Posts
Monday, March 15, 2010
မေနာ္ဟရီ ၁၆.၂.၂၀၁၀ဓားဒ႑ာရီ
ငါဟာ တည္ၿငိမ္ထက္ရွေနတဲ့ ဓားတစ္လက္
ငါ့အတြက္ခက္ခဲေနတာက ငါ့အေပၚမွာ အုံ႕မိုးထားတဲ့ ဓားအိမ္
တည္ၿငိမ္မႈေတြက အတိုင္းထက္ အလြန္...
ၾကားေနက်အသံေတြက တရားဓမၼနဲ႔အမွန္တရား
အသိတရားေတြက ထြက္သက္နဲ႔ဝင္သက္မွာကပ္ၿငိ
ေသြးစြန္းလက္တို႔ရဲ႕ အတၱဳပၸတၦိဆိုတာ ဒ႑ာရီလား ....
တံခါးကိုဆြဲဖြင့္ထြက္သြားခ်င္လ်က္က
ငါ .. တိတ္ဆိတ္စြာ ထက္ၿမ ေနခဲ့ရတယ္။
17 Comments:
အထဲမွာပဲေနပါ။
လံုျခံဳတဲ႔ ဓားအိမ္ထဲမွာ ..
အကုသိုလ္နည္းတဲ႔ဓားတစ္လက္ပဲျဖစ္ခ်င္တယ္။
သူရဲေကာင္းဓားတစ္လက္ ျဖစ္ခဲ႔ရဖုိ႕ မလုိပါဘူး။
ကိုယ္႔ရဲ႕ တိတ္ဆိတ္မႈဟာ ...
ကိုယ္႔ရဲ႕ အင္အားပါပဲ။
တိတ္ဆိတ္စြာ ထက္ျမေနရတာကိုက ဓါးရဲ႕ အရည္အခ်င္း ဥပေဒသ သံဓိဠာန္ ဘ၀။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
ေအးစက္မႈေတြနဲ႔ က်ိမ္းစပ္ေနရတဲ့အခါ
ဓါးဟာ ဓါးရာမ၀င္သလို...
ဓါးရဲ႕ထက္ရွမႈေတြဟာ...
တြင္းေအာင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔ ေျမြတစ္ေကာင္ရဲ႕အဆိပ္ဆန္ဆန္ မည္းနက္မာခဲေနေတာ့ မေပါ့..
ဓါးဟာ..ေနေရာင္မွာ လက္ျဖာသြားမယ့္ သူ႔ေရာင္စဥ္တန္းကကြက္ကို သူကိုယ္တိုင္ရင္သပ္ရႈေမာခ်င္ဦးမေပါ့
ဓါးဆိုတာမွာကိုက မာေက်ာသေလာက္ ထက္ရွသေလာက္ ရက္စက္တတ္မႈေလးက ပါေနတယ္..။
ဓါးေတြကိုခ်စ္တဲ့လူတေယာက္အေၾကာင္း ကိုတာရာမင္းေ၀ေရးခဲ့ဖူးတာကို အမွတ္ရသြားပါတယ္။
ဓါးတလက္ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ဘယ္လိုဖြင့္မလဲ။ အိမ္ထဲမွာ ထက္ျမေနၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုေရွးရႈမလား။ ဓါးရဲ မူလတာ၀န္ကိုပဲထမ္းေဆာင္မလား။
ဒီေန႕မနက္ခင္းမွာပဲ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဖတ္ျဖစ္တယ္။
တံခါးခ်ပ္ေတြအေၾကာင္း ပိုၿပီးစဥ္းစားျဖစ္သြားတယ္။
ေရးမိတာက ---
သံသရာေအာ္လ္တာေနတစ္ဗ္
ျပတင္းေပါက္ေလး
၀ယ္လိုက္တယ္
ေလညွင္းနဲ႔
လေရာင္ကိုဖမ္းဖို႕
ျဖစ္သင့္တာက
ငါ့ကိုယ္ငါထြက္ေျပးဖို႕
လူလူသူသူ
ညေတြပဲ
၀တ္စံုျပည့္မ်က္ရည္နဲ႕
ငါပဲ
နင့္ကိုမုန္းလိုက္ရတာ။
ဓမၼဂဂၤါ
၁၅-၃-၂၀၁၀
ဖတ္မိတာက
တံခါးကိုဆြဲဖြင့္ထြက္သြားခ်င္လ်က္က
ငါ .. တိတ္ဆိတ္စြာ ထက္ၿမ ေနခဲ့ရတယ္။
ဘာဓားဆိုတာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ..
ဓားအိမ္ထဲက ထုတ္လိုက္ရင္ ေသြးေသာက္ရမွတဲ့ ..
တခါတေလေတာ့ ဓားဟာ အကုသိုလ္နည္းေအာင္ ဓားအိမ္ထဲ တည္ျငိမ္ေနလိုက္ရေတာ့လည္း ဓားအဂၤါရုပ္ေပ်ာက္ေနရသလိုပါပဲ ။ သူ႕တန္ဖိုးက ဧည့္ခန္းမွ အလွခ်ိတ္ဆြဲထားဖို႕ သက္သက္လို ျဖစ္သြားတယ္ ။
ဓားဟာ ဓားလိုပဲ ေနခ်င္ရွာလိမ့္မယ္ ....။
ျငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္ေနေပးရတဲ့ ဓားမ်ားစြာအေၾကာင္း ဆက္ေတြးမိပါတယ္ ။
တိတ္ဆိတ္စြာ ထက္ၿမ ေနခဲ့ရတဲ့
ဓားေတြရဲ႕ ဒ႑ာရီ .....
ဘာေၾကာင့္မ်ား "တိတ္ဆိတ္စြာ ထက္ၿမ ေနခဲ့ရ" ပါလိမ့္
တိတ္ဆိတ္တည္ၿငိမ္စြာ
နဲ႕ပဲ..ပိုလို႕ထက္ၿမလာခဲ႕.....
တံခါးကုိဆြဲဖြင္႕ထြက္သြားခ်င္လ်က္က......
ၾကားေနက်အသံေတြက
တရားဓမၼနဲ႔အမွန္တရား..............။
တိတ္ဆိတ္စြာထက္ျမေနရတာပဲ ေကာင္းပါတယ္
အမိန္႔လြန္ဆန္လို႔မရတဲ႔ဘဝမို႔
ဒ႑ာရီေတြကို မေရးခ်င္လည္း ဆက္လို႔သာေရးေနရဦးမွာပါ။
တိတ္ဆိတ္စြာ ထက္ၿမ ေနခဲ႔ရ
တံခါး ..
ဆြဲဖြင္႔ ထြက္သြားခ်င္လွ်က္က :)
ဘယ္လိုပဲေနေန...ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္...
တကယ္တမ္းေတာ့....
ဓားဟာဓားပါပဲေလ.........။
အလည္ေရာက္ျပီး စာေတြဖတ္သြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။ ။
ခ်စ္မမေရ...
ေစတနာ၊ အသိဥာဏ္ နဲ႔ တပါးသူ ထိခိုက္နာက်င္မွာ စိုးလြန္းလို႔ တံခါးကိုဆြဲဖြင့္ထြက္သြားခ်င္လ်က္က
တိတ္ဆိတ္စြာ ထက္ၿမ ေနခဲ႔တဲ႔ ဓားေလးကို ကိုယ္ခ်င္းစာ ေလးစားေနမိပါတယ္။
တိတ္တိတ္ေလးထက္ျမေနတာေကာင္းတယ္
တံုးသြားတဲ့ဓားသြားေတြအတြက္ သနားေပးလိုက္
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မရွ - ကိုယ့္သီလနဲ႔ကိုယ္
လွတယ္ ကဗ်ာက
တိတ္ဆိတ္စြာထက္ၿမတဲ႕ မေနာ္႔ရဲ႕ကဗ်ာေလးကို ဖတ္သြားတယ္... ႏွစ္သက္တယ္....
Post a Comment