တစ္ေယာက္ေယာက္..

Saturday, November 15, 2008

ဒီ၀တၳဳတိုေလးက ၂၀၀၆ အိုင္ဒီယာ အထူးထုတ္မွာပါသြားခဲ့တာပါ....ကိုယ္ေရးေနက် အက္ေဆးဆန္ဆန္မ်ိဳးေပမယ့္ ေရးေနက်ပံုစံထဲကေနကြဲထြက္ေနသလို ခုခ်ိန္မွာခံစားရတယ္...


တစ္ေယာက္ေယာက္
(၁)
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။ရင္ထဲမွာၾကပ္ခဲေလးလံၿပီးထြက္ေပါက္မဲ့ေနတဲ့
ငါ့မ်က္ရည္ေတြအေၾကာင္း…။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။
ငါဘယ္ေတာ့မွမရႏိုင္တဲ့ ဘယ္ေတာ့မွလည္းရယူၿဖစ္မွာမဟုတ္တဲ့ ဘ၀တစ္ခုအေၾကာင္း ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။ငါဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ လက္က်န္အင္အားနည္းပါးေနၿပီၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္း..။
(ေနာင္တေတြနဲ႔ နပမ္းသတ္ေနရတဲ့ဘ၀ဟာတကယ္ေတာ့ ၀ိဘစၦရသလိုပါပဲ..)
တစ္ေယာက္ေယာက္ဆိုတာဘယ္သူလဲလို႔မေမးပါနဲ႔..။
ဘယ္သူဟာငါ့ရင္ထဲကို၀င္စာနာႏိုင္မလဲ..။ဘယ္သူဟာငါ့ဒါဏ္ရာေတြရဲ႕
နာက်င္မႈအတိုင္းအတာအတိုင္းလိုက္လံထိ႐ွႏိုင္မွာမို႔လဲ..........။
ဘယ္သူဟာငါ့ကိုစကားလံုးအက်ိဳးအပဲ့ေတြမပါပဲ အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔ကုစားႏိုင္မွာမို႔လဲ…။
တကယ္ေတာ့ငါဟာ ႐ူးသြပ္ေနတဲ့ေနေရာင္ၿခည္တစ္စသာၿဖစ္ပါတယ္…။
(၂)
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုခ်စ္မိတဲ့အတြက္ဆံုး႐ႈံးမႈေတြအေၾကာင္း
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
မုန္းခ်င္ေနမိတဲ့ဆႏၵတခ်ိဳ႕ကို ေၿပာၿပခ်င္တယ္။အခ်စ္ခံရတယ္ဆိုတာ
တကယ္ေတာ့ ေခါင္းစဥ္လွလွေလးတပ္ထားတဲ့ ေဖေတာ့ေမာင္ေတာ့
၀တၳဳတစ္ပုဒ္သက္သက္ပဲလားလို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္ခ်င္တယ္။
တစ္ေယာက္ေယာက္က ငါ့ရဲ႕အက်င့္သီလသိကၡာေတြကိုခိုးယူသြားတဲ့အေၾကာင္း
ငါဘယ္ခံု႐ံုးကိုတိုင္ရမွာလဲဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေမးၾကည့္ခ်င္တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကငါ့ကိုအႏိုင္က်င့္ဖို႔ၾကိဳးစားေနၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
ငါကအႏိုင္ယူခ်င္ေနတာကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။
ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုငါကေမွ်ာ္လင့္ေနၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္
ကမ်ားင့ါကိုေမွ်ာ္လင့္ေနမလားလို႔ စိတ္ကူးယဥ္မိတဲ့အၿဖစ္အပ်က္ကို
(ဟာသတစ္ပုဒ္အၿဖစ္) တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။
တစ္ေယာက္ေယာက္ကမွနားမေထာင္ေပးဘူးဆိုရင္ လည္းကိစၥမ႐ွိပါဘူး။
တစ္ခါတစ္ရံမွာေလထဲကစကားလံုးေတြရဲ႕တာ႐ွည္ခံမႈစံႏႈန္းနဲ႔
လူေတြရဲ႕ရင္ထဲကၿပီးလြယ္ပ်က္လြယ္သေဘာထားတို႔ အေၿပးၿပိဳင္ပြဲမွာ
ဘယ္သူႏိုင္ခဲ့သလဲဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီက confirm ရခ်င္ေနတယ္။
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားအေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသင္ၾကားၿပသႏိုင္မယ့္
တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ားကမၻာေပၚမွာ႐ွိမလား…။
(၃)
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္ၿပီး မေၿပာၿပၿဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို
စာ႐ြက္ၿဖဴၿဖဴေတြထဲ တြန္းထိုးပစ္ထည့္ထားလိုက္ရတာဟာေၿဖသာစရာတစ္ခုလား…။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုတမ္းတေနတတ္တဲ့ငါ့ႏွလံုးသားကို ..ငါ..ဥပကၡာၿပဳကဲ့ရဲ႕
ပစ္လိုက္ရတာဟာ စိတၱဇတစ္ခုလား……………။“တစ္ခုခုေတာ့မွားေနၿပီ”လို႔တြင္တြင္ေၿပာရင္း အဲဒီအမွားေတြကိုေၿဖ႐ွင္းလို႔မရႏိုင္ခဲ့တာဟာ..ေလာကပါလတရားအစစ္လားလို႔
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေမးခ်င္မိပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကမၻာၿခားေနတဲ့သူေတြမွာ ဘာသာစကားခ်ိဳ႕တဲ့မႈေတာ့႐ွိမွာပဲ
ဆိုတာသိထားသင့္တာေပါ့…။စကားလံုးေတြရဲ႕အားနည္းညံံ့ဖ်င္းမႈ..
ဘာသာစကားေတြရဲ႕မၿပည့္စံုမႈဟာ..တကယ့္ၿပႆနာပဲဆိုတာ
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့သိေနမွာပဲ။
အသက္႐ွဴၾကပ္လိုက္တာ…။
တကယ္ဆိုငါလိုခ်င္တာငါ့ဆီလာမယ့္အသံတစ္သံပါ…။
ငါ့ဆီကထြက္ခြာသြားမယ့္အသံတစ္သံမဟုတ္ပါဘူး..။ဘုရားစူးရ
ပါေစရဲ႕..။စကားလံုးေတြကိုငါမုန္းတယ္..။
(၄)
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။“အခ်စ္”ဆိုတာ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့
“စိတၱဇနာမ္”ဆိုတဲ့အေၾကာင္း…။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္..။
လမ္းမွားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဘ၀ထဲကိုခပ္တည္တည္နဲ႔ တည့္တည့္ၾကီး၀င္လာၿပီး
အေၾကြးေတာင္းတတ္တဲ့ သံသရာ အေၾကာင္း..။ငါက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
တစ္ခုခုလုပ္ခဲ့မိသလား..။ တစ္ေယာက္ေယာက္
ကေရာငါ့ကို တစ္ခုခု မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးလား…။“၀ဋ္ေၾကြး”ဆိုတာေပးဆပ္ရတာပဲလား…။
ၿပန္ရယူရတာေကာမပါဘူးလား..လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေမးၾကည့္ခ်င္တယ္..။
တကယ္ဆိုသံစဥ္ကလည္းသိပ္မေကာင္း၊စာသားကလည္းမလွမပ.၊အသံကလည္းခပ္ညံ့ညံ့နဲ႔
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ဘယ္လိုလူကမွနားမေထာင္ခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိသင့္တာေပါ့…။
ခပ္ခ်ာခ်ာေရးဖြဲ႕ကၿပေနတဲ့ ၿပဇာတ္တစ္ပုဒ္ဆိုလည္းဘယ္သူကမွ ၾကည့္ခ်င္မွာမဟုတ္ဘူး..။
တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲမွာေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုခံစားနားလည္ေပးႏိုင္စြမ္းေတြ
႐ွိေနမွာလို႔ထင္ေနမိတယ္။အဲဒီ တစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ ငါမဟုတ္ခဲတာေလးတစ္ခုနဲ႕တင္
ဘ၀ေတြၿခားသြားရေတာ့မယ္။
(၅)
တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ားငါ့ကိုအလိုမေလ်ာက္နားလည္သြားခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ ႐ူးႏွမ္းတဲ့
အေတြးေတြကခုထိ အုပ္စိုးမင္းမူေနတုန္း..။မရႏိုင္မွန္းသိရက္နဲ႔ ရလည္းရယူၿဖစ္မွာ
မဟုတ္ တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုကို တယုတယပ်ိဳးေထာင္ေနမိတာ..ဘာေၾကာ့င္လဲဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ားသိမလားပဲ…။အခ်ိန္ေတြ နာရီေတြစကၠန္႔ေတြတိုက္စားသြားခဲ့တာေတာင္မွ..
ပြန္းပဲ့မသြားပဲ ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ တည္တံ့ခိုင္မာလာတဲ့အိပ္မက္ေတြကို..မလြန္ဆန္
ႏိုင္ခဲ့တာ ငါမွားသြားသလား… တစ္ေယာက္ေယာက္ကေၿပာေပးပါဦး…။
ေမးခြန္းေတြမ်ားလြန္းၿပီး အေၿဖမ႐ွိတဲ့စာေၿဖစာ႐ြက္လို တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
အမွတ္ခပ္နည္းနည္းနဲ႔ ဘ၀မွာ မင္ရည္က်ဲခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ…။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား
ငါ့ကိုအေရာင္တင္ေပးမလားဆိုတဲ့ ေယာက္ယက္ခတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔
က်ဲက်ဲေတာက္ပူေလာင္ေနခဲ့ရတာလည္း ငါပဲေပါ့ခ်စ္သူ….။
(၆)
တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခြင္မွာပန္းတခ်ိဳ႕ပြင္ေနတဲ့ရနံ႕ကိုငါၾကားရတယ္။
ေလအေ၀့မွာ ငါ့ဆီစီးေမ်ာကူးခတ္လာၿပီး မွ အဲဒီရနံ႕ေတြဟာ ငါနဲ႔မွ တိတိပပ မသက္ဆိုင္ဘူးတဲ့လား…။ရနံ႕ေတြရဲ႕လြင့္ေမ်ာမႈကိုတားဆီးလို႔မရသလို..ငါ့ရဲ႕၀င္သက္
ထြက္သက္ကိုလည္းတားဆီးလို႔္မရခဲ့တာ..သိပ္ဆိုး႐ြားခမ္းနားတဲ့ ကံၾကမၼာတစ္ခုပါ..။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔တင္အားလံုးနားလည္ၿပီးေၿမာက္သြားမယ့္ ဘာသာေဗဒကို
ငါတို႔ဘာလို႔မတတ္ေၿမာက္ၾကေသးတာလဲ…။
သင္ၾကားခြင့္မရတာလား..။သင္ၾကားဖုိ႔ေမ့ေနတာလား..။သင္ခဲ့ရလ်က္ နဲ႔
မေအာင္ၿမင္ခဲ့ၾကတာလား…။
အေၿဖမထြက္ႏိုင္တဲ့ပုစၦာတခ်ိဳ႕ကို တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ အတူတူတြက္ခ်င္တယ္။
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေၿပာလာမယ့္သီအိုရီတခ်ိဳ႕ကိုလည္း သက္ေသၿပခ်က္ေပးခ်င္ေနတယ္။
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲကြယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကဖန္ဆင္းမယ့္ေန႔ရက္ေတြမွာ
အသက္႐ွင္ခြင့္ငါ႐ွိေနခ်င္ခဲ့မိတာ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲကြယ္။
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္တစ္႐ုပ္ရဲ႕ဘ၀ကို တိတ္တိတ္ကေလးမနာလိုေနမိတဲ့ အလွၾကည့္ေမြးပြ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္သာၿဖစ္ပါတယ္..။
(၇)
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္ေသးတယ္။ မ်က္ရည္တခ်ိဳ႕ရ႕ဲ အတၳဳပၸတၱိပံုေဆာင္ခဲေတြအေၾကာင္း…။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုဖြင့္ဟခ်င္ေသးတယ္။ ဘယ္တုန္းကမွေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့တဲ့
ခ်စ္ၿခင္းတရားရဲ႕ေလးနက္မႈအေၾကာင္း။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို႐ွင္းၿပခ်င္ေသးတယ္။
အနာဂတ္မပါပဲနဲ႔ေနေပ်ာ္ေစတဲ့ ေမတၱာတရားတစ္ခုအေၾကာင္း…။
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္။ မိုက္႐ူးရဲသိပ္ဆန္တယ္ထင္ရလို႔
သိမ္းဆည္းထားတဲ့ သက္ၿငိမ္ပန္းခ်ီကားတခ်ိဳ႕အေၾကာင္း…။ေရေအးစီးေၾကာင္းေတြ၊
ေရေႏြးစီးေၾကာင္းေတြေအာက္ေၿခက ၿဖတ္သန္းစီးဆင္းေနတဲ့ေရၿပင္တစ္ခုအေၾကာင္း…။
အပ္ေၾကာင္းထပ္ အၿဖစ္အပ်က္ဆန္လြန္းေနမလားမသိဘူး..လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က
ိုေသေဖာ္ညွိခ်င္ေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒါေတြအားလံုးမွာ ပကတိအသံေတြပါ၀င္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့မေၿပာပဲသိႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕။
(၈)
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေၿပာလာမယ့္စကားေတြကိုလည္းနားေထာင္ခ်င္ေနမိေသးတယ္။
အၿမင္အၾကည့္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာငံု႔လ်ိဳးေဖ်ာက္ကြယ္ ထားရတဲ့ ခံစားခ်က္ တခ်ိဳ႕အေၾကာင္း..။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကခြင့္ၿပဳလာမယ့္ေန႔ရက္ေတြမွာ လိုအပ္ေနတဲ့ အရိပ္တခ်ိဳ႕အေရာင္တခ်ိဳ႕
စကားလံုးတခ်ိဳ႕ကို သံုးၿပီးခမ္းနားၾကီးးက်ယ္ၿမင့္ၿမတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကိုဖြဲ႕
သီၿပခ်င္ေသးတယ္။
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေၿပာၿပခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ အဲဒီတမ္းမက္မႈေတြေရာယွက္ၿပာက်သြားတဲ့အခါ….။
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေမာင္းႏွင္စီးနင္းသြားတဲ့ စစ္ရထားတစ္စီး ၿဖစ္ခြင့္ရခ်င္ေနမိၿပန္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီကို အ႐ွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႔ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္ခြင့္ရမလားရယ္လို႔
ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔မ်ားလားမသိဘူး..။ဒါမွမဟုတ္တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ရင္
ခြင္မွာ ေတာက္ပေလာင္ကၽြမ္းခြင့္ရႏိုးႏိုးနဲ႔မ်ားလား…။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အဲဒီအေတြးေတြနဲ႔ငါဟာ..ငါ့ဆီကိုအ႐ွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ခ်ဥ္းကပ္ေတာက္ေလာင္လာမယ့္ မီးေတာက္တစ္ခုကိုေခါင္းငံု႔ေစာင့္စားေနခဲ့ရတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ားငါ့ကိုကယ္တင္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္……..။
မေနာ္ဟရီ