Tuesday, December 9, 2008
ငါ့့ကမ္းဆီၿပန္လည္ေလွာ္ခတ္လာမယ့္ေလွကေလး
ကမ္းပါးထိပ္မွာ
ငါရပ္ေနခဲ့တယ္...
ငါ့ကမ္းဆီၿပန္လည္ေလွာ္ခတ္လာမယ့္ေလွကေလးအတြက္..။
သံသရာဆိုတာသိပ္က်ယ္ေၿပာတာပဲ
ငါတို႔တစ္ေနရာရာမွာသစၥာၿပဳခဲ့ၾကဖူးသလား
တရားေသာ“စစ္”ဟာလည္း“စစ္”ပဲ
ငါတို႔ေ၀းခဲ့ၾကဖူးတယ္။
ဘယ္ေနရာမွာၿပန္ဆံုမယ္ဆိုတာသိေတာ့သိခဲ့ၾကမွာပဲ..
လိႈင္းေတြကၾကီးလြန္းၿပီးပင္လယ္ေကြ႕ေတြကမ်ားလြန္းတယ္
ဆံခ်ည္တစ္မွ်င္စာေလာက္ပဲကြာတဲ့ၿဖစ္ရပ္ေတြကလည္းအမ်ားၾကီးပဲ
အေရာင္ေတြကိုငါတို႔ႏွလံုးသားနဲ႔ပဲခြဲရလိမ့္မယ္
သစ္အယ္သီးေရာင္ေလွကေလးဟာကမၻာမွာတစ္စင္းတည္း႐ွိတာမွမဟုတ္တာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာအရာရာအားနည္းေနခဲ့ရင္
အမွတ္အသားၿပဳခဲ့တဲ့ေနရာေတြနဲ႔လြဲရလိမ့္မယ္
ခ်စ္သူရယ္
ေဟာဒီကမ္းပါးထိပ္မွာ
ကုိယ္ရပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ။
မေနာ္ဟရီ
မဆံုႏိုင္ေသာအိပ္မက္မ်ားစြာသို႔ရည္ညႊန္းပါသည္။
10 Comments:
ကဗ်ာေလးကုိ ၾကိဳက္တယ္
ပုိ ဆြဲေဆာင္သြားတာက ရည္ညႊန္းခ်က္ေလးရ့ဲ
နက္ရႈိင္းမႈလား?
ၾကိဳက္သြားတယ္
ွထိတယ္ရင္ထဲကိုတိုက္ရိုက္..........
အေရာင္ေတြကုိ ငါတုိ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ပဲ ခြဲရလိမ့္မယ္။
အဲဒီစာသားေလး ႀကိဳက္တယ္ မေနာ္။
အဓိပၸာယ္သိပ္ရွိတဲ့ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္
ပုဒ္ပါဘဲ အမမေနာ္ေရ..
က်ေနာ္ကေတာ့ကိုယ္လိုတဲ့အဓိပၸာယ္ကိုယ္ဆြဲ
ၿပီးဘာသာၿပန္သြားပါတယ္..
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
ကဗ်ာေလးဖတ္သြားျပီ
တခါတည္းကို ျမင္ေယာင္သြားတာပဲေလ..
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္အစ္မေရ...
ဖတ္ရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္လည္မိပါတယ္ ကိုယ္ခံစားခ်င္တဲ့ရႈေထာင့္ကေန ဖတ္သြားပါတယ္။ ရင္ထဲ နင့္ခနဲပဲ။
အရမ္းေကာင္းတယ္...အမေရ။
ရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးေလးပဲ...။
အားေပးလ်က္ပါ။
"တရားေသာ“စစ္”ဟာလည္း“စစ္”ပဲ
.......
.......
သစ္အယ္သီးေရာင္ေလွကေလးဟာကမၻာမွာတစ္စင္းတည္း႐ွိတာမွမဟုတ္တာ။"
ႏွစ္သက္စြာ ဖတ္သြားပါတယ္ မ ေရ...။
Post a Comment