Posts
Thursday, November 13, 2008
ကၽြန္မက နီ႐ူဒါရဲ႕ကဗ်ာေလးကို ကၽြန္မစိတ္နဲ႔ထပ္တူက်လြန္းလို႔ကိုေအာင္သာငယ္ဆီကခြင့္ေတာင္းၿပီး ကၽြန္မဘေလာ့ခ္မွာတင္ထားခဲ့ပါတယ္။ကိုေအာင္သာငယ္ကေတာ့ သူ႔ကဗ်ာမွမဟုတ္တာ သံုးႏိုင္ပါတယ္ဆိုေပမယ့္ သူကသူ႔ ဘန္နာမွာတင္ထားတာဆိုေတာ့ ကၽြန္မကေလးစားသမႈနဲ႕ခြင့္ေတာင္းတာပါ.....
ကိုေအာင္သာငယ္ေတာ့မသိဘူး..ကၽြန္မကိုေတာ့ဒီကဗ်ာစာသားေလးေၾကာင့္ခုလိုလာေအာ္သြားေလရဲ႕....
အၾကိမ္ေပါင္းတစ္ေထာင္!!! ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚၾကီးမွာ ေျမြဆိပ္ေျဖေဆး မရွိလို႕ ေသလိုက္ရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးနဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္း တစ္ေထာင္!!!
နာဂစ္ အၿပီး (လွဴဒါန္းမယ့္ သူေတြ ရွိပါရက္) စားစရာမရွိလို႕ ေသလိုက္ရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးနဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္းတစ္ေထာင္!!!
ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၂၀ နဲ႕ ၆လ ခ်ခံရမယ့္ ဘ၀မ်ိဳးနဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္းတစ္ေထာင္!!!
OK!!! ခံရတဲ့သူ ဘ၀မ်ိဳးကို ဖယ္ထားလိုက္ပါ အဲဒီလို အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ (က်က္သေရ ကလြဲလို႕) အစစ အရာရာ ျပည့္စံုေနမယ့္ ဘ၀မ်ိဳးနဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္းတစ္ေထာင္!!!
အႏွစ္ ၂၀ နဲ႕ ၆လ လို႕ စီရင္ခ်က္ကို ဖတ္ျပရမယ့္ ဘ၀မ်ိဳးမွာ အၾကိမ္ေပါင္းတစ္ေထာင္!!!
OK again!!! ကံေကာင္းေထာက္မစြာ အဲဒီ ဘ၀ေတြ တစ္ခုမွ မရဘူးထား… ဒါမိ်ဳးေတြ ငါေနတဲ့ ငါေမြးတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ငါ့ေရွ႕မွာတင္ ျဖစ္ေနတာပါလား ဆိုတဲ့ အေတြးကလြဲၿပီး ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘဲ ထိုင္ၾကည့္ေနရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးနဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္း တစ္ေထာင္!!!
ဒါကတစ္ေယာက္ပါ....ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္းခုလိုေၿပာၿပန္ပါတယ္...
နင္ရူးဒါ ....ကၽြန္မ၏ခ်စ္ၿခင္းတည္ရာ.....ဒီသံသရာကလြတ္ေအာင္ရုန္း
..ကၽြန္မတကယ္ပဲ႐ူးေနတာဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီ႐ူးသြပ္မႈဟာ စင္ၾကယ္ပါတယ္။ကိုယ္လြတ္႐ုန္းမႈမပါ ပါဘူး..။သူမ်ားေတြလိုေၿပးစရာေၿမမ႐ွိတာမွမဟုတ္တာ..။ကၽြန္မမွာ သြားစရာလမ္းေတြမွတပံုတပင္..
.။ဒီၾကားထဲကမွ ဒီလမ္းကို ေရြးခဲ့တာမို႔႐ူးသြပ္ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ကၽြန္မၿဖဴစင္စြာ႐ွိေနေသးတဲ့
အတြက္ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ လိပ္ၿပာသန္႔ပါတယ္။အသိဥာဏ္မ႐ွိေအာင္ထားရင္ ကၽြန္မတို႔က
႐ွိေအာင္ၾကိဳးစားရမယ္...။ ဒီလိုနည္းန႔ဲမရရင္ ဟိုလိုနည္းေတြကၽြန္မတို႔႐ွာေဖြရမယ္။ကၽြန္မတို႔႐ွာခဲ့ၾကပါတယ္
...႐ွာေပးခဲ့ၿပီး လက္ေတြထဲအေရာက္ပို႔ႏိုင္ေအာင္ တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ၾကိဳးစားေပးခဲ့ပါတယ္...။
ကၽြန္မတို႔သာသူတို႔နဲ႔အတူ႐ွိမေနခဲ့ဘူး..ဆိုရင္ အဲဒီလက္ေတြကိုဘယ္သူေတြက ကမ္းလင့္ကယ္တင္မလဲ...။
သံသရာ.တို႔..၀ဋ္ေၾကြးတို႔ ဆိုတာ ကၽြန္မထက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကပိုၿပီးနားလည္မွာပါ....။
ကၽြန္မဋီကာခ်ဲ႕ေၿပာမေနခ်င္ဘူး...။ကၽြန္မကေတာ့ ဒီဘ၀မွာဒီလိုခံရသလိုေနာက္
ဘ၀ေပါင္းတစ္ေထာင္ဒီလိုခံရလိမ့္မယ္လို႔မထင္ပါဘူး..။ ဦးေ႐ႊေအာင္စာအုပ္တခ်ိဳ႕ကိုဖတ္ခိုင္းရမယ့္သူေတြ...ဘ၀ဆက္တိုင္းကံေကာင္းမယ္လို႔ထင္လို႔လား..
.ကိုယ့္လမ္းမွာကိုယ္အေကာင္းဆံုးလိပ္ၿပာသန္႔ႏိုင္ဖို႔ၾကိဳးစားမယ္..ၾကိဳးစားေနတယ္..
.လက္တခိ်ဳ႕ကိုကမ္းကူႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနတယ္..ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ကိုအႏုပညာနဲ႔
ေဆာက္တည္ထိန္းမတ္ေနတယ္..ထိန္းမတ္ေပးေနတယ္.........
.တရားသေဘာနဲ႔ၾကည့္ရင္ဘယ္အရာမွမတည္ၿမဲပါဘူး..။
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြခမ္းေၿခာက္ေပ်ာက္ကြယ္ႏိုင္သလို...
မ်က္ရည္ေတြလည္း အေငြ႕ပ်ံေပ်ာက္ဆံုးသြားႏိုင္ေသးတာပါပဲ...အဲဒီအတြက္..
ကၽြန္မတို႔က လမ္းေၾကာင္းေၿပာင္းေၿပးရမွာလား...ကိုယ္လြတ္႐ုန္းေၿပးရမွာလား...
ကိုယ္တိုင္ၿပဳၿပင္လို႔မရတဲ့ကံၾကမၼာကို ထိုင္ၿပီးေ၀ဖန္ၿပစ္တင္ေနမယ့္အစား...
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ လိပ္ၿပာသန္႔စြာေနထိုင္ရင္း တၿခားေသာလိပ္ၿပာေတြကိုေဖးမကူညီရင္း အားလံုးတစ္ေသြးတည္းတစ္ေရာင္တည္းတစ္စိပ္တည္းေနသြားခ်င္တယ္...။ဒါက ကၽြန္မဆႏၵပါ...။ မသိလို႔ေမးရရင္..ခုကၽြန္မကိုလာေအာ္သြားတဲ့သူေတြမွာေရာ...တစ္ၾကိမ္တည္းနဲ႔သံသရာၿဖတ္ၿပီး
လြတ္ေၿမာက္ႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းမ်ား..ဒါမွမဟုတ္ တရားဓမၼမ်ားေတြ႕ထားခဲ့ၿပီလားလို႔...။
ေတြ႕ရင္လည္းမွ်ခဲ့ၾကပါဦး...။
11 Comments:
ပါးစပ္ပဲ ပါလာျပီး ႏွလံုးသား ပါမလာတဲ့ လူေတြ ရွိတတ္ပါတယ္ မေနာ္ ေရ႕ .....
မစိမ္းပင္ရဲ႕ကဗ်ာကို သတိရသြားတယ္ ...
အတၱမဲ႔ မာနျဖင္႔ ဘ၀ကိုထုဆစ္
ရုိးသား၏
ရဲရင္႔စြာ ... ။
အစ္မေရ .... တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔ ... မေနာ္ဟရီကိုေျပာခဲ႔တာဆိုၿပီး ... ေပ်ာ္ေနခ်င္တဲ႔သူေတြကို ခြင္႔လႊတ္ေပးလုိက္ပါ ... ။
ဒီည post ႏွစ္ခုေတာင္ေတြ႕လို႔ ေပ်ာ္သြားတာ ...
ဒါေပမယ္႔ ဖတ္ၿပီးေတာ႔ပိုေမာသြားတယ္ ...အစ္မေရ ... ။
blog ေရးရတာကိုလည္း စိတ္မညစ္သြားပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္ အစ္မေရ ....။ :)
လူေတြက စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကပါတယ္ မေနာ္။
တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ခံစားခ်က္ မတူႏိုင္တာ၊ ကြဲလြဲတာကို ရူးတာလို႔ ေျပာရင္ မတရားတာ က်ေတာ႔မွာေပါ႔။
ကိုယ္႔ အေၾကာင္းျပခ်က္၊ ကိုယ္႔ခံစားမွု ကိုယ္စီနဲ႔ ကြဲလြဲ ခံစားၾကတာ သဘာ၀ပဲ။
စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ မေနာ္ေရ။ တခါတေလက်ေတာ႔လဲ ကိုယ္နဲ႔ မတူတာေလး သည္းခံ ရတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာၿပီး အားေပးေနပါတယ္။
ခ်စ္ခင္စြာ
ခ်ိဳသင္း
အမလိုကဗ်ာ ေကာင္းေကာင္းေတာ့ေရးတတ္ဘူး
ဒါေလးဖတ္လိုက္ရင္ေတာ့ သက္သာမလားပဲ..
ရဲတယ္
စိတ္ေကာင္းပါတယ္လို႔လဲ မေႀကညာဘူး
လိမၼာပါတယ္လို႔လဲ မေႀကြးေႀကာ္ဘူး
သိပ္ေတာ္ေနတဲ့ လူတေယာက္လဲမဟုတ္ေနခဲ့ဘူး
ဒါေပမဲ့ဲ ငါေလ
လိပ္ၿပာသန္႔သန္႔ ေသလို႔ရတယ္အခ်ိန္မေရြးဘူး…………..။
ရွင္မင္းညိဳ
၁၄.၁၀.၂၀၀၈
႐ွင္မင္းညိဳ...ကဗ်ာေလးအတြက္ေက်းဇူးတင္တယ္
zephyr ကိုေရာပဲ..
ခ်ိဳသင္းေရ..အားေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
တို႔ကပဲ အရမ္းၾကီး အထိမခံၿဖစ္ေနသလားမသိပါဘူးေနာ္
အေရအထူဘူးေပါ့...
ကိုေအာင္သာငယ္...နီ႐ူဒါရဲ႕ ကဗ်ာေတြကိုဖတ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ..အဲဒီကဗ်ာေလးကိုမသိဘူး..ခုလို ရလိုက္တာကိုပဲေက်းဇူးတင္တယ္...ႏွလံုးသားနံရံအ
ထူအပါးတူသူေတြခ်ည္းေ႐ွ႕ဆက္ရရင္ေကာင္းမွာပဲ....
Sorry!
မေျဖရွင္းပါ..
ေတာင္းပန္တာ...
Blog ကို ၀င္ၾကည့္ရင္းက နီရူဒါ ကိုဖတ္ၿပီး ေအာ္ခဲ့တယ္...
မေနာ္ဟရီ ရဲ႕ blog မွာ ဖတ္ၿပီး အဲဒီမွာပဲ ေအာ္ခဲ့တာမို႕ မေနာ္ဟရီ ကို ေအာ္တယ္ထင္ရင္ ထင္တဲ့လူက မမွားပါ...အဲဒီ ကဗ်ာ ဖတ္ရတဲ့ ခဏမွာ ရူးသြားၿပီး မဆင္မျခင္ ေနရာမေရြး ေအာ္မိတဲ့ လူသာမွားပါသည္...ထို အမွားအား တာ၀န္ယူျခင္း အလို႕ငွာ ယခု စာကို ေရးပါသည္...အမွန္ေတာ့ ကဗ်ာေရးသူအား ေအာ္ဟစ္ေမးလိုပါသည္(မေနာ္ဟရီ ကိုမဟုတ္ပါ..သူေရးတာမွ မဟုတ္တာ)... ေအာ္ဟစ္ ေမးလိုျခင္းသည္ စိတ္ထိခိုက္မိ၍ ဟုဆိုလွ်င္ နားလည္ေလာက္မည္ ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္...(နားမလည္လဲ ရွိပါေစ)…ထိခိုက္စြာ ေသြးရူးေသြးတန္း ေအာ္ဟစ္ေနရွာသည္ ဟု မစဥ္းစားမိဘဲ ... ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားသည္ဟု ယူဆလွ်င္လည္း အျပစ္ဆိုဖြယ္မရွိပါ...(ကိုယ့္ ဟာကိုယ္ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ၀မ္းပန္းတနဲ သံေလးေတာင္ စြက္လို႕ပါလားဟဲ့ လို႕ ခံစားရရဲ႕) သူမ်ား နားမလည္တာေတာ့ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္...ယခုလဲ အထင္အျမင္ေၾကာင့္ ရွင္းျခင္း မဟုတ္...ကိုယ့္ေၾကာင့္ မေတာ္တဆ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ရျခင္းကို တာ၀န္ယူလို၍သာ...
ဒီကဗ်ာေၾကာင့္ ခံစားရလို႕ပါ ဟုေျပာလၽွင္ နားလည္မည္ ထင္ပါသည္...ႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သတ္၍ တစံုတရာေသာ ခံစားခ်က္မရွိဘဲ အဲဒီ စကားေတြ ထြက္မလာပါ...
ေနာက္တခ်က္...ပထမလူ (နင္ရူးဒါ ..ဟုေျပာေသာလူ) က မေနာ္ဟရီ အား ႏိုင္ငံမွ ထြက္ပါလား ဟု ဆိုလိုတာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္...သို႕ေသာ္ ကၽြန္မေရးေသာစာတြင္ အဲဒီ လို အဓိပၸါယ္ ခပ္ဆင္ဆင္ေတာင္မေတြ႕ပါ..(သူ႕ကိုေရးတာမွ မဟုတ္တာ..သူ႕ ဘေလာ့မွာ ၀င္ေရးမိတာပဲရွိပါသည္) သူ႕ကိုေရးတယ္ ထားေတာ့ ...စာထဲမွာ ထြက္ပါေတာ့လား ယူဆရတဲ့ တည့္တည့္ေရာ ေစာင္းေစာင္းေရာ တစ္ခုမွ ရွာမေတြ႕မိ...
ဘယ္သူထြက္လို႕လဲ တျပားမွ မရ...ဘယ္သူ မထြက္လို႕လဲ တျပားမွ မရ...
အဲဒီ အဓိပၸါယ္ ေရာက္ေအာင္ ဘယ္လို ေတြးမိတာလဲ စဥ္းစားလို႕မရ...(စိတ္အေႏွာက္အယွက္ အတြက္ေတာ့ အမွန္ စိတ္မေကာင္း)
ဘ၀ဆိုတာကို ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေအာ္မိပါတယ္...ဘ၀ဆက္ျပတ္မယ့္ တရား ဆိုတာနဲ႕ ဘယ္လို ဆြဲယူ ဆက္စပ္မိသလဲ ဥာဏ္မမီ...(မျပတ္တဲ့ႏိုင္သူမို႕ လို႕သာ ေၾကာက္စရာၾကီးပါလားဆိုၿပီး အဲဒီဘ၀မ်ိ္ဳးေတြ ျပန္ရရင္ေတာ့ ဘယ္လို လုပ္ရပါ့မယ္ လို႕ ကဗ်ာေရးသူကို တိုင္တည္ မိျခင္းသာျဖစ္)
ဖတ္မိရင္း ေတာင္းပန္ရင္းက ေမးစရာေတြရွိ...
ႏိုင္ငံျခား ထြက္ရင္ ကိုယ္လြတ္ရုန္းရာ ေရာက္ေရာလား...ဥာဏ္မမီျပန္...လူတိုင္းမဟုတ္လို႕သာ
ဆိုခ်င္...ရုန္းသူေတြ ရွိလဲ ဒါ သူတို႕ လြတ္လပ္ခြင့္သာျဖစ္...က်န္ေနသူတိုင္းလဲ မ်ိဳးခ်စ္ေတြခ်ည္း မဟုတ္သလိုသာ... မခ်စ္ဘဲ က်န္ေနလဲ ဒါ သူတို႕ လြတ္လပ္ခြင့္သာျဖစ္...ႏိုင္ငံျခား ေရာက္ေနလဲ တိုင္းျပည္အတြက္ လုပ္လို႕ရ...က်န္ေနလဲ ရခ်င္မွရ...လုပ္ လုပ္ မလုပ္လုပ္ ...ဒါ သူတို႕ လြတ္လပ္ခြင့္သာျဖစ္..
သို႕ေသာ္...ထြက္သြားသူမ်ားက က်န္ေနသူမ်ားအား တံုးလို႕ အလို႕ ေ၀ဖန္ခြင့္ မရွိသလို...က်န္ေနသူမ်ားက ထြက္သြားသူမ်ားအား ကိုယ္လြတ္ရုန္း တဖို႕တည္းၾကည့္ ေ၀ဖန္စရာမလို ... လူတိုင္းမွာ ကိုယ့္ အခြင့္အေရးနဲ႕ကိုယ္သာျဖစ္...ကိုယ့္ သာယာမႈကို စေတးၿပီး မိသားစုတြက္ ပိုက္ဆံထြက္ရွာတာေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား... မိသားစု စဥ္းစားစရာမလိုသူမ်ားလဲ ရွိႏိုင္...မတတ္သာလို႕ ခပ္ခြာခြာေနရသူမ်ား ဖတ္မိရင္ ခံစားရႏိုင္...
နာဂစ္တုန္းက ညီလင္းဆက္ တို႕ လူနဲ႕ ကူညီ...ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာမ်ား ေငြျဖင့္ကူညီ...တေယာက္တလက္..ဘယ္ေလာက္ ၾကည္ႏူးဖို႕ေကာင္း...ဟိုမွာ ေနမွ ဒီမွာ ေနမွ မဟုတ္...စိတ္သာရွင္ေစာ ဘုရားေဟာ...စိတ္မပါလို႕ ဘယ္မွာေနေန မလုပ္ဘူးဆိုလဲ ဒါ သူ႕လြတ္လပ္ခြင့္သာျဖစ္...ေ၀ဖန္စရာမရွိ (အမ်ားစု ကေတာ့ မ်က္ႏွာလြဲ ခဲပစ္မေန) (အဲဒီ အမ်ားစုထဲမွာ ႏိုင္ငံမွာေနရင္ အဲဒီလို မကူညီႏိုင္မွာေတြက ခပ္မ်ားမ်ား...လက္ထိပ္နဲ႕ကလည္းနီး)
မေနာ္ဟရီ စာေတြ မဖတ္ဖူးလို႕ လာဖတ္ၾကည့္ျခင္းျဖစ္... ပ အေခါက္.. ကဗ်ာဖတ္ၿပီး မခံစားႏိုင္လို႕ ထြက္သြားရ...ဒု အေခါက္ ဒီစာေရးၿပီးေတာင္းပန္လို႕ အခ်ိန္ကုန္...
သို႕ေသာ္...
အႏုပညာနဲ႕ ခံစားမႈေတြ တည့္မတ္ေပးေနတယ္ ဆိုေသာ အမ၏ စာသားကို ဖတ္မိ၍ အခ်ိန္ကုန္ရက်ိဳးနပ္...
ေနာက္ တေခါက္ ေသခ်ာလာ၍ ဖတ္ရႈရင္း တည့္မတ္ခံဦးမည္ျဖစ္...အဲဒီ စကားတစ္ခြန္းနဲ႕တင္ အမ မေနာ္ဟရီကို ႏိုင္ငံ အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္မိ...
သို႕ေသာ္...ခံစားခ်က္မူမမွန္ႏိုင္စြာ ေသြးရူးေသြးတန္း ေအာ္ဟစ္မိစဥ္...ငါ့ကို မဆီမဆိုင္ သူက ဘာျဖစ္လို႕ ထြက္ခိုင္းရမွာလဲ ဟု မေတြးဘဲ ထိုခံစားခ်က္မ်ား တည့္မတ္ေပးရန္လိုသည္ဟု ေတြးကာ တည့္မတ္ေပးသည့္ post တစ္ခု တင္က မည္မွ်ေလာက္ေကာင္း...
zephyr ၏ကဗ်ာ တေၾကာင္းက်န္ရစ္...တတိယေၾကာင္း..."ေခတ္ကို ထမ္းပိုး" ျဖစ္...
ဘယ္သူမဆို မွားတတ္...celebrity ျဖစ္လဲ မွားႏိုင္...ေ၀ဖန္ေရးဟာ လိုအပ္...ထို႕ေၾကာင့္ “မေနာ္ဟရီကိုေျပာခဲ႔တာဆိုၿပီး ... ေပ်ာ္ေနခ်င္တဲ႔သူေတြကို ခြင္႔လႊတ္ေပးလုိက္ပါ ... ။" ဆိုေသာ စာသား အႏၱရာယ္ ရွိ...အျပဳသေဘာေဆာင္မည့္သူမ်ား မေ၀ဖန္ရဲ ျဖစ္ႏိုုင္...
“ႏွလံုးသားနံရံအထူအပါး တူသူေတြခ်ည္းေ႐ွ႕ဆက္ရရင္ေကာင္းမွာပဲ...." မျဖစ္ႏိုင္....ထိုသို႕ျဖစ္ရင္ အမ လုပ္ခ်င္တဲ့ ခံစားမႈေတြ တည့္မတ္ေပး ျခင္း လုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘဲ ျဖစ္သြားႏိုင္... ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေနခ်င္ရာမွာေနတာ ဘယ္သူ႕မွ ဂရုစိုက္ဖို႕မလို...အားလံုး ရီျပ ၿပီးေရာ...ကိုယ့္မွာမရွိ ဘယ္သူ႕ဆီကမွ ေတာင္းမရ...
ခံစားမႈကြဲလြဲတာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္စရာဆိုတာ တခါမွ မစဥ္းစားမိ...စိတ္၀င္စားစရာသာျဖစ္...ေစာ္ကားသလို ျဖစ္သြားလို႕သာ ေတာင္းပန္...
အမ အား (စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ ျဖစ္ေစခဲ့မိ၍) ထပ္၍ အေလးအနက္ ေတာင္းပန္ ပါတယ္...
ကာယကံရွင္ အထင္လြဲတာ ထားလို႕ ရပါသည္...ဖတ္လိုက္ရတဲ့ ခဏ ေသြးပူမွာကိုး...ေဘးလူမ်ား မစဥ္းစား ေသခ်ာမဖတ္ဘဲ ေျပရာေျပေၾကာင္း မျဖစ္ေစတာ မေကာင္း... ႏွစ္သိမ့္တာေတာ့ေကာင္း... သို႕ေသာ္ အျပဳသေဘာ မေဆာင္...စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္သူမွာ ပိုဆိုး... အထင္လြဲ ခံရသူမွာ ပိုဆိုး (ဘယ္လိုမွ သေဘာမထား...ဘယ္သူ႕မွ လူခ်င္း မသိလို႕)
ပါးစပ္ပဲပါလာ ၿပီး ႏွလံုးသား မပါတဲ့ စကားဟာ ေလ သက္သက္သာျဖစ္
ႏွလံုးသာသာ ပါၿပီး ဦးေႏွာက္မပါ ကလီစာ သက္သက္သာျဖစ္ ဟု ေျပာရင္း ေအာင္သာငယ္အား ေထာက္ခံ...
အမ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ...
ေတာင္းပန္ၿပီးကာမွ ဒီ Post ကို စိတ္ကုန္လို႕ မဖတ္ဘဲ ေနၿပီး စာကို မေတြ႕မွာ စိုးရိမ္မိပါသည္
ကၽြန္မကေတာ့ ဒီဘ၀မွာဒီလိုခံရသလိုေနာက္
ဘ၀ေပါင္းတစ္ေထာင္ဒီလိုခံရလိမ့္မယ္လို႔မထင္ပါဘူး..
____________________________
ထပ္ေတြ႕ျပန္ၿပီ တစ္ခု...
ဟုတ္ကဲ့ ...
ကၽြန္မလဲ ထင္လို႕ေရးတာ မဟုတ္ပါ...
ကဗ်ာ flow ေနာက္ကို လိုက္သြားမိျခင္းသာ... ျမိဳင္ဆိုင္မသြားေပဘူးလား...
ပုထုစဥ္မ်ား၏ သံသရာ တက္က်နိမ့္ျမင့္ ရွိတတ္ေၾကာင္းေလာက္ေတာ့ သိပါသည္...သို႕မို႕ေၾကာင့္ ဒီဘ၀ ကံေကာင္းေထာက္မ ဒါမ်ိဳးမၾကံဳရလဲ ေနာက္ ဘ၀တခုခု ၾကံဳခဲ့ရင္...ဟု ေၾကာက္လန္႕မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္း ဤ အေျခခံေလာက္ေတာ့ သိၾကသည္ဟု ေနာင္လဲ မွတ္ယူပါေလကုန္)
သို႕ေသာ္...ဗုဒၶ၀င္ေတြမွာ ဘာ ဘ၀နဲ႕ ဘ၀ေပါင္း ဘယ္ႏွစ္ရာ...ဘယ္ကဲ့သို႕ ၀ဋ္ေၾကြးကို ဘ၀ေပါင္း ဘယ္ႏွစ္ရာခံရေလသည္.....ဆိုတာမ်ား လည္းရွိပါသည္...(<<< ဤသည္မွာ စကားခ်ပ္သာျဖစ္ပါသည္။ အၾကိမ္ေပါင္း 1000 post ႏွင့္ မည္သို႕မွ် မသက္ဆိုင္ေလ။)
____________________________
ရန္ေတြ႕ျခင္းဟု မမွတ္ယူေစလို...
ကၽြန္မကလဲ ဘာမွ မမွတ္ယူ...အမ စကားအရ..ကၽြန္မ တိမ္းေစာင္းသည္ထင္၍ ထိန္းမတ္ေပးျခင္း ဟုသာ ယူဆပါသည္...ထို႕ေၾကာင့္ ဤေနရာတြင္ေတာ့ မတိမ္းေစာင္းပါ ဟု ေျပာလိုျခင္းသာ...အမ ၀မ္းေျမာက္မည္ ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ :)
To Aye Myat Myat Ko,
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ... က်န္ေနတဲ႔ ကဗ်ာေလးေျပာေပးလို႔ ...
zephyr ၏“မေနာ္ဟရီကိုေျပာခဲ႔တာဆိုၿပီး ... ေပ်ာ္ေနခ်င္တဲ႔သူေတြကို ခြင္႔လႊတ္ေပးလုိက္ပါ ... ။" ဆိုေသာ စာသား အႏၱရာယ္ ရွိ...အျပဳသေဘာေဆာင္မည့္သူမ်ား မေ၀ဖန္ရဲ ျဖစ္ႏိုုင္...
.. ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းပါတယ္ ... အေယာနိေသာ မနသီကာရ နဲ႔ ...ေျပာတယ္ဆိုရင္ ...ခြင္႔လႊတ္ေပးလိုက္ပါလို႔ပဲ ဆိုလိုတာပါ ...။
ေနာက္တစ္ခုေျပာခ်င္တာက ႏုိင္ငံေရး ပါ ...။
အျပင္မွာ ေရာက္ေနတဲ႔ blogger ေတြအတြက္က ဘာမွမဟုတ္ေပမယ္႔ ... ျပည္တြင္းမွာ နာမည္တပ္ၿပီး ေရးေနတဲ႔ အႏုပညာရွင္ အတြက္ပါ .... ေတာ္ၾကာ comment ကို ေထာက္ခံတဲ႔ ပုဒ္မ ထုတ္လိုက္ရင္ အခက္ ...။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခုေျပာခ်င္တာက ... ကြ်န္ေတာ္ ေရးတာက နင္ရူးဒါလို႔ ေျပာတဲ႕ comment ကိုပါ...။ aye myat myat ko ရဲ႕ ကဗ်ာက ဘာကိုဆိုလည္း ကြ်န္ေတာ္သိေနလို႔ ေ၀ဖန္စရာလည္းမလိုပါဘူး ... ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ကာယကံရွင္နဲ႕ ထပ္တူခံစားရပါတယ္ ...။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ...။
မေအးျမတ္ျမတ္ကို - သို႕
အမိႈက္ကစ ျပသာဒ္ မီးေလာင္ ဆိုတာလို ျဖစ္ေနပါျပီ။
က်ေနာ္က ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ခ်စ္တယ္။
အဲေတာ့ က်ေနာ့္လိုမ်ိဳး ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္တဲ့
ခ်ီလီ ကဗ်ာဆရာၾကီး ပတ္ဗလိုနီရူဒါ ေရးတဲ့
- သစ္ခုတ္သမား ႏိုးၾကားေလာ့ - ဆိုတဲ့ ကဗ်ာရွည္ၾကီးကို ဖတ္မိေတာ့ အဲကဗ်ာရွည္ၾကီးထဲက က်ေနာ္ အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ (အဲဒီ အၾကိမ္ေပါင္း ၁၀၀၀) အပိုဒ္ကို က်ေနာ့္ ဘေလာ့ ဘဲန္နာမွာ ယူသံုး မိတာကစျပီး အထင္အျမင္ မွားမႈေတြ ျဖစ္လာတာပါပဲ။
အဲကဗ်ာက ေမာင္သစ္တည္ (ဆရာျမသန္းတင့္ရဲ႕ ကေလာင္ခြဲတခု) ဘာသာျပန္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ကဗ်ာရွည္ (၃) ပုဒ္ ကဗ်ာစာအုပ္ပါ - ခ်ီလီကဗ်ာ ဆရာၾကီး ဗတ္ဘလိုနီရူဒါ ေရးတဲ့ သစ္ခုတ္သမား ႏိုးၾကားေလာ့ - ဆိုတဲ့ ကဗ်ာရွည္ၾကီး ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္တကယ္က က်ေနာ္ယူသံုးထားတဲ့ အပိုဒ္က ကဗ်ာပါ စာသားေတြဟာ - ေအးစက္တဲ့ ငါ့တိုင္းျပည္ေလးမွာ သစ္ျမစ္ေတြကိုေတာင္ ငါခ်စ္တယ္-ဆိုတာနဲ႕ အစခ်ီ ထားတာပါ။ က်ေနာ္တို႕ တိုင္းျပည္က ေအးစက္တဲ့ တိုင္းျပည္မဟုတ္ေတာ့ - ေအးစက္တဲ့- ဆိုတဲ့ စာသားကို ခ်န္ထားခဲ့ျပီး က်န္တဲ့ စာသားေတြကို က်ေနာ္ ယူသံုးခဲ့တာပါ။
သို႕ေသာ္လည္း ေျပာစရာရွိတာက မေအးျမတ္ျမတ္ကို အေနနဲ႕ အဲ ကဗ်ာကို အစအဆံုး မဖတ္ရဖူးေတာ့ ကဗ်ာဆရာ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ မသိေတာ့ နားလည္မႈေတြ လြဲကုန္တာပါ။
မေအးျမတ္ျမတ္ကို ခံစားမႈကိုလည္း က်ေနာ္ နားလည္ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕လည္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္ အဲလိုပဲ ထပ္တူ ခံစားခဲ့ရတာပါ။
ကဗ်ာစာအုပ္က က်ေနာ့္အနီးအနားမွာ handy မျဖစ္တဲ့အတြက္ မေဖာ္ျပေပးႏိုင္တာကိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ အခ်ိန္ရရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ ဘေလာ့မွာ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။
အခ်ိန္ရရင္ အခြင့္ေရးရရင္ အဲစာအုပ္ကို ရွာေဖြ ဖတ္ၾကည့္ပါလို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ကဗ်ာရွည္ၾကီး တခုလံုးကို ဖတ္ၾကည့္မိျပီးသြားရင္ အဲ အၾကိမ္ေပါင္း ၁၀၀၀ အပိုဒ္မွာ ဆရာၾကီး နီရူဒါ-က ဘာကို ဆိုလိုထားတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားမွာပါ။
က်ေနာ္ ရွင္းလင္းေျပာျပတာကိုလည္း နားလည္ေက်နပ္လိမ့္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစဗ်ား...
အားလံုးကို ေက်နပ္ၾကည္ျဖဴ ခ်စ္ၾကည္စြာ
ေအးျမတ္ျမတ္ကို
Post a Comment