိုမတူပဲ..
ၿဖတ္သန္းသြားၾကဦးမယ္..။ၿငင္းပယ္ခြင့္ကၽြန္မမွာမရွိသလို..ေရြးခ်ယ္ခြင့္လည္းမရွိခဲ့ပါဘူး...။
ေတာင္တန္းေလးတစ္ခုသင့္ဆီေရြ႕ေမ်ာလာမယ့္ေန႔ကိုသင္ေစာင့္ေနခဲ့တယ္ဆုိရင္...သင့္ႏုပ်ိဳမႈ
ေတြ..ေႏြဦးရာသီနဲ႔အတူေပ်ာက္ဆံုးသြားလိမ့္မယ္။တကယ္ေတာ့..ကၽြန္မဟာ..ၾကံ႕ခိုင္မႈရွိတဲ့
အ၀ါေရာင္ေတာင္တန္းေလးသက္သက္ပါ..။ေႏြဦးေပါက္ေနခဲ့တာကလြဲရင္ေပါ့..။
တကယ္လို႔မ်ား..ေႏြဦးေပါက္ရာသီ..ပထမဆံုးေန႔ရဲ႕..ရနံ႔ကို..သင္ရရွိခဲ့မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္
ညင္ညင္သာသာကေလး..ရႈႈရႈိက္ၾကည့္လိုက္ပါ...။အဲဒီရနံ႔ဟာ..အ၀ါေရာင္ၿဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။

မေနာ္ဟရီ