ႏွင္းရည္စိုစြတ္ထားေသာ သံစဥ္

Saturday, October 10, 2009



ႏွင္းရည္စိုစြတ္ထားေသာ သံစဥ္

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မဟာ အသံေသေနတဲ့ ေတးသီငွက္တစ္ေကာင္ပါ။ မိုးလင္းစနံနက္ခင္း ၿဖဴၿဖဴေလးလို ေန႔ရက္ေတြက ဘဝမွာ ရက္လြန္အိပ္မက္ေတြ ၿဖစ္သြားခဲ့ၿပီးၿပီ။ အေယာင္ေဆာင္ ေမတၱာတရားရဲ႕ စူးရွလင္းလက္မႈေတြကို တုၿပိဳင္ဖက္ခ်င္းငွာ မစြမ္းသာတဲ့ အခါ အရာရာဟာ အေမွာင္ ..။ က်င့္သားရေၾကာင္တစ္ေကာင္လို တိုးဝင္ ရင္ဆိုင္သြားဖို႔အတြက္ သိပ္ေတာ့မခက္လွေပမယ့္ လွမ္းေနရတဲ့ေၿခသံလံုလံုကေတာင္ ရင္ကိုဗေလာင္ဆူေစႏိုင္စြမ္းရဲ႕..။

Hello darkness, my old friend
I’ve come to talk with you again
Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping

And the vision, that was planted in my brain

Still remain, within the sound of silence
(The sound of silence by Simon & Garfunkel)

လွည့္ဖ်ားခံရမႈလား ေလာကကိုက မ်က္လွည့္ဆန္တာလား လူေတြကိုက ေၿပာင္းလဲသြားခဲ့ တာလား .. သို႔မဟုတ္ နဂိုတည္းက ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ အေကာက္အယူလြဲခဲ့တာလား…။ စစ္မွန္တဲ့ေမတၱာတရားဆိုတာဘာလဲ ..။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ တာဝန္ယူမႈ ဆိုတာဘာလဲ။ ကိုယ္ပိုင္အတၱေတြနဲ႔ ေရာယွက္ေနတဲ့ စြန္႔က်ဲမႈေတြက ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေသြးစက္ေတြ ေရာယွက္ေနတဲ့ နာက်င္မႈဒါဏ္ရာေတြပဲေပါ့ ။
Talking to my self, for reasons I can't find.
Finding out why everything went wrong.

Tears falling down on my cheeks,

That I've been trying to hold.

I just dunno if I could still go on.

(Pain in my heart by Zoo)

တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္ အညံ့စားေတြနဲ႔ ခမ္းခမ္းနားနား က်ရႈံးေနမႈမွာ ကၽြန္မဟာ ေအာင္ပြဲရ ေၿခတစ္ဖက္ၿပတ္စစ္သူၾကီးပဲေပါ့ .. ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မက ေငြေပးယူလို႔မရႏိုင္တဲ့ ေအာင္ပြဲ ေသးေသးေလးအတြက္ ကိုယ္ရင္းခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့္အသက္ကို ကိုယ္နားလည္တဲ့ စစ္သားေလး တစ္ေယာက္လိုလည္း နာက်င္စြာေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတတ္ေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ တန္ဖုိး သတ္မွတ္ခ်က္ဆိုတာ သတ္မွတ္သူနဲ႔ပဲသက္ဆုိင္တာပါ။

I rather feel the earth beneath my feet
Yes I would, if I only could, I surely would

Away, I’d rather sail away, like a swan that’s here and gone
A man gets tired up to the ground, he gives the world
Its saddest sound, its saddest sound
(El condor pasa by Simon & Garfunkel)

သီခ်င္းသံေတြကို နာက်င္လြမ္းေမာေနမိတာၾကာေပါ့ ..။ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေတးသံေတြ ကိုေတာင္ တစ္စက္မွ အထိမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္ေလးလံေနမိတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕က ကၽြန္မကိုရက္စက္စြာၿပဳစားတာခံေနခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေန႔ရက္အေသ ေတြကို ေက်ာ္လႊားပစ္လိုက္ဖုိ႔ရာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ ….

Just give me the strength, to do everyday, what I’ve to do
Yesterday’s gone Sweet Jesus,

And Tomorrow will never be mine

Lord help me today, show me the way, one day at a time .

(One day at a time by Linda Randle)

မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ ေအာ္ဟစ္ပစ္လုိက္ခ်ိန္မွာ အဲဒါဟာ နရီတစ္ခုမဟုတ္မွန္း ကၽြန္မသိပ္သိတာေပါ့ .. ဒါေပမယ့္ လည္း ဒါပဲ တတ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ ..။ ဘယ္လိုလူကမွ နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္ညည္းတြား လိုက္သံကို ဂီတလို႔သတ္မွတ္လိမ့္မယ္မထင္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာက အဲဒါဟာ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္မရဲ႕ ဂီတၿဖစ္ေနခဲ့တာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ေတြ႕ရွိလိိုက္ရတယ္။

Stop pressuring me, just stop pressuring me
Stop pressuring me, just stop pressuring me

Stop pressuring me, just stop pressuring me
Stop pressuring me, just stop pressuring me

Stop pressuring me, just stop pressuring me

(Scream by Michael Jackson)


(ကိုေဆာင္းယြန္းလ tag ထားတဲ့ ပို႔စ္ပါ )


9 Comments:

Zephyr said...

သီခ်င္းလာနားေထာင္သြားပါတယ္....။

ဂီတမွာေတာ႔ နာက်င္ေနတဲ႔ခံစားခ်က္ရိွေနမွာပါ ....။

တံေယာၾကိဳးေလးရဲ႕ငိုေနသံၾကားရျပီ ....
ႏွင္းေတြလည္း ေၾကြခ်ိန္တန္ပါျပီ ......

ေႏြဦးကိုၾကိဳတဲ႔ ပန္းပြင္႔လက္တံေတြသာ ခိုင္ေနျမဲေနမယ္ဆိုရင္ ...
ဒီဂီတဟာ ၾကိဳးမေလ်ာ႔ေနေလာက္ပါဘူး ...။ ။

With Peace
Zephyr

အိုင္လြယ္ပန္ said...

“ႏွင္းရည္စိုစြတ္ထားေသာ သံစဥ္ ”

အသံ အ ေနခဲ႔ တဲ႔
ေတးသီငွက္ တစ္ေကာင္ပါ
အေမွာင္ေတြ မွာပဲ အသားက်
ေၿခသံေတြ လံုလံုလာခဲ႔ ရ ။

ေလာက ရဲ႕ ပဥၥလက္ ဆန္မႈမွာ
အစစ္ ဆိုတာေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေန
ထားပါ ..
ထားလိုက္ပါ ...
ငါဟာ ေကာက္ယူမႈ လြဲခဲ႔သူ
ငါ႔ အတြက္
ဘာကိုမွ တခုပ္တရ
ထပ္မံ စြန္႔က်ဲေပးစရာ မလို .. ။

အညံ႔ စား စံႏႈန္းေတြမွာ အၿမဲလိုလို က်႐ႈံး ခဲ႔
ငါ႔ နားလည္မႈမွာ
ငါ႔ တစ္ေနရာစာနဲ႔ ငါ ခမ္းခမ္း နားနား
မဆန္းဘူးကြယ္႔
တန္ဖိုး ဆိုတာ သတ္မွတ္သူ နဲ႔သာ
သက္ဆိုင္ေလရဲ႕ ...။

သီခ်င္းေတြ ..
သာယာ နာေပ်ာ္ဖြယ္ သီခ်င္း ေတြကေတာင္
အထိမခံႏိုင္ေအာင္
နာက်င္ ေလးလံ လိုက္တာကြယ္ ..။

အသံ အ ေနတဲ႔
ေတးသီငွက္တစ္ေကာင္ရယ္ပါ
မြန္းၾကပ္ေနတဲ႔ ေစာင္း အိုတစ္လက္ရဲ႕
ေနာက္ဆံုးၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းက
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ ပစ္လိုက္သလိုမ်ိဳး
မ်က္လံုး ကို စံုမွိတ္
ေအာ္ ... ဟစ္ ...ပစ္ ... လိုက္ ..ခဲ႔
ဂီတ လို႔ မသတ္မွတ္တဲ႔ ပြဲေတာ္မွာမွ
ႏွင္းရည္ စိုစြတ္ေနတဲ႔
ဒဏ္ရာ ေတြဟာ
ငါ႔ ဂီတ ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္ ..။။။

မယ္႔ကိုး said...

ဝါက်တိုင္းဟာ စူးရွလဲ႔ျဖာေနတဲ႔ သံစဥ္လား။
ဂီတဟာ ရင္ထဲက နာက်င္မွုေတြကို ဘာသာျပန္ထားတာလား။
ႏွင္းရည္ဆိုတာ ေၾကကြဲျခင္းေတြ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ထားတာလား။

သီခ်င္းေလးေတြကိုေရာ ဖြဲ႕ထားတဲ႔စာေလးေတြကိုပါ ရင္မွာပိုက္ၿပီး ျပန္သြားပါၿပီ မ။

ခ်စ္တဲ႔

emayarKhin said...

နာက်င္စရာေတြမ်ားလွတဲ႕
ေလာကၾကီးမွာ....နာက်င္စရာ
ေတြကပဲ ေမွာ္အတတ္နဲ႕..
ဂီတၿဖစ္ခ်င္လဲၿဖစ္ရဲ႕......
ခံစားခ်က္ေတြၿပင္းလြန္းတယ္...
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..ခ်စ္မေရ...

thitkaungeain said...

အသက္ငါးဆယ္နားနီးလာရင္ေတာ့ လူတေယာက္ဟာ ဘုရားေက်ာင္းသြားမလား ခ်စ္သူ႕ရင္ခြင္မွာပဲ အလင္း၀င္မလား စဥ္းစားသင့္တယ္ ( အရိပ္ကေလးျပန္ျမင္ ၾကိတ္ေဆြးသံစဥ္ေတြနားဆင္သြားေၾကာင္း)

Eaindra said...

စစ္ပြဲမွာ ပိုင္ရွင္မဲ့ ပိုင္ခ်င္သူမဲ့ ေျခတစ္ဖက္ျပတ္စစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ႕..
သူ႔ေနာက္လက္က်န္ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို
ေစာင့္ေရွာက္သလိုမ်ိဳးတဲ့...
""အခ်စ္ဆိုတာ....""

ဆံုးရံႈးမႈေတြနဲ႔..နာက်ဥ္ပင္ပမ္း..ေနရတဲ့ နွလံုးအိမ္မွာ..
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္လက္က်န္ဟာ..သူ႔မနက္ဖန္ ရွင္သန္ျခင္းေန႔ရက္ရဲ႕ အသက္ဓါတ္ပဲ....

နာက်ဥ္ေၾကကြဲျခင္းေတြအတြက္..ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ လက္က်န္ တစ္စံုတစ္ရာ....

မမ..

နာက်ဥ္ေၾကကြဲရတာေတြ..မ်ားလြန္း..လို႕

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ေဇာ္ၾကီးလိုေတာ့ မေၿပာရဲဘူးဗ်....

အသံေသေနတဲ့ ေတးသီငွက္တေကာင္ရဲ့ သံစဥ္ကို အၾကားေသေနတဲ့ နားေတြနဲ႔ နားေထာင္တာ မဟုတ္ပဲ တရားေၿဖတဲ့ မ်က္စိေတြနဲ႔ ၿမင္ေအာင္ၾကည့္လိုက္မိပါတယ္...

ေငြေပးယူလို႔မရႏုိင္တဲ့ ေအာင္ပြဲမွာ ေငြေပးယူလို႔မရႏုိင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြလည္းရွိေနၾကမွာပါ..

ခမ္းခမ္းနားနား က်ရႈံးေနမႈဟာ အေပါစား ေအာင္ၿမင္မႈေတြထက္ ပိုၿပီး တန္ဖိုးရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ ေၿခတဖက္အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ႏွလံုးသားနဲ႔ သြန္းေလာင္းထားလိုက္တဲ့ သံစဥ္တပိုင္းတစဟာလည္း ေသရာပါ စိတ္အမာရြတ္တခုရဲ့ သေကၤတေပါ့...
နာနာက်င္က်င္ ေအာ္ဟစ္ ညည္းတြားလိုက္သံေတြက ကိုယ့္ႏွလံုးသားနဲ႔ ကိုယ္ၿပန္ၾကားေနရမိတဲ့ နရီမပီ ဂီတမေၿမာက္ေသာ စိတ္အေၿခၿပဳ ဝမ္းနည္းမႈ သံစဥ္သက္သက္သာၿဖစ္ခဲ့...................

တဂ္ပို႔စ္အတြက္ အမွတ္တရေရးဖြဲ႔ခံစားေပးတဲ့ မေနာ္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ေစာေစာစီးစီးလာဖတ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီအပတ္ စေန တနဂၤေႏြ ၂ရက္စလံုး ကဗ်ာဆရာတေယာက္အတြက္ ဒရုိင္ဘာလုပ္ေပးေနရလို႔ အခုမွပဲေရာက္ၿဖစ္ လာဖတ္ၿဖစ္တာပါ မေနာ္ေရ....

Julian said...

စာေရးဆရာမလို႔မေျပာရဘူး တဖြဲ႔တႏြဲ႔ေရးေနတာ..... ခံစားရသမ်ွေတြကို........ မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ခပ္ေအးေအးေနပါရေစ ကိုယ္႔အပူနဲ႔ကိုယ္ပါ.....လို႔မေျပာဘဲစကားေျပေလးနဲ႔ေျပေျပျပစ္ျပစ္ သူမ်ားနား၀င္ခ်ိဳေအာင္ေရးသေဟ႔

ငါသာဆိုရင္ေတာ႔ အဲလိုမေျပာဘူး လာခဲ႔ေအာ္လႊတ္လိုက္မယ္ "လူသတ္ခ်င္ေနတယ္ ငါ႔ကိုစိတ္တိုေအာင္လာမလုပ္နဲ႔" ျပီးရင္ေျပာလိုက္အုန္းမယ္ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္စိတ္ရႈပ္ေနရတဲ႔အထဲလို႔ ဟီးဟီး

ဒါေၾကာင္႔ငါစာမေရးတာ ........


သီခ်င္းေတြကေတာ႔ကိုယ္႔အၾကိဳက္ကုိယ္ညည္းျဖစ္တဲ႔သီခ်င္း ...........

ဂ်ဴ

pandora said...

သီခ်င္းေတြနဲ႕အတူ ဖြဲ႕သီထားတဲ့ လွပတဲ့ ကဗ်ာစာသားေတြကိုပါ ခံစားသြားတယ္....