မေနာ္ဟရီ

Tuesday, February 3, 2009

သူ႔ကိုေတာ့ကၽြန္မသိပ္မသိဘူး။ေပါင္းလာတာေတာ့လူစၿဖစ္ကတည္းကပါ။ဒါေပမယ့္သူ႔ကိုသိပ္
နားမလည္ဘူး။ သူ႔စိတ္က ႏုမလိုနဲ႔မာတယ္။မာမလိုနဲ႔ ႏုတယ္။ သူမ်ားေတြကဗ်ာႏုႏုလွလွေလး
ေတြေရးရင္သေဘာက်ေနတတ္ၿပီး သူ႔ကဗ်ာေတြက်ေတာ့ မာဆတ္ဆတ္နဲ႔.ေလာကကိုမေက်
နပ္သံေတြပါေနတတ္တယ္။ခပ္တည္တည္နဲ႔စာေတြသာေရးေနတာသူ႔ကိုယ္သူဘာမွန္းလဲသိပံု
မေပၚပါဘူး။ ဒီၿမစ္က်ဥ္းသံုးခုထဲက သူ႔ကဗ်ာေတြက အေစာပိုင္းပို႔စ္ေတြအၿဖစ္တင္ထာၿပီးသား ..။
ဒါေပမယ့္ တစုတစည္းတည္းၿဖစ္ေအာင္ရယ္၊အတူညီတဲ့စုစည္းမႈ ကိုလက္ေတြ႕ခံစားေစခ်င္တာ
ရယ္ေၾကာင့္ ၿပန္တင္လိုက္ပါတယ္။ကဗ်ာအသစ္ေတြကိုအေရာင္ခြဲၿပီးတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

အမွာစကား
ကၽြန္မရဲ႕ၿမစ္က်ဥ္းေလးက
တစ္ခါတစ္ရံ
တစ္ကိုယ္စာတိုးတိုးတိတ္တိတ္ကေလး
တစ္ခါတစ္ခါ
ညင္သာၿခင္းကင္းမဲ့စြာ..
တစ္ခါတစ္ခါ
အရွိန္အဟုန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႔
တစ္ကိုယ္တည္းစီးဆင္းလာလိုက္တာ
ကၽြန္မ…ပင္ပမ္းႏြမ္းလ်လွပါၿပီ
ဒါေပမယ့္..
ခုထိ..
ကၽြန္မ..ခ်ိတ္ပိတ္ထားဖို႔စိတ္ကူးလို႔မရေသးဘူး။ ။
မေနာ္ဟရီ

ဆုေတာင္း

ငါ့အလြမ္းမတင္မီကာလ
မွတ္တမ္းမွတ္ရာမဲ့စြဲၿမဲေနေသာအၿဖစ္အပ်က္မ်ား
ခုခ်စ္ၾကည့္ေတာ့လည္း
ပံုၿပင္အေဟာင္းေတြပဲထြက္က်လာ။

ဒါဏ္ရာမပါေသာေဆးစက္က
အရသာမဲ့သတဲ့
ခ်ဲ ့ကားေၿပာတတ္တဲ့ရာဇ၀င္က
ငါ့သံေၿခက်င္းေတြးကိုလာလာရုိက္
ကံၾကမၼာနဲ ့မ်ားဇာတ္တိုက္ထားေရာ့သလား။

ဘ၀ဟာ..
တစ္ခန္းရပ္အမဲလိုက္ၿပဇာတ္ဆန္ဆန္
ဖန္တံတံနဲ ့
ႏွစ္ခ်ိဳ ့ရမၼက္ေတြ
ေမြးရာပါအတၱေတြ
လူစဥ္မမီေသာအေတြးအေခၚေတြ
ေတာ္ေတာ္မွအေၿခတက်ရွိပါရဲ့လား..။

ေခၚသံမ်ားႏွင့္နားအံေသ
ၾကားရေသာခရီးစဥ္အထပ္ထပ္က
တရားကိုေစာင့္ေသာနတ္မ်ား
ငါ့အား…
ၾကိဳးကြင္းတန္းလန္းနဲ ့ဗ်ာဒိတ္ေပးခဲ့ၾကပါ …။ ။
မေနာ္ဟရီ



အခ်ိန္

ငါဟာ. .
တၿဖည္းၿဖည္းေ၀းလြင့္ေနတဲ့တိမ္
က်ိမ္စာဖတ္မုန္တိုင္းေတြၾကား
ၿမားအစင္းစင္းနဲ ့ေသြးခ်င္းခ်င္းနီ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုၿပန္ေခၚၾကည့္ေတာ့လည္း
အသက္မမီခ်င္ေတာ့..။

ငါ့ေနာက္ကဘယ္သူလိုက္ခဲ့မွာလဲ
မိုးမစဲမခ်င္းခိုက္ခိုက္တုန္
ကံမကုန္ေသးရင္လည္းၿပန္မဆံုခ်င္ေတာ့
ေလ်ာ့ၾကိဳးေတြလည္းကုန္ခဲ့ၿပီ..။

ေတာင္စြယ္မွာေနကြယ္ၿပီဆိုပါေတာ့
ဇက္ေပၚက်လာမယ့္ဓါး
အဲဒီအခါက်မွမမွားဖို ့လိုတယ္..၊
အမွာစကားေတြလည္းမမွာၾကားလိုေတာ့
သြားႏွင့္ၾကပါ…
ငါကားတိုင္ငါထမ္းၿပီးလိုက္ခဲ့မွာပါ..။

အိပ္မက္ေတြကနီတယ္
အနာဂါတ္ကေမွာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ့
အေရာင္ေတြလြင့္ေနတတ္တဲ့ငါ..
တၿဖည္းၿဖည္းမွိန္ေဖ်ာ့ပါးလ်ားလာခဲ့..
ငါကေနကြယ္ေတာ့မယ္..။ ။
(၁၈.၉.၀၄)
မေနာ္ဟရီ


ေနာင္တ

ကိုယ့္ေတာင္တန္းကိုကိုယ္စြန္ ့ခြာခဲ့တဲ့ညက
ကိုယ့္ေရာင္ၿခည္မွာအေမွာင္ေတြသန္းလို ့
ကိုယ္တို ့မိုးခ်ဴပ္ၾကေတာ့မယ္။

ေဆးေရာင္ေတြလြယ္လြယ္ကူကူၿခယ္ခဲ့မိၾကတဲ့
၉၃…
ကိုယ္ကရင့္က်က္ခ်င္တုန္းပဲ..။
မင္နီတံကိုင္ရင္းၾကက္ေၿခေတြခတ္
ကိုယ္က..
သိပ္စကားမတတ္တဲ့ကံ့ေကာ္အိုလို..။

လမိုက္ေနတုန္းပါပဲ
ကမၻာဟာလည္ေနလ်က္ကရပ္တံ့
သကၠရာဇ္ေတြကငါ့ေရွ ့မွာေသြးပ်က္စြာခန္ ့ညားလို ့..။

ရထားအိုလိုအေတြးေတြနဲ ့
သက္ၿပင္းတဖိုဖိုရွုိက္ငိုခဲ့ရ
၉၅ ရဲ ့ညေတြလည္းခုထိမိုးမစဲႏိုင္ေသး..။

အဲဒီလိုမလြယ္ကူခဲ့ၾကပါဘူး
ရႈံးနိမ့္ခဲ့ဖူးသူတိုင္သိမွာပါ…
အမာရြတ္ဟာစကားတတ္တဲ့ငွက္တစ္ေကာင္လိုပဲ
အရိပ္သံုးပါးနဲ ့အေ၀းၾကီးေ၀းခဲ့..။

ခရီးကေ၀းတုန္းပဲလား
စမ္းတ၀ါး၀ါးႏုိင္လြန္းတဲ့ၾကယ္ကေလး
အတိတ္ေရးေရးေတြထဲပုန္းအိပ္
ကိုယ္ကခုထိတိတ္ဆိတ္ေနရတုန္းပါပဲ..။ ။
မေနာ္ဟရီ


ေသတမ္းစာ

ငါ့ကိုၿပန္ထြန္းညွိဖို ့မၾကိဳးစားပါနဲ ့ေတာ့
ငါဟာေတာင္စဥ္မေရမရာၿဖစ္သြားခဲ့ၿပီးၿပီ..
ငါ့ရင္ဘတ္ကေစာင္းၾကိဳးေတြကိုငါၿဖတ္
ငါ့ကိုယ္ငါဇက္ၾကိဳးၿပန္ၿပန္တပ္ေနရတယ္..
ငါ့ကိုယ္ငါ..ခ်ဳပ္သိမ္းၿငိမ္းသတ္ဖို ့ၾကိဳးစားၿပန္ေတာ့လည္း
ငါ့အမႈိက္. .ငါ့သဲ..ငါ့ခဲေတြကငါ့ပဲၿပန္စင္….
ငါ့မွာကကယ္တင္ၿခင္းတပ္မရွိဘူး
ငါ့ရဲ့မိေ၀းဖေ၀းႏွလံုးသားေလးထဲမွာ
ငါ့ဘာသာယက္ေဖာက္ထားတဲ့ဘ၀ကြန္ယက္
ငါ့လက္မွာေသြးေတြထြက္လို ့..။

ခင္ဗ်ားတို ့ဘယ္လိုေအာ္ေခၚေအာ္ေခၚ
..ေတာ္ေတာ္နဲ ့ၾကားႏုိင္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး
အဆိပ္ေတြစူးနစ္ထားတဲ့နာရီ
သကၠရာဇ္ေတြသိပ္ၾကာသြားခဲ့ၿပီးၿပီ
ဇီ၀ကဆိုတာကလည္း..
ဒ႑ာရီထဲမွာပဲေဆးစြမ္းႏုိင္တာမ်ိဳး…။

တစ္ခုပဲကူညီေပးၾကပါ..
ငါေသဆံုးလြန္ေၿမာက္သြားတဲ့အခါ
ငါ့လက္ထဲက..ငါၿမတ္ႏုိးရာသရ၀ဏ္ၾကယ္စုေလး
ငါ့ေကာင္းကင္ဆီပို ့ေပးၾကပါ..။

အဲဒီအခါ
ၿပာရီမိုးမႈန္မိုးစက္ေတြနဲ ့ေရာေႏွာ
ငါမေၿပာၿပခ်င္တဲ့ငါ့ရဲ့ပံုၿပင္
ေတာလမ္းေလးတစ္ခုမွာထင္က်န္ခဲ့ရစ္ပါလိမ့္မယ္..။ ။
မေနာ္ဟရီ


ဒိုင္ယာရီမ်ား

ရက္စြဲေတြကိုအလြတ္ရေနတဲ့အခါတိုင္း
ၿဖစ္ရပ္ေတြကိုတမင္ေမ့ေလ်ာ့ပစ္လိုက္ရ
အစိမ္းခ်ဳပ္ခ်က္ေတြကနာတယ္။

မ်က္ႏွာစိမ္းေတြ
ဒ႑ာရီေတြ
Ripleyရဲ့ရတနာေတြ
အမာရြတ္စမ္းမိတဲ့အခါတိုင္း…မယံုႏုိင္ၿဖစ္တုန္း။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ
စာရြက္ၿပာေတြကိုေငးရင္း
မိုးတိမ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္
ၾကိတ္မွိတ္မ်ိဳခ်။

ႏွစ္ပရိေစၦတေေတြၾကာတဲ့အခါ
မင္ၿပာေတြကစာရြက္အ၀ါေတြကိုစား
စာရြက္အ၀ါေတြကငါ့ကိုစား
အစိမ္းေရာင္ေတြသာသန္မာၾကီးထြားလာခဲ့။ ။
မေနာ္ဟရီ


အၿမဲစိမ္းမိုး

ေနာက္ဆံုးစကားတစ္ခြန္းနဲ ့ၿပဒါးလမ္းလြဲခဲ့ရုံေလးပါ
ခုေနခါမွာေတာ့ေမေမ့မ်က္ရည္ေတြက
တိမ္ေတြလိုရင္ထဲမွာအံု ့ခိုလို ့..။

မမိုက္ဖူးလို ့မိုက္ၾကည့္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး
မွတ္ေလာက္သားေလာက္ရွိလို ့လွည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့မွ
ၿပန္စရာလမ္းကေပ်ာက္ေနခဲ့..။

အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေတြေနတဲ့အရပ္ဟာ
အၿမဲတမ္းမိုးရြာရသတဲ့လား
ေၿခကုန္လက္ပမ္းက်လွပါၿပီ..
ေနေရာင္ၿခည္ေတြကိုနာက်င္ႏြမ္းလ်
ေမေမ..
ေနာက္တစ္ခါက်ရင္ .. ကၽြန္မ
မ်က္ရည္မက်ခ်င္ေတာ့ဘူး. ။
မေနာ္ဟရီ



အိမ္ၿပန္ခ်င္တယ္

ငါ့ေကာင္းကင္တံစက္ၿမိတ္မွာတြဲခိုေစာင့္စားေနၾကမယ့္
ငါ့ရဲ့ မြန္ၿမတ္သန္ ့စင္ေသာခ်စ္ၿခင္းေမတၲာ
ငါဟာနာတာရွည္အလြမ္းေတြနဲ ့ခရီးသည္ပါ..။

ကံၾကမၼာလို ့အမည္တပ္ထားတဲ့ အဲဒီမိစၧာၾကီးသာမရွိခဲ့ရင္
ငါတို ့လည္းခရီးရွည္ေတြဘယ္ထြက္ခ်င္ပါ့မလဲ..
ခုေတာ့အိမ္အလြမ္းေတြနဲ ့နစ္မြန္းရင္းခရီးရွည္…။

ရာသီဥတုကဆိုးလြန္းတယ္
ခရီးလမ္းေတြကေသခ်ာမၿမင္ရဘူး
ေနေရာင္ဆိုတာကအေ၀းၾကီးမွာေပါ့..။

မိုးေလကင္းစင္တဲ့တစ္ေန ့
ၿမဴတိမ္ကင္းစင္မဲ့တစ္ေန ့
အဲဒီလိုေန ့တစ္ေန ့မ်ားေယာင္မွားပါလာေလဦးမလား…။

အိမ္ၿပန္ခ်င္တယ္
အလြမ္း
စိတ္တေစၧအနမ္းနဲ ့
အိပ္မက္ကိုထမ္းၿပန္ခဲ့တဲ့ညက
ငါ့တံခါး၀မွာ
ေနေရာင္ေတြလက္ၿဖာလို ့…။
မေနာ္ဟရီ



ေရလႊမ္းမိုးၿခင္း

အိပ္မက္ေတြကို
ပင့္သက္ေလးေလးေတြနဲ ့
မႈတ္သိမ္းၿငိမ္းသတ္လိုက္တဲ့အခါ
နိဗၺာန္ဘံုဆိုတဲ့တံခါး၀မွာ
ငါဟာ..အၿပီးတိုင္ၿပာက်လို ့။

ဆိုၾကပါစို ့
ငါတို ့မိုးလည္းရြာခဲ့ၿပီးၾကၿပီ
လူသတ္သမားေတြနဲ ့လည္းဖက္လွဲတကင္း
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းအေသေတြကိုႏႈိးဆြ
မၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ
မုန္တိုင္းကေရာက္လာတယ္..။

ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္ၾကလို ့လဲ
ငါတို ့ရဲ ့ေမြးရာပါႏွလံုးသားေတြကိုထုတ္
အလံၿဖဴလုပ္ပစ္ရတာႏွေမ်ာစရာ..။

မဂၤလာပါငွက္ကေလးေရ
မင္းပ်ံသန္းတဲ့အခါ ငါတို ့ကိုသတိရပါ..
ငွက္ေတြသာပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့လမ္းေၾကာင္းမွာ
တေရးေရးၿဖတ္သန္းဆုတ္ခြာခဲ့ရတဲ့ၿပာမႈန္မ်ား
သင့္အားလက္ၿပႏွ ုတ္ဆက္
တစ္ေန ့..ငါတို ့ဆက္ဆက္ၿပန္လာခဲ့ၾကမယ္..။
မေနာ္ဟရီ


အၿဖဴေရာင္

အလင္းပြင့္ေတြကအၿဖဴေရာင္
မၿမင္ရေသာၾကိဳးေတြကအၿဖဴေရာင္
ငါ့ေကာင္းကင္ကလည္းအၿဖဴေရာင္ပါ..။

ငါမိုးရြာခ်ဖို ့လည္းစိတ္မကူးခဲ့ပါဘူး
တိမ္ေတြကိုေက်ာက္ခ်
အတိတ္မွာအိပ္ေမြ ့ခ်ထားခဲ့တာပဲ..။

ဘာမ်ားမွားသြားခဲ့လို ့လဲ
ဘာမ်ားမွားသြားခဲ့လို ့လဲ
တိမ္တိုက္ဆန္ေသာေမးခြန္းေတြကပူတယ္…။

မိုးခါးေရတစ္စက္အတြက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ိဳးဆိုရင္
သင့္ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးနီေစြး
ၾကက္ေၿခခတ္ေတြေဖြးသြားလိမ့္မေပါ့..။

အၿဖဴေရာင္အနာဂါတ္
သင္ခ်စ္ၿမတ္တတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
ငါ့ေကာင္းကင္ကေနေဆာင္က်ဥ္းေပးခဲ့ပါ့မယ္..။

(အဲဒီအခါ..)
အၿဖဴေရာင္ႏွင္းစက္ေအးၿမေတြရဲ့ေအာက္
လင္းေတာက္ေနမယ့္သင့္ေကာင္းကင္
ၾကည္စင္ေနခဲ့မွာေပါ့ကြယ္..။
မေနာ္ဟရီ


လိုအပ္ခ်က္

ေနာက္ဆံုးေတးသြားမ်ားႏွင့္က်ဥ္းေၿမာင္းလိုက္ရေသာ
ငါ့အနာဂါတ္..
ငါတကယ္ခ်စ္တတ္ခဲ့တာပါ…။

ယုတၲိယုတၲာေတြဟာလိုအပ္လို ့လား
နတ္သိၾကားတို ့၏အကူအညီႏွင့္
ရင္ထဲကေက်ာက္ဖ်ာပဲတင္းေစခ်င္..။

ခဏေမ့ထားလိုက္ပါ
” ခ်စ္ၿခင္းေမတၲာ” ဟာမာယာေတြေလာက္အေရးမပါမွေတာ့
တေစၧေတြေဆာ့ကစားတဲ့ပြဲမွာ
တရားခံဆိုတာလည္းမရွိႏိုင္ေတာ့...။

ေဆာက္ခ်က္မိထားၿပီၿဖစ္ေသာသကၠရာဇ္
တဖ်တ္ဖ်တ္လြင့္၀ဲေနေသာရက္စြဲမ်ား
ၿမဴခိုးမ်ားႏွင့္ထူထပ္ေနေသာသံသရာ
ဒါဏ္ရာေတြကပိုခ်ိဳလာတယ္…။

တတိတိလြင့္စင္ပဲ့ပါသြားေသာ
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္
စြဲခ်က္ေတြအထပ္ထပ္နဲ ့တရားခံ
အမွန္တရားသာပါခဲ့ရင္
ၾကိဳးစင္၀င္ၿပီးေလာက္ၿပီ..။

ခန္းနားသပ္ရပ္
ၾကီးက်ယ္ၿမင့္ၿမတ္လွတဲ့ဘီလူးဇာတ္
Cut….။

နတ္ေကာင္းနတ္ၿမတ္မ်ား၏မိႈင္းမမႈၿဖင့္
ေအာ္စကာေတြ..အကယ္ဒမီေတြအၾကိမ္ၾကိမ္ရ
တစ္ခ်ိန္ကဇာတ္ေတာ္ထဲကဗီလိန္
မိန္ရာသီရဲ့ေနာက္ဆံုးခရီးသြားလက္မွတ္
ၿပတ္သားတတ္မႈမ်ား
ငါ့အားေပးခဲ့ပါ..။
မေနာ္ဟရီ




ကိုယ့္ကိုယ္ကိုစစ္ေဆးၿခင္း
ဦးေအာင္သင္း ေၿပာခဲ့ဖူးတဲ့
ပညာတတ္မာန ဆိုတာၾကီးနဲ႔
အဓိပတိကေနၿဖတ္ေလွ်ာက္လာတာ
ခုထိ အသားမေသေသးဘူး
Depression ေတြကသာတစ္ကိုယ္လံုးဖံုးေနတာ
မာန ကၾကီးခ်င္ေသးတုန္း
အၾကီးစားလူရုိေသရွင္ရုိေသကိစၥေတြနဲ႔
လမ္းေၾကာင္းေရြးေနေသးတဲ့ ကၽြန္မ ေပါ့။

အေမ..
တစ္ခါမွလက္မခံခ်င္ခဲ့တဲ့ေနာင္တေတြက
ကင္းပုန္းၿပဳန္းေနတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္တံခါး၀မွာ
တစ္ခါတစ္ခါ ေလွာင္ရယ္သံေတာင္ၾကားရေသး
ကၽြန္မ အရွံဳးမေပးႏိုင္ပါဘူး
ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ဘ၀ၾကီးထဲမွာ
ၾကပ္ခဲေလးလံေနတဲ့ေသာကထုထည္ေတြနဲ႔
ကၽြန္မေရွ႕ဆက္ခဲ့ပါတယ္
ဘယ္လိုအေကာင္းစားေအာင္ၿမင္မႈေတြကမ်ား
လွည့္ဖ်ားထားသလဲ လို႔မေတြးလိုက္ပါနဲ႔
ရသမွ်နဲ႔ ေရာင့္ရဲေက်နပ္ပစ္လိုက္ဖို႔ပါ..
ဒါနဲ႔ေတာင္..
ေရာင့္ရဲသေလာက္မရရွိခဲ့တာေလ..။
တစ္ခ်ိန္က
ကၽြန္မက အေဖ့ေၿခရာနင္းခ်င္တယ္
အေဖက လမ္းေၾကာင္းသစ္ထြင္ေပးတယ္။
(သူ႔ေၿခရာေတြမွာဒါဏ္ရာေတြနဲ႔….တဲ့)
ကၽြန္မက ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေဖာက္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္
ကၽြန္မမိုက္မဲခဲ့ပါတယ္
(ေနာင္တေတာ့မရခဲ့ပါဘူး)
ကၽြန္မရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြဟာ
အၿပစ္ကင္းသေလာက္အဆိပ္သင့္ခဲ့ပါတယ္
ဒီေလာက္ရင္နာစရာေကာင္းတာေတာင္
ကၽြန္မကရင္ မနာႏိုင္ေသးဘူ
ေဟာဟို..ကံ့ေကာ္တင္းကုတ္ေလးကို
မခြာခ်င္ေသးဘူး
ရူးရူးႏွမ္းႏွမ္းေပးဆပ္မႈေတြအတြက္
ငွက္ကုလားအုတ္ စစ္စစ္ၾကီးေတြ
နာက်င္စြာပ်က္ရယ္ၿပဳမႈကို
အၿမဲခံရသူပါ။

ဘုရားသခင္
ဘယ္သူဟာ
မပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့အေတာင္ပံေတြကို
လွလွပပတပ္ဆင္ေပးခဲ့ပါသလဲ…
ခက္တာက
ဒါပဲ ေက်နပ္ခဲ့ၾကရတာေလ..
…….ခႏၱီစေတြ
မက်ၿဖစ္လိုက္လို႔အစိုင္အခဲၿဖစ္ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြ
ၾကိတ္ရႈိက္ပစ္လိုက္ရတဲ့သက္ပ်င္းေမာေတြ
မၿဖစ္တည္လိုက္ရတဲ့ေဒါသေတြ
အခြင့္မရခဲ့တဲနာက်ည္းမႈေတြ
အဲဒါေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားသူဟာ
ကၽြန္မ..
တစ္ခါမွမရရွိဘူးတဲ့အတြက္
တစ္စံုတစ္ေယာက္က
ခ်ီးေၿမာက္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ
သံသယအၿပည့္အစံုနဲ႔
မယံုမၾကည္ၿဖစ္ေနမိဦးမွာပါ..။

တစ္ခါတစ္ခါ
ငါ..ဘယ္ေရာက္ေနၿပီလဲလို႔
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ၿပန္လည္ေဖြရွာရင္း
ခရီးၿပင္းႏွင္ေနတာေရာေသခ်ာရဲ႕လား
ဘယ္လမ္းမွာမ်ားေၿပးလႊားေနမိတာလဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုစစ္ေဆးရင္း
နင္းထားတဲ့ေၿခေထာက္ေအာက္ကလမ္းမွာ
လည္ပတ္မႈေတြမ်ားပါေနခဲ့ေသးလား
သံသယေတြနဲ႔
ကၽြန္မ
ဘယ္လိုအေကာင္းစားပန္းတိုင္ကိုမွ
မေရာက္ခဲ့ေသးတာေသခ်ာၿပီး
ပန္းတိုင္လည္းမေရရာခ်င္ေတာ့တဲ့ကၽြန္မ..
ဒါဏ္ရာ၇ေနတဲႏွလံုးသားကိုလည္းကိုယ္ခ်င္းမစာ
ေၿခေထာက္ေတြနဲ႔လည္သဟဇာတမၿဖစ္
ဦးေနွာက္နဲ႔လည္းပြဲၾကီးပြဲေကာင္း
အဲဒီအေကာင္းစားက်ဆံုးမႈၾကီးမွာ…
တရားခံဟာ…
………………………….
……………………..။ ။
မေနာ္ဟရီ (၁၉၉၆)
၁၉၉၆တုန္းကေရးထားတဲ့ကဗ်ာပါ။ခုထိလည္း သိပ္ေတာ့မထူးေသးဘူးထင္တာ
ဒီကဗ်ာကိုထည့္ၿဖစ္ေအာင္ထည့္လိုက္တာၿဖစ္ပါတယ္။





ငယ္ငယ္တုန္းက မၾကည့္ခဲ့တဲ့႐ုပ္႐ွင္

ကေလးဆို ရင္လည္း မ်က္စိကို စံုမွိတ္
ေမေမ့ေနာက္မွာတိတ္တိတ္ကေလးပုန္းေနမွာေပါ့
ခုေတာ့…
သားေခ်ာ့ေတးေတြကိုလြမ္း၊ ပံုၿပင္ေတြကိုလြမ္းနဲ ့
မ်က္ရည္ေတြလည္းခမ္းခဲ့ေပါ့ ။

ေမေမေရ …
ေအာ္စကာဆုေတြတေပြ ့တပိုက္နဲ ့မင္းသား
ကၽြန္မေၿခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြေအးစက္လို ့ေပါ့
ဒါဟာ ပိုင္ႏုိင္တဲ့အႏုပညာတဲ့လား
အဲဒီကံၾကမၼာကမွားေနတယ္။

တကယ္ဆိုရင္
ဇာတ္သိမ္းတိုင္းမွာလြတ္ေၿမာက္မႈပါတာမွမဟုတ္တာ
ဇာတ္အလည္ေခါင္တည့္တည့္မွာ ဗီလိန္ ဟာအစြမ္္းၿပ
ဘယ္သူကမွလည္းတရားမၿပၾကဘူး..။

မွိန္ၿပၿပမီးေရာင္ေအာက္ကမ်က္ရည္
ေမေမၿမင္ရလား…
ကၽြန္မစိတ္မခိုင္တာသိသားနဲ ့
အဲဒီနံပါတ္ ၁၃ ထိုင္ခံုလက္မွတ္
ဘယ္သူၿဖတ္ေပးလိုက္မွန္းမသိဘူး။ ။
မေနာ္ဟရီ




ေနာဧသေဘာၤေပၚကည

”ကံၾကမၼာ” တဲ့လား
ဓါးစာခံသက္သက္အေကာင္ပါ
ပစ္ေပါက္ခံထားရတဲ့ဓါးခ်က္မ်ား
အၿမဲလိုအသင့္ၿဖစ္ေနတဲ့လက္ညိႈးမ်ား
ခင္ဗ်ား…က်န္းမာေရးေကာင္းပါေစ။

ေလာကရဲ ့တရားဓမၼ
ႏွလံုးသားအထူအပါးမတူၾကတဲ့အခါ
ငါၾကားနာခ်င္တဲ့ . . . ့နရီ…ဂီတ
ငါ့ဆီၿဖတ္ပိုင္းၿပန္မလာၾကေတာ့။

တစ္ခုခုေၿပာစမ္းပါ
အရာရာဟာအၿမဲတမ္းလြဲေခ်ာ္ေနတတ္သလား
ဘုရားသိၾကားမလို ့
ငါတို ့ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားနဲ ့ငါ..
ဘ၀ၿခားေနခဲ့ပါေစ။

ညီမေလးေရ…
မၿမင္ႏိုင္ေသာအနာဂါတ္ေန ့ရက္မ်ားကို
႐ႈ႐ႈိက္ဖို ့ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
ပံုေသနည္းမ်ားနဲ ့ နကၡတၱပညာ႐ွင္မ်ား
ရာသီမွားခဲ့ၾကတဲ့ပြဲမွာ
ဘာလို ့အနီကဒ္ေတြလမ္းမွားပါလာရတာလဲ။

လက္ရည္တူခြင့္မရေသာၿပိဳင္ပြဲမ်ားႏွင့္
ဟာမူရာဘီ၏ ကိုဓ ဥပေဒ
သကၠရာဇ္ေတြၿပိဳခဲ့တာေသခ်ာရဲ့လား။

အေရာ္အစားၾကီးမားလြန္းေသာ
သံသရာ
၀ဋ္ေၾကြး
ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵႏွင့္ႏႈတ္ထြက္ခြင့္မေပးေသာ ကမၻာ
စၾက၀ဠာရဲ့ အမွန္တရား
….တစ္ခုခုမွားေနခဲ့တာေတာ့ေသခ်ာတယ္။

အမွတ္တမဲ့ႏွင့္လစ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ၾကေသာ
ကိုယ္က်င့္တရားအမွားမ်ား
က်နစြာစုပံုေအးခဲသြားေသာအခါ
ကံၾကမၼာ
သံသရာ
ကမၻာ
ဂီတ… ငါ…..မင္း…
ဘီလူးသီခ်င္းေတြကေတာင္ပ်င္းစရာေကာင္းလာတယ္။

အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂါတ္
ကာလ သံုးပါးကိုမဖတ္႐ႈတတ္တဲ့
မစၦိမ်ားရဲ့ၿခံဳခိုတိုက္ခိုက္ၿခင္းကကင္းေ၀းတဲ့
ေကာသလမင္းၾကီးအိပ္မက္မမက္ခင္ည
ငါတို ့ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ရင္…..။ ။
မေနာ္ဟရီ




၁၄ဒီဇင္ဘာဆုေတာင္း
ဘယ္လိုအရာေတြက
ငါ့လဘ၀မွာလာေရာက္ယိမ္းထိုးကခုန္ေနတာလဲ
အၿမဲတမ္းမေကာင္းတတ္တဲ့ကံၾကမၼာက
ငါနဲ႔မွ….တိတိပပ..သက္ဆိုင္သတဲ့လား
တရားသၿဖင့္ေက်ေအးလိုက္ရေအာင္ကလည္း
ငါက…
ဘ၀မွာအႏိုင္ဆိုတာဘာမွန္း ဂဃနဏမသိခဲ့တဲ့သူ။
………………………….
စစ္ကူတဲ့လား
ေရနစ္တဲ့သူ၀ါးကူလို႔ထိုးထားေသာ
ေ၀ါဟာရေတြမ်ားလြန္းတဲ့အဘိဓာန္
တစ္ကယ့္တကယ္က်…ဘာမွအသံုးမ၀င္ၿပန္ဘူး
………………….
ေသြးရူးေသြးတန္းေတြသာခုန္ဆင္းထိုးက်လာတဲ့
၁၃ ရက္ည
အဲဒီဘ၀ကို..ငါ
စက္ဆုပ္ေနတာၾကာၿပီ
ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနတဲ့ေတာင္ကုန္း
အရႈံးနဲ႔မပတ္သက္ေသာအလံၿဖဴ
ငါ..မစိုက္ထူခ်င္ခဲ့ေသာမ်က္ရည္
Chironေရ..
ငါ..ေၾကကြဲမႈေတြကိုမုန္တတ္ပါတယ္
ေလထဲမွာေၿမာက္တက္ၾကန္႔ၾကာေနေသာ
အံစာ…
ေၿမေပၚက်လာခဲ့ရင္..
ဘုရားသခင္..!
အရွင္မကစားခဲ့ေသာေၾကြပြဲမ်ားအတြက္
ၿပင္ဆင္ခ်က္ေပးခဲ့ပါ။ ။
မေနာ္ဟရီ




ကံမေကာင္းတဲ့ေန႔
ၿငိမ္ေနေတာ့လည္း
မီးခဲၿပာဖံုးလို႔တဲ့
တိုက္ပစ္လိုက္ၿပန္ေတာ့လည္း
မီးေလာင္ရာေလပင့္တဲ့
ခက္ပဲခက္ရခ်ည့္……..။ ။
မေနာ္ဟရီ