တစ္ေန႔တာ

Sunday, February 8, 2009

ပူလြန္းလို႔ရာသီဥတုဒါဏ္မခံႏိုင္တာနဲ႔ကၽြန္မေခါင္းမထူႏိုင္တာၾကာသာပေတးေလာက္ကတည္းကပါ။
ေသာၾကာေန႔မွာေတာ့မာမီ႕ေမြးေန႔မို႔တစ္ခုခုေတာ့လုပ္မယ္ဆိုၿပီးစဥ္းစားတာစဥ္းစားခန္းထဲကမထြက္
ဘူးဆိုတာလိုၿဖစ္သြားတယ္။မည္သို႔ၿဖစ္သြားသည္မသိဆိုတာလိုပါပဲ။တကယ့္ကိုခဏေသသြားသလို
မထႏိုင္တာ။ႏိုးလာေတာ့မနက္ေလးနာရီ..သားကေလးကညဆို..သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ခ်က္တင္
၀င္တတ္ေတာ့သူ႔ကိုကြန္ပ်ဴတာသံုးၿပီးရင္ပိတ္ေနာ္လို႔ေတာ့မွာလိုက္ႏိုင္ေသးတာမွတ္မိတယ္။သို႔ေသာ္
မနက္က်ေတာ့ၾကည့္ေတာ့သားေတာ္ေမာင္ကသူ႔ gtalk ကိုပဲအက်အန sign out လုပ္ထား
တာၿဖစ္ေနတယ္။ဒါနဲ႔တစ္ေရးႏိုးၾကီးကြန္ပ်ဴတာပိတ္ဖို႔အထမွာပို႔စ္တခ်ိဳ႕တက္ေနတာနဲ႔ရေအာင္လည္း
ဖတ္လိုက္ေသးတယ္။comment လည္းထားခဲ့လိုက္ေသးတယ္။
မနက္က်ေတာ့တစ္မိသားစုလံုး cruise သြားၾကမယ္ဆိုေတာ့ရာသီဥတုကၿဖစ္မယ့္အပူခ်ိန္.၄၃.
ကိုေတြးၿပီးဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ဒါေပမယ့္မာမီ့ေမြးေန႔အမွတ္တရကိုအစ္မ၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္က
စီစဥ္ေပးတာမို႔သြားမွကိုရမွာေလ။အဲဒါနဲ႔အကုန္လံုး Cruise စမယ့္ Palm Beach ကိုမနက္..
ေစာေစာရွစ္နာရီခြဲေလာက္မွာခ်ီတက္သြားၾကတာ။အမွန္ကတစ္နာရီခြဲေလာက္ေမာင္းရမယ့္ခရီးကို
traffic.မရွိေတာ့တစ္နာရီသာသာေလာက္နဲ႔ေရာက္သြားပါေလေရာ။လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း
beach.ေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာကိုေတြ႕ရသလိုသြားေနၾကတဲ့သူေတြကလည္းတစ္ဖြဲဖြဲ..။အဲဒီ.Palm
Beach.ကနာမည္ၾကီးတဲ့..ကမၻာေက်ာ္မင္းသားမင္းသမီးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအဲဒီကိုပဲလာၾက
တယ္ဆိုလို႔Malibu..လိုေပါ့လို႔ေတာင္ေတြးမိိလိုက္ေသးတယ္။အဲဒီေလာက္ေစာတာေတာင္၊ကား
ရပ္စရာေနရာမရွိပါဘူး။ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းမွာသြားရပ္ရတယ္။ေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ့ပင္လယ္
ေလကိုစရႈလိုက္ရတာပါပဲ။ေတာ္ေတာ္ေနမေကာင္းလို႔အသံမထြက္ႏိုင္တဲ့ကၽြန္္မနည္းနည္းေတာ့လန္း
သြားသလိုပဲ။ဒါေတာင္အန္ခ်င္သလိုၿဖစ္ေနတဲ့အတြက္အခ်ိဳေတာ့ေဆာင္ထားလိုက္ရတယ္။
မနက္ဆယ့္တစ္နာရီမွာ..Ferry စထြက္ပါတယ္။လူကေတာ့သိပ္မမ်ားပါဘူး။သူတို႔ေတြကေတာ့
ေနေရာင္ကိုၾကိဳက္တဲ့သူေတြဆိုေတာ့အေပၚထပ္ေနေရာင္ေအာက္မွာေနၾကတာမ်ားတယ္။ေနာက္..
ထူးၿခားမႈတစ္ခုကေတာ့အဲလိုေနရာမွာAsianေတြကိုလံုး၀မေတြ႕ရတာပါပဲ။Asianဆိုလို႔ကိုယ္ေတြ
ပဲရွိတယ္။အထဲမွာထိုင္ေနတာဆိုလို႔လည္းကၽြန္မတို႔နဲ႔အသက္ၾကီးတဲ့အၿဖဴအဖိုးၾကီးအဖြားၾကိးေတြပဲ
ရွိတယ္။
ပထမဆံုးTongaBeachမွာရပ္ေတာ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဆင္းသြားၾကတယ္။အဲဒီTongaBeach
မေရာက္ခင္မွာပင္လယ္၀ကိုၿဖတ္တာမို႔လိႈင္းကေတာ္ေတာ္ၾကီးပါတယ္။လႈိင္းၾကီးေတြကၿမင့္တာမဟုတ္
ပဲၾကီးၿပီးေၾကာက္စရာေကာင္းတာပါ။Ferryေလးဆိုတာလူးေနတာပဲ။ေရေတြလည္းစင္လုိ႔။ဒါကိုသား
ကသေဘာေတြက်ေနတာ။သူ႔ကိုလည္းစိတ္မခ်တာနဲ႔ကိုယ္ကအႏိုင္ႏိုင္ရပ္ေနရတဲ့ထဲကသူ႔နားမွာပဲေန
ရတယ္။ရလာဒ္ကေတာ့ေကာင္းပါတယ္။သိသိသာသာကိုေနလို႔ေကာင္းလာတာပဲ။ေနာက္ထပ္တစ္ေန
ရာမွာရပ္ေသးတယ္။တစ္ခ်ိဳ႕တက္လာၿပီးတခ်ိဳ႕ဆင္းသြားတယ္။ကၽြန္မတို႔သြားမွာကေတာ့Bobbin
Head..ဆိုတဲ့ေနရာပါ။အဲဒီကိုေရာက္ေတာ့မွေနလည္စာစားၾကတယ္။အခ်ိန္ကေတာ့တစ္နာရီပဲရတာ
ပါ။တစ္နာရီေတာင္လို႔ထင္လိုက္ေပမယ့္တကယ့္တကယ္က်မွတစ္နာရီပဲလို႔ေတြးယူရသလိုၿဖစ္သြားရ
တယ္။အမွန္ကေတာ့BobbinHead..မွာလည္းပူပါတယ္။ေလပူေတြကလည္းတိုက္လို႔။မပူတာက
ၿမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္စံုဆင္းေနတဲ့အခ်ိန္ပါပဲ။အပူခ်ိန္ကလည္းၾကည့္ဦးေလ..။ကၽြန္မတို႔ကုန္းတြင္း
ဖက္..Bankstown.နဲ႔အဲဒီဖက္ကအပူခ်ိန္၁၀ေက်ာ္ေလာက္ကိုကြာေနတာပါ။ၿမစ္ေၾကာင္းထဲမွာဆိုပို
ကြာတာေပါ့။ဒါေၾကာင့္ေနရထိုင္ရသက္သာတာ။တစ္ေနကုန္လန္းလာတာညႏွစ္နာရီေက်ာ္မွပဲအိပ္ေပ်ာ္
ေအာင္ၾကိဳးစားရေတာ့တယ္။
ဒီေန႔မနက္မိုးလင္းေတာ့ေနာက္က်ေအာင္မအိပ္ႏိုင္ပါဘူး။ပူတာနဲ႔ကိုႏိုးလာေတာ့တာပဲ။ခ်က္ခ်င္းပဲမေန႔
ကပ်က္စီးလာတဲ့ဆံပင္ကိုေလွ်ာ္ပစ္ရတယ္။အၿပန္မွာလႈိင္းတစ္၀ုနး္၀ုန္းရိုက္တဲ့နားစိုရႊဲလာတဲ့ထိသားက
ေနခဲ့တာကိုး။သူနဲ႔ေနေတာ့ကိုယ္လည္းဆားငံေရေတြစိုရႊဲကုန္တာမို႔ပါ။



ခရီးစဥ္အစ Palm Beach




လွမ္းၿမင္ေနရတဲ့သမုဒၵရာအ၀




ကမ္းေၿခနဲ႔ေက်ာက္ေတာင္




ေဘးကမ္းေၿခရႈခင္း




ရႈခင္းတစ္ခု




ကၽြန္မတို႔စီးတဲ့Ferry



Bobbin Head ကိုလွမ္းၿမင္ရတဲ့အခ်ိန္




ေနာက္ဆံုးေရာက္တဲ့Bobbin Head

ဒီေန႔လည္းက်ေရာ...ဒံုရင္းပါပဲ။ပူတာနဲ႔တစ္ေနကုန္ေခါင္းမထူႏိုင္ၿပန္ပါဘူး။ခုေတာင္ညဖက္အပူရွိန္က်တဲ့
အခ်ိန္ေလးတင္လိုက္ရတာ။