ေမတၱာတရားရဲ႕ နဂိုေန ရနံ႔

Tuesday, February 9, 2010

ေမတၱာတရားရဲ႕ နဂိုေန ရနံ႔

ေမတၱာတရားရဲ႕ နဂိုေနရနံ႔

သန္႔စင္ၿမင့္ၿမတ္ေသာ အၿဖဴေရာင္စစ္စစ္

အစုန္အဆန္ရွိတဲ့ ၿမစ္တစ္စင္း

အဲဒီ .. ၿငိမ္းေအးၿခင္း ဟာ ..

မဖြဲ႕သီပဲၿဖစ္တည္လာတဲ့ ခ်စ္္ၿခင္း တစ္ပုဒ္လည္းၿဖစ္ရဲ႕ …

ကဗ်ာေလးက တခ်ိဳ႕ တခ်ိဳ႕ေသာသူေတြအတြက္ နားလည္ရ ခက္ခဲေနႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ရိုးရွင္းတဲ့ စာလံုးေတြ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ ဖြဲ႕ထားပါလ်က္နဲ႔ နားလည္ရခက္ခဲတယ္လို႔ ေၿပာလုိ႔ အံ့ၾသမသြားပါနဲ႔။ အေၾကာင္းအရာေလးနဲ႔ စကားလံုးေလးေတြက ရိုးရွင္းေပမယ့္ ရိုးရွင္းမႈနဲ႔ နဂိုေန အလွကို နားမလည္ႏိုင္တဲ့ ေမတၱာတရားရဲ႕ နဂိုေန ရနံ႔ကို မၾကံဳဖူးသူေတြအတြက္ နားလည္ရ ခက္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ဆိုလိုတာ ၿဖစ္ပါတယ္။

ဒီကဗ်ာေလးက သားဇက္ ရဲ႕ ေမြးေန႔အတြက္ ေရးၿဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။

မႏွစ္က easter မွာ ကေလးတစ္ေယာက္ ေကာက္ရခဲ့ပါတယ္။ စီဘံုးမွာ က်ားက်ား ဆိုတဲ့ ဆယ္ႏွစ္ သားေလးနဲ႔ အတူ လာလာေအာ္ တတ္တာမို႔ သူ႔လည္း အလြန္ဆံုးရွိ ၁၂ႏွစ္ ၁၃ႏွစ္လို႔ တြက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက ဘေလာ့ခ္ၾကီးတစ္ခုတည္ၿပီး ခန္႔ခန္႔ၾကီး စာေရးတယ္ လုိ႔ ေၿပာေတာ့ အသက္ကို နည္းနည္းတိုးေပးလုိက္ပါတယ္။ အလြန္ဆံုးရွိ ၁၆ႏွစ္ ၁၈ႏွစ္ေပါ့ လို႔။

သူထားခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ခ္လင့္ လုိက္သြားေတာ့ ဟိုး သိပ္မသိခင္တုန္းက ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး သြားခဲ့ဖူးၿပီး မဝင္ရ .. သက္ဆိုင္သူသာ ဆိုတဲ့ တံခါးၾကီးေၾကာင့္ လွည့္ၿပန္ခဲ့ရဖူးတဲ့ လင့္ခ္ ဆိုတာ ကို သြားသတိရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူ႔ဥယ်ာဥ္က ဧဒင္ ဥယ်ာဥ္ထင္ပ း)) ခုေတာ့လည္း သူ႔ဥယ်ာဥ္တံခါးက ပြင့္လုိ႔ .. ( ေနာက္ပိုင္းလည္း ပိတ္ပါမယ္ တကဲကဲ လုပ္ေနလို႔ မနည္း ေၿပာထားရတယ္ … )

အဲဒါနဲ႔ ဥယ်ာဥ္ေလးထဲ လွည့္ပတ္ ၾကည့္မိပါတယ္။ ဒိုင္ယာရီတစ္အုပ္လို ေရးခ်င္တာ ခ်ေရးထားတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး နဲ႔ ဆင္ဆင္ေလး တူေနပါတယ္။ ရယ္စရာဟာသေလးေတြကို ေတြ႕ရသလို ေတြးစရာ အေတြးေလးေတြလည္း ေတြ႕ရတယ္။ အလြမ္းနံ႔ေတြ ခပ္ပ်ံ႕ပ်ံ႕သင္းေနၿပီး အသည္းလည္း ကြဲထားပံုရတယ္ လုိ႔ ေတြးမိပါတယ္။ သာမန္ေတြ႕ဖူးေနက် ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေလးေတြကို မွတ္တမ္းတင္တဲ့ ဘေလာ့ခ္ေတြနဲ႔ မတူသလို ၊ ဘေလာ့ခ္ပိုင္ရွင္က ဘယ္လိုဆိုတာ မွန္းရခက္တဲ့ ထဲလည္းမပါပါဘူး။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အသက္နည္းနည္းေတာ့ တိုးေပးမွ ၿဖစ္ေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး အလြန္ ဆံုးရွိ ၂၀ ေပါ့.. လြန္ေရာကၽြံေရာ ၂၂ လို႔ တိုးေပးလုိက္ၿပန္ပါတယ္။ … (အသည္းကြဲဖူးၿပီဆိုတာကိုး ေခတ္ကာလ သားသမိးမ်ားေနာ္… ) း))

ေနာက္ သူ႔ဆီမွာ အေတြ႕မ်ားတာက ကဗ်ာေတြ … ကဗ်ာနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူတဲ့ စကားေၿပေတြပါ။ အေမကိုလြမ္းလုိ႔ ေရးထားတဲ့ကဗ်ာ၊ ခ်စ္သူကုိလြမ္းလုိ႔ ေရးထားတဲ့ကဗ်ာ .. အသည္းကြဲကဗ်ာ စသၿဖင့္ အစံုပါပဲ။ စာလံုးေတြက လွသလို အေတြးေတြကလည္းေကာင္းတယ္။ တစ္ခုပဲ ကဗ်ာေတြ ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ မဖြဲ႕ဘူး။ ကဗ်ာအေတြးကို အသားက်သည္ထိ သိမ္းမထားဘူး။ အစိမ္းလိုက္ တံု႔ၿပန္ထားတာကို ေတြ႕ရတယ္။

သူ႔ကို အဲဒါေလးေၿပာၿပေတာ့ ခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဒီလိုမေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာေတြနည္းလာသလုိ အလြမ္းေတြလည္း ပါးလ်လာတယ္။ (တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာ့ ေရးေရးေတြ႕ ေနရတုန္းပဲ။ ) ပညာရွင္ဆန္ဆန္ သံုးသပ္ေဝဖန္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ေတြ႕လာရတယ္။ စာကို ေသေသခ်ာခ်ာ professional တစ္ေယာက္လို ေရးလာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ခုေလာက္ရွိရင္ေတာ့ ဒီကေလး အသက္ ၂၄..၂၅ ေတာ့ ရွိေရာေပါ့ လုိ႔ ေတြးမိလိုက္ခ်ိန္မွာ သူက ..ခု ၂၈ ႏွစ္ တဲ့။ ( ၂၈ ႏွစ္ရွိၿပီၿဖစ္ေသာ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ ဘာညာ ဆိုတာမ်ိဳးေတြေရးလုိ႔ရတဲ့ အရြယ္ေပါ့ း)) )

သူ႔ကို ကဗ်ာေလးေတြလည္း ကူေရးေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူ႔အေမရင္း ေမြးေန႔အတြက္ ကဗ်ာေတြ အမ်ားၾကီး သူေရးေနတုန္းက အေမကိုလြမ္းေနတဲ့ သူ႔အတြက္.. သူ႔အေမေမြးေန႔မွာ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ေရးေပးခဲ့ဖူးတယ္။ အလြမ္းရာသီ တဲ့။ ၂၀၀၉ ၾသဂုတ္လ ကလ်ာ မဂၢဇင္းမွာ ပါသြားပါတယ္။

Blog မွာလည္း မဖြဲ႕သီၿဖစ္ေသးတဲ့...ကဗ်ာ ဆိုတဲ့ပို႔စ္မွာ တြဲတင္ခဲ့ပါတယ္။

အလြမ္းရာသီ


ကေလးေလးတစ္ေယာက္
ၿပတင္းတစ္ေပါက္စာေကာင္းကင္ထဲ
တိမ္ေတြေဝ့ပ်ံလာတာကိုေငးေမာေန
ေမေမမ်ားၿပန္ပါလာမလား..ေပါ့။

တိမ္ေတြကရြာခ်လိုက္တဲ့ခါ
မိုးစက္ေတြဟာကၽြန္ေတာ္ေပါ့
ေမေမ့စမ္းေခ်ာင္းေလးထဲ
ခပ္ေကြးေကြးဝပ္ဆင္းပုန္းေအာင္းေနလိုက္မယ္။

ေႏြအခါ..
ေမေမ မပါမွန္းသိေတာ့မွ
ကၽြန္ေတာ္အေငြ႕အၿဖစ္နဲ႔ပ်ံ
အမွန္တရားကိုရင္ဆိုင္လုိက္ရဦးမွာေပါ့။

မၿမင္ရတဲ့တစ္ေနရာကိုေငးရင္း္
တစ္ကိုယ္စာငလ်င္မ်ားစြာနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္လႈပ္ခတ္ေနခဲ့ေပါ့
လြမ္းတယ္.ေမေမ…
ကၽြန္ေတာ့္ကိုစြတ္စိုေစတဲ့ သစ္ရြက္ကေလးေတြနဲ႔အတူ..။

လူေတြသိပ္လြမ္းလာရင္
ဘာလုပ္တတ္ၾကလဲေမေမ
အဲဒီပညာရပ္ေတြဘယ္သူ႔ဆီသြားသင္လိုက္ရမလဲ
ေမေမလည္းတတ္ေၿမာက္သြားပံုမေပၚဘူး

ခုေနခါမွာေတာ့
ေမေမ့ရဲ႕သစ္ပင္ေလးကၽြန္ေတာ္ေလ
ေမေမ့ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတစ္ခုစာ
ရွင္သန္ၿမင့္မားလို႔..
ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ့္အသီးအပြင့္ေတြကို
ဘယ္သူဆြတ္ခူးေပးမွာတဲ့လဲ..။

တစ္ေန႔ေတာ့
ေရခိုးေရေငြ႕ကေလးကၽြန္ေတာ္
ေမေမရွိရာေကာင္းကင္ေတာ္ဆီ
ခရီးထြက္လာခဲ့မွာေပါ့
ခုေနခါမွာေတာ့
အလြမ္းေတြနဲ႔ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕လို႔
ေလးလံလြမး္ဆြတ္ေနခဲ့ပါတယ္ေမေမ…။ ။
မေနာ္ဟရီ

ေနာက္ .. သူ႔ရဲ႕ အသည္းကြဲ ကဗ်ာေတြကို collage လုပ္ထားတဲ့ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ကိုလည္း ေရးၿဖစ္ခဲ့တယ္။ ။ အဲဒါကေတာ့ အိုင္ဒီယာမွာ ပါသြားပါတယ္။ ခ်ဳပ္ရိုးမခိုင္ေသာ အလြမ္း တဲ့။ သူ႔ကဗ်ာ ငါးပုဒ္ကို collage လုပ္ထားတာပါ။ ဒီကဗ်ာကိုလည္း blog မွာ collage ဝတၳဳတစ္ပုဒ္နဲ႔ တြဲတင္ခဲ့ပါေသးတယ္။

ခ်ဳပ္ရုိးမခိုင္ေသာအလြမ္း

သတိရလိုက္တိုင္း
ခ်ဳပ္ရုိးေၿပစအလြမ္းေတြ
ခရမ္းေရာင္ေတးသံေတြသံၿပိဳင္တီးမႈတ္
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီ။

လေရာင္ေတြေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လာတယ္
တေရြ႕ေရြ႕
ရင္ထဲမွာေမ့ၿပီဆိုတဲ့သကၠရာဇ္
……………………….
ခက္ခဲခဲ့ပါတယ္
…………………………………
အလြမ္းဆိုတာ
ထြက္ခြာသြားတဲ့လူနဲ႔က်န္ခဲ့တဲ့လူၾကားက
စိတ္အကြာအေဝးတဲ့…..။

သတိတရ
ငုပ္လ်ိဳးလိုက္ေတာ့
ေနာက္က်သြားခဲ့ၿပီ
အသက္လမ္းေၾကာင္းေဘးက
မွည့္နက္ေလးကေလွာင္ရယ္လို႔။

ေအးၿမရက္စက္တဲ့ေလာင္ကၽြမ္းမႈ
ၿမဴႏွင္းမီးလွ်ံ
ေသြးတိုးသံတဒိတ္ဒိတ္ၾကားတယ္။

ဆြံ႔အေနတဲ့အသံနဲ႔ေအာ္ဟစ္
က်ဆံုးခဲ့တဲ့ႏွလံုးသားအတြက္
ဓါတ္မွန္ရိုက္ၾကည့္ေတာ့
ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ ခ်ိဳင့္ခြက္ထဲမွာ
ၿပံဳးေနတဲ့ဝတ္မႈန္တစ္ၿခမ္း
ၿပန္ခ်ဳပ္ထားတဲ့အလြမ္းလို
ခ်ဳပ္ရုိးေတြမခိုင္ၾကေတာ့ဘူး။
မေနာ္ဟရီ
( Zephyr ၏ကဗ်ာမ်ားၿဖစ္ေသာ…
၁။နာဖ်ားေနေသာဂီတ
၂။မီးလွ်ံနဲ႔ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕တဲ့တိမ္
၃။ရြက္ေၾကြရင္ဘတ္
၄။ခ်ဳပ္ရိုးေၿပစအလြမ္းေတြ
၅။ဝိမုတၱိအပိုင္းအစ
တို႔ႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းသည္။)

တတိယတစ္ပုဒ္ကေတာ့ အရာရာဟာလင္းသြဲ႕ၿဖာေဝ လို႔ အမည္ရတဲ့ကဗ်ာပါ။ ၿမင္ေနရတဲ့ သူ႔အလြမ္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး ကူလြမ္းေပးထားတဲ့ကဗ်ာေပါ့ ။ ဒီကဗ်ာကိုလည္း မွတ္ခ်က္နဲ႔အတူ ကၽြန္မ blog မွာတင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

အရာရာဟာ လင္းသြဲ႔ၿဖာေဝ

အမွတ္တမဲ့နဲ႔လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
ခ်စ္သူ႔ေၿခလွမ္းမ်ားရဲ႕ရနံ႔
သင္းပ်ံ႕လို႔ေနဆဲ………….

အလင္းသဲ့သဲ့ကိုၾကားတဲ့အခါ
အိပ္မက္ၿပာတို႔ထပ်ံသြား
တေစၱေရာင္တံခါးတစ္ခ်ပ္
ဖ်တ္ကနဲ ပိတ္
တိတ္ဆိတ္မႈေတြသာ လင္းညိဳက်လာခဲ့။

ေၾကကြဲလြယ္တာမွန္ခဲ့ပါရဲ႕
ဒါေပမယ့္
ေမ့ဖုိ႔ေတာ့မလြယ္ခဲ့မိဘူး
သတိရမိတိုင္း ေရးၿခယ္ေနမိတဲ့ အိပ္မက္ေတြ
စနစ္က်စြာပရမ္းပတာၿဖစ္လို႔။

ဆက္ဆြဲလို႔မရေတာ့တဲ့ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို
ေဆးသားေတြလည္းအက္ကြဲရင့္ေရာ္
ကမ္းမကပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကလည္းေဝး
ဆုေတာင္းသံေတြလည္းေအးစက္
အသက္ရွဴရလည္းခက္ေနခဲ့ေပါ့။

အရာရာဟာ
သံသရာအထပ္ထပ္
ၿပတ္သားစြာ..ေဝးကြာသြားခဲ့ေပမယ့္
အဲဒီေၿခသံေလးကေတာ့
အေရာင္ေတြေတာက္ပေနဆဲ။ ။
မေနာ္ဟရီ

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကၽြန္မတို႔ သားအမိ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ နားလည္ သံေယာဇဥ္ရွိခဲ့ၾကသလို သူနဲ႔ ကိုကိုလည္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခင္လာပါတယ္။ မဟုတ္လုိ႔ကေတာ့ အေမ အရုပ္တစ္ရုပ္ပိုက္ထားတာေတာင္ မၾကိဳက္တတ္တဲ့ ကိုကိုက ေနာက္ထပ္ သားတစ္ေယာက္ ၊ အကိုတစ္ေယာက္ ကို လက္ခံဖို႔ဆိုတာ..ဘယ္လိုမွ..မၿဖစ္ႏို္င္လို႔ပါပဲ။ ဒါကလည္း သူ႔ရဲ႕ ၿငိမ္းေအးတဲ့ ေမတၱာေၾကာင့္..ၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီသားၾကီးက သိပ္ကိုၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ပါ ။ သူ႔ေက်းဇူးနဲ႔ တရားစကားေတြ အမ်ားၾကီးၾကားခဲ့ရသလို ဘယ္လို စိတ္ကို ထားရမယ္ဆိုတဲ့ တရားေတြကိုလည္း နာၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္း နားခ်ိန္ေတြမွာ ဆယ္မိနစ္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ တရားမွတ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေကာင္းေလးလည္း ဒီသားရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ပဲ ရခဲ့ပါတယ္။

ည ၁၂ ရီထိုးတာနဲ႔

ေကာင္းေသာညပါလို႕

ကမာၻတစ္ျခမ္းကို

ကမာၻတစ္ျခမ္းက ႏႈတ္ဆက္ျပီး

ကမာၻတစ္ျခမ္းက အေႏြးဓာတ္နဲ႔

ကမာၻတစ္ျခမ္းမွာ

မီးလင္းဖိုေလးတစ္ဖိုေႏႊးတဲ႔အခါ

ကမာၻတစ္ျခမ္းစီဟာ ..

(စိတ္ထဲမွာ)အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ၾကတယ္ ...

Zephyr

အရင္တုန္းကေတာ့ ကၽြန္မအခ်ိန္နဲ႔ သူ႔အခ်ိန္က ႏွစ္နာရီ သို႔မဟုတ္ တခ်ိဳ႕လေတြမွာ သံုးနာရီ ကြာတတ္တာမို႔ သူက ၁၂နာရီထိုးၿပီ လုိ႔ ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ကၽြန္မဆီက မနက္ ၂နာရီ သို႔မဟုတ္ ၃ နာရီပါပဲ။

ခုေတာ့ သူတခ်ိန္က ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးလို ည ၁၂နာရီထိုးတာနဲ႔ ေကာင္းေသာည လုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အတင္းအိပ္ခို္င္းစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ ၿငိ္မ္းခ်မ္းေအးၿမတဲ့ ဘဝမွာ သန္႔စင္တဲ့ ခ်စ္ၿခင္းေတြ၊ သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ကို ကၽြန္မ ၿငိမ္းခ်မ္းေနခဲ့ပါၿပီ။

ေမြးေန႔က်ေရာက္တဲ့ သား ..

ဒီထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။

ဒီထက္ေအးၿမႏိုင္ပါေစ ..လို႔

မေနာ္ဟရီ