လြမ္းေနေသာ အၾကည့္မ်ား ႏွင္႔ေသသပ္ေသာဓားခ်က္မ်ား

Wednesday, June 22, 2011

လြမ္းေနေသာ အၾကည့္မ်ား

ေကာ္ဖီခြက္ေတြကို မၾကည့္ရဲေတာ့လုိ႕ အဲဒီနာရီထဲက ေၿပးထြက္ခဲ့လုိက္တယ္
အၾကည့္နီနီနဲ႕ ႏွင္းဆီပြင့္ေတြက်ၿပန္ေတာ့ အရဲကိုးလြန္းလို႕ ကမ္းေပ်ာက္ လမ္းေပ်ာက္နဲ႕
စူးစူး ေဆာင့္ေဆာင့္နဲ႕ ေၿဖာင့္ေၿဖာင့္တန္းတန္း ဝင္လာတဲ့ ေရေမႊးနံ႕က ဝိဘစၦ ရသေၿမာက္လြန္းေနသလိုလို ...
ခပ္ေထြေထြ ၿပိဳက်လာတဲ့ ၿမိဳ႕ၿပရဲ႕ ညေနက်ၿပန္ေတာ့ ဘာသတင္းမွ ၿပန္မပါလာခဲ့ဘူး .....ု
အသက္မဲ့ေနသလိုလို ....

ထူးထူးၿခားၿခား တစ္ခုမွမရွိတဲ့ ေန႕ရက္ေတြက နည္းနည္းေတာ့ အနံ႕ပ်က္စၿပဳေနၿပီ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရီတီတီ ၿပဳစားဖုိ႕ က်ေတာ့လည္း ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းေနခဲ့
ႏွလံုးသားခ်င္း တိတ္တဆိတ္ ေမးထူးေခၚေၿပာမႈမွာ ဘာအရာမွ မထင္ခဲ့ေလေတာ့
သူ႕အၾကည့္ေတြကို တေမွ်ာ္တေခၚ လွမ္းေခၚမိတဲ့ ညေနမွာမွ မိုးေတြက ရြာခ်ေနခဲ့တယ္
ကန္ရာသီ နကၡတ္လုိလို ...

ဟိုတုန္းကလို ေလွ်ာက္လမ္းေတြက ကပိုကရို ..တိတ္တခိုးေၾကြက်
ေနဝင္ဖို႕သတိမရတဲ့နာရီ .. အဲဒီပန္းခ်ီကားက ေဆးေရာင္ နည္းနည္းေတာ့ ပ်ယ္ေနၿပီ
တစ္စံုတစ္ရာ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ေနခဲ့တယ္လုိ႕ ထင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အဲဒီအၾကည့္ေတြက
ခုေတာ့လည္း ဇာတ္ညႊန္းေၿပာင္းသြားတဲ့ အဆက္အစပ္မဲ့ စာမ်က္ႏွာ ဆန္ေနခဲ့ .. အသက္မဲ့စြာ
သရုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သလိုလို ...

မလြမ္းရဲေတာ့လုိ႕ ဒီဘဝထဲက ခုန္ထြက္ခဲ့လုိက္ပါတယ္ .........။ ။

မေနာ္ဟရီ
ပိေတာက္ပြင့္သစ္ ႏွစ္၂၀ၿပည့္(၁၉၉၁-၂၀၁၁)

ေသသပ္ေသာဓားခ်က္မ်ား၊

ခုန္ထြက္ခဲ႔ေသာ ဘ၀တစ္ခုစာ ဓားသြားတစ္ေလွ်ာက္ စိတ္သည္ရုတ္ခ်ည္းအလင္းေရာင္မွိန္ေဖ်ာ႔က်လာ။

ဒဏ္ရာမ်ားထဲ ဒဏ္ရာထပ္ဆင္႔ရေနေသာဇာတ္လမ္းမ်ားသည္လည္းမွိန္ေဖ်ာ႔က်လာ။

ဘ၀သည္ဆက္တင္လြဲေနေသးေသာ အေရာင္မွိန္မွိန္ပိတ္ကားေလးတစ္ခုမွ်သာ။

စိတ္တစ္ခုယုတ္ကိုးဆယ္မွ တစ္ခုမကယုတ္လာ။

ေလ်ာ႔နည္းလာေသာရွင္သန္ျခင္းတရား၊ ယွဥ္တြဲရွင္သန္ရျခင္းမ်ား

ဆာမူရိုင္းတစ္ေယာက္ ဓားဆီကသင္ယူခဲ႔သလို

မ်က္ရည္မ်ားဆီမွသင္ယူခဲ႔ေသာဂီတ၏ ႏူးညံ႕မႈသည္ မွိန္ေဖ်ာ႔လာ။

တိက်ေသာ အဓိပၸာယ္မ်ား၏ေသြးေဆာင္မႈသို႕ေကာက္ေကြ႕စြာစီးဆင္းလိုက္ပါခဲ႔ေသာျမစ္တစ္စင္းသည္လည္းမွိန္ေဖ်ာ႔လာ။

တစ္ေယာက္ဒဏ္ရာမွ ေသြးစက္မ်ားသည္ တစ္ေယာက္ဒဏ္ရာတြင္ဆက္လက္စီးဆင္းသြားေန၊

မိမိအရိုးမိမိ စီးနင္းလုိက္ပါေနရေသာႏွစ္မ်ားသည္လည္းတြားသြားေမ်ာပါ၊

သက္ျပင္းႏွင္႔သက္မတစ္လွည္႕စီ ရွဴသြင္းရွဴထုတ္ေနရေသာ ျငီးေငြ႕ဖြယ္ထပ္တလဲလဲျဖစ္စဥ္သည္ သံသရာေပါက္စေလးတစ္ခုသာျဖစ္ပါသည္။

ရပ္ေနေသာစိတ္မွ

သြားေနေသာစိတ္သို႕ ေအာ္ဟစ္သံမဲ႔ေခၚဆိုေနျခင္းမ်ားသည္လည္း အေငြ႕ပ်ံသံထြက္ေနျပန္။

ဘ၀သည္ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ထဲ ေလဟာနယ္အသစ္ခုထပ္မံတည္ေဆာက္ေနရေသာျဖစ္စဥ္မွ်သာ။

ခ်စ္ျခင္း၏အျခားတစ္ဖက္မွ

တိတ္ဆိတ္ေသာ၊ ထက္ျမေသာ ဓားဒဏ္ရာတစ္ခုထံမွ ေသြးသံမ်ားမေမွ်ာ္လင္႔ပါ။

နာက်င္ျခင္းကိုဖြင္႔ဆိုေသာအရာမွာမ်က္ရည္မ်ားမဟုတ္ဘဲ၊

နာက်င္ျခင္းကိုဖြင္႔ဆိုထားေသာ အၾကည္႕တစ္ခုမွ်သာျဖစ္ပါသည္။

သံသရာသည္ထင္သေလာက္မရွည္ၾကာေသာ္လည္း

ေ၀႔၀ဲက်ေရာက္လာေသာ

ဓားခ်က္သည္ ရွိဳက္သံတစ္ခုႏွင္႔ဆင္တူပါသည္။

လြင္႔၀ဲက်လာေသာဦးေခါင္းသည္ အိပ္ပ်က္ညမ်ားဆိုပါစို႕၊

ခ်စ္ခဲ႔သေလာက္ေၾကကြဲရမႈသည္ မနက္ျဖန္အေရာင္ျခယ္သ၍္

သင္႔ေနအိမ္၀င္းတံခါးေရွ႕ သနပ္ခါးပင္ပ်ိဳေလးလို ရပ္တန္႕ေနစဥ္ခဏအတြင္း

ျပန္လည္ရွင္သန္ခြင္႔သည္ သင္႔စိတ္မွလြတ္က် ကြဲအက္သြားေသာ

ယံုၾကည္ျခင္းဖန္ခြက္ပါးေလးတစ္ခုသာျဖစ္ေန။ ။

Zephyr

(Prose improvised @ 22 Jun 2011, 11:07 pm)