လက္မ႐ြံ႕ကဗ်ာဆရာ

Tuesday, November 4, 2008

ၿမန္မာကဗ်ာဆရာေတြထဲမွာ ကၽြန္မ ႏွစ္သက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္႐ွိပါတယ္။ သူ႔ကဗ်ာေတြက မႏူးညံ့ဘူး..မေၾကာ ၾကမ္းတမ္းတယ္...ဒါေပမယ့္ ..ကၽြန္မသူ႔ကို ငယ္ငယ္ေလးတည္းကဖတ္ခဲ့တယ္။
ကၽြန္မတကယ္စာေပေလာကထဲေရာက္ေတာ့ သူ ေရၿခားေၿမၿခားကိုေရာက္ေနတယ္လို႔ၾကားၿပီး သူ႔ကဗ်ာေတြသိပ္မေတြ႕ခဲ့ရဘူး...သူၿပန္ေရာက္လာတယ္ၾကားေပမယ့္ သူ႔ကဗ်ာေတြက
အေတြ႕နည္းတယ္လို႔ထင္ခဲ့တာ ေနာက္မွသိရတာက သူတၿခားနာမည္တစ္ခုနဲ႕ေရးတယ္တဲ့ ..(အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္..)
အဲဒီကဗ်ာဆရာ က ကိုလွသန္း ပါ...သူ႔ကို ၾကည္ေမာင္သန္း လို႔လည္းသိၾကပါတယ္။
တၿခားနာမည္နဲ႔လည္းသိရင္သိေနႏုိင္ပါေသးတယ္။
တခ်ိဳ႕ ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ဒပယင္း ဆိုတဲ့ကဗ်ာနဲ႕သူ႔ကိုတြဲသိႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္မ သတင္းတစ္ခုမွာေတြ႕လုိက္ရတယ္။ အဲဒီကဗ်ာ (ဒပယင္း)ကို တၿခားၿပႆနာ႐ွိတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ကိုလွသန္းက်ဘာၿဖစ္လို႔ ကဗ်ာေရးခြင့္ပဲပိတ္တာလဲ လို႔ေမးထားတာပါ..
ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းရဲ႕အၿမင္နဲ႔ေၿပာရရင္..ကိုလွသန္း ဟာ ကဗ်ာဆရာပါ..သူဟာသူေရးခ်င္တာပဲေရးၿပီး မေရးခ်င္တာေတြကို
ဟန္လုပ္မေရးတတ္တဲ့ကဗ်ာဆရာလည္းၿဖစ္ပါတယ္...။ကဗ်ာဆရာဟာ ေခတ္ကိုထင္ဟပ္ေစတဲ့ သူ႔ရင္ကိုမွန္တဲ့ အရာေတြကိုပဲ
ကဗ်ာအၿဖစ္အသက္သြင္းတာပါ..အဲဒီတြက္ သူ႔မွာ Poetic license ဆိုတာ႐ွိပါတယ္။အဲဒီအတြက္လို႔ ကၽြန္မကေတာ့ၿမင္တာ
ပါပဲ...။
ကၽြန္မဆီမွာ ကိုလွသန္းရဲ႕ ကဗ်ာေရးႏွစ္ ၂၀ၿပည့္ အမွတ္တရထုတ္ထားတဲ့ လက္မ႐ြံ႕ကဗ်ာ ဆိုတဲ့စာအုပ္ကေလး႐ွိပါတယ္။
စိတ္၀င္စားသူ ၁၀ေယာက္အထက္ေလာက္႐ွိရင္ ကၽြန္မ တင္ေပးခ်င္ပါတယ္...(မဲေတာင္းတာ :) )
အေၾကာင္းၿပန္ေပးၾကပါေနာ္.....