ႏွင္းရည္စိုစြတ္ထားေသာ သံစဥ္

Saturday, October 10, 2009

ပံုကိုဒီကေနယူပါတယ္

ႏွင္းရည္စိုစြတ္ထားေသာ သံစဥ္

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မဟာ အသံေသေနတဲ့ ေတးသီငွက္တစ္ေကာင္ပါ။ မိုးလင္းစနံနက္ခင္း ၿဖဴၿဖဴေလးလို ေန႔ရက္ေတြက ဘဝမွာ ရက္လြန္အိပ္မက္ေတြ ၿဖစ္သြားခဲ့ၿပီးၿပီ။ အေယာင္ေဆာင္ ေမတၱာတရားရဲ႕ စူးရွလင္းလက္မႈေတြကို တုၿပိဳင္ဖက္ခ်င္းငွာ မစြမ္းသာတဲ့ အခါ အရာရာဟာ အေမွာင္ ..။ က်င့္သားရေၾကာင္တစ္ေကာင္လို တိုးဝင္ ရင္ဆိုင္သြားဖို႔အတြက္ သိပ္ေတာ့မခက္လွေပမယ့္ လွမ္းေနရတဲ့ေၿခသံလံုလံုကေတာင္ ရင္ကိုဗေလာင္ဆူေစႏိုင္စြမ္းရဲ႕..။

Hello darkness, my old friend
I’ve come to talk with you again
Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping
And the vision, that was planted in my brain
Still remain, within the sound of silence
(The sound of silence by Simon & Garfunkel)

လွည့္ဖ်ားခံရမႈလား ေလာကကိုက မ်က္လွည့္ဆန္တာလား လူေတြကိုက ေၿပာင္းလဲသြားခဲ့ တာလား .. သို႔မဟုတ္ နဂိုတည္းက ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ အေကာက္အယူလြဲခဲ့တာလား…။ စစ္မွန္တဲ့ေမတၱာတရားဆိုတာဘာလဲ ..။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ တာဝန္ယူမႈ ဆိုတာဘာလဲ။ ကိုယ္ပိုင္အတၱေတြနဲ႔ ေရာယွက္ေနတဲ့ စြန္႔က်ဲမႈေတြက ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေသြးစက္ေတြ ေရာယွက္ေနတဲ့ နာက်င္မႈဒါဏ္ရာေတြပဲေပါ့ ။

Talking to my self, for reasons I can't find.
Finding out why everything went wrong.
Tears falling down on my cheeks,
That I've been trying to hold.
I just dunno if I could still go on.
(Pain in my heart by Zoo)

တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္ အညံ့စားေတြနဲ႔ ခမ္းခမ္းနားနား က်ရႈံးေနမႈမွာ ကၽြန္မဟာ ေအာင္ပြဲရ ေၿခတစ္ဖက္ၿပတ္စစ္သူၾကီးပဲေပါ့ .. ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မက ေငြေပးယူလို႔မရႏိုင္တဲ့ ေအာင္ပြဲ ေသးေသးေလးအတြက္ ကိုယ္ရင္းခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့္အသက္ကို ကိုယ္နားလည္တဲ့ စစ္သားေလး တစ္ေယာက္လိုလည္း နာက်င္စြာေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတတ္ေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ တန္ဖုိး သတ္မွတ္ခ်က္ဆိုတာ သတ္မွတ္သူနဲ႔ပဲသက္ဆုိင္တာပါ။

I rather feel the earth beneath my feet
Yes I would, if I only could, I surely would
Away, I’d rather sail away, like a swan that’s here and gone
A man gets tired up to the ground, he gives the world
Its saddest sound, its saddest sound
(El condor pasa by Simon & Garfunkel)

သီခ်င္းသံေတြကို နာက်င္လြမ္းေမာေနမိတာၾကာေပါ့ ..။ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေတးသံေတြ ကိုေတာင္ တစ္စက္မွ အထိမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္ေလးလံေနမိတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕က ကၽြန္မကိုရက္စက္စြာၿပဳစားတာခံေနခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေန႔ရက္အေသ ေတြကို ေက်ာ္လႊားပစ္လိုက္ဖုိ႔ရာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ ….

Just give me the strength, to do everyday, what I’ve to do
Yesterday’s gone Sweet Jesus,
And Tomorrow will never be mine
Lord help me today, show me the way, one day at a time .
(One day at a time by Linda Randle)

မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ ေအာ္ဟစ္ပစ္လုိက္ခ်ိန္မွာ အဲဒါဟာ နရီတစ္ခုမဟုတ္မွန္း ကၽြန္မသိပ္သိတာေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ လည္း ဒါပဲ တတ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ ..။ ဘယ္လိုလူကမွ နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္ညည္းတြား လိုက္သံကို ဂီတလို႔သတ္မွတ္လိမ့္မယ္မထင္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာက အဲဒါဟာ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္မရဲ႕ ဂီတၿဖစ္ေနခဲ့တာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရွိလိိုက္ရတယ္။

Stop pressuring me, just stop pressuring me
Stop pressuring me, just stop pressuring me
Stop pressuring me, just stop pressuring me
Stop pressuring me, just stop pressuring me
Stop pressuring me, just stop pressuring me
(Scream by Michael Jackson)

(ကိုေဆာင္းယြန္းလ tag ထားတဲ့ ပို႔စ္ပါ )