၀ + ၇ = ၁

Monday, February 22, 2010

၀ + ၇ = ၁
ေဆာင္းတစ္ညရဲ႕ေအးခဲမႈမွာ ၿငိမ္သက္ၿခင္းဟာ အေရၿပားတစ္ေလွ်ာက္ တဟုန္ထိုးစီးေန
ၿဖစ္ႏိုင္မယ္ဆို ခင္ဗ်ားလက္နဲ႔ သူ႔မ်က္လံုးကို ပိတ္ေပးပါ
မ်က္ႏွာ ဝွက္ထားဖုိ႔ၾကိဳးစားရင္း မုတ္သုန္ေလအလာကို ေမွ်ာ္မိရဲ႕
ငါ့ရဲ႕ က်ဆံုးခန္းကို အၿပိဳင္အဆုိင္ တစ္လက္လက္နဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ကုန္ၾကၿပန္ၿပီ
အိ္မ္ၿပန္ခ်ိန္ေတြ လဲလဲက်ေတာ့ ေၿပးေၿပးထူမိရ
ေလာကရဲ႕ .. တခ်ိဳ႕ေသာ ၿပႆနာေတြဟာ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္နင္းထားရတာမို႔
တစ္ေန႔ေသာ ... ခပ္ေစာေစာမွာ .. က်ီးၿပိဳသံေတြၾကားရလိမ့္မယ္ ...။ ။
မေနာ္ဟရီ

ဒီကဗ်ာေလးက ဆရာၿမတ္သစ္ လုပ္မယ့္ မဂၢဇင္းတစ္ခုအတြက္ ေရးေပးၿဖစ္တာပါ။ ခေရာင္း၊ညီမိုင္းလင္း၊မင္းခက္ရဲ၊ ၿပည့္ႏိုင္(ဖိုးၿပည့္)၊နႏၵမင္းႏိုင္၊ ႏွင္းၿမိဳ႕ရိုး( ႏိုးေဝ) ၊ထက္ေခါင္ တို႔ရဲ႕ ကဗ်ာေတြနဲ႔ ၿပဳလုပ္ ထားတဲ့ collage ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္း ၿဖစ္သလို အဲဒီ ခုႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာစာအုပ္ၿဖစ္တဲ့ ၀+၇=၁ မွာေရးေပးတဲ့ ကိုတာရာမင္းေဝရဲ႕ အမွာမွာလည္း ဒီကဗ်ာကို ၿပန္သံုးထားခဲ့ပါတယ္။ (အဲဒီ အမွာေလးကို လည္း အမွတ္တရ ေဖာ္ၿပေပးလုိက္ပါတယ္။)
ဒါေလးကိုၿပန္ဖတ္ၿပီး ႏွင္းၿမိဳ႕ရိုးတို႔ ဖိုးၿပည့္တို႔ ထက္ေခါင္တို႔ ကဗ်ာေတြပိုေရးလာႏိုင္ပါေစ။
( ဒီထဲမွာပါတဲ့ မင္းခက္ရဲ ဆိုတာ ခုလက္ရွိ စာၾကီးေပၾကီးေတြ ေရးေနတဲ့ မင္းခက္ရဲ ပဲလားမသိပါဘူး။
အိအိခင္ စာမူခလာထုတ္တဲ့ မင္းခက္ရဲကို ကဗ်ာေတာင္းမိတုန္းက သူ ကဗ်ာမေရးပါဘူး လုိ႔ အေၾကာက္ အကန္ၿငင္းခဲ့တာ အမွတ္ရတယ္။ တစ္ေယာက္စီၿဖစ္ၿပီးနာမည္တူတာ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ )

၀ + ၇ = ၁
--------------------------------------------- တာရာမင္းေဝ ------------------
ေဆာင္းတစ္ညရဲ႕ေအးခဲမႈမွာ ၿငိမ္သက္ၿခင္းဟာ အေရၿပားတစ္ေလွ်ာက္ တဟုန္ထိုးစီးေန
ၿဖစ္ႏိုင္မယ္ဆို ခင္ဗ်ားလက္နဲ႔ သူ႔မ်က္လံုးကို ပိတ္ေပးပါ
မ်က္ႏွာ ဝွက္ထားဖုိ႔ၾကိဳးစားရင္း မုတ္သုန္ေလအလာကို ေမွ်ာ္မိရဲ႕
ငါ့ရဲ႕ က်ဆံုးခန္းကို အၿပိဳင္အဆုိင္ တစ္လက္လက္နဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ကုန္ၾကၿပန္ၿပီ
အိ္မ္ၿပန္ခ်ိန္ေတြ လဲလဲက်ေတာ့ ေၿပးေၿပးထူမိရ
ေလာကရဲ႕ .. တခ်ိဳ႕ေသာ ၿပႆနာေတြဟာ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္နင္းထားရတာမို႔
တစ္ေန႔ေသာ ... ခပ္ေစာေစာမွာ .. က်ီးၿပိဳသံေတြၾကားရလိမ့္မယ္ ...။ ။

တစ္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကို ေမာ္ဒန္ ဂုရုၾကီးတစ္ပါးက ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ ဆရာၿမတ္သစ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ဝတၳဳတိုတစ္ပုဒ္၊ မေနာ္ဟရီဆီက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လိုခ်င္ေၾကာင္း ေၿပာပါတယ္။ လူႏိုင္ေတြမို႔ အားအား မအားအား ေရးေပးရေတာ့မွာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မေရးရေသးခင္မွာ .. မေနာ္ဟရီက ေရးၿပီးသြားပါၿပီ.. ။ အထက္မွာေဖာ္ၿပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲ။

ပို႔စ္ေမာ္ဒန္အယူအဆ အရ အဲဒီကဗ်ာအမ်ိဳးအစားကို collage text လို႔ ေခၚပါတယ္။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ သေဘာတရားဆိုင္ရာ က်မ္းစာအုပ္ေတြမွာ collage text အေၾကာင္းေၿပာၿပီဆိုလို႔ရွိရင္ ေဒၚနယ္ဘာသမ္လ္ ရဲ႕ The Viennese Opera Ball (1964) A Picture History of the War (1968) တို႔ကို ကိုးကားေၿပာဆို ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ စာေပအရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပန္းခ်ီေဝါဟာရဆန္တဲ့ collage ထက္စာရင္ Pastiche စကားလံုးကို တခ်ိဳ႕ပညာရွင္ေတြက ပိုမို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ အႏုပညာရဲ႕ စရိုက္လကၡဏာဟာ Pastiche နဲ႔ Collage ၿဖစ္တယ္လို႔ ပါေမာကၡ Steinar Kvale ကဖြင့္ဆို ထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ခံယူခ်က္မ်ား ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးမွာ ထည့္သြင္း ေရးသားထားတာၿဖစ္ၿပီး မူရင္းမွာ Postmodern Art is characterized by pastiche and collage လို႔ ေရးထားပါတယ္။
Pastiche ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ Collage Text ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ သူတစ္ပါးရဲ႕ စာသားေတြကို ကိုယ့္ဘာသာပံုစံ ကစဥ့္ကလ်ား တြဲစပ္ၿပီး အႏုပညာေၿမာက္ေအာင္ ၿပဳလုပ္ဖန္တီးၾကတာခ်ည္းပါပဲ။

ဒဂံုတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားတစ္သိုက္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကို ေရာက္လာၿပီး သူတို႔ထုတ္ေဝမယ့္ သုည+ခုႏွစ္=တစ္ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးအတြက္ အမွာေတာင္းလာပါတယ္။ ဖတ္ၾကည့္မိေတာ့ သေဘာေတြ႕ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ကဗ်ာ စာေၾကာင္းေတြကို ကစဥ့္ကလ်ားဆြဲယူ ေပါင္းစပ္ၿပီး မေနာ္ဟရီ က အထက္ပါ ကဗ်ာကို ေရးသားပါတယ္။

မေနာ္ဟရီရဲ႕ ကဗ်ာဟာ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာလုိ႔ ဆိုၾကပါစို႔။ ထက္ေခါင္ ညီမိုင္းလင္း ၊ၿပည့္ႏိုင္ ၊ႏွင္းၿမိဳ႕ရိုး၊ မင္းခက္ရဲ၊ NDမင္းႏိုင္၊ ခေရာင္းတို႔ရဲ႕ ကဗ်ာေတြကလည္း ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာေတြပါပဲ။ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာေတြ ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ကာရန္နည္းက် ကဗ်ာေတြကို သူတို႔ ဆန္႔က်င္ထားပါတယ္။ တညီတညြတ္ တည္းေသာ ေပါင္းစုမႈအသံ ( The Unified Voice) ကို သူတို႔ မသံုးဘူး။ အသံေပါင္းစံု ၿဖာထြက္ ေစတဲ့ Multiple Voice ကို သူတုိ႔ သံုးထာတယ္။

အဓိက အားၿဖင့္ လြတ္လပ္တဲ့ ခင္းက်င္းထားသိုမႈ ( Open field composition) ကို သူတို႔ ေဆာင္ယူ တယ္။ ပိတ္ထားတဲ့ ပံုစံနဲ႔ မေရးပဲ .. ဖြင့္လ်က္အေနအထားနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြမို႔လုိ႔ သူတို႔ အုပ္စုရဲ႕ ကဗ်ာေတြဟာ Open Poetry အမ်ိဳးအစားထဲမွာ ပါဝင္ပါတယ္။ ( ပံုစံတစ္ခုထဲမွာ ပိတ္မိေနတဲ့ ကဗ်ာေတြ ကို Close Poetry/ Othodox Poetry/ Mainstream Poetry လို႔သံုးေလ့ရွိပါတယ္။)

ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကာလၾကီးထဲမွာ ေမြးဖြားၾကီးၿပင္းလာတဲ့ လူငယ္တခ်ိဳ႕ဟာ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ခံစားမႈေတြကို တစ္စိပ္ တစ္ပိုင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ တနင့္တခဲေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခံယူရေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ သူတို႔ ခုႏွစ္ ေယာက္ ပါဝင္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ ကဗ်ာေရးလက္ေတြဟာ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ပိုၿပီး တက္လာ ၾကဦးမွာပါပဲ။ မဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာေတြေပၚကို အၿပိဳင္းအရိုင္း ဝင္ေရာက္လာမယ့္ ေန႔တစ္ေန႔ဟာ မၾကာမီ ေရာက္လာေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။

မဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ေရးလက္စ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ မွာေရးလာေတာ့မယ့္ သူတို႔ ခုႏွစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ၾကိဳ္ဆုိလိုက္ပါတယ္။ ပန္းဆိုတာ အပင္ရင္းဖက္ကို လွည့္မပြင္ဘူး တဲ့။ ပင္မေရစီးကဗ်ာေတြကို ေက်ာခိုင္းၿပီးပြင့္လာတဲ့ သူတို႔ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာေတြကို ဖတ္ရႈအားေပးလုိက္ၾကပါဦး ..။ ။