အစိမ္းေရာင္ဇာတ္လမ္း

Wednesday, February 24, 2010

ဒီဝတၳဳေလးကို ၂၀၀၈ ၾသဂုတ္လတုန္းက ေရးပါတယ္။ ေမာင္သစၥာ (သစၥာပိုင္စိုး) Empress မွာ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ သူန႔ဲ ဝုိင္ခ်ိဳ အကူးအေၿပာင္းမွာ (စီစစ္ေရး)မလြတ္ခဲ့ဖူးၿပီး ေပ်ာက္ေနတဲ့ ရႉံးနိမ့္ၿခင္းေမာ္ကြန္း .. ဆိုတဲ့ ဝတၳဳတိုေလးကို သစၥာကပဲၿပန္ရွာေပးပါတယ္။ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ .. :P သူ႔ကို ဒီစာမူေပးခဲ့တာပါ။ ၂၀၀၈ စက္တင္ဘာ Empress မွာပါလာပါတယ္။ တကယ္လည္း ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ ထူးၿခားၿဖစ္စဥ္ဆိုတာ လက္တစ္လံုးၿခား ကိစၥေတြခ်ည္းပါပဲ ... ။

အစိမ္းေရာင္ဇာတ္လမ္း

(၁)
ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္နဲ႔ ထူးၿခားၿဖစ္စဥ္ဆိုတာ .. လက္တစ္လံုးပဲၿခားတယ္။ မယံုႏိုင္စရာလို႔ လူေတြက ထင္တဲ့ လွည့္စားခံရမႈတိုင္းဟာ .. လက္တစ္လံုးၿခားကိစၥေတြနဲ႔ပဲ ဆက္ႏြယ္ ေနခဲ့ပါတယ္။
(နန္းၿမစိမ္းႏြယ္)


(၂)
မိုးေတြ သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာေနတဲ့ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုပါ။ ကၽြန္ေတာ္က အိပ္မက္ တစ္ခုကို အသည္းအသန္ တိုက္ခိုက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအိပ္မက္ဟာ မက္ေနက် အိပ္မက္ေတြနဲ႔ မတူပဲ အစိမ္းေရာင္ေတြ ကၽြံထြက္ေနတာပါပဲ။ စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အစိမ္းေရာင္ဟာ ႏွစ္လိုစရာေကာင္းတဲ့အေရာင္လုိ႔ ထင္ခ်င္စရာ ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္တကယ္ ၿဖစ္ပ်က္ေနတာက ေလးေရာင္ဖလင္မွာ အေရာင္ တစ္ေရာင္ကၽြံဝင္ေနတာမ်ိဳး .. အစိ္မ္းေရာင္ေတြ ကၽြံထြက္ေနခဲ့တာ.. ။ အဲဒီလို texture မ်ိဳး နဲ႔ ကၽြံေနတဲ့ အေရာင္ေတြကို ခင္ဗ်ားသာဆို ဘယ္လို ခံစားမလဲ။ ဒါေၾကာင့္ေပါ့ ..။ သူမက ေၿပာသြားခဲ့တာ။ အရာအားလံုးဟာ လက္တစ္လံုးၿခား ကိစၥေတြခ်ည္းပဲ.. လို႔။
ဒီေတာ့ ကိုယ္ကၿပန္ၿပီး လွည့္ထြက္လိုက္ဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တာေလ။ အမွန္က မိုးေအးေအးနဲ႔ ေန႔လည္ခင္းၾကီး အိပ္ေနမိလို႔သာ ဒီလိုအိပ္မက္မ်ိဳး မက္တာ .. ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္သာ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ရင္ ဒါမွမဟုတ ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ အတူ ရွိေနခဲ့ရင္ ဒီလို အေရာင္ေတြ ကၽြံေနတဲ့ အိပ္မက္မ်ိဳး အနားေတာင္ သီႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အၿပင္ထြက္ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး အိပ္ရာထဲက ကဗ်ာကယာ ခုန္ထ လိုက္မိတယ္။ ေကာက္စြပ္လိုက္မိတဲ့ အက်ီ ၤက GIORDANO SPORTSHIRT အစိမ္းေရာင္။ အိပ္မက္ထဲက ကၽြံထြက္ေနတဲ့ အစိမ္းေရာင္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ အမ်ားၾကီး ႏွစ္လိုစရာေကာင္းပါတယ္။ အိပ္ရာထဲက ထြက္လာတာနဲ႔ မတူေအာင္ ေရေမႊးေတာ့ သံုးဥိးမွ ဆိုၿပီး ေရေမႊးပုလင္းကို လွမ္းအဆြဲ .. နေမာ္နမဲ့ ႏိုင္တဲ့လက္က (သူမ ရြတ္ဆို ေနက် စကားလံုးနဲ႔ဆို clumsy finger ေပါ့ ) မွန္တင္ခံုေပၚမွာ စည္းမရွိ ကမ္းမရွိ တင္ထားမိတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ကို တိုက္မိၿပီး…………
ညိဳညစ္ညစ္ မည္းတည္းတည္းေတြ စြန္းထင္းေနတဲ့ အစိမ္းေရာင္ဟာ မ်က္စိပသာဒ ၿဖစ္မယ္လုိ႔မ်ား ခင္ဗ်ားထင္သလား။ အမွန္က ေကာ္ဖီဆိုတာ အစာအိမ္ထဲကို ေၿဖာင့္ေၿဖာင့္ တန္းတန္း စီးဆင္းသြားရမွာ ..။ ခုလို လက္တစ္လံုးၿခားေလာက္ လြဲသြားတာနဲ႔ ဒုကၡ ေရာက္ေတာ့တာပဲ။
“ ကၽြတ္..”
အက်ီ ၤ ကို ကဗ်ာကယာ ၿပန္လဲၿပီး အိမ္အၿပင္ကို အရွိန္အဟုန္ တစ္ခုနဲ႔ တိုးထြက္ လိုက္တယ္။ မိုးစက္ေတြ ထိစိုထားလုိ႔ အရာအားလံုးဟာ စိုလက္ ေတာက္ပ ေနရမယ့္ အစား စိုထိုင္းထိုင္းၾကီးေတြ ၿဖစ္ေနၾကသလိုပဲ။ အဲဒီ စကားလံုး ႏွစ္လံုးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ ကေတာ့ လက္တစ္လံုးၿခားမကဘူး ထင္တာပဲ။ သစ္ပင္ၾကီးေတြက စိမ္းကုတ္ကုတ္နဲ႔။ ေဟာဟိုက .. အစိမ္းေရာင္ေကာင္မေလးကလည္း ရသေတြ ပ်က္လို႔။ အၿဖဴနဲ႔ အစိမ္းဝတ္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ကလည္း ေလးလံ စိုထိုင္းလို႔ ..။ ဘာေတြလဲ ….။ ဘာေတြလဲ … ။
ၿမန္မာဘီယာ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေတြကလည္း စိ္မ္းေဝေဝနဲ႔ ..။ ရီေဝတဲ့ ခံစားမႈနဲ႔ အစိမ္းေရာင္ ဘယ္လို ဆက္စပ္တယ္ဆိုတာကို အူတူတူနဲ႔ ၿပန္ေတြးေနမိတယ္။ သိပ္ေတာ့ သဘာဝ မက်ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အရာအားလံုးကို သဘာဝက်က်ၾကီး ေမွ်ာ္လင့္ေနလုိ႔ မရဘူးဆိုတာ လည္း သိထားတာပဲ။ အစိမ္းေရာင္ဟာ ညိႈ႕ငင္ႏိုင္တဲ့ အေရာင္ တဲ့လား ….
“ နန္းၿမစိမ္းႏြယ္ ”
သူမကေတာ့ ညိႈ႕ငင္တတ္တယ္။
အစိမ္းေရာင္ ညိႈ႕ငင္မႈဆိုတာ ကမၻာမွာ တစ္ခုတည္းရွိတယ္။ အဲဒါ နန္းၿမစိမ္းႏြယ္ ပဲ။ အဲဒီ ၿမစိမ္းႏြယ္ ေခတ္တုန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိမ္းစို လန္းဆန္းေနခဲ့ဖူးတာေပါ့ ..။
“ မင္း .. ဘာလုိ႔ အစိမ္းေရာင္ေတြခ်ည္း ေရြးသံုးတာတုန္း ”
“ မုန္းလို႔ ”
“ ဘာရယ္ ”
“ မုန္းလို႔ .. ကၽြန္မ အစိမ္းေရာင္ကို မုန္းတယ္ ”
“ မင္း နာမည္ ကိုေရာ .. ”
“ မုန္းတာပဲ ”
“ လူေတြက ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ အေရာင္ေတြကိုပဲ ေရြးခ်ယ္တတ္ၾကတာ ”
“ ကၽြန္မက သူတို႔မွ မဟုတ္ဘဲ ”
“ ဒီေတာ့ .. မုန္းတီးမႈေတြကို မင္းက အၿမဲ ဝတ္ဆင္ေနတဲ့ သေဘာလား ..”
“ ဒါေပါ့.. ဒါမွသာ .. ကၽြန္မရဲ႕ မုန္းတီးမႈေတြက ပိုအားေကာင္းလာမွာ .. မဟုတ္ရင္ အားေဖ်ာ့ မွိန္ဆင္းသြားလိမ့္မယ္ ..”
“ မင္း နာမည္ကို ဘယ္သူေပးတာလဲ ”
“ အေဖ..”
“ မင္း အေဖကိုေရာ … မင္းကို အဲဒီနာမည္ ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ မမုန္းဘူးလား ”
“ သူ ကိုယ္၌ က အဲဒီနာမည္ကို မုန္းတီးလုိ႔ ေပးခဲ့တာ …”
“ မုန္းတီးလုိ႔ ကိုယ့္သမီးကို မုန္းတီးတဲ့ နာမည္ေပးတယ္ ..”
“ သိပ္ၿပီး သမားရိုးက် ဆန္တဲ့ ၿဖစ္စဥ္ေတြကိုခ်ည္း ေမွ်ာ္လင့္ မထားနဲ႔ေလ သမားရိုးက် ၿဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ လူေတြက ထူးၿခားတယ္လုိ႔ထင္တဲ့ ၿဖစ္စဥ္ေတြဟာ လက္တစ္လံုးပဲ ၿခားပါတယ္။ ”
(ေသခ်ာတာက အဲဒီတုန္းက အဲဒီစကာလံုးရဲ႕ ဆိုလိုရင္းကို နားမလည္ခဲ့ဘူး။)
“ မင္းအေဖက မင္းကိုေရာ မုန္းလုိ႔လား ”
“ သူက သူေတြ႕ခဲ့ဖူးတဲ့ နန္းၿမစိမ္းႏြယ္ ဆိုတဲ့ မိန္းမကို အရမ္းမုန္းတယ္ ”
မုန္႔လံုးကို စကၠဴကပ္ေနသလိုပဲ လို႔ ေၿပာရေအာင္ကလည္း အစိမ္းေရာင္ ဆီစိမ္ စကၠဴၾကီးနဲ႔ ကပ္ေနရသလို .. ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အစိမ္းေရာင္ေတြကို မုန္းတဲ့ နန္းၿမစိမ္းႏြယ္က ဘာအေရာင္မွ မရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို လမ္းခြဲခဲ့တယ္။ မုန္းလုိ႔ေတာ့ ဟုတ္မယ္ မထင္ဘူး။ မုန္းလို႔ဆိုရင္ သူ႔နာမည္ဟာ ခုေလာက္ရွိ ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ ၿဖစ္ေနေလာက္ၿပီ ..။
“ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ မိန္းမ တစ္ေယာက္ဟာ အတူတူေတြ႕ၿမင္ေနရမွ ခ်စ္လို႔ရတာလား ေမာင္ ..”
“ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခ်စ္မိမွေတာ့ ေတြ႕ၿမင္ခ်င္ၾကတာပဲ ႏြယ္ ”
“ အေဝးၾကီးကေန ခ်စ္လုိ႔ မရႏိုင္ဘူးတဲ့လား ”
“ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူး ထင္တာပဲ ႏြယ္ ”
“ ကၽြန္မကေတာ့ ၿဖစ္ႏို္္င္တယ္လို႔ ထင္တယ္ ေမာင္လည္း သိတာပဲ ကၽြန္မက ကၽြန္မမုန္းတဲ့ အရာေတြကို ကၽြန္မနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ ထားတယ္ ”
မုန္းတီးမႈေတြ ပိုအားေကာင္းလာေအာင္လုိ႔လို႔ သူမေၿပာခဲ့ဖူးတာ သြားသတိရတယ္။ သူမ ဆက္ေၿပာေသးတယ္။
“ ေမာင္ ေၿပာေနတာေတြက ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္နဲ႔ သမားရိုးက် ကိစၥေတြ ..”
ဒါေတြၿပီးရင္ ေနာက္ကေန လက္တစ္လံုးၿခား ကိစၥေတြ ကပ္ပါလာေတာ့မယ္ ..။
“ ဒီမွာ ေမာင္ .. အခ်စ္မွာ ေပါင္းရဖုိ႔က အဓိက က်ၿပီး ေတြ႕ဆံုနီးကပ္ေနဖို႔ကလည္း အေရးပါတယ္ဆုိရင္ အခ်စ္ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ တန္ဖိုးေတြ ေလ်ာ့က်သြားေတာ့မွာေပါ့ ”
“ ဘာရယ္ ” ..လို႔မေအာ္မိေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ထိန္းထားလုိက္ႏိုင္ပါတယ္။
“ အခ်စ္ရဲ႕ ပင္ကိုယ္တန္ဖိုး စစ္စစ္ကို ၿမွင့္တင္ဖို႔ ေမာင္တို႔ဘာလုပ္ၾကရမွာလဲ ႏြယ္ ..”
“ ကၽြန္မတို႔ ခြဲခြာၾကရမယ္ .. ေဝးေနလည္း ကၽြန္မက ကၽြန္မ … ေမာင္က ေမာင္ပဲ .. နီးေနရင္သာ .. ေမာင္ဟာ ကၽြန္မ မုန္းတီးတဲ့ အရာေတြနဲ႔ ေရာေထြးသြားလိမ့္မယ္ .. အေရးၾကီးတာက ခ်စ္ၿခင္းပဲေလ … နီးစပ္မႈနဲ႔ ေပါင္းစည္းမႈ မပါဝင္တဲ့ ခ်စ္ၿခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးစစ္စစ္အတြက္ ကၽြန္မတို႔ လမ္းခြဲၾကရေအာင္ ..”
အဲဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဝးကြာခဲ့ၾကတယ္။
ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ မဟုတ္တဲ့ ကိစၥ တစ္ခုက .. အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ သည္းထန္ နင့္သီးစြာ မခံစားရတာပါပဲ။ အမွတ္မထင္ သူမကို လမ္းမွာ ေပါ့ပါးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၿမင္လုိက္ရတဲ့အခါ ဒါကေတာ့ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ တစ္ခုလား လုိ႔ ေတြးမိတတ္ၿပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ တကယ္က်ေတာ့ သူမေၿပာသလိုပဲ ..။ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ ထူးၿခားၿဖစ္စဥ္ေတြဟာ လက္တစ္လံုးၿခား ကိစၥေတြပဲ ဆိုတာ တၿဖည္းၿဖည္းသိလာခဲ့ရတယ္။
ေသခ်ာ ၿပန္ေတြးၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဒီညေနခင္းကလည္း သမားရိုးက် ညေနခင္း ဟုတ္ဟန္ မတူဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၿဖစ္ရိုး ၿဖစ္စဥ္ေတြထဲက ခြဲထုတ္ၿပီး ေန႔လည္ေ႔ခင္းၾကီး ( အလုပ္ပိတ္ရက္လည္းမဟုတ္ပါပဲ ) အိပ္ခိုင္းထားတယ္။ အစိမ္းေရာင္ေတြ ကၽြံထြက္ေနတဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုကို ေပးတယ္။ ေဟာ…ခု … စိုထိုင္းထိုင္း စိမ္းအက္အက္ ညေနခင္းထဲမွာ ေလွ်ာက္ရင္း အစိမ္းေရာင္အတိတ္ေတြကို ၿပန္သတိရေနမိၿပန္တယ္။ ဒါဟာ .. သမားရိုးက် ၿဖစ္စဥ္ေတြပဲလုိ႔ ခင္ဗ်ား ေၿပာမလား ..။
“ ေမာင္..”
ရုတ္တရက္ နားစည္ထဲကို တိုးဝင္လာတဲ့ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အသံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေယာင္ရမ္း လွည့္ၾကည့္မိတယ္။
ႏြယ္…
မဟုတ္ေသးဘူး။
နန္းၿမစိမ္းႏြယ္..
အို… မဟုတ္ေသးဘူး ..
အစိမ္းေရာင္ေတြ..။
အစိမ္းေရာင္လိႈင္းေတြ…
အစိမ္းေရာင္လိႈင္းေတြဟာ နန္းၿမစိမ္းႏြယ္လား။ ၿမစိမ္းႏြယ္ဟာ အစိမ္းေရာင္ လိႈင္းေတြလား။ ကၽြန္ေတာ္ ေဝခြဲမရဘူး။
“ ေမာင္ ”
ေခၚသံက ပိုမိုနီးကပ္လာသလုိ… လိႈင္းေတြကလည္း ပိုနီးကပ္လာတယ္။
“ ေမာင္”
ကၽြန္ေတာ္ ေၿခလွမ္းေတြ စတင္ဖုိ႔ ခုမွ သတိရတယ္။
ဒါေပမယ့္ … ကၽြန္ေတာ္သိပ္ေနာက္က် သြားခဲ့ၿပီ။
စိမ္းရင့္ ညိဳေမွာင္ေနတဲ့ လိႈင္းလံုးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ တစ္ကိုယ္စာကို ေက်ာ္လြန္ ဖံုးအုပ္ သြားခဲ့ၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ အစိ္မ္းေရာင္ေတြထဲ ၿပတ္ေရြ႕ေမ်ာပါသြားတဲ့အခါ .. ညေနခင္းကေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ ထူးၿခားၿဖစ္စဥ္ေတြဟာ.. …………………

(၃)
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ နန္းၿမစိမ္းႏြယ္တို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာလည္း လက္တစ္လံုးပဲ ၿခားပါတယ္။
ဒါကေရာ .. ထူးၿခားၿဖစ္စဥ္တစ္ခုလား ….။ ။

မေနာ္ဟရီ
9th August, 2008
September’2008 Empress Magazine

စိမ္းစိုလတ္ဆတ္ျခင္းမ်ားႏွင္႔ စိမ္းစိုေျခာက္ကပ္သြားျခင္းမ်ား ....

မင္းအျပံဳးေလးတစ္ခုရဖုိ႕ ...

တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြကို အစိမ္းေရာင္ထပ္သုတ္ျပီး ..

တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြကို အစိမ္းေရာင္ၾကက္ေျခခတ္ေတြ နဲ႕ မွတ္သားထားလုိက္ရတယ္ ...

စိမ္းစိုႏူးညံ႕ေနတဲ႔ အျပံဳးတစ္ခုစာ မိုက္မဲခဲ႔စဥ္ေတြ ......။

အစိမ္းေရာင္ေတြ ေပ်ာ႔တြဲက်လာတယ္။

အစိမ္းေရာင္ေတြ စိတ္ထဲက စိမ္႔ထြက္လာတယ္။

ၾကားေနၾကသတင္းမွာ အစိမ္းေရာင္ဟာ တစ္ခုတည္းေသာ လိုအပ္မႈျဖစ္လာတယ္။

အပိုင္မလိုခ်င္တဲ႔ အစိမ္းေတြနဲ႕ အပိုင္မေပးလုိက္ခ်င္တဲ႔ အစိမ္းေတြၾကားမွာ ..

ငါ အသက္ရွဴေနပါတယ္။

ညာဘက္ လက္သူၾကြယ္က အစိမ္းေရာင္ေက်ာက္စိမ္းလက္စြပ္ေလးရဲ႕ စိမ္းစိုေအးျမမႈေတြ ....

လမ္းခြဲညေနခင္းတစ္ခုရဲ႕ စိမ္းစိုပူေလာင္မႈေတြ ...

လက္တစ္လံုးျခားေနတဲ႔စိတ္ဟာ အေ၀းဆံုးကိုေရာက္သြားႏိုင္တယ္ ...

တစ္ ဒီဂရီ လြဲသြားတဲ႔ ေလယာဥ္ ေတြ ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ျပန္မဆံုၾကေတာ႔သလုိေပါ႔။

အစိမ္းေရာင္ဟာ စိတ္ထဲမွာ ကပ္ညိေနတဲ႔ေရညိွတစ္မ်ိဳးလား ... နန္းၿမစိမ္းႏြယ္ ...

စိမ္းစို ေအးခဲတဲ႔ သတိရျခင္းေတြနဲ႕ ... စိမ္းစို အက္ကြဲတဲ႕ လြမ္းဆြတ္မႈေတြရဲ႕ လက္တစ္လံုးၾကား ကြက္လပ္ေလးထဲမွာ ...

ငါ႔နာမည္ကို အစိမ္းေရာင္နဲ႕ ျဖည္႕ထားခဲ႔တယ္ ....။

အစိမ္းေရာင္မွတ္ဥာဏ္မ်ား ေပ်ာက္ဆံုးလု ...

သူ႕ အျပံဳး စိမ္းျမေလးတစ္ခုစာ ... အလြမ္းပစၥယာ ေ၀ဒနာ ..............................။ ။

Zephyr

24th Feb 2010(@ Office)