တစ္ခါတုန္းက ေမွာ္ဆရာ

Thursday, August 13, 2009

တစ္ခါတုန္းက ေမွာ္ဆရာ
တခ်ိန္တုန္းက မွတ္မွတ္ရရေၿပာရရင္ ၁၉၉၀ ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို႔သမီးမထြက္ခင္ အခ်ိန္က မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ထဲမွာပါခဲ့တဲ့ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ စကားေတြကို ကူးထားခဲ့တာပါ။ ဘာလို႔ ဒီစကားလံုးေတြကိုမွေရြးကူးခဲ့မိလဲဆုိရင္ ကၽြန္မ ကိုယ္၌ကလည္း ဧရာဝတီကို ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူတစ္ေယာက္မို႔ပါပဲ။ ခ်စ္တဲ့ ဧရာဝတီကို ၿပည္ၿမိဳ႕ ၿမစ္ကမ္းနဖူးေပၚကေနေငးရင္း ဧရာဝတီနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အႏုပညာတစ္ခုခုေတာ့ဖန္တီးၾကည့္ခ်င္ခဲ့ဖူးတယ္။ ခင္ဝမ္းရဲ႕ ဧရာဝတီကိုဆိုညည္းရင္း…။တကယ့္တကယ္က်ေတာ့ ဧရာဝတီရဲ႕ညိႈ႕ငင္ႏိုင္စြမ္းတဲ့သမိုင္း ဟာ ကၽြန္မကို လက္ေလွ်ာ့သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ကၽြန္မမွာ ဖြဲ႕စရာ စကားလံုး ေတြထိုက္တန္တယ္လုိ႔မထင္မိေအာင္ကို ရွားပါးကြယ္ေပ်ာက္ေနခဲ့ရတယ္။ဘယ္လို ၿမင့္ၿမတ္ၿခင္းဖြဲ႕စာလံုးေတြနဲ႔ ႏႈိင္းဆင့္ရမွန္းမသိေစခဲ့တဲ့ ဧရာဝတီ……
ေနာက္ေတာ့ ကိုငွက္(ထူးအိမ္သင္)ရဲ႕ ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို႔သမီး ဆိုတာထြက္လာတယ္။ ဒီအင္တာဗ်ဴးဆန္ဆန္စာစုဟာ အဲဒီေခြမထြက္ခင္ကပါ။ ဒီစကားလံုးေတြၿမင္္လုိက္ရတဲ့အခါ ကၽြန္မ ေၿမာက္တက္သြားမတတ္ခံစားလုိက္ရတယ္။ ဧရာဝတီနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ အမိႏိုင္ငံရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ ေမွာ္ေပါက္ေနတဲ့ စကားလံုးေတြ…။ဘယ္လုိ ေလးၿမတ္ၿခင္းဝိညာဥ္ေတြကမ်ား သူ႔ကို ပူးကပ္ၿငိတြယ္ခဲ့ပါသလဲ။ ဒီလုိ ေမွာ္ေပါက္ေနတဲ့ စကားလံုးေတြ သံစဥ္ေတြကို ဘယ္ကမ်ားရပါသလဲ။ ေကာင္းကင္ေတာ္က အလုိရွိခဲ့တဲ့ သတို႕သမိးတစ္ေယာက္အတြက္ ထိုက္တန္ရာ စကားလံုးေတြ ဘယ္လိုမ်ား သူ႔ရင္ထဲ ကိန္းေအာင္းေနခဲ့တာေလလဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ထပ္မံဖြဲ႕ႏြဲ႕စရာ အေၾကာင္းမရွိဆိုတာ ပါပဲ။
မေနာ္ဟရီ


ကြယ္လြန္ၿပီးေသာအိပ္မက္မ်ား…. ထာဝစဥ္ လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ရာ ကၠုေၿႏၵၾကီးမားလြန္တဲ့ ဒီေၿမမွာတို႔ရဲ႕ေသြးေတြ ၿဖတ္သန္းရင္းစီးဆငး္ သူဟာ ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကိုသိမ္းဆည္းထား ဧရာဝတီ……..





ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕သတို႔သမီး
၁၉၇၀ၿပည့္ႏွစ္တုန္းက ၿမန္မာ့အသံအဂၤလိပ္ပိုင္အစီအစဥ္မွာ လႊင့္တဲ့ Pussy Cat ရဲ႕ Mississippi ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ ကိုအရမ္းစြဲလန္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ Mississippi ၿမစ္ဝွန္းသားေတြ သူတို႔ရဲ႕ ဒီၿမစ္ၾကီးကုိ ဘယ္လုိမ်ားရင္ခုန္ခဲ့ပါသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီသီခ်င္း ေလးကို နားေထာင္ရင္း လိုက္ဆိုရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မၿမင္ဖူး မေတြ႕ဖူးးတဲ့ Mississippi ၿမစ္ၾကီးကိုရင္ခုန္ခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သီခ်င္းစေရးတဲ့အခ်ိန္ ကတည္းက တစ္ေန႔ေန႔က်ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဧရာဝတီၿမစ္ၾကီးကို သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ၿဖစ္ေအာင္ ေရးဖြဲ႕မယ္လို႔ အၿမဲအိပ္မက္မက္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဧရာဝတီရဲ႕ရင္ခုန္သံကို ပီပီၿပင္ၿပင္ ဖမ္းဆုပ္ႏိုင္စြမ္း ကၽြန္ေတာ့္မွာမရွိခဲ့တဲ့အတြက္ ဧရာဝတီဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာပဲ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ စီးဆင္းေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီရင္ခုန္သံ ဟာ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ တိုးတိုးသဲ့သဲ့ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႔ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ေတြအမ်ားၾကီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿဖတ္သန္းခဲ့ရေပါ့။
၁၉၈၆(ပုဂံ)
ဒီဧရာဝတီၿမစ္ၾကီးရဲ႕ ၿမစ္ဝွန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘိုးေဘးေတြ ေရွးမ်ိဳးဆက္ေဟာင္းၾကီးေတြ ဘယ္လိုမ်ားေတာက္ပတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈမ်ိဳးေတြထူေထာင္ခဲ့ၾကပါသလဲ။ ဘယ္လိုမ်ား ေရႊေရာင္ ေတာက္စားတဲ့ ၿမိဳ႕ၿပအေဆာက္အဦေတြပါလိမ့္၊ဘယ္လိုမ်ား ခိုင္ခံ့ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေတြပါလိ္မ့္။ ဘယ္လုိၾကံ႕ခိုင္သန္မာတဲ့ အင္အားေတြပါလိမ့္..။ေသခ်ာတာတစ္ခုကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ၿပက္ကနဲ ၿမင္လုိက္ရတယ္။ဧရာဝတီမွာ ရာဇဝင္ရွိတယ္…ဆိုတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အရင္လူေတြ ဧရာဝတီကို ရင္ခုန္ခဲ့ၾကဖူးပါၿပီ။ ၿမန္မာ့အသံက ၿမစ္ၾကီးဧရာဝတီ တို႔ ၊ကိုခင္ဝမ္းရဲ႕ ဧရာဝတီ တို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခံစားဖူးၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ ဧရာဝတီရဲ႕ ရင္ခုန္သံက သူတို႔နဲ႔မတူဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ဧရာဝတီကို အရင္လူေတြနဲ႔ မတူၿခားနားၿပီးၿမင္တယ္။ ဧရာဝတီဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဝိညာဥ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေသြးေၾကာ ၾကီးပါ။ ဒီဧရာဝတီ ၿမစ္ဝွန္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘိုးေဘးမိဘေတြ ေရွးၿမန္မာၾကီးေတြ …… သူတို႔ရဲ႕ ၾကီးၾကမ္းေမာက္မာသေလာက္ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့တဲ့ ႏွလံုးသားနဲ႔ သန္မာၾကံ့ခိုင္သေလာက္ ေၿပာင္းညြတ္တဲ့လက္ရံုးေတြနဲ႔ ..ေတာက္ပတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ခမ္းနားတဲ့ ၿမိဳ႕ၿပႏိုင္ငံေတြ ထူေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေၿမ ၊ဒီေရ၊ကိုပိုင္ဆုိင္ဖို႔ အတြက္၊ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ေသြးေၿမက် စစ္ပြဲ ၾကီးေတြ ဒီၿမစ္ဝွန္းမွာ ခင္းက်င္းခဲ့ပါတယ္။ ဧရာဝတီရဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြ ဒီမွာပဲ ေမြးဖြား ဒီမွာပဲ စေတးၿပီ ဧရာဝတီရဲ႕သမိုင္ကို ခိုင္ခံ့ေအာင္ ေဆာက္တည္ခဲ့ၾကတယ္။ ရာဇဝင္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေဟာင္းသြားၾကတယ္။ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု သစ္လာၾကတယ္။ ဧရာဝတီက ရာဇဝင္မ်ားစြာရဲ႕ သတို႔သမီး ၊ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မိခင္၊ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ရဲ႕ ဝိညာဥ္ပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အခ်ိန္ကာလ အတိုင္းအတာတစ္ခုၾကားမွာ ဧရာဝတီရဲ႕ ရာဇဝင္သစ္ ေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳဆိုရင္း ရင္ခုန္ရပါတယ္။
ထူးအိမ္သင္



ေနာက္တစ္ခုက အေမ့ရဲ႕ဒုကၡအိုးေလး။ ထင္းရူးပင္ရိပ္ကို ဖတ္စဥ္က ဒိကဗ်ာအတြက္ ဒီေလာက္ တနင့္တသီး မခံစားခဲ့လိုက္မိတာဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ၿပန္ေတြးမိတဲ့ထိ ၿဖစ္သြားခဲ့ ဖူးတယ္။ ကၽြန္မတို႔အားလံုးဟာ တကယ့္ကို အေမ့ရဲ႕ ဒုကၡအိုးကေလးေတြ ၿဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အထူးသၿဖင့္ အႏုပညာ ဆိုၿပီး ဖက္တြယ္ရူးသြပ္ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြေပါ့။ ကၽြန္မတို႔မွာ ပိုင္ဆိုင္ တာဆိုလို႔ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မၿပႏိုင္တဲ့ ပြက္ပြက္ထ အႏုပညာေသြးေတြပဲ မာနအၿဖစ္ ပိုင္ဆုိင္ထားခဲ့ၾကတယ္။ ဘယ္လိုလူေတြရဲ႕နားလည္မႈကမ်ား ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အႏုပညာေတြ ကိုၿဖတ္သန္းစီးဆင္းသြားႏိုင္မွာတဲ့လဲ။ အေမ ပဲေပါ့ ။ အႏုပညာကို မဟုတ္သည့္တိုင္ ဒီမာနေတြကို မက္တြယ္ေနတဲ့ သူတို႔သားသမီးေတြကိုေတာ့ သူတို႔ ခြင့္လႊတ္စိတ္နဲ႔ နားလည္ေပးခ်င္ေနတတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကိုယ္တိုင္မိခင္တစ္ေယာက္ၿဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ပိုၿပီး နားလည္လာခဲ့တယ္။

ပိုက္ဆံတစ္ၿပားမွမရွိတယ္။သူသိကၡာရွိခ်င္ေသးသတဲ့…ကၽြန္မတို႔ဟာ ပိုက္ဆံရွိခ်င္တဲ့ သူေတြမဟုတ္ဘူးအေမ ..လို႔ ဘယ္လိုခြန္အားနဲ႔ ဒီေန႔ေခတ္ကာလမွာၿငင္းဆိုၾကမလဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ commercial art ဆိုတဲ့စကားလံုးၾကီးေတြကိုတြင္တြင္သံုးၿပီး ၿဖစ္ခ်င္တာ နည္းနည္းမကေလွ်ာ့ မၿဖစ္ခ်င္တာေတြခပ္မ်ားမ်ားထည့္ၿပီး စကားလံုးအတုေတြနဲ႔ ရဲရင့္ပစ္ လိုက္ရလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြထဲ ကၽြန္မလည္းပါမယ္ထင္ပါတယ္။ ပါဝင္ခြင့္ မရတဲ့ အႏုပညာသမားစစ္စစ္ေတြကိုလည္း ဒီေနရာကေနဥိးညြတ္လုိက္ပါတယ္။
မေနာ္ဟရီ




အေမ့ရဲ႕ ဒုကၡအိုးေလး (ေမြးေန႔) အေမ့ရဲ႕ ဒုကၡအိုးေလးေမြးေန႔မွာ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ အေမ့ကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္ခ်င္ပါတယ္ အေမ.. ဒီေခတ္အေပၚ ၾကင္နာမႈကင္းစြာ ကိုးကြယ္တာကို သူ အေမ့ဆီက အေမြရခဲ့ၿခင္းပါ။
ယက္ဗ္ တူရွစ္ (ရုရွစာဆို) ေမာင္သာႏိုးၿမန္မာၿပန္

ဒီကဗ်ာေလးကိုဖတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ခံစားရပါတယ္။ တကယ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္အပါအဝင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အေမ့ ဒုကၡအိုးကေလးေတြ ၿဖစ္ေနၾကတယ္။ သိ္ပ္ကံေကာင္းတဲ့ ဒါမွမဟုတ္ သိပ္ေတာ္တဲ့လူတခ်ိဳ႕ကလြဲရင္ေပါ့။ အေမတို႔ ယံုၾကည္သလို၊ေမွ်ာ္လင့္သလိုလည္းမၿဖစ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္သလို၊ယံုၾကည္သလို လည္းမၿဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါပဲ။ ဒီၾကားထဲ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကိုပဲ စြဲၿမဲခ်င္သတဲ့။ ေခါင္းကလည္း မာလုိက္ေသးရဲ႕..။အသက္ေတြ တၿဖည္းၿဖည္းၾကီးလုိ႔လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အိပ္ မက္ေတြကေတာ့ မေၿပာင္းမလဲ။။ဒီအတိုင္းပဲေလ။ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာမွာပဲ အဆံုးအရႈံးေတြနဲ႔ ရင္ခုန္ေနၾကတယ္။ ဘဝမွာ ေအာင္ၿမင္မႈက လည္းဘာမွမရ ဒါေတာင္မွမာနက လည္းၾကီးခ်င္ရ..။ပိုက္ဆံသာ တစ္ၿပားတစ္ခ်ပ္မွမရွိတာ။ ဂုဏ္သိကၡာကလည္းရွိခ်င္ရဲ႕။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ဆန္႔က်င္ဖက္ အၿဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ စိတ္အေၿခအေနေတြၾကားမွာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ ၾကရတဲ့လူငယ္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္မပ်က္ၾကပါဘူး။ ကမၻာၾကီးမွာ မသမာစြာ ေနထုိင္ရမွာနဲ႔စာရင္ ရိုးသားစြာ ရွင္သန္ေနထိုင္ခြင့္ ရတာကိုပဲ ေက်နပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာနဲ႔ ဘဝရဲ႕ အနက္အဓိပၸာယ္ကိုသင္ၾကားရင္း ၾကိဳးစားအားတင္းၿပီး ကိုယ့္လိပ္ၿပာ ကိုယ္သန္႔ေနရင္းက မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ပ်က္ရယ္ၿပဳမႈကိုခံရတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ေနာက္ ကိုယ့္ခ်စ္သူက ကိုယ့္ကိုနားမလည္တတ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တကယ္ပဲ အသည္းကြဲၾကရပါတယ္။
ထူးအိမ္သင္

(Htoo Eain Thin Memorial )14th August'09
ထူးအိမ္သင္ ေရးသားခဲ့ေသာ ကဗ်ာမ်ားကို ကၽြန္မခ်စ္ေသာကဗ်ာမ်ား တြင္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။
(ကဗ်ာတခ်ိဳ႕နဲ႔ ပံုေတြကို ကိုဖိုးသားရဲ႕ htooeainthin.com ကေနယူပါတယ္။)