Posts
Saturday, October 31, 2009
ဲJuda's Kiss
၁၉၉၆ - ၂၀….
ယုဒရဲ႕အနမ္းကမွ ေဒနာရိ အၿပား သံုးဆယ္ ထုိက္ပါေသးတယ္
ငါက တစ္ၿပားတစ္ခ်ပ္မွမပါပဲ အဆိပ္ေငြ႕သန္းေနတဲ့ အလိမ္အညာအနမ္းနဲ႔
ဒုကၡေတြထံ အရွင္လတ္လတ္ေရာင္းစားခံခဲ့ရတဲ့ေကာင္ပါ…
ဇာတ္ေတာ္လာ ဒ႑ာရီေတြနဲ႔လည္းဘာမွမပတ္သက္ခဲ့ေလေတာ့
ငါဟာ ေရမိႈတေထြး ပုန္းရည္တေလးနဲ႔ေတာင္မထိုက္တန္ခဲ့တဲ့သူလား
အႏၶေတြရဲ႕ ကားတိုင္ေပၚမွာ နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္ဖို႔ကိုေတာင္ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့မိ။
ဤအမႈၿပီးေၾကာင္း ဘယ္လို ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ေတြက လာၿပၾကမွာတဲ့လဲ
ေသာၾကာေန႔ကတည္းက ရပ္တ့ံသြားတဲ့နာရီ…တနဂၤေႏြဆီကို ကူးမလာႏိုင္ခဲ့ေလေတာ့
ရွင္ၿပန္ထေၿမာက္ရာနံနက္ခင္း ေတြနဲ႔ ြလည္း အလွမ္းေဝးေနခဲ့ရ..
အႏၶေတြကေတာ့…အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ ေပါက္…ေရာက္…ေန..တုန္း…ပဲ
ကမၻာဖ်က္မိုးၾကီးကလည္း ရြာထားခဲ့တယ္ေလ။
ေရလႊမ္းမိုးရာ ကုန္းေပၚမွာ ကားစင္တစ္ခုနဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ငါ…
အႏၶေတြကို ခိုးဝွက္တင္ေဆာင္သြားရာ ေနာဧရဲ႕ေလွၾကီး
တေရြ႕ေရြ႕ေဝးသြားတာကို ေငးၾကည့္ရင္း ဆြံ႔အၿခင္းေတြကိုအေဖာ္ၿပဳ
(ရင္ထဲက သမၼာက်မ္းစာကို ၿပန္လုရင္း…………..)
သံလြင္ခက္လာသယ္မယ့္ ငွက္ၿဖဴေလးတစ္ေကာင္ လမ္းမွားဖို႔
ရင္ဆို႔မတတ္ဆုေတာင္းေနမိေတာ့တယ္။
မေနာ္ဟရီ
၆၊ၾသဂုတ္၊၂၀၀၉
10 Comments:
မ်ားလိုက္တဲ႔ အႏၶေတြ ...
ေရလႊမ္းလည္းမကုန္ဘူး ...။
ဘယ္ေတာ႔မွလည္းကုန္မွာမဟုတ္ဘူး ...။
အႏၶေတြရဲ႕ အေ၀းမွာ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ။
ကဗ်ာေရးထားတာကိုလာဆဲတဲ႔ အႏၶေတြ ...
အေရာ၀င္ၾကည္႕လို႕မရတဲ႔အႏၶေတြ ...
ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာကင္းေ၀းပါေစ ..
မကင္းေ၀းရင္လည္း နားလည္ႏိုင္ပါေစ ...
Zephyr
ငါေျပာမယ္႔ဟာ
ဇက္ကေျပာသြားတယ္
အဲေတာ႔ေလာေလာဆယ္ ယုဒရဲ႔အနမ္းေလးက
ကဗ်ာဆန္တယ္ ဟိဟိ
(ကဗ်ာဆရာမ ေအာ္မထုတ္ခင္ေျပးဘီ)
ဂ်ဴ
အႏၶေတြရဲ႕ ကားတိုင္ထက္မွာ...
အႏၶေတြကို ခိုးဝွက္တင္ေဆာင္သြားရာ ေနာဧရဲ႕ေလွၾကီး...
ဒါ ေကာသလအိပ္မက္ရဲ႕ အခန္းတစ္ခန္းလား
ဒီထက္ရက္စက္တဲ႔ ျပကြက္လည္း မရွိႏို္င္ေတာ့။
မယ္ကိုး ( အေပၚကသူေတြကို အားက်လို႔ပါ ခ်စ္မမ =)
က်ေတာ္လာဖတ္သြားပါတယ္ ေဒၚမေနာ္ဟရီ ရဲ လင့္ေလးကုိလည္း ကူးသြားမိပါတယ္
က်ေတာ့္ဆုိဒ္ေလးနဲ့ခ်ိတ္ထားမိပါတယ္ သေဘာမက်ဘူးဆုိ ရင္ ျပန္ဖ်က္ေပးပါ့မယ္ေနာ္
http://kotoegyi88.blogspot.com/
မယ္ကိုးတို႔ ကိုတိုးႀကီးတို႔က ကိုယ္ထက္ေစာေနပါလား
ေ၀့...
ယုဒရဲ႕အနမ္းကမွ ေဒနာရိ အၿပား သံုးဆယ္ ထုိက္ပါေသးတယ္
ငါက တစ္ၿပားတစ္ခ်ပ္မွမပါပဲ အဆိပ္ေငြ႕သန္းေနတဲ့ အလိမ္အညာအနမ္းနဲ႔
ဒုကၡေတြထံ အရွင္လတ္လတ္ေရာင္းစားခံခဲ့ရတဲ့ေကာင္ပါ
မမေရ...
အရွင္လတ္လတ္ေသဆံုးေနရတာနဲ႕
ေသဆံုးျခင္းက ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္း တို႕ၾကားကာလ
ေနာေအးဆန္ဆန္ကယ္တင္မႈတစ္ခုဆီ လက္ပစ္ကူးသြားေနခဲ့ရသမွ်
ဘ၀ဟာ..ရပ္ေနတဲ့နာရီ...ေသေနတဲ့နာရီ..
အခ်ိန္လြန္ေနတဲ့ နာရီ
ပုတ္ပြသိုးရိေနတဲ့ နာရီ
သံလြင္ခက္လာသယ္မယ့္ ငွက္ၿဖဴေလးတစ္ေကာင္ လမ္းမွားဖို႔
ရင္ဆို႔မတတ္ဆုေတာင္းေနမိေတာ့တယ္။
လမ္းမွားမွ ကိုယ့္ဆီေရာက္လာေတာ့မယ္...
ျငိမ္းေအးခ်မ္းသာျခင္းမ်ား...
ဘ၀ဟာ...ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးေလးပင္ပင္ထမ္းပိုးထားတဲ့ ကူလီေလာက္ပါ မမ ရယ္
အႏၶ ေတြ အံုနဲ႔ က်င္းနဲ႔ ေပါက္ေရာက္ရာ ..။
..............................................
.............................................
.......................................................
ထပ္မံၿဖတ္သန္းရမည္႔ သကၠရာဇ္ တလႊား
နာက်င္ ေစႏိုင္ေသာ အရာမ်ားအား
နားအစံုပိတ္ မ်က္စိမွိတ္ သကဲ႔သို႔
ေအးခ်မ္း ႏိုင္ေစသား ။
ငွက္ျဖဴေလးတေကာင္ လမ္းမွားဖို႕ လား၊ လမ္း မမွားဖို႕လား ဆိုတာကို ဝိေရာဒိျဖစ္ေနေၾကာင္းပါ။
ရင္နဲ႕အမွ်.......
သမၼာက်မ္းေနာက္ခံထားၿပီးစပ္ဆိုထားတဲ႔ ကဗ်ာေလးက ဖတ္ရတာဆန္းေနတယ္.... မေနာ္႔ကိုအားက်တယ္.... မေနာ္႔ဆႏၵေတြ ၿပည္႔ဝရပါေစလို႔ ဘုရားရွင္ထံမွာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္....
Post a Comment