ႏွစ္ ၂၀

Sunday, June 7, 2009

၂၀၀၉ဟာ အနားသားမပါပဲဖြာလံေနတဲ့ အဝတ္စတစ္စလို
ငါ့ဆီ မဖိတ္ေခၚပဲ ၿဖတ္ဆင္းခ်လာတယ္
စကတည္းက ယဥ္သကိုဆိုသလို..အစိမ္းေရာင္ေတြၿပိဳက်
ခရမ္းေရာင္အစအနေတြစြန္းေပ တိမ္ၿဖဴေတြနဲ႔လမ္းခြဲ
လိပ္ၿပာေတြလည္း ဖရိုဖရဲၿဖစ္လို႔……………။

အလြမ္းဆိုတဲ့ဖြဲမီးနဲ႔ တဒဂၤမကရင္းႏွီးခဲ့ၿပီးမွေတာ့
သကၠရာဇ္တစ္ခုလံုးမီးထြန္းထားသလိုလင္းခ်င္းေတာက္ပ
ဇာမဏီငွက္ကေတာ့ ပြဲက်ေအာင္ရယ္ေမာလို႔..
ေမ်ာလႊတ္လိုက္မိတဲ႔ ပန္းေလွေတြ..
တခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့..ကမ္းကပ္ေလာက္ပါရဲ႕ ..။

ေမွ်ာ္လင္႔သေလာက္ေၾကကြဲရတဲ႔ကမာၻမွာ …
နာက်င္ျခင္းဆိုတဲ့သရဖူပဲ အဆင္႔ဆင္႔ဆြတ္ခူးခဲ့
မ်က္ရည္ေတြလည္းပူေလာင္ေသြ႕ေၿခာက္သြား
ခြ်န္ျမေနေအာင္ေသြးထားတဲ႔ရဲရင္႔မႈအသစ္ေတြနဲ႔ၿပန္လည္ဆင္သ…
သကၠရာဇ္ေတြကို ၿဖတ္သန္းရဦးမယ္…။


ႏွစ္ ၂၀ ဆိုတဲ့ကိစၥၾကီးကို စဥ္းစားရတာ ေတာ္ေတာ္ ဦးေႏွာက္ေၿခာက္တာပါ။ ဆိုခဲ့သလို ကၽြန္မ ကိုယ္၌က သိပ္ၿပီး စိတ္ကူးမယဥ္ခ်င္တတ္ (စိတ္ကူးနဲ႔လက္ေတြက တစ္သက္လံုး လြဲေနက် ဆိုေတာ့ မနာက်င္ခ်င္ေတာ့လို႔ပါ..) မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္တတ္ (ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြရဲ႕ ၾကိဳးေပးသတ္မႈကို ခံခဲ့ရတာသိပ္မ်ားေနၿပီ..) တဲ့အတြက္ ခက္ခဲေနတာၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေသခ်ာတာကေတာ့ ေနာက္ အႏွစ္ ၂၀ထိ အသက္မ်ားရွင္ခြင့္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္ အသက္လည္း ၆၀ နားကပ္ေနပါၿပီ..။ေၿခလွမ္းသံုးလွမ္းစာေလာက္ပဲ လိုပါလိမ့္မယ္။ ခု ၄၀နားကိုလွမ္းေန သလိုေပါ့..။အဲခါက် တက္ဂ္ တဲ့ ဝါဝါလည္း ေဒၚဝါဝါခိုင္မင္း ဆိုၿပီး ခန္႔ခန္႔ၾကီးၿဖစ္ေနေတာ့ မယ္။ း) ကၽြန္မလည္း သားေတာ္ေမာင္က အဲဒီအခ်ိန္ဆို ၂၉ႏွစ္ဆိုေတာ့ ေၿမးတစ္ေယာက္ ေလာက္ရမေနဘူးလို႔ မေၿပာႏိုင္ဘူး။(အမေလး ေတြးတာနဲ႔ေတာင္ ရင္ပူတယ္..) ခုထိေတာ့ သားကေလးက အေမနဲ႔ပဲေနမယ္ မိန္းမ မယူဘူးလို႔ေၿပာေနတာပါပဲ။ဒါကိုၾကားတဲ့ ေမြးစား သားေတြကေတာ့ ..သူမသိေသးလို႔ပါ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းမသိနားမလည္ခင္က ေၿပာခဲ့ၾက ဖူးတာပါပဲ.. တဲ့.အားေပးၾကတယ္။(ရင္က ပိုပူလာေရာ.. း( ..)

အဲဒီအခ်ိန္က်မွ ဘေလာခ့္ကာေတြလာေတြ႕မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကိဳေၿပာထားမယ္ေနာ္။အဖြား ကသိပ္မွတ္မိခ်င္မွ မွတ္မိမယ္။ ( ဆိုလိုခ်င္တာက ေစာေစာလာေတြ႕ၾက လို႔..) အဲဒီအခ်ိန္ထိ ဘေလာ့ခ္ေတြေရး ေနၾကဦးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ တရားသံ ဓမၼသံေတြ ေဝေနေတာ့မယ္။ငယ္ငယ္ကလို အမွတ္ တရေတြ .. မွတ္တမ္းေတြ အခ်စ္ေတြ အလြမ္းေတြ သံေယာဇဥ္ေတြကို ေရးႏိုင္ၾကေတာ့ မယ္မထင္ဘူး။

အင္း…ကိုယ္လည္း အဲဒီအခ်ိန္က် ဘယ္လိုစာမ်ိဳးေတြ ေရးေနမိမွာလဲမသိ။ ႏွစ္ ၂၀ ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ကို ၿဖစ္တည္လာေစသလို ေပ်ာက္ပ်က္ေစႏိုင္စြမ္းလည္းရွိပါတယ္။ ဒီ နွစ္ ၂၀အတြင္းမွာ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြေမြးဖြားလာၾကမယ္။ ကၽြန္မ တို႔ကေနရာဖယ္ေပးၾကရ မယ္။သိပ္ၿပီးရွည္လ်ားၾကာၿမင့္တယ္လို႔ ထင္ရႏိုင္သလို သိပ္ကိုတိုေတာင္းတယ္လို႔လည္း ထင္ရင္ ထင္ရႏိုင္ပါတယ္။လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ကိုၿပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၿဖတ္သန္းလာခဲ့ တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ဟာ ခဏေလးလိုပဲ။ေရွ႕ ႏွစ္ ၂၀ ဆိုတာကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ခိုင္းလို႔ၾကည့္မိၿပန္ေတာ့ ရင္ေတြေမာလို႔။ခု အသက္ ၂၀ ကေလးက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ကေမြးထားတာ..craton လို မ်ိဳးေပါ့။မေန႔တစ္ေန႔ကမွ ေမြးတဲ့ကေလးက ေနာက္ ႏွစ္ ၂၀မွာ အသက္ ၂၀..။မ်ိဳးဆက္ေတြ ထပ္ၿဖစ္တည္လာဦးမယ္။ ေနာက္ႏွစ္ ၂၀မွာမွ ကိုကိုတို႔ ခိုင္ေလးတို႔လို (သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လို႔မေၿပာဘူးေနာ္ ခမည္းခမက္က သစၥာေဖာက္သြားလို႔ ကိုကိုလူပ်ိဳၾကီးၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္ေနမွာ..) လူငယ္ေတြက ထပ္မံေမြးထုတ္လိုက္မယ့္ မ်ိဳးဆက္ကတစ္ဆက္။

အေရးၾကီးတာက သကၠရာဇ္ေတြ မဟုတ္ပဲ သကၠရာဇ္ေတြကိုၿဖတ္သန္းမယ့္လူေတြပဲ ၿဖစ္ေန တာကိုလည္း ေတြးလိုက္မိတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ဒီ ႏွစ္ ၂၀ ကို ဘယ္လို ၿဖတ္ သန္းၾကမလဲ။ ဘာေတြထားခဲ့ၾကမလဲ။ဘာေတြလက္ဆင့္ကမ္းေပးႏိုင္ခဲ့ေအာင္ ၾကိဳးစားၾက မလဲ။သူတို႔ေရွ႕ဆက္ ခရီးကို ၿဖတ္သန္းႏိုင္ဖို႔ ဘယ္လုိအားအင္ေတြ အသိေတြေပးလိုက္ႏိုင္ ေအာင္ၾကိဳးစားၾကမလဲ။ဒါပဲ စဥ္းစားဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။


၂၀၂၉..အေတြးမ်ား

စာမူခထုတ္ဖို႔ လူွငွားေျခာက္ေယာက္ေခၚေနရတယ္ ..။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို 4 millions ေလာက္ ေပးေနျပီဆိုေတာ႔ေလ…။ ပိုက္ဆံထုတ္ေတြထမ္းဖို႔ လူလုိတယ္…။ (လံုးခ်င္းတစ္အုပ္ ဆိုရင္ေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ေနာ္ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ JK Rolling တို႔ Dan Brown တို႔ကိုသနားတယ္ပဲ..)


ဖြင္႔ထားတာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေနေပမယ္႔ .. လူလာနည္းလြန္းတဲ႔ စာၾကည္႕တိုက္အတြက္ ပရိုမိုးရွင္းလုပ္ဖို႕ ကိစၥကို အခုတက္သစ္စ ေမာ္ဒယ္လ္ေလးေတြနဲ႔ စကားေျပာရဦးမယ္ …။(လူေတြၾကည့္ရတာလည္းသိပ္စာမဖတ္ၾကေတာ့ တၿခားနည္းနဲ႔ဆြဲေဆာင္ရေတာ့မွာပဲ....)

အခမဲ႔ စာသင္ေက်ာင္းတစ္ခုမွာ ရူပေဗဒဆရာမ တစ္ေယာက္လိုတယ္ဆိုလို႕ စာေတြျပန္ေႏႊးျပီး အင္တာဗ်ဴးေျဖဖို႕သြားလိုက္ဦးမယ္ …။ သိပ္ေတာ့အလားအလာမၿမင္ပါဘူး။ခုဆို သူငယ္တန္း ကေလးေတြက အစ Relativity Theory ကိုေကာင္းေကာင္းသိေနၿပီ။

ႏိုင္ငံျခားမွာ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ ပါရဂူဘြဲ႕သြားယူလာတဲ႔ လူကျဖဴျပီး နာမည္က ညိဳေနတဲ႔ Mr Brown တစ္ေယာက္္လည္း ဂ်ာနယ္တိုင္းမွာ အခမ္းအနားေတြတက္ျပီး တစ္ခုခုစားေနတဲ႔ပံုနဲ႔ ခန္႕ခန္႕ၾကီး ပါပါေနတာေတြ႕တယ္ ..။(ေအာ္ ငါ့ကိုက ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚတင္ေပးမိတာကိုး)သူ႔ငယ္စဥ္အတၳဳပၸတၱိ ေလးေတာ့ ေရးကိုေရးရဦးမယ္။

Bio Farming အၾကီးအက်ယ္ေအာင္ျမင္လာလို႕ လယ္ယာလုပ္ငန္းဟာ သူေဌးအျမန္ဆံုးျဖစ္တဲ႔ လုပ္ငန္းျဖစ္လာတယ္ …။ မိဘေတြကလည္း ဆယ္တန္းေအာင္တာနဲ႔ သားသမီးေတြကို စိုက္ပ်ိဳးေရးအထူးျပဳဘာသာတြဲေတြ ယူဖို႕အျပိဳင္အဆိုင္ ဖိအားေပးေနၾကတယ္ …။

အခုတေလာ ေခတ္စားေနတဲ႔ ပါဠိစကားေျပာသင္တန္း နဲ႔ ေက်ာက္စာစုေဆာင္းနည္းသင္တန္း (တံဆိပ္ေခါင္းစုသလိုစုတာ) ေတြမွာ လူငယ္ေလးေတြ တိုးေ၀ွ႕ေနၾကတယ္ …။

ေအ႔ဒ္နဲ႔ ကင္ဆာေပ်ာက္ေဆး ကို ပါရာစီတေမာမွာေပါင္းထည္႕လိုက္တဲ႔ supreme-para ကို တလံုးႏွစ္က်ပ္နဲ႔လက္လီလက္ကားျဖန္႕ေ၀ေနပါျပီဆိုတဲ႔ ေၾကာ္ျငာကို မ်က္စိေနာက္ေလာက္ေအာင္္ ၾကည္႕ေနရတယ္ …။

ေမာင္စိုင္းတစ္ေယာက္လည္းအသက္ ၅၀ ဆိုေတာ့ သီခ်င္းဆိုတာေတာ့ မေတြ႕ေတာ့ဘူး။ရုပ္ရွင္ေတြ ေၾကာ္ၿငာေတြကေတာ့ ရိုက္တုန္းပဲ။အေဖခန္းေတာင္ ေရာက္ေနရွာၿပီ..။ေအာ္ ဇရာ ဇရာ..။

ေအာ္..ခုေလာက္ဆို...ဝါဝါတစ္ေယာက္(ေစတနာအေထြေထြေရာဂါကုေဆးရံုၾကီးမွာ.
M.D.ၾကီးဆိုပဲ )လည္းေၿမးထိန္းေနၿပီထင္ပါရဲ႕… ။


ရႈပ္ရႈပ္ရႈပ္ရႈပ္နဲ႔ လို႔ဆိုရေပမယ့္ လူခ်စ္လူခင္လည္းမ်ား ရံုးပတီသီးနဲ႔တေရာ္ေရာထားသလို လည္း ခၽြဲၿပစ္ေနတတ္တဲ့ ဖုိးစိန္လည္း ခုေလာက္ရွိ ဦးဖိုးစိန္ ဦးဖိုးစိန္နဲ႔ တစ္ကိုယ္တည္း လူပ်ိဳၾကီး ဘဝနဲ႔ပ်င္းေနေရာေပါ့.. း) း)(မွတ္ခ်က္..သစ္ကိုင္းလြတ္သြားၿခင္းၿဖစ္သည္။)

ဟိုလိုလို ဒီလုိလိုနဲ႔ ဘယ္မွမေရာက္လိုက္တဲ့ သစ္ေကာင္းအိမ္ တစ္ေယာက္လည္း ဘိုးဘြား ရိပ္သာမွာ ေနရာၾကိဳယူထားေလာက္ၿပီထင္တယ္.. (သစ္ေကာင္းအိမ္ဆိုၿပီး သူသည္လည္း သစ္ကိုင္းလြတ္ သြားတာ.စိတ္မေကာင္းစရာ..)

ဟို ေတာထြက္မယ္ ဆိုတဲ့ရေသ့..ဘာလုပ္ေနတာလဲ ႏွစ္ ၂၀ရွိေနၿပီ ဆိုေတာ့ မဒၵီေဒဝီ ေစာင့္ေနတာတဲ့.. း) း)(ေတာ္ေသးတယ္ ဇာလီတို႔ ဂဏွာစိန္တို႔ ဆက္ေစာင့္မေနလို႔..)

ဟိုတုန္းက ေၿပာတဲ့စကားက ဟိုတုန္းကေၿပာတဲ့စကားပါ အမရယ္ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လည္း သားကတစ္မ်ိဳး သမီးက တစ္မ်ိဳး နဲ႔ မအားရပါဘူး ဆိုတဲ့ အမည္အတည္တက် မရွိ တဲ့တစ္ေယာက္လည္း ခ်ာလပတ္ေတြလည္ေနရွာရဲ႕…။

အဲဒီခ်ိန္ထိမ်ား ေခတ္ေနက လူပ်ိဳၾကီးဆို ေမေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္လာေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ကတိ ေပးတယ္ဆိုတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္လည္း..ဘယ္မ်ားေရာက္ေနတယ္မသိ။..(ၿဖစ္တတ္ပါတယ္။)

အမေရ ခုထိ ကဗ်ာေတြက မာေနတုန္းပဲ ေလွ်ာ့လို႔လည္းမရဘူး ဝဋ္နာကံနာဆိုတာ ဒါပဲထင္ ပါရဲ႕ ဆိုတဲ့ ညီမေတာ္ အိၿႏၵာ တစ္ေယာက္လည္း အခ်စ္နဲ႕ နီးနီး ၿပန္ေနေနတာနဲ႔ က်န္လူေတြလည္းေမ့လို႔… မေတြ႕တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ..။

အမ ေမျငိမ္းတစ္ေယာက္လည္း Beatles ရဲ႕ When I’m 64 ကို ညည္းဆိုေလး ဆိုရင္း ျပံဳးေနတယ္ လိ္ု႕ဖုန္းဆက္တုန္းကေျပာေသးတယ္ ။

AK ကိုင္လိုက္..ဂစ္တာကိုင္လိုက္နဲ႔ ကိုေအာင္သာငယ္လည္း ခုေလာက္ဆုိ ပုတီးကိုင္ေန ေလာက္ၿပီထင္တယ္ …(ခုနကပဲ ေၿဖခဲ့တဲ့ how well do u know Aung Tha Nge မွာေတာ့ I don’t believe in gods ဆုိပဲ.. )

သက္ပိုင္သူတစ္ေယာက္လည္း … ျမန္မာ႔ေရွးေဟာင္းအမြအႏွစ္ေတြထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ေရး အသင္းကို ေအာင္ျမင္စြာတည္ေဆာက္ရင္း အသက္အရြယ္အရ ပိုပိုေျပာင္လာတဲ႔ ႏွဖူးကိုပါ မြမ္းမံဖို႕ၾကိဴးစားေနတယ္လုိ႕ၾကားမိတယ္…။

ခ်စ္သူလက္ခုပ္ထဲကငါးနဲ႔ ဂုဏ္ထူးမွတ္ညာယူခဲ့တဲ့ လင္းဒီပလည္း ခုၾကည့္ေတာ့ လက္ခုပ္ထဲက ငါးက သူ မဟုတ္ပဲ ေကာင္မေလးၿဖစ္ေနတာကို သနားဖြယ္ေတြ႕လိုက္ရေသးတယ္။ း)

ဒါထက္ စကားမစပ္ ..ကယ္လီဖိုးနီးယားကိုပို႔လုိက္တဲ့စပယ္ေတြ မိုးေအးေအးမွာ ေမႊးၿမေနတုန္းဆို ရင္ေကသာထက္မွာ ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲေလးပန္ခ်င္ပါေသးတယ္လို႔..။

(ခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးေက်နပ္ႏိုင္ပါေစ..)

(ဒီပုိ႔စ္ကိို..ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းေရးတာမဟုတ္ပါဘူး။ေတာ္ေတာ္ေနမေကာင္းၿဖစ္ေန
တဲ့အၿပင္ ဒီလို ပို႔စ္ေတြေရးရာမွာညံ့တတ္တဲ့ ကၽြန္မကို ကၽြန္မသား
တစ္ေယာက္က အကူအညီေပးခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)


22 Comments:

Zephyr said...

Hi Sis,

Very Good Post again ...

I believe you will be still healthy and happy at that time ...

With Peace,
Z

အမည္မဲ့ said...

ေနာင္၂၀ ေ၀၀ါးသြား
အနာဂတ္မ်ား
အတိတ္မ်ား
ပစၥဳပၸန္မ်ား
မရွိျခင္းတရား ဖုန္ထမလား...
လားေတြမ်ားတဲ့ ေနရာ....
ေနာင္အႏွစ္၂၀ ဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ခ်င္ေသးတယ္....။

ေျပာစရာမလုိဘဲ ေရာက္ခဲ့တယ္.. ေနာင္ႏွစ္၂၀ခရီးကုိ...

ATN said...

ေအေက မကိုင္တာေတာ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာျပီ။
ေနာက္ ႏွစ္ ၂၀ ဆို ဂစ္တာေတာင္ ကိုင္ႏိုင္ပါ့မလား မသိ... ေလာေလာဆယ္ဆယ္ေတာ့
ပုတီးမ်ားက
အနီးအနားမွာ
မရွိ... ... း)

Julian said...

သူငယ္ခ်င္းေရ
ပံုရက္က်ေနတဲ႔ငါ ကဗ်ာဖတ္ျပီး
ကိုယ္တိုင္နစ္၀င္ ကိုယ္႔နွလံုးသားကိုယ္ ခ်ြန္ျမေနေအာင္ ကိုယ္႔စိတ္နဲ႔ကိုယ္တိုင္ ခ်ြန္လို႔ အေရာင္နီေတြနဲ႔ သကၠရာဇ္ေတြျဖတ္ခဲ႔တာေတြျမင္လာတယ္ (Past)

ေနာက္နွစ္၂၀ဆိုတာခဏေလးရယ္ပါ က်မတို႔ရွင္တို႔သိခဲ႔ၾကတာဘဲ ဒီကာလေလာက္ရွိေရာေပါ႔ ကေလးေတြလဲ ကိုယ္႔တို႔မ်က္ေစ႔ေအာက္လူလားေျမာက္ခဲ႔ၾကျပီ။
လူသားပီသစြာအသက္ရွင္ခ်င္ေပမယ္႔ လူသားပီသစြာဘဲ စိတ္ခ်မ္းသာလြတ္ေျမာက္ရာကို ေျခလွမ္းစခ်င္ေနျပီ ။ ( present )

တကယ္လို႔မ်ား ေနာက္ထပ္နွစ္၂၀စာ ကိုယ္တို႔ေတြခ်စ္ခင္ေနၾကအုန္းမယ္ဆိုရင္...... နိုက္ကလပ္တက္ျပီး ေဗာ႔ကာနဲ႔မာတိနီေရာေမႊလို႔ အိပ္စ္အိုေကာ႔ညက္ကို လက္ကမခ်ဘဲ ေရာခ္နဲ႔ရပ္ကို ရစ္သမ္ထား ကန္းထရီးနဲ႔ေပါ႔ခ္ကို မယ္လိုဒီလုပ္ ပန္႔ခ္တပင္တုိင္ဒန္႔စ္ၾကတာေပါ႔ကြာ......... ဟားဟားဟား
:))))) ( Future)


ဂ်ဴ

Julian said...

ဒါနဲ႔ငါလည္းစကားမစပ္
..ကယ္လီဖိုးနီးယားကိုပို႔လုိက္တဲ့စပယ္ေတြ မိုးေအးေအးမွာ ေမႊးၿမေနတုန္းဆို ရင္ေကသာထက္မွာ ခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲေလးပန္ခ်င္ပါေသးတယ္လို႔..။

ဘာကိုေျပာတာလဲဟင္ ။ နားမလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတာ ။ အေရးထဲမွာ မင္းဆံပင္ျဖဴျဖဴမွာစံပယ္ကုန္းေလးပန္ေပးမယ္ သီခ်င္းအာရံုထဲ၀င္လာတယ္.....ေမာင္းထုတ္ပစ္မွ ေမာင္းထုတ္ပစ္မွ...........

thitkaungeain said...

ဘယ္က ဘုိးဘြားရိပ္သာလဲ
ဆံပင္ျဖဴေတြကုိ အလံထူျပီး
ကိုယ့္အလန္းေလးရဲ႔ ရင္ခြင္သစ္ခက္တဲနန္းမွာ
မင္းဟာ ငါ့သရ}ဂုံျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့
ကဗ်ာ သုံးေၾကာင္းကုိရြတ္
ဇရာကုိ အေရခြံခ်ြတ္ပစ္မယ္

မီယာ said...

နာက်င္ျခင္း သရဖူကုိ အခါအခါ ေဆာင္းေနရတယ္ ဆုိတာ ဖတ္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းနဲ႔ သာယာျခင္း ဆုဖလားေတြ အထပ္ထပ္ ရပါေစလုိ႔။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ဖတ္သြားတယ္အစ္မေရ ....

Sein Lyan Tun said...

မႀကီးကလဲဗ်ာ
ကိုယ့္ေမာင္ကို
ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ထိလူပ်ိဳႀကီးေပးလုပ္တာ မေကာင္းပါဘူး
မသကာ
အမေတြပဲေလ
ခုတည္းက ကိုယ္ေမာင္သစ္ကိုင္းလြတ္ဖို႔အေရးၿမင္ေနရင္
အမႀကီး အမိရာ အေနနဲ႔စီစဥ္သင့္တာေပါ့....
ဟုတ္ဖူးလား...
မရရင္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာႀကီး တစ္ခ်ိန္လံုးအပူကပ္ေနမွာေနာ္...
ရဖူး...
တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္ဘူးေနာ္...
အနားမွာ တဖဝါးမွ မကြာတဲ့ မဒီကညာ ေလးနဲ႔
ခ်စ္စခန္းဝင္ၿပီး ႏွစ္ပါးသြားကခ်င္ေသးတယ္
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စာအုပ္တုိက္ပိုင္ရွင္ေတြလိုက္လို႔ထြက္ေၿပးေနရေသးတယ္..
မႀကီးကေလ... ေရးလိုက္ရင္ ဟတ္ထိတာႀကီးပဲ..
ရီလဲရီရတယ္
သေဘာက်တယ္ဗ်ာ
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္

မႀကီးရဲ႔ သစၥာေဖာက္ခမည္းခမက္ လာမဖတ္ရေသးဘူးလားမသိဘူး..ဟီးးးး
ေတာ္ပီးဝင္မပါဘူး
ဖိုးစိန္နာလိမ့္မယ္
နက္မေကာင္းဘူးမႀကီးေရ..
စီဘံုေပ်ာက္ေနတယ္
ခုေတာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကာႀကာမန္ ့ရတယ္
မႀကီးကို
ခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ
ဖိုးစိန္

မယ္႔ကိုး said...

ဖတ္ရင္း ၿပံဳးေနမိတယ္ မေရ...ေရးထားတာေလးေတြက ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းလို ့...

WWKM said...

ဟဟဟားးး ဖိုးစိန္တို႔ကေတာ႔ အစ္မၾကီးနွစ္ေယာက္ရဲ႕
နွိပ္ကြတ္ခံေနရျပီ.. ေကာင္းတယ္ .အဲဒါမွ အဲ႔ေကာင္ေလး နဲနဲျငိမ္မွာ...
တနားဘာဒယ္ ေမခရယ္.. ေနာင္ ၂၀ ၾကာတဲ႔အထိ မိန္း
မမေပးစားေသးဘူးလား ဖိုးစိန္ကို... ၀ါကေတာ႔ မ်က္စိ
ေနာက္ေနမွာစိုးလို႔ ဆိုက္ပရပ္စ္ကေနကို ျပန္မေခၚပဲ
ထားလိုက္တာ.. ဟဟားးး

ဒါနဲ႔ ခမည္းခမက္ေလာင္းၾကီးရယ္..
အမ်က္ေတာ္ေတြ မစူးရွပါနဲ႔ရွင္..
ကိုကိုေလးက မိန္းမ မယူဘူးတဲ႔လား...
ဘယ္ရမလဲေနာ္.. ေမေမက ဘယ္စိတ္ခ်နိုင္မွာတုန္း...
သားသားကိုကို ကိုပဲ စိတ္ထဲမွာရိွေနလို႔ ခိုင္႕ရဲ႕မဂၤလာ
ဖိတ္စာထဲက သတို႔သားကို ျမတ္သူရကို လို႔ေပးထားတာ
ေလ.. မေပါက္ဖူးး ဟဟားးးး း)))

ကဲကဲ.. ကေလးေတြကို ျမန္မာျပည္ေရာက္မွ ေပးေတြ႔
ၾကတာေပါ႔ ခမည္းခမက္ေလာင္းရယ္.... း)
ဒါနဲ႔ ေျပာရဦးမယ္ ..ဂ်ပန္မွာေတာ္ထားတဲ႔ ခမည္းခမက္
ေလာင္းကလည္း စိတ္ေကာက္ေနတယ္ေတာ႔.. အဟီးးး

ဒီလိုပဲ ခမည္းခမက္ေလာင္း ၂ေယာက္က ေရာဂါသည္၂
ေယာက္ေလ.. အဟီးး ခုေကာင္းလိုက္ ေတာ္ၾကာမေကာင္းလိုက္နဲ႔.. အသက္ေတြလည္းၾကီးၾက
ျပီကိုးေနာ႔.. ေနာင္ လာမယ္႔ အနွစ္ ၂၀ အထိေရာ အသက္ရွည္နိုင္ပါ႔မလားမသိ. း))))

ေပ်ာ္ပါေစ.
ေရးေပးတာေက်းဇူး ပါ မေနာ္ေရ..

ခ်စ္တဲ႔
၀ါ

ေက်ာပိုးအိတ္ said...

2029 ခုႏွစ္အထိ ေသခ်ာေလး ဖတ္သြားပါတယ္ ။
း)

အမေတြးတာ ေတာ္လိုက္တာ။ တကယ္ဘဲ အႏွစ္ ၂၀အထိ အသက္ရွင္ပါ့မလား။ တကယ္ဘဲ ဒီအႏွစ္ ၂၀ကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းၾကမလဲ။ အခ်ိဳ ့ကလဲ ဒီအႏွစ္ ၂၀မွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ေပြ ့ပိုက္လို ့။ အခ်ိဳ ့ကလဲ က်ဆံုးလို ့။ အခ်ိဳ ့က်ေတာ့လဲ မသိမသာ ၊ သိသိသာသာ ေလာကၾကီးကေန ထြက္သြားလို ့။
း)

Moe Myint Tane said...

အမရဲ႕ အႏွစ္(၂၀) ခရီးကို ဖတ္သြားပါတယ္အမ။ တေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေရာက္ရွိလာမယ္႔ ေန႔ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာေလးျဖစ္ေအာင္ စိတ္ကူးေရးထားတာေလး။ ဖတ္ရတာ ခ်မ္းေျမ့စရာေလးပါအမ။ စကားမစပ္ အမအိျႏၵာက အင္တာနက္ ျပသနာတက္ေနလို႔အမေရ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

ေႏြးေႏြးသဲမြန္ said...

ကဗ်ာေလးနဲ ့စထားတဲ့ မမအေတြးေတြထဲေမ်ာပါခဲ့ရပါတယ္....

sait phay yar said...

အမေတာ္ေရ ေကာင္းပါ့ေနာ္ အေတြူးေလးေတြ သားေတာ္ ကကူေရးတယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေတာ္ပါေပ့ေနာ္။။။ အဲလိုသားေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ လိုခ်င္တယ္။

Bino said...

Nobody knows who will remain unchanged.

Nothing lasts forever.
Bino

:P said...

ျပံဳးရပါသည္..။

လင္းဒီပ said...

“ေမွ်ာ္လင္႔သေလာက္ေၾကကြဲရတဲ႔ကမာၻမွာ …
နာက်င္ျခင္းဆိုတဲ့သရဖူပဲ အဆင္႔ဆင္႔ဆြတ္ခူးခဲ့”

ေမွ်ာ္လင့္တတ္တဲ့အက်င့္ေလး နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္
ၾကိဳးစားရင္း ျဖတ္သန္းရမွာ
ဒါေပမယ့္
အသက္ေတြ ပိုၾကီးလာေတာ့ ပိုေမွ်ာ္လင့္တတ္လာမယ္ ထင္ပါတယ္ေလ...

Eaindra said...

မမေရ...

၅၅ ႏွစ္ဆိုတဲ့ အရြယ္..

သိပ္ကိုစူးစူးရွရွၾကည့္တတ္မယ့္ ခပ္ဂ်စ္ဂ်စ္ အဖြားႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေလာက္ျပီ...။

အခ်စ္ကလဲ..ေတာ္ေတာ္ေလး..
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္လက္မိႈင္ခ်ထားရေလာက္ျပီ
(ေသခ်ာတာ..သူတရားစခန္းေတြဘာေတြ ရာသက္ပန္၀င္တာတို႔ ဘုန္းႀကီး..၀တ္တာတို႔ဘာတို႔အထိမ်ား...ဘုရား..ဘုရား..)

အျမင္မေတာ္တာေတြ ထည့္ထည့္ေရးတတ္လြန္းလို႔..
ကဗ်ာေတြက ရန္ေတြ႔သံေတြ ေပါက္ျမဲေပါက္ေနမလား..

ဒါမွမဟုတ္...စိမ္းလန္းတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းထဲမွာ..
သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ ရွိေနေလာက္ျပီလား....

မမ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လမ္းတစ္ခုကေတာ့ ေစာင့္ေနျပီ...
အဖြားႀကီးေတြျဖစ္သြားတဲ့ အထိ ဆက္ခ်စ္ေနၾကဦးစို႔ရဲ႕.....

အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆို...တာ..
ဘာ..မွမၾကာလိုက္သလို သိပ္ၾကာတယ္..


အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆို...တာ..
ဘာမွ မေျပာင္းလဲႏိုင္သလို...
ေၾကာက္ခမန္းလိလိေျပာင္းလဲသြားၾကတယ္...


အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆို...တာ..
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္...

ခ်စ္တဲ့

ညီမေလး

အိျႏၵာ

Moe Cho Thinn said...

ခြ်န္ျမေနေအာင္ေသြးထားတဲ႔ရဲရင္႔မႈအသစ္ေတြနဲ႔ၿပန္လည္ဆင္သ…
သကၠရာဇ္ေတြကို ၿဖတ္သန္းရဦးမယ္…

ဟုတ္တယ္ မေနာ္ေရ..လာမဲ႔ အနဂတ္အတြက္ စိတ္ကို အမ်ားႀကီး ျပင္ဆင္ထားရအုံးမယ္။

သစ္ေကာင္းအိမ္ ျပန္ေရးထားတာ ရီလိုက္ရတာေနာ္။

သက္ပိုင္သူ said...

ေဟာဗ်ာ..
မမေနာ္..
ရံုးမွာ ကတည္းက ဖတ္ၿပိးတာ မန္႔လို႔မရလို႔.. ရန္မေတြလိုက္ရဘူး..
ဟြန္း
နဖူးကို လာခလုတ္တိုက္ေနျပန္ၿပီ..
ဘယ္၇မလဲ ေနာင္အႏွစ္ ၂၀က်ရင္ နဖူးခ်ံဳကလို႕ရတဲ့ နည္းေတြ ေပၚေနေလာက္ၿပီ..
မမေနာ္လည္း ေျမးထိန္းဖြားဖြား ျဖစ္ေနၿပီး..

အဲဒီအခ်ိန္က်မွ လာၾကည့္မယ္.. ဆံျဖဴေတြ ေဖြးေနေလာက္ေရာေပါ့...

ေဆးဆိုးမယ္လို႔ မစဥ္းစားနဲ႔
နက္ရိုးကိုးေပါက္ ေလ်ွာက္ၿပီး အတင္းတုတ္ပစ္လိုက္မွာ
ငွဲ... ငွဲ

သက္ပိုင္သူ said...

By the way
အေပၚဆံုးက ကဗ်ာေလးက အရမ္းေကာင္းတယ္