သူရဲေကာင္းလမ္းမ

Monday, May 16, 2016

ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္ရန္ၾကံစည္သူတစ္ဦး လက္ရဖမ္းမိ

ခုု သူ ငါ့ကိုုမွန္ထဲကေန လွမ္းၾကည့္ေနတယ္  အရူးတစ္ေယာက္ကိုုၾကည့္သလိုု

အနီေရာင္တုုန္လႈပ္မႈေတြကကင္းဘတ္စ္ေပၚ တရစပ္ စီးဆင္းသြား

ေက်းဇူးၿပဳၿပီးစကားခပ္တိုုးတိုုးေၿပာေပးပါ သူ႕ရင္ဘတ္မွာက ဒါဏ္ရာေတြနဲ႕  …

ငွဲ႕ ထည့္လိုုက္မိတဲ့ဝိုုင္ခြက္က လူမသိသူမသိေသြးလိုု အၿဖဴေရာင္ 

အေမွာင္ထဲၾကိတ္ၿပံဳးရတာေလာက္ အရသာမဲ့တာ ေလာကမွာ ရွိေသးလိုု႕လား ..

မေၿပာၿဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ပဲ့တင္ထပ္ၾကားၾကားေနတဲ့ စကားတစ္ခြန္း 

အဲဒီ ေခ်ာက္ကမ္းပါးစြန္းမွာမရပ္နဲ႕ ဆိုုလား …..

အခါးသက္သက္ေတြခ်ည္းညက္ေနေအာင္ ဝါးစားေနက်ဆုုိေတာ့

သကာခဲေတြကိုုအဆိပ္သင့္ ပစၥည္းလိုု ၿမင္လာတယ္ 

တစ္စက္ေလးမွေလွ်ာ့ခ်ပစ္လုုိက္လုုိ႕ မၿဖစ္ဘူး သိလား .. …

ေတာင့္တင္းထားတဲ့စိတ္ေတြမာခဲ ေအးစက္သြားၾက ငါမရယ္ၿဖစ္တာ ၾကာၿပီ။

ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုနီနီထားရတဲ့ မီးပိြဳင့္ကေလးလိုု စိမ္းလန္းအိပ္မက္ကိုု ခိုုးခိုုးမက္ေနမိ

ေနမထိထိုုင္မသာေန႔ရက္ေတြမွာ မၾကာခဏ ဖ်ားနာတယ္  ..

ေခြးေဟာင္သံေတြက်ယ္လြန္းလိုု႕  ဒီည လမသာဘူး တဲ့လား 

တိမ္ဆိုုးတိမ္ညစ္ေတြၾကားသူ႕ခမ်ာ ေၿပးလႊားေနရတာ နာက်ည္းစရာ ..

မေသခ်ာတဲ့လမ္းေတြကိုု ေလွ်ာက္ရင္း ၾကယ္ေတြကိုု တက္တက္နင္းမိတယ္

ၾကယ္ဆိပ္တက္ေနတဲ့လမ္းမေတြကေတာ့ ေယာင္ကိုုင္းေလးလံလိုု႕  …

မၾကာပါဘူးထားရစ္ခဲ့တဲ့လမ္းမကိုု ငါၿပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္

ငါ့ကိုုယ္ငါတစ္ေနရာရာမွာ ေမွာက္က် က်န္ေနခဲ့တယ္ဆုုိတာကိုုေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိလိုုက္ၾကဘူး ။ 

မေနာ္ဟရီ

၁၈၊ ၉ ၊၂၀၁၄

ည ၉ း ၅၂