စာမ်က္ႏွာေက်ာ္သြားေသာ မ်က္လွည့္ပြဲမ်ားႏွင့္ အနက္ေရာင္ေပါက္ေစ်း

Monday, February 4, 2013

manor sisyphus  

ဘဝရဲ႕  ရွင္သန္ေနထိုုင္မႈက ေသလုုမတတ္ေပ်ာ္စရာေတြနဲ႕အၿမဲတမ္း ၿငိတယ္ ..

ကံတရားကေတာ့ ငါ့ ေၿပာစကား ဆိုုစကားနားမေထာင္တတ္တဲ့ ငါလိုုေခါင္းမာသူ …

အလယ္လူဝင္လုုပ္ၿပီး စကားဝဲခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနၾကသူေတြက မ်ားမ်ားလာ ..(ကံၾကမၼာကိုုက မပီကလာ ပီကလာနဲ႕)

သံသရာရိုုးကိုုးေပါက္ ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီးတာေတာင္ ခရီးစဥ္အေၾကြးက မေက်ေသးဘူးတဲ့လား

ထူးထူးၿခားၿခား ေအးခဲေနမိသူဆုုိေတာ့လည္း မ်က္ရည္ေတြကိုု အားကိုုးတၾကီး ေငးၾကည့္ေနခဲ့မိ ..

ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ ဆိုုတာၾကီးနဲ႕လည္း ပက္ပင္းတုုိးဖူး ….

အလြန္အမင္း ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ အမုုန္းတရား ဆုုိတာကိုုလည္း ရရွိပိုုင္ဆိုုင္ခဲ့ဖူး …

ဝမ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာေတြနဲ႕  ေပ်ာ္ရႊင္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ေနထိုုင္ခဲ့ဖူး

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႕   အလဲလဲ အကြဲကြဲ  ဆြတ္ပ်ံ႕ ဝမ္းနည္းေနခဲ့ဖူး …

ဆူးေတြထြင္ရင္း ခရီးမေရာက္ခဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ႕  ေန႕ စြဲမဲ့ ဒိုုင္ယာရီ .. မင္နီေတြလည္းရဲလိုု႕ ..

တစ္ေနဝင္တစ္ေနထြက္လိုု႕ အမည္ရတဲ့ ေက်ာက္တံုုးၾကီးေတြကိုု တြန္းတင္လိုုက္ ၿပန္ခ်လိုုက္

ၿပန္ခ်လိုုက္ တြန္းတင္လုုိက္  တြန္းတက္လုုိက္ ၿပန္ခ်လိုုက္  ..  တစ္ေနဝင္ တစ္ေနထြက္ ..  …

မ်က္ရည္ထြက္မတတ္ ရယ္ေမာေနမိတဲ့ ေသလုုမတတ္ေပ်ာ္စရာေတြမွာ အလိုုမတူပဲၿငိတြယ္

တစ္ေနကြယ္သြားခဲ့ၿပန္ၿပီ … က်ိန္စာေတြကေတာ့ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ မီးေတာက္ေတြလိုု တက္ၾကြေပ်ာ္ေမာေနၾကတုုန္း 

မေနာ္ဟရီ

မ်က္လွည့္ပြဲ

သူ႕ကိုု ေငးၾကည့္ေနမိရင္း ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ေပ်ာက္ဆံုုးသြားမွန္း သိလိုုက္ရတဲ့ ေသြးပ်က္ဖြယ္ၿပကြက္ ..
ဒီဇာတ္ကြက္က စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့ အေဟာင္းအၿမင္း ၿပကြက္  ..
ကံၾကမၼာက သြက္လြန္းအားၾကီးလိုု႕ အသက္ရွဴဖုုိ႕ ေတာင္ အေတာ္ခက္ရဲ႕ ..
သူ႕လက္ထဲက ပ်ံေၿပးသြားတဲ့ ငွက္ၿဖဴၿဖဴေလးကိုုေငးရင္း ကိုုယ့္ေက်ာက အေတာင္ပံေတြကိုု ၿပန္စမ္းေနမိ…
မွန္ၾကည့္မိသလိုု အံ့အားသင့္ ထိတ္လန္႕သြားရမယ့္အစား ထံုုေပေပ…   ….   ….

အမွတ္မရွိသူရဲ႕ ပြဲခင္းထဲက ညေနဟာ ခိုုၿဖဴခိုုၿပာခိုုဝါ နက္ကယ္.. လိုုအေရာင္စံုုလိုု႕
ဝတ္ရံုုနက္ထဲက ခုုန္ထြက္လာၿပီးကာမွ စကၠဴပန္းၿဖစ္သြားရတဲ့ ယုုန္ၿဖဴေလးတစ္ေကာင္ဟာ ဘယ္သူပါလိမ့္
တံခါးရြက္အတုုေတြနဲ႕ တံခါးေတြကိုု ေငးၾကည့္ရင္း “ အၿပန္လမ္း ”လိုု႕ အမည္ရတဲ့ ပံုုၿပင္ကိုု အမွတ္ရေနမိ
ပံုုေၿပာသူမရွိေတာ့တဲ့ ညေနခင္းေတြကေတာ့ ခရမ္းၿပာေရာင္ အခိုုးအေငြ႕ေတြကိုု ေဝေဝဆာဆာပန္လိုု႕
ႏွစ္ခ်ိဳ႕ ေတာင္တန္းၾကီးေတြလည္း သူလိုု ကိုုယ္လိုု ေပ်ာက္ဆံုုးသြားခဲ့ၿပန္တာပါပဲ ..

အမွန္တရားဆိုုတာက   စားရိတ္စားက မ်ားလြန္းတဲ့ခရီး … “ မီးနည္းနည္းၿမွင့္ေပးပါ”
အလင္းေတြ မ်ားလြန္းအားၾကီးေနတဲ့အတြက္ ဘာကိုုမွသဲသဲကြဲကြဲ မၿမင္ရဘူး  … ….
ကိုုယ္ရူးေနၿပီလိုု႕ ခပ္ဖြဖြေရရြတ္ေနတတ္တဲ့ အရူးမ်ိဳး မရွိဘူးတဲ့လား … (ခင္ဗ်ားမွားေနၿပီ )
အဲဒီလိုု အမွားေတြနဲ႕ ကိုုယ္တိုုင္ကိုုယ္က် ေနထုုိင္လာလိုုက္တာ အေယာင္ေဆာင္သူေကာင္းၿဖစ္လုုနီးနီး ..
အခြင့္အခါ ဆုုိတာကိုု ေစာင့္ရင္း ၾကီးက်ယ္ၿမင့္ၿမတ္ဟန္ေဆာင္ေနလိုုက္တာ
ေဟာဟိုုက … ကုုန္သည္ေလေတြကေတာ့ လမ္းမွားၿပီး ဝင္လာခဲ့ၾကပံုုနဲ႕ …။          ။

မေနာ္ဟရီ

စာမ်က္ႏွာေတြကိုေက်ာ္ဖတ္လိုုက္တဲ့အခါ ..

အခန္း(၁)
ၿပကြက္ေတြက နည္းနည္းမွိန္တယ္ .. အလင္းအားမေကာင္းဘူး .. မၾကာခင္ မိုုးလင္းမယ္အထင္နဲ႕
အရုုဏ္ဦးပါတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကိုု ေစ်းေကာင္းေပးမဝယ္ခဲ့မိသူလုုိ .. ေနာင္တေတြ အားေကာင္း ခ်ိဳလြင္ေနခဲ့
ဘာ ဘာသာစကားနဲ႕ ေရးထားမွန္းေတာင္ မသိမွေတာ့ စာၾကြင္းစာက်မသိႏိုုင္သလိုု ဘာသာၿပန္လည္း မွားေနလိမ့္မယ္
အဲဒီမွာ သတၱိရွိရွိ ခဏ ရပ္ထားလုုိက္ တခ်ိဳ႕ ေၿခလွမ္းေတြမွာက ေနာက္ဆုုတ္ရဲတဲ့ သတၱိလိုုတယ္ ..


အခန္း(၄)
မေၿပာၿဖစ္ပဲ မ်ိဳသိပ္ထားတဲ့ စကားလံုုးေတြက ဘဝမွာ ပိုုၿပီး ဆူညံ ပြက္ေလာရိုုက္ေနတတ္သတဲ့လား  ..
သိမ္းထားလုုိက္တဲ့ အေရာင္ေတြကိုု အေဖာ္ၿပဳၿပီး ဒိုုင္ယာရီ တစ္ေၾကာင္းေလာက္ေရး ကာလာေတြ အပ်င္းေၿပစပ္ ..
ၿပန္မတ္တပ္ရပ္လုုိက္တဲ့အခါ  .. ထိုုင္ေနအေကာင္းသားလုုိ႕ ေတြးမိေစမယ့္ ထီလက္မွတ္ေတြ …ၿပဳတ္က်လာမယ္
ခပ္ဟဟ ရယ္သံတခ်ိဳ႕ကိုုေတာ့ နည္းနည္း ခံႏိုုင္ရည္ရွိဖိုု႕  လိုုလိမ့္မယ္ …

အခန္း(၆)
ကိုုယ္သင္ေပးတဲ့ အကြက္နဲ႕ ကိုုယ့္ကိုု အရူးကြက္လာနင္းေနတာမ်ိဳးေလာက္ကိုု ခံရခက္မေနနဲ႕ ရယ္ပစ္လုုိက္ …
စိတ္ေရာဂါအထူးကုု ေဆးရံုုက လူနာစစ္မွန္ေၾကာင္းလက္မွတ္က် ခင္ဗ်ားလည္း လုုိခ်င္တုုိင္း ရႏိုုင္မွာမွ မဟုုတ္ပဲ
တခ်ိဳ႕ အလဲအထပ္ေတြက အၿမတ္မရွိေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အရႈံးခ်ည္း သက္သက္  …


အခန္း(၁၁)
ေနၾကာပြင့္ေတြရဲ႕ သန္းေခါင္ယံ ေမွ်ာ္ေငးမႈဟာ သစၥာတရားလား .. သံသရာလည္ေနတဲ့ ဝဋ္ေၾကြးလား ..
ဗန္ဂိုုးရဲ႕  အဝါေတြခ်ယ္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားကိုုေတာ့ သစၥာတရားလုုိ႕ နာမည္တပ္ၾကည့္လုုိက္တယ္ ..
ၿပကၡဒိန္ေတြ လြင့္ေၾကြရင့္ေရာ္သြားတဲ့ ကာလဟာ ဇာတ္ဝင္ခန္းတစ္ခန္းစာ ရွိခဲ့သလား ..(သံသယ)
စိတ္အာရံုုေတြလြင့္တုုိင္း စာမ်က္ႏွာေတြကိုု ခပ္ၿမန္ၿမန္ လွန္ဖတ္ေနတတ္တာ စိတၱဇတစ္ခုုလိုု …

ဇာတ္သိမ္း
အလင္းပြင့္ေတြ ၿငိမ္သက္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့မွ အေမွာင္နဲ႕ စကားစၿမည္ေၿပာခြင့္ရေတာ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္လိုု
အထိတ္တလန္႕ ၿပိဳက်လာတဲ့ က်ီးကန္းေတြကိုုပဲ သိမွတ္မဲ့စိတ္နဲ႕ အဝါေရာင္ေတြ လွမ္းၿခယ္ေပးေနမိ  .. …
မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း သတိလက္လြတ္ ၾကည့္လာခဲ့လ်က္က ဘာေတြမွန္း မသိလိုုက္ေတာ့  … ..

မေနာ္ဟရီ
ႏိုုဝင္ဘာ ၂၀၁၂ … ၂.၁.၂၀၁၃

ရုုပ္ရွင္ရံုု

ဇာတ္ညႊန္းအတုုိင္း .. အေမွာင္ထုုထဲ  တန္ေၾကးၾကီးၾကီးေပးၿပီး အလိုုတူတူ မတူတူ တိုုးဝင္လုုိက္ရ
ကန္႕လန္႕ကာ အဖြင့္  .. နံနက္ခင္းၾကယ္က ၿဖဳတ္ကနဲ ေရွ႕မွာ ေၾကြ ..က် .. အ လင္း စက္ အတုုေတြ..
ခ်စ္ၿခင္း ေတြနဲ႕ေၾကကြဲ .. .. စစ္ပြဲေတြနဲ႕  ယစ္မူးေပ်ာ္ပါး .. လြန္ေၿမာက္ၿခင္းမွာ သာယာ..

တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ႕ ကိုုက္ခြဲခံေနရတဲ့ ဘဝေတြက တခ်ိဳ႕ တခ်ိဳ႕ရဲ႕ အာသာေၿပပါးစပ္ဖ်ားမွာ ..
ဖိတ္တဝက္ စင္တဝက္ အာရံုုေတြက အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေမာ့ေသာက္လိုုက္တဲ့ သံသရာတေလွ်ာက္ စီးဝင္သြား ..
ဘယ္ဘက္မွာထိုုင္ေနသူရဲ႕  အစြယ္က လက္ကနဲ  ညာဘက္က မ်က္ေထာင့္နီေတြက လင္းကနဲ ..

ဝွက္ဓားေတြက ခုုက်ကာမွ တခၽြင္ခၽြင္လာခတ္ .. အေမွာင္က က်ဥ္းလြန္း ၾကပ္လြန္းတဲ့ ဝတ္ရံုု
မလံုုၿခံဳဘူး …  အထိတ္တလန္႕  ေခါင္းေလာင္းသံက ေထာင့္ကန္ေဘာဧရိယာထဲက ကံၾကမၼာ
အလင္းစက္ေတြက အတုု ဆိုုတာ ေမ့ေလ်ာ့ေနမိၾကေတာ့ တခ်ိဳ႕ပံုုရိပ္ေတြ အေရာင္ေဖ်ာ့လြင့္ပါးသြားခဲ့ၾက။ ..

လူ႕ဘံုုခန္းဝါ ဆိုုတာၾကီးက ေသြးပ်က္စရာအတိၿပီးတဲ့ က်ီးလန္႕စာစား ဇာတ္လမ္းရွည္
အစကအဆံုုး .. သူတစ္ပါးရဲ႕အတၱဆူးေတြ လာလာစိုုက္ေနတဲ့ စိတ္ႏွလံုုးနဲ႕ နာနာက်င္က်င္ ေၿပးလႊား
နာရီတၾကည့္ၾကည့္ ၊ ၿပကၡဒိန္ တၾကည့္ၾကည့္ နကၡတ္ေတြ တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ .. စိတ္ေတြလည္းအဖန္ဖန္က်ကြဲ ..

စကတည္းက ယဥ္သကိုု ပတ္မသံနဲ႕ စ … ကားလိပ္ကမက်ေသးေတာ့ ၿပန္ထြက္လုုိ႕လည္းမရေသး
ေလေအးစက္အတုု နဲ႕ ေမာဟအစစ္ေတြၾကား က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ ခက္ခက္ခဲခဲ ရွင္သန္ ..
ေလေကာင္းေလသန္႕ နဲ႕ စိမ္းလန္းေသာ ရႈခင္းမ်ား  စိတ္နဲ႕အားတင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့ရ …..။     ။   

မေနာ္ဟရီ
၂၄.၉ .၂၀၁၂

အေရာင္စံုုသစ္သီးမ်ား

သိပ္ေတာ့ မရယ္ရပါဘူး .. အသက္ရွဴလုုိ႕ မဝဘူး ဆိုုတဲ့အေၾကာင္းက ရယ္စရာမွ မဟုုတ္တာ
ေလထုုအားနည္းေနတာမဟုုတ္ပဲ အသက္ရွဴအားနည္းေနတာ ဆိုုတာကိုုေတာ့ ဖြင့္မေၿပာေတာ့ဘူး
ထူးထူးၿခားၿခား ၿဖစ္စဥ္ရယ္လိုု႕ တစ္ခုုမွမပါပဲ တစ္ေန႕ၿပီး တစ္ေန႕ ပြင့္ပြင့္လာတာကိုုက စိတ္ပ်က္စရာ
သိပ္ခ်စ္တာပဲတဲ့လား … ခင္ဗ်ားေဘးနားက လက္ပစ္ဗံုုးေတြ ခဏေလာက္ ေတာ္ရာထားၿပီးမွေၿပာပါ
မၾကာခဏ ထထေပါက္ေနတဲ့ စိတ္ပူေဖာင္း အေရာင္စံုု အကြဲစေတြက ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာၿပန္႕က်ဲလုုိ႕
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကေလးကိုု မထိတရိေလးတြန္႕ၿပီး ၿပံဳးလုုိက္မိေသးလား မဆုုိႏိုုင္ …

အက္ေၾကာင္းရာေတြ ဖာေထးရင္း ဖာေထးရင္းကပဲ ငလ်င္ဒါဏ္ေတြက ပိုုမိုု ၿပင္းထန္လာခဲ့
ေလထုုထဲမွာက ေအာက္စီဂ်င္လက္က်န္ သိပ္မရွိေတာ့ဘူးလုုိ႕ သိေနတယ္ ..
အငမ္းမရ ဆုုိတဲ့ ေဝါဟာရကိုု အၿပန္ၿပန္ အလွန္လွန္ေတြးရင္ အသက္ကိုုခပ္ၿမွင္းၿမွင္း ရွဴၾကည့္ေနမိ ..
မခ်ိတင္ကဲ ဆုုိတဲ့ အၾကည့္မွာ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတဲ့ အသံေတြပါမလာခဲ့ဘူး ..
မိုုးေခါင္ေရရွားအရပ္က ကႏၱာရပင္ေတြၾကား ပြင့္ခဲ့ရတဲ့ မိုုးဥတုု နံနက္ခင္းေလး တစ္ခုုလိုု
အေၿခာက္ေၿခာက္ အေသြ႕ေသြ႕ ကြဲရွ တိုုးထြက္လာခဲ့ရ … ပုုခံုုးတစ္ခ်က္တြန္႕ ခဲ့လိုုက္မိေသးလား မဆိုုႏိုုင္  …

မေထြးႏိုုင္ မအန္ႏိုုင္ အဆီတဝင္းဝင္းေတြနဲ႕  မအန္ႏိုုင္မေထြးႏိုုင္ သဲတရွပ္ရွပ္ေတြၾကား
ေရွ႕မဆက္တတ္ေတာ့သလိုု  ဘာရပ္လုုပ္ေနမိၿပန္တာလဲ …
ပိတ္ကားေပၚက ဖေယာင္းတုုိင္မီး လွလွေလး လင္းေနတာကိုုလည္း စြန္႕လႊတ္ခဲ့ၿပီးၿပီ  ..
စာအုုပ္ၾကားထဲက ကံ့ေကာ္ပြင့္ေလး သင္းေနတာကိုုလည္း ပိတ္ပစ္လုုိက္ခဲ့ၿပီးၿပီ …
ေၿခကုုန္လက္ပမ္းက်သလိုု အီဆြဲဆန္႕ငင္လာတဲ့ တေယာသံေတြကိုုက် ….
စကားဝဲသူတစ္ေယာက္ရဲ႕  မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕  လွည့္ၾကည့္ခဲ့မိေသးလား .. မသိႏိုုင္ ….

အမိႈက္ေတြ စုုပံုုအနည္က်လာတဲ့ စိတ္နဲ႕  စိတ္ေတြ စုုပံုုအနည္က်သြားတဲ့ အမိႈက္ပံုု
အေရာင္စံုုသစ္သီးေတြအေၾကာင္း ခဏတၿဖဳတ္ၿဖစ္ၿဖစ္ ေမ့ထားလုုိက္ၾကရေအာင္
အနံ႕အရသာေတြနဲ႕  ဘုုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေပးထားတဲ့ အခြင့္အလမ္းသစ္ေတြ ..
ကိုုယ္ပဲ စစ္သူၾကီး ကိုုယ္ပဲ သံတမန္ ကိုုယ္ပဲ စစ္သုုပန္း .. တခန္းတနားၾကီး ၿမင့္ၿမတ္ၿပေနၾက
ေသြးရဲရဲ သံရဲရဲ အိပ္မက္ေတြနဲ႕ သတၱိခပ္က်ဲက်ဲကိုုပဲ မရမက စုုစည္းထားလုုိက္ရေတာ့
မ်က္ရည္ေတြနဲ႕  မက္မက္စက္စက္ ရယ္ေမာခဲ့မိေသးလား မဆိုုႏုုိင္ ….

မေနာ္ဟရီ
၂၀၁၂ ၾသဂုုတ္

မနက္ၿဖန္ ကၽြန္မေပါက္ေစ်းက အနက္ေရာင္ 

ေက်ာေပၚက ေလွခါးထစ္ေတြရဲ႕  ဖြင့္ေစ်းက တိုုက္ရည္ခိုုက္ရည္ေကာင္းတဲ့ ႏွလံုုးသားထက္ အေရာင္လြင္တယ္..
(ဒီမွာ ပန္းခ်ီဆရာ အၿဖဴနည္းနည္းပက္လုုိက္သင့္လား ေရမ်ားမ်ား ေရာလုုိက္သင့္သလား ..အၾကံေပးစမ္းပါ)
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အဲဒီေလွခါးထစ္ေတြထက္ ပင့္ကူတစ္ေကာင္လိုု ဦးေႏွာက္ကိုုပဲ ပိုုစိတ္ဝင္စားသတဲ့ ..
အဲဒီေပါက္ေစ်းကေတာ့ ကီး နည္းနည္း ၿမင့္ေနတဲ့ အသံတစ္သံ … (pitch ေတာ့ မမီၿပန္ဘူး )
အေဟာင္းေတြကိုု အသစ္လုုပ္ဝတ္ၿပီး ေစ်းႏႈန္းအသစ္ ကပ္ထားတဲ့သူက တစ္မ်ိဳး ..( ၿမင္ရတာ နားေရစပ္တယ္ )
အလကားခိုုးလုုိ႕ ရတဲ့ ေဝါဟာရေတြအတြက္ ေစ်းလာညွိေနတာကိုုပဲ ေက်းဇူးတင္ပစ္လုုိက္ရေတာ့မေယာင္ ..
မေၾကာင္ၾကစမ္းပါနဲ႕ ဟာ  .. ဘယ္ေန႕ၿဖစ္ၿဖစ္ ေပါက္ေစ်းမတူတဲ့အရာဟာ အဲဒီ ဂီလာန မာယာေတြပါပဲ …

လတ္တေလာ အေရးေပၚ ေရးၿခစ္ အေရာင္တင္ ပစ္လုုိက္တဲ့ သမိုုင္း၊ ရင္းႏွီးမႈနဲ႕ ကပ္ထားတဲ့ တံဆိပ္ေခါင္း ..
လက္ခုုပ္သံေတြက ေၿဖာင္းေၿဖာင္းနဲ႕ ခင္ဗ်ားက် တန္ဖိုုးေၿပာင္းရတာ လြယ္လုုိက္တာ .(အထူးတလည္အံ့ၾသၿပလိုုက္..)
ေဆာင္ဓား တစ္ခ်က္လွမ္းဆြဲ ခတ္လုုိက္ရံုုနဲ႕  ဓားဖ်ားမွာ အၿပံဳလုုိက္ ၿငိပါလာမယ့္ မ်က္ႏွာဖံုုးေတြ ..
မေန႕က အၿပံဳးေတြနဲ႕ ဒီေန႕အခ်စ္ကိုု လက္သိပ္ထိုုးဝယ္ဖိုု႕ ၾကိဳးစားေနပံုုက စိတ္ပ်က္စရာ ..
မကစားတတ္သူေတြ အစားခံေနရက် လူ႕ဘဝၾကီးထဲ ခင္ဗ်ားတုုိ႕ ကၽြန္ေတာ္တိုု႕   ၿပဳတ္က်လာပံုုကိုုက
သကာၤမကင္းတဲ့ ရနံ႕ေတြရေနတဲ့ နတ္ေဒဝတာေတြ ေထြခင္းတဲ့ပြဲၾကီးထဲ ဘုုမသိ ဘမသိ ေရာက္လာသလုုိ ..
တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုုၿပင္ဆန္းေတြေလာက္ေတာ့ ပ်င္းတယ္ဆုုိတဲ့ ဇာတ္ကြက္နဲ႕ ..

ခါေတာ္မီသမိုုင္း .. အေရာင္ေၿပာင္းထားတဲ့ အတြင္းသံ .. ပံုုသ႑န္ မမွန္ေတာ့တဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရး
အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ အခ်ိဳေရာင္ စကားလံုုးမ်ား .. မ်က္ႏွာဖံုုးမ်ား ေနာက္က ကိုုယ္ရည္ေသြးတီးလံုုးသံမ်ား..
စကားလံုုးအတုုေတြနဲ႕  လွီးခၽြတ္ခံလိုုက္ရတဲ့ သိကၡာမ်ား ႏႈတ္ခမ္းပါးကေလးနဲ႕ သတ္ပစ္လုုိက္လုုိ႕ ရတဲ့ ဘဝမ်ား ..
“ေရာင္းရန္ရွိသည္” ဆိုုင္းဘုုတ္ မလိုုတဲ့ သံသရာေစ်းကြက္ ..  မနက္ၿဖန္မနက္ ဆက္ဆက္တက္လာမယ့္ ေပါက္ေစ်း …
အသံေတြစံုုေနၿပီဆိုု မ်က္စိကိုုမွိတ္ထားလိုုက္ .. ကိုုက္လမ္းေလးအတုုိင္း ၿပန္လာမယ့္ မနက္ခင္း အလင္း အေမွာင္မွာ ကိုုယ့္ေလွာင္ရယ္သံက အစြန္းအထင္းလိုု အထင္းသား  …. J အခါးဓာတ္ ကဲခ်င္ကဲေနႏိုုင္တဲ့ မနက္ၿဖန္မွာေတာ့
ကၽြန္မေပါက္ေစ်းက တကယ့္ကိုု အေမွာင္ရင့္ရင့္ … နည္းနည္းေတာ့ခ်င့္ယံုုၾကရေတာ့မယ္  …

မေနာ္ဟရီ
စက္တင္ဘာ ၂၀၁၂