Posts
Saturday, February 7, 2009
မိုးစဲၿပီးစ...
ညက..
ရင္အပူခ်ိန္ ဒီဂရီ ၁၀၈နဲ႔
ေလဖိအားနည္းရပ္၀န္းတစ္ခု
ႏွလံုးသားကိုဗဟိုၿပဳလို႔
အလြမ္းတခ်ိဳ႕ကိုရြာခ်လိုက္တာ
ရႊဲရြဲကိုစိုေရာ...
ခ်စ္ေသာခ်စ္သူေလးေရ..
မင္းကေတာ့ …
ေအးစက္ေနတဲ့ရာသီဥတုအတုတစ္ခုနဲ႔
ေဆာင္းအၿဖဴေတြကိုအံတု
မင္းယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔မင္း
ဟန္ေဆာင္ၿခင္းေတြနဲ႔တင္းေနလိမ့္မယ္။
တကယ္ဆို
တို႔ တကယ္ေ၀းခဲ့ၾကတာမွမဟုတ္တာ
မာယာေတြကိုလွည့္စား
ကံၾကမၼာကိုကိုယ့္ဘာသာကစားခဲ့ၿပီးၾကမွေတာ့
က်လာတဲ့ေေၾကြတစ္ပြင့္ကို
ငါတို႔ခ်င့္ယံုရေတာ့မယ္..
ကိုယ္သာလ်င္ကိုယ့္ရဲ႕႕အရွင္သခင္လို႔ယံုစား
အမွားေတြကိုအထားအသိုမလြဲဖို႔
ငါတို႔ၾကိဳးစားၾကရလိမ့္ဦးမယ္။
ေဟာ ဟိုမွာေတြ႕လား
ေရာင္စဥ္ေတြၾကားထဲကနံနက္ခင္း
ကိုယ့္အလင္းကိုယ္ေဆာင္က်ဥ္းႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔
ကိုယ့္တရားကိုယ္ခင္ႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔
မေ၀းေတာ့တဲ့တစ္ေန႔မွာ
ငါတို႔ၿပန္ေတြ႕ၾကမယ္
ယံုတယ္။ ။
မေနာ္ဟရီ
ေမာင္ craton ဆီကဆည္းပူးထားတဲ့ပညာနဲ႔ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့အငွားခံစားခ်က္ေပါ့..း)
ဒါေပမယ့္ ဒီအလုပ္နဲ႔ထမင္းစားေနတဲ့သူအတြက္ကေတာ့ အတတ္ပညာ ၉၀%ေလာက္ပါတယ္
ဆိုတာကိုသိထားရင္ဘယ္လိုပဲကိုယ္တိုင္ခံစားတယ္ေၿပာေၿပာ အခ်င္းခ်င္းကေတာ့မယံုၾကပါဘူး။
ရင္ဘတ္ကိုပုတ္ပုတ္ၿပီးေရးေနတဲ့သူဟာဘယ္ေလာက္ထိေရးႏိုင္မွာတဲ့လဲ...ၿပီးေတာ့အႏုပညာ
သမားရဲ႕ဗီဇအရကိုၿမင္ၿမင္သမွ်ၾကားၾကားသမွ်ခံစားၿပီးသားဆိုေတာ့အတတ္ပညာနဲ႔ေပါင္းလိုက္
တဲ့အခါ..ဒီလိုကဗ်ာေတြလည္းၿဖစ္လာႏိုင္တာပဲ။
ခုတေလာရာသီဥတုကေတာ္ေတာ္ပူတာ။အပူလႈိင္းၿဖတ္ေနတာကိုး။လူကလည္းနဂိုကခံႏိုင္ရည္မရွိ
စိတ္ေတြကညစ္၊ရန္ကုန္ကိုလြမ္းနဲ႔ ရင္ထဲကအပူေတြနဲ႔ကဗ်ာေရာလိုက္ေတာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ၿဖစ္
သြားေရာ...ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ ထင္ခံရလည္းအၿမတ္ပဲေပါ့..ဟုိေန႔က သဥၨာႏြယ္၀င္း ပံုကို
အမွတ္တမဲ့နဲ႔ကိုယ့္ပံုထင္တာေလာက္ေတာ့မဆိုးေလာက္ဘူးထင္တာပဲ..း)
20 Comments:
ဟိဟိ.. သားသား ပထမကြ..
အန္တီေနာ္ေရ.. ကဗ်ာေလးက လူငယ္ဆန္တယ္ေျပာရမလား လူလတ္ဆန္တယ္ေျပာရမလား.. :D
သားတို႔အၾကိဳက္ေပါ႔ .. ဟီးး.. သိပ္ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္
အခ်ိတ္အဆက္ ကာရန္ေတြကလည္း မိမွမိ..
အေတြးကလည္း ရွယ္.. အန္တီေနာ္ေျပာတာ ဟုတ္သား
အႏုပညာသမားရဲ႕ဗီဇအရ ျမင္ျမင္သမွ်ၾကားၾကားသမွ် ခံစားျပီး အတတ္ပညာနဲ႔ေပါင္းလိုက္ရင္ ကဗ်ာေတြ
ထြက္လာႏိုင္တယ္.. ဒါအထူးအဆန္းေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး
ဟီးး.. သဥၹာႏြယ္၀င္းကို ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္လို႔ ျမင္တယ္ဆိုတာေတာ႔ ....... း)
ေရးထားတာ သေဘာက်တယ္၊၊
အစ္မ မေနာ္ သားက စတိုင္က မိုက္တယ္ ၊၊အစ္မ နဲ႕ဆင္မယ္ထင္တယ္၊၊ ခန္႕မွန္းတာ (ဘာမွလဲ ပို႕စ္နဲ႕ မဆိုင္ဘူး ) :)
ဟုတ္တယ္...အစ္မ အငွားခံစားခ်က္ ကဗ်ာေလးက လူငယ္ဆန္လိုက္တာ...
၁၄ ရက္ေန႕နီးလို႕ လက္ေဆာင္ေကာင္းေလးေတြ ေဝေနတယ္ထင္တာပဲ...
သူ..ေရာခ်ျပန္ျပီ။
( အပူလွိဳင္းနဲ႕ ေျပာတာပါ) း)
အငွားခံစားခ်က္လို႔ ၾကိဳေျပာထားေတာ႔လည္း အတတ္ပညာကိုပဲ ခံစားရတာေပါ႔ မေနာ္ရယ္..။ :)
ေရာင္စဥ္ေတြၾကားထဲကနံနက္ခင္း
ကိုယ့္အလင္းကိုယ္ေဆာင္က်ဥ္းႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔
ကိုယ့္တရားကိုယ္ခင္ႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔
မေ၀းေတာ့တဲ့တစ္ေန႔မွာ
ငါတို႔ၿပန္ေတြ႕ၾကမယ္
ယံုတယ္။ ။
ကုိယ္႔အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ခံစားသြားပါတယ္မေနာ္..။
တခါတေလ အခုလို ျပန္ငယ္ေတာ႔လဲ ေကာင္းျပန္တာပဲ မေနာ္။ တို႔ေတြက အသက္မွ မႀကီးေသးဘဲ၊ ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတဲ႔ဟာကို..:)
အလြမ္းမိုးေတြ တို႔ေတာင္ စိုစြတ္သြားတယ္။
မိုးစဲၿပီးခါစ အလြမ္းေတြ ရႊဲရႊဲစိုေနတဲ့ ကဗ်ာကို လာဖတ္သြားပါတယ္ မေနာ္ေရ..၁၀၈ဆိုေတာ့ ပူလြန္းလွ
ခ်ည့္လားဗ်ာ....
ေအးခ်မ္းႏူိင္ပါေစ မေနာ္ေရ..
အျပင္မွာပူ
ရင္မွာပူ
ကေလးေတြကပူ... း)
ျမန္မာ့ရိုးရာ ဟာသ ပံုျပင္မ်ားထဲက ပံုျပင္တပုဒ္ သြားသတိရမိတယ္... အပူေတြကေ၀းေအာင္
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားတာေတာင္ ဘုန္းၾကီးဆိုေနတဲ့ ဘုရားစာထဲ... ပူ ဆိုတဲ့ စကားလံုး ပါေနသတဲ့... း)
ေမခေရ
ကိုယ္လဲအဲလိုဘဲအငွားခံစားလိုက္ခ်င္ေတာ႔တယ္ ၊ ငွားတယ္ဆိုကတည္းကျပန္ေပးရတယ္ ျပန္ေပးလို႔ရတယ္ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ထားစရာမွမလိုတာေနာ္
ကဗ်ာမက် အဆိုတင္သြင္းခ်က္ေလးမက တဲ႔ ........
ဒီကဗ်ာေလးကို ၾကိဳက္တယ္
ျပီးေတာ႔ေတြးမိတယ္ အငွားခံစားခ်က္ေတြဘဲရွိခဲ႔ရင္ေကာင္းသားလို႔ သိမ္းထားစရာမလိုဘဲ ျပန္ေပးလိုက္ေတာ႔မယ္
(ဟိဟိ ခ်င္းခ်င္း ကပ္ၾကြားတာ ဘာရမလဲ......ငွဲငွဲငွဲ....)
ဂ်ဴ
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္အစ္မေရ ....
အခုမွ အသစ္စပ္လုိက္တာလား အမေရ..
ဖတ္လုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ။ မငယ္ေတာ့ေပမယ့္ ခပ္တည္တည္ပဲ ခံစားလုိက္တယ္။
ဒါ ျမကြ်န္းညိဳရဲ ့ မေနာ္ဟရီ ပဲ
ဒီကဗ်ာ နဲ ့ဟန္ က ဟိုးတုန္းက ေက်ာင္းမွာ ထုတ္ခဲ့ႀကတဲ့ကဗ်ာ စာအုပ္ေလးေတြအမွတ္ရ လြမ္းစရာပဲ။
၁၀၈ ဆိုေတာ႔ အသည္းကို ၅/၆ ပို႔ရမဲ႔ အေနအထားေပါ၊႔ အႏုပညာဆိုတာ ငယ္သည္ႀကီးသည္ မရွိရာ ေက်ာင္းတုန္းက အတိုင္းလုပ္ေလ။
ကဗ်ာေလး အရမ္းေကာင္းတယ္.. မိုးစဲၿပီးစ ေအးခ်မ္းပါေစ...
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
မိုးေန
ဒါအစစ္ပဲျဖစ္ရမယ္။
(အပူလိိႈင္းကိုေျပာတာပါပဲ)
ေကာင္းလိုက္တာ မေနာ္ေရ ကဗ်ာေလးက။ အသံုးေလးေတြ ျကိုက္တယ္။ း)
အမ ေျပာသလိုဆို ကဗ်ာသမားရည္းစားစကားေျပာလာရင္ ယံုရခက္ခက္ေပါ့။ တကယ္ပါ အဟုတ္ပါ ခ်စ္လို ့ပါ ဆိုတာ။ အငွားခံစားခ်က္ကို အတတ္ပညာနဲ ့ေပါင္းျပီးေျပာတာကို တကယ္ထင္မိရင္ တြားပါပီ မေနာ္ေရရရရရရ တြားပီ။
ဟုတ္ပ..က်ေနာ္တုိ ့ေတာင္ မမေနာ္လို ့ထင္ေနတာ..
နာမည္ႀကီးေရးထားတာကို မ်က္စိလွ်မ္းခဲ့ေသးတယ္..အဟဲ
ေဟာ ဟိုမွာေတြ႕လား
ေရာင္စဥ္ေတြၾကားထဲကနံနက္ခင္း
ကိုယ့္အလင္းကိုယ္ေဆာင္က်ဥ္းႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔
ကိုယ့္တရားကိုယ္ခင္ႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔
မေ၀းေတာ့တဲ့တစ္ေန႔မွာ
ငါတို႔ၿပန္ေတြ႕ၾကမယ္
ယံုတယ္။ ။
ေရာင္စံု နံနက္ခင္းမွာ ဆံုေတြ ့ၾကမယ့္ ခ်စ္သူ ၂ ဦးရဲ ့ ဆံုေတြ ့မႈကို ျမင္ေယာင္မိေသးတယ္..မမေနာ္ေရ
အမေရးထားတဲ့ခ်စ္သူေလးဆုိတာ အမိျမန္မာျပည္ႀကီးပဲ မဟုတ္လား။...
ေရာင္စဥ္ေတြၾကားထဲက နံနက္ခင္း
ကုိယ့္အလင္းကုိယ္ေဆာင္က်ဥ္းႏုိင္တဲ့တစ္ေန႔
ကုိယ့္တရားကုိယ္ခင္ႏုိင္တဲ့တစ္ေန႔
အဲဒီေန႔ .. အျမန္ဆုံးေရာက္လာရင္ေကာင္းမယ္လုိ႔ ခပ္တုိးတုိးေရ႐ြတ္မိတယ္။ ကဗ်ာဖတ္ၿပီးရသအထူးခံစားရလုိ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကဗ်ာေကာင္းေလးပါဘဲ..
စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါႏိုင္ၾကရင္ အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ႔ အမရယ္..
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
Post a Comment