ခ်စ္ၿခင္း၏အမွန္တရား

Thursday, April 9, 2009

ေလာကမွာ..ကၽြန္မစိတ္အညစ္ဆံုးအရာေတြထဲကႏွစ္ခုေလာက္ၿပပါဆိုရင္..ကၽြန္မကို….
အခ်စ္ဝတၳဳေလးလိုခ်င္လို႔..တို႔..သၾကၤန္စာမူေလးေပးပါ..တို႔ ဆိုတာပါပဲ..။ဘယ္လိုပဲေၿပာ
ေၿပာမရတဲ့သူတစ္ေယာက္ကိုၿပပါဆိုရင္..လူပန္႔ငယ္..ကိုပဲၿပရပါမယ္။ကၽြန္မေတြ႕ဖူးသမွ်
ကေတာ့..အယ္ဒီတာေတြဟာ..လူေတြ႕တာနဲ႔စာမူေတာင္းတတ္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္…..
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း..လူပန္႔ငယ္ေလာက္ေတာ့ဘယ္သူမွမေတာ္ဘူးလို႔..ထင္ပါတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့..ကၽြန္မေရးရာမွာအၿမဲလက္တြန္႔ၿပီးေအာ္ထုတ္တတ္တဲ့စာမူမ်ိဳးကို…
သူပဲရေအာင္ေတာင္းတတ္လို႔ပါ။
သူငယ္ခ်င္းရယ္..ကိုယ့္ဘဝကေတာ့ေလ..မင္းစာမူေလးမွမရရင္..ဘဝေတာ့ပ်က္ပါၿပီ…ဆို
တာမ်ိဳးေတြနဲ႔ကိုေတာင္းတာပါ။ဒီေတာ့..ဘဝမွာသိပ္ၿပီးေရးေလ့မရွိတဲ့စာမူမ်ိဳးကို..သူ႔ဂ်ီက်
မႈကိုသည္းမခံႏိုင္တာနဲ႔ပဲေရးၿဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။မွတ္မွတ္ရရ..ကၽြန္မရဲ႕..ပထမဆံုးအခ်စ္..
ဝတၳဳတိုလည္းၿဖစ္ပါတယ္။


ခ်စ္ၿခင္း၏အမွန္တရား
ဟိုးေဝးေဝးက..အၿဖဴေရာင္ေတြကၽြန္မကမၻာထဲမွာ..ေမ်ာလြင့္ရစ္ေခြလို႔..စီးဆင္းေနၾကရဲ႕။
ကၽြန္မက..အၿဖဴေရာင္ေတြကိုေငးေမာၾကည့္ရတာကိုႏွစ္သက္တယ္။အဲဒီအၿဖဴေရာင္ေတြ
ထဲမွာ..ကိုယ္တိုင္နစ္ဝင္ေပ်ာ္ဆင္းသြားရင္းကပဲ..အၿဖဴေရာင္ရဲ႕..အစြန္းအထင္းမခံႏိုင္မႈအ
တြက္..ကၽြန္မမွ..စိတ္ေတြပင္ပမ္းေလးလံလို႔။
ဒါေပမယ့္..ေကာင္းကင္တစ္ခုရဲ႕အေနာက္ေတာင္ေထာင့္က..ၿပာလြင္ၾကည္လဲ့တဲ့….တိမ္
တိုက္တစ္စ..ကၽြန္မ…ဝင္လာဖို႔လက္ခံလိုက္မိတာဟာဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ….။ခ်စ္ၿခင္းရဲ႕..
ပဥၥလက္ဆိုတာ..ဒါကိုေခၚတာလားခ်စ္သူ..။

ခ်စ္ၿခင္းတရား..ဟာ…တကယ္ေတာ့..နတ္သမီးပံုၿပင္တစ္ပုဒ္လိုပါပဲ။ယံုၾကည္ဖို႔ခက္ခဲတဲ့..
နားရည္ဝ..ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြနဲ႔ခပ္ဆင္ဆင္တူေနတတ္တယ္။အသိဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ..
ကၽြန္မကဆူးစူးေနခဲ့ၿပီးၿပီ..။ေသြးစက္ေသြးေပါက္ေတြက..ႏွင္းဆီေသြးေရာင္လက္ၿဖာလို႔..။
အထိတ္တလန္႔..စုတ္ယူလိုက္တဲ့အခါမွာ..ေသြးစက္ေတြရဲ႕ခ်ိဳၿမိန္မႈက..ေၿခာက္ၿခားစရာ..
ေကာင္းေနခဲ့ၿပန္တယ္။
ခုလည္း………ဒီလိုပါပဲခ်စ္သူ…။
နတ္သမီးပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို..တအံ့တၾသေငးေမာနားဆင္မိေနရင္းကပဲ..ခ်စ္ၿခင္း…ကို
ကၽြန္မေတြ႕ရွိခဲ့ရတယ္။ရင္ခြင္ထဲမွာ..လက္ၿဖာေနတဲ့..ေရႊစင္အမႈန္အမႊားေတြကေတာ့…
အိပ္မက္သိပ္ဆန္ေနသလိုပါပဲ။ဒါေပမယ့္…အဲဒီရက္စြဲေတြကိုေၿပာင္းလဲပစ္လိုက္ဖို႔..ကၽြန္မ
မွာ..အားအင္ေတြကုန္ခမ္းေနခဲ့ၿပန္ပါတယ္။

ကံတရား…..ဆိုတာကိုယံုသလားခ်စ္သူ။
လက္ေတြ႔ဘဝမွာေရလိုက္လြဲစြာ..ရႈိက္ငိုေသြဖယ္ခဲ့ရတဲ့ေရႊစင္အမႈန္အမႊားေတြက..ကၽြန္မ
ေရွ႕မွာ..လက္ၿဖာလို႔..။ဘယ္တုန္းကမွေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့ဖူးတဲ့..ဒ႑ာရီေတြ..တကယ္ၿဖစ္
တည္လာခဲ့တာေလလား..။ကံတရားက..အက်ီစားသန္လြန္းပါတယ္။
နံနက္ခင္း..မိုးလည္းေသာက္ေရာ..ကၽြန္မမွာ..လမ္းေတြေပ်ာက္က်န္ခဲ့ပါေလေရာ..မဆံုႏိုင္
တဲ့..လမ္းေတြကိုေဝဝါးစြာေငးၾကည့္ရင္း….ကၽြန္မရဲ႕မိုးစက္ေတြ…..အၿဖဴေရာင္ေကာင္းကင္
ေလးမွာရိပ္ခိုအံု႔ဆိုင္းလာခဲ့တယ္။

ခ်စ္သူရယ္..ေနာက္ဘဝဆိုတာ..တကယ္ေရာ..ရွိလို႔လားကြယ္။
ဆုေတာင္းေတြ၊က်ိမ္စာေတြ..သံသရာေတြ၊ဝဋ္ေၾကြးေတြ..ကံတရားကိုေရွာင္လႊဲဖို႔အတြက္..
ကၽြန္မ..ဘဝအသစ္တစ္ခုမလိုခ်င္ခဲ့ေပမယ့္..ေနာက္က်မွနားဆင္ခြင့္ရတဲ့နတ္သမီးပံုၿပင္
ေလးတစ္ပုဒ္..ရင္နင့္ခံစားနားဆင္ဖို႔အတြက္ေတာ့..ကၽြန္မဘဝသစ္တစ္ခုလိုခ်င္ခဲ့ပါတယ္။
ဖန္တရာေထေနတဲ့..စကားလံုးအေဟာင္းအၿမင္းကိုကၽြန္မၿပန္အသံုးမၿပဳလိုေတာ့ဘူးခ်စ္သူ
ကံၾကမၼာက..ကၽြန္မအေပၚ..မတရားခဲ့တာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္။

မၿဖစ္ႏိုင္ၿခင္း..ဆိုတဲ့ေဝါဟာရမပါတဲ့..နပိုလီယန္ရဲ႕အဘိဓါန္ကိုကၽြန္မလိုခ်င္တယ္။ၿပကၡဒိန္
ေတြကိုေစစားပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့..Zeus..နတ္မင္းၾကီးဆီက..အခြင့္အေရးတစ္ခုကၽြန္မေတာင္းခ်င္
တယ္။ကုသိုလ္နဲ႔အကုသိုလ္ကို..ခ်ိန္ထိုးေမာင္းနွင္တတ္တဲ့..မာၾကဴရီနတ္သားရဲ႕ရထား
ေနာက္ကေန..လိုရာခရီးကိုတိတ္တိတ္ကေလးလိုက္သြားခ်င္တယ္။ပင္လယ္ေလထြက္ရွဴ
မယ္ဆိုၿပီးၿပန္မလာေတာ့တဲ့လူတစ္ေယာက္လိုလည္း.ကၽြန္မ..ခရီးသစ္စပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
တကယ္ေတာ့..ကၽြန္မဟာအရင္က..ေလာဘနည္းတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါခ်စ္သူ..
ဒါနဲ႔ေတာင္မွ..ကၽြန္မဘဝဟာလိုအပ္သေလာက္မရရွိခဲ့ၿခင္းေတြနဲ႔ၿပည့္ႏွက္ေနခဲ့ရတယ္။
ဆုေတာင္းေတြကိုႏႈတ္တိုက္ရြတ္ဆိုတတ္တဲ့သူေတြဟာ..ကၽြန္မအတြက္ေတာ့အထူးဆန္း
ဆံုးသတၱဝါေတြပါပဲ။

ဆံုမွတ္ေတြမပါတဲ့အရာတိုင္းဟာ..မ်ဥ္းၿပိဳင္မဟုတ္ၾကဘူးခ်စ္သူ။
ကံတရားက..ကၽြန္မတို႔အတြက္..အၿမဲတမ္းတေၿပးညီ..ၿဖစ္ေပးေနမွာမွမဟုတ္တာ..။ဝိသမ
သတ္ေထာင့္ေတြကို..စိတ္နဲ႔ဖ်က္ၿဖိဳရင္း..စိတ္ေတြစစ္ခင္းေနရတာ..ပင္ပမ္းလြန္းလွပါတယ္။
ဒါေပမယ့္..စစ္ေရာ္ေၾကးကိုလည္းကၽြန္မက..မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။နာက်င္ေသာကေတြနဲ႔..ပ်က္
ၿပိဳမက်သြားခင္..ခဏေလးပဲၿဖစ္ၿဖစ္..ကၽြန္မကိုကယ္လွည့္ပါဦး..ခ်စ္သူ…။
ကယ္တင္ၿခင္းဂီတသံဟာ..ခ်စ္သူ႔ေတးသံပါပဲ။ကၽြန္မကလြဲလို႔ဘယ္သူမွခံစားႏိုင္မွာမဟုတ္
တဲ့..ဂီတလည္းၿဖစ္ေနခဲ့ၿပန္ပါတယ္။

ကၽြန္မ..အရူးအမူးတိမ္းညြတ္ခဲ့ဖူးတဲ့စကားလံုးေတြ..
ေန႔သစ္တစ္ခုရဲ႕ပထမဆံုးစကၠန္႔…
နံနက္ခင္းရဲ႕အလင္းနဲ႔အတူဝင္ေရာက္လာတတ္တဲ့..သံစဥ္တစ္ခု…
……..ဒါေတြနဲ႔ပဲ..ကၽြန္မဟာ..ေပ်ာ္ဝင္ၿဖစ္တည္လာခဲ့ရတာပါ။ရိုးရိုးေလးပါပဲ..။အာခိလိရဲ႕…
ဖိေနာင့္လိုလည္း..လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မပါဘူး။Samsonရဲ႕ဆံႏြယ္ေတြလိုလည္းဒ႑ာရီမဆန္ဘူး။
ရိုးရိုးေလးမွ..တကယ့္ကိုရိုးးရိုးေလးၿဖစ္တည္လာခဲ့တာပါ။
အဲဒီလိုပါပဲ…ကၽြန္မကိုလည္းရိုးရိုးကေလးၿဖိဳဖ်က္ပစ္လိုက္ႏိုင္တာ..ခ်စ္သူရဲ႕လစ္လ်ဴရႈၿခင္း..
တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။

အၿပင္က..ေကာင္းကင္ၿပင္မွာေတာ့..ေနေရာင္ၿခည္ေတြေသြးရူးေသြးတန္းၿဖာဆင္းလင္း..
လင္းေတာက္ေနမွာပါပဲ..။ကၽြန္မရဲ႕ေကာင္းကင္ၿဖဴၿဖဴေလးကေတာ့..ရြာခ်လို႔မရတဲ့မိုးစက္
ေတြနဲ႔ၾကပ္ခဲေလးလံေနခဲ့ပါတယ္။
ခ်စ္သူဟာ..တကယ္ေတာ့..ကၽြန္မဖြဲ႔သီခြင့္မရတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။
ကၽြန္မ..က်ဴးရင့္ခြင့္မရွိတဲ့..ေတးသြားတစ္ပုိဒ္…ကၽြန္မထုဆစ္ခြင့္မရတဲ့..ရုပ္တုတစ္ခု…….
ကၽြန္မ..ပ်ိဳးေထာင္ခြင့္မရွိတဲ့ဥယ်ာဥ္တစ္ခင္း…ကၽြန္မ..ပံုသြင္းခြင့္မရွိတဲ့..အရာတစ္ခု…
ၿပီးေတာ့..ကၽြန္မခူးဆြတ္ခြင့္မရွိတဲ့သစ္သီးတစ္လံုးလည္းၿဖစ္ရဲ႕။
ဒါေပမယ့္…..
ကၽြန္မကေတာ့….
ခ်စ္သူဖြဲ႕သီခဲ့တဲ့…………ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္းၿဖစ္တယ္။
ခ်စ္သူသီဆိုခဲ့တဲ့..ေတးသြားတစ္စလည္းၿဖစ္တယ္။
ခ်စ္သူထုဆစ္ခဲ့တဲ့………ရုပ္တုတစ္ခုလည္းၿဖစ္တယ္။
ခ်စ္သူပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တဲ့……ဥယ်ာဥ္တစ္ခင္းလည္းၿဖစ္တယ္။
ခ်စ္သူပံုသြင္းခဲ့တဲ့..ပန္းတစ္ခင္းလည္းၿဖစ္တယ္။
ၿပီးေတာ့…
ခ်စ္သူခူးဆြတ္ခဲ့တဲ့…..သစ္သီးတစ္လံုးလည္းၿဖစ္ရဲ႕…………။


ကၽြန္မ..
ခ်ိဳၿမခြင့္..ရခဲ့ခ်င္ပါတယ္။

မေနာ္ဟရီ