ေစာင့္ၾကည့္ငွက္

Thursday, February 26, 2009

ေစာင့္ၾကည့္ငွက္

မေန႔က……….
ကမၻာေၿမကိုေခါက္တံု႔ေခါက္ၿပန္ေအာ္ေခၚၾကည့္တဲ့အခါ
အၿပာေရာင္သစ္ရြက္တစ္ရြက္ထုိးစိုက္ဆင္းခ်လာတယ္
ငါ့အိပ္မက္၀ါတာတာေတြ နဲ႔ေရာေႏွာ
တစ္ေတာလံုးတစ္ေတာင္လံုးအားပါးတရစိမ္းထသြားလိုက္ၾကပံု
ငါ……..ရင္ခုန္လို႔မရဘူး...........


ငါ့ကိုတရားဦးလာေဟာလွည့္စမ္းပါ
အဲဒီေနရာဟာ ေနသာပါတယ္ ဆိုတဲ့စကားလံုးမပါေစနဲ႔
ၿပတင္း၀ကလွမ္းၾကည့္လို႔မွ ကိုယ့္ေကာင္းကင္ကို္ယ္မၿမင္ရတဲ့ည
အဲဒီညကိုငါ..စိတ္မခ်ဘူး


ၾကယ္ေတြကိုဟစ္ေအာ္ေပါက္ကြဲၿပရတာလည္းေမာတယ္
နာမည္ေတြတသီးတသန္႔နဲ႔ခန္းနားၿပေနတဲ့ၿမိဳ႕ရြာေတြကိုလည္းမုန္းတယ္
ငါ့သီလနဲ႔ငါလံုၿခံဳေနတဲ့အေမ့အိမ္ကေလးေလာက္ေတာ့
ဘယ္ဟာမွၿဖန္႔က်က္အုပ္မိုးေပးထားႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး…


ငါ့ကိုထူးလိုက္စမ္းပါကမၻာေၿမေရ..
ငါ့အသံကိုၿမင္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ
ငါ့ေကာင္းကင္ရဲ႕အေရာင္ေတြကိုနားစြင့္လိုက္စမ္းပါ
ငါ့ေရွ႕ကအေမွာင္ကိုေကာင္းခ်ီးေပးလိုက္စမ္းပါ
ငါ့အေတာင္ေတြကို ေရႊခ်ပစ္လိုက္စမ္းပါ…


ဒီမွာ………
ငါဟာ…ကမၻာကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတတ္တဲ့ငွက္တစ္ေကာင္ပါ
ပ်ံသန္းခြင့္ဆိုတာက ကိုယ့္စိတ္သမုဒၵရာထဲမွာကိုယ္တစ္ကိုယ္ေရၿဖန္႔ခင္းခ်လို႔ရသလို
ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ေရတြင္းေလးထဲမွာလည္းတစ္ကိုယ္ေရက်ဥ္းေၿမာင္းခြင့္ရႏိုင္ေသးတာပဲ
ကိုယ့္..စံ..သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ နဲ႔ အရာရာဟာ ဖီဆန္ လြဲေသြ..
ငါ ဘာလို႔ ေသဆံုးမသြားေသးတာလဲ…………



ခုေတာ့…….
ကိုႏိုင္မြန္ေအာင္သြင္ေရ..ေဟ့လူ..လို႔ေခၚမယ့္သူလည္းမရွိ
ေတာေခ်ာက္ေတာင္ေၿခာက္မွာလည္းမပူရ…
ကိုထိန္ေရ…တစ္ေၾကာင္းဆြဲပံုတူေတြလည္းမရွိ..
မွန္မၾကည့္ခ်င္မွာလည္းမပူရ
ကိုသက္ေဇာ္ေရ....ဇာတ္ညႊန္းအစစ္ဆိုတာလည္းမရွိေတာ့
တင္ဆက္ကၿပေနဖို႔လည္းမပူရ…
အဲဒီေနရာက………………….အလြမ္းေတြနဲ႔ၿပာက်ေနတဲ့အရပ္ၿဖစ္တယ္။


ငါ့ကိုေခၚပါ
ငါ့နာမည္မပါတဲ့ေတးတစ္ပုဒ္ကိုထမ္းလာခဲ့ပါ
ငါ့အိပ္မက္ေတြနဲ႔ေ၀းရာေတာင္တန္းေတြဆီမွာအထီးက်န္
ငါ..မာန္ ..ဆိုတာေတြကိုခဏခ၀ါခ် လို႔
တိတ္တိတ္ကေလး..ေတြးေနခ်င္တယ္
ငါ့နာမည္မပါတဲ့ေတးတစ္ပုဒ္နဲ႔ေပါ့……….



ငါကိုယ္တိုင္ထိုးစိုက္ပ်ံဆင္းလာမယ့္ေန႔ရက္ကိုေစာင့္ၾကိဳ
ကမၻာေၿမေရ..နင္ ငိုမေနနဲ႔ေတာ့ေနာ္….။ ။

မေနာ္ဟရီ