Posts
Friday, September 11, 2009
စက္တင္ဘာ
ေတာ္သလင္းေန... တဲ့
ပုစြန္ေတြေသၾကတာေပါ့ ... ။
စြတ္စိုမႈရာသီရဲ႕အစြန္းနား
မ်က္ရည္ေတြကို ကုန္စင္ေအာင္ခါခ်
ဘာမွမသိသလို ေရွ႕ကို ခရီးဆက္ဖို႔တာစူ
ေနာက္ဆုံးျပာက်ေနတဲ့ ဆည္းဆာရိပ္မွာ
ဆူးမဲ့ႏွင္းဆီေတြဟာရွင္သန္
ျပန္မလာေတာ့မယ့္
သူ႔ရဲ႕ရနံ႔ေတြအေၾကာင္း... သီခ်င္းဖဲြ႕ဆို... ။
အလို...
ဟိုကလာေနတာ...
ငါ့ညီအစ္ကိုေတာ္ေတြမဟုတ္လား
အက်ႌေတြေပၚမွာ ႏွင္းစက္ေတြရႊဲရႊဲစိုလို႔
မငိုၾကပါနဲ႔
ငါ... ျပန္လာတဲ့အခါ...
၀မ္းသာအားရ ၾကိဳမယ့္သူေတြ
တစ္ေတာလုံး တစ္ေတာင္လုံး
ရိွေနရဲ႕ ။
မေနာ္ဟရီ
စာေပဂ်ာနယ္ 96
စက္တင္ဘာေတးခ်င္း
ႏွင္းေတြ ...
မာယာေတြ ...
ေႏြကို ယက္ေဖာက္ထြက္လာခဲ႔တဲ႔ ဆံႏြယ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ေတြ
သက္တူရြယ္တူေလာကထဲမွာ ..
ငါ လူလားေျမာက္ခဲ႔တယ္ …
“ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ”… ဟာ
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕နိဂုံးလုိ
ေနာက္ဆုံးမွာ …
မီးခုိးလုံးမ်ား ျဖစ္သြားေရာ့မလား…
ငါေတြးရင္းေတာရင္း လူလားေျမာက္ခဲ႔တယ္ …။
ေရာက္ဖို႕ေနာက္က်ေနတဲ႔ တနဂၤေႏြေတြ ...
ဘယ္သူကေရာ တနဂၤေႏြနဲ႔တိုင္းျပီး ၀တ္ရည္တစ္ကိုင္းခ်ိဳးေပးဦးမွာလဲ ....
အယံုအၾကည္မဲ႔ေနမွန္းေသခ်ာသြားတဲ႔ အခါမွာ ..
တိမ္ေတြသာျပိဳဆင္းနိမ္႔ကြ်ံလာတယ္ ....။
တစ္ေန႔ခ်င္းေနာက္က်လာလုိက္တာ ..
အကုန္လံုးစားသြားတဲ႔ အဂၤါလည္း ေနာက္က်ျပီ ..
ခုနစ္သံခ်ီေၾကကြဲေနတဲ႔ ရထား ေပၚက ခုံနံပါတ္ ၁၄ မွာ ကြက္လပ္တစ္ခုက ခံုနံပါတ္ ၁၃ နဲ႔ တြဲစီးသြားပါျပီ ...
သံေယာဇဥ္ကိုမွ ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းတတ္တဲ႔လယ္သူမဟာ ....
ဒီနစ္ေတာ႔ မိုးေရခ်ိန္ၾကဲပါးေသာ ရာသီဥတုအလြတ္တစ္ခု ေကာက္ရခဲ႔တယ္ ...
ဟင္းလင္းျပင္ထဲမွာ ညပ္ေနတဲ႔သစ္သီးရဲ႕ရနံ႕ဟာ ..
ေသာက္ေရျဖဴျဖဴေတြအတြက္ပါ ...
ဟမ္းေလာ႔ဒ္ေတြျဖဴေနေအာင္ပြင္႔မွ ..
ငါ႔ရင္ခြင္ကို ဆြဲဖြင္႔လိုက္ပါ ...
အလြမ္းေတြ တေ၀ေ၀ ခေရႏွင္းစက္ေတြ တဖားဖား
မ်က္ရည္နဲ႔တိုက္စားသြားတဲ႔ညမ်ားစြာ ....
ၾကယ္ေၾကြလကၤာေပါင္းမ်ားစြာ ...
ေရးခြင္႔မရခဲ႔ေသာ ပန္းပုရပိုဒ္မ်ားစြာ ..
နာဖ်ားကြဲအက္ေနတဲ႔ ခရမ္းေရာင္ေက်ာက္ခ်ပ္မ်ားစြာ ..
တေရြ႕ေရြ႕ဆုတ္ခြာသြားတဲ႔ ျမရာပင္ၾကီးရဲ႕ ၀ိညာဥ္လို ...
ႏွင္းေရ စိုစြတ္စြာ ေလာင္ကြ်မ္းေနဆဲ ဗီဇနာမ်ားစြာ ...။
ေျမၾကီးျဖစ္မွေတာ႔ ...
မိုးလြတ္ပါ႔မလားလို႕ ေတြးမေနနဲ႔ေတာ႔ တဲ႔...
ငံု႕ကိုင္းရိုက်ိဳး ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ႔ေသာ
စပါးပင္ေလးတစ္ပင္ ...
အခုေတာ႔ ..
အခုေတာ႔လည္း ....
ေဆာင္းအိပ္မက္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ေထြးရင္းေပြ႕ရင္း....
ျမင္းသည္ေတာ္ေတြမမီေတာ႔မယ္႔ အရပ္ဆီကို ...
ပ်ံသန္းသြားခဲ႔ျပီ.....
သုိးေက်ာင္းသားရဲ႕ ခံႏုိင္ရည္နဲ႕
နတ္ဘီလူးေတြရဲ႕ သတိရျခင္းမ်ဳိးက
ငါ့ကုိ…ဆီးမုိးထားတယ္…။
မိုးရယ္ ..
သိုးေက်ာင္းသားရဲ႕ခံႏိုင္ရည္နဲ႔
နတ္ဘီလူးေတြရဲ႕ သတိရျခင္းမ်ိဳးက ငါ႔ကို ဆီးမိုးထားတယ္ …။
ႏွင္းျမားတစ္လက္ရဲ႕ အဆိပ္နဲ႕
နိမိတ္မေကာင္းတဲ့ပုံျပင္
မျမင္ဘူးေသာ ေန႕မ်ား…ညမ်ား
ပိေတာက္ပုိင္းဖ်ားမွာ…၀ပ္တြားစုရုံး
ငါ့ကုိ…ခ်ည္ထုံးခဲ့တာ…
(ခု…အခ်ိန္တုိင္ေအာင္…)
အလင္းစိမ္းတန္းေတြ ရစ္ဖြာလုိ႕ကြယ္။
ၿပီးဆုံးသြားတာေသခ်ာပါတယ္။
ႏွင္းခုိးေတြ
ၿပီးေတာ့ ဒုိင္ယာရီခ်ဳိခါးတစ္ခြက္
ၿပီးဆုံးသြားတာက ေသခ်ာပါတယ္။
အခုေတာ႔ …
မုိးေတြကုိ တုိးတုိးကေလး ရြာရဦးမွာေပါ့ေလ
မုိးေတြကုိ တုိးတုိးကေလး ရြာရဦးမွာေပါ့ …။
အရွင္လတ္လတ္လြမ္းလုိက္ရတာ
ဘာနဲ႕မွကုိမတူေတာ့ဘူး
မပြင့္ဘဲဖူးခဲ့ရတဲ့ေကာင္မုိ႕
. .. .ေမွာင္တယ္ …. စက္လက္ေမွာင္က်သြားတယ္ ….
အေမွာင္ဆံုးအထိ …
တစ္ခ်ိန္မွာ ငါလင္းျမခြင္႔ရခ်င္တယ္ …
ငါေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ပြင္႔လာတဲ႔အခါ ….
….
ငါ႔ကို အလင္းနဲ႔ၾကိဳပါ …
ငါ႔ကို အလင္းနဲ႔ၾကိဳပါ …. ။ ။
(ကဗ်ာက Collage လုပ္ထားတာပါ ... စက္တင္ဘာ ၁၃ မွာေမြးဖြားခဲ႔တဲ႔ ေမွာ္ဆရာအတြက္ Zephyr ရဲ႕လက္ေဆာင္ပါ ...။ တာရာမင္းေ၀ နဲ႔ မေနာ္ဟရီ တို႕ရဲ႕ကဗ်ာေတြနဲ႔ collage လုပ္ထားပါတယ္ ...။ စကားစပ္ေတြနဲ႔ စာတစ္ေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္းကလြဲျပီးဘာမွထပ္မျဖည္႕ထားပါဘူး .. )
Zephyr
20 Comments:
သားငယ္ ၁
သိပ္လွတာပဲ...
သိပ္လွတာပဲ...
ဘာထပ္ေျပာရမွန္းမသိေအာင္လွေနေတာ့တာ..ပါ...
((ေမွာ္ဆရာ...))
သူသာ..ရွိေနခဲ့ရင္....
ဘယ္ေလာက္မ်ားထပ္လွ လိမ့္ဦးမလဲ...
ကို Z ေတာ္၏ ၾကိဳက္၏ ခ်ီးမြမ္းသြား၏ ....
တီေနာ္ ..
လွလိုက္တာ စကားလံုးေတြက ရွာလည္းရွာေဖြတတ္ေပတယ္.. အဲ႔လိုမ်ိဳးေတြ စဥ္းစားလို႔ မရဘူး.. ဒါေၾကာင့္လည္း (........) နဲ႔ (............) က (...........) ေတြကိုးးးးး ေလးစားတယ္ း)
ငါ... ျပန္လာတဲ့အခါ...
၀မ္းသာအားရ ၾကိဳမယ့္သူေတြ
တစ္ေတာလုံး တစ္ေတာင္လုံး
ရိွေနရဲ႕ ။
အေမွာင္ဆံုးအထိ …
တစ္ခ်ိန္မွာ ငါလင္းျမခြင္႔ရခ်င္တယ္ …
ငါေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ပြင္႔လာတဲ႔အခါ ….
….
ငါ႔ကို အလင္းနဲ႔ၾကိဳပါ …
ငါ႔ကို အလင္းနဲ႔ၾကိဳပါ …. ။ ။
တစ္မ်ိဳးစီ ...
အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ...
လွေနတယ္ပဲ ေၿပာတတ္ေတာ႔ရဲ႕ :D
ေပါင္းစပ္ထားတာ တကယ္႔ အလွတရားပဲ။
အစစ လိုက္ဖက္ျပည္႔စုံတယ္။
မေနာ္ ကဗ်ာကုိ ဖတ္ရင္း ငယ္ငယ္က ျမန္မာစာ အခ်ိန္ကုိ သြားသတိရတယ္... ဆရာမ က အသံနဲ႔ ဟန္နဲ႔ ရြတ္ၿပီး ေနာက္ခံ အေၾကာင္းအရာကုိ ပါ ေျပာျပတာ... အရမ္းလွတယ္ မေနာ္
စကားေတြအရမ္းလွတယ္ မေနာ္... တစ္လံုးၿခင္းမွာ အထီးက်န္စြာခံစားရသလိူဘဲ
တခါတေလ အနီးကပ္ၾကည့္လိုက္ ျပီးေတာ့ ျပန္ခြာၾကည့္လိုက္
အဲသလို ခံစားမိတယ္...။
Collage ကဗ်ာေလးေတြကို ေျပာတာပါ...။
ကဗ်ာေလးေတြလာဖတ္သြားတယ္ မေနာ္ေရ။
ပရိုဖိုင္းကဘာမွာလဲ မေတြ႔ဘူး။
စီဘံုးမွာေအာ္ခ်င္တာကို မရဘူး။ း((((
ေနေကာင္းရဲ႕လား။
က်န္းမာပါေစ။
ေလးနက္လွပတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရႈခံစားသြားပါတယ္
မယ္ေျပာမယ့္ စကားေတြကို မမအိျႏၵာ ဦးသြားၿပီ :D
ႏွစ္ပုဒ္လံုးႀကိဳက္လုိက္တာ မေရ... ဆရာနဲ႔ မတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ အလြန္လွပတဲ့ စကားလံုးေတြ Collage လုပ္ေပးတဲ့ ကိုဇက္ကလည္း အရမ္းေတာ္တာပဲေနာ္။
ခ်စ္သူပန္တဲ့ လေရာင္ဟာ
သူကလြဲၿပီး ဘယ္သူရွိႏိုင္ဦးမွာလဲ
ႏွစ္ပုဒ္လံုးကို ၾကိဳက္ပါ၏ ..... ။
ခ်စ္မေရ.......
ကဗ်ာ ႏွစ္ပုဒ္လံုးၾကိဳက္လိုက္တာ
စကားလံုးေတြရဲ႕အားေကာင္းမႈ
နဲ႕အတူ ကဗ်ာေတြသက္ဝင္လႈပ္ရွားလို႕.....
ႏႈတ္ဆက္ခ်င္တဲ့ နံနက္ခင္း
လခ်မ္းေအးေအး ႏွင္း၀တ္မႈံနဲ.အိမ္ၿပန္
ႏွစ္အဆက္ဆက္ ခ်စ္သူပန္မယ့္လေရာင္ဟာ သူပဲေပါ့
ၿဖစ္ႏိုင္မယ္ဆို .......
ေတးသြားတစ္ပိုဒ္ေလာက္ ထပ္နားဆင္ခ်င္လိုက္တာ
သတိရၿခင္းဟာ ႏွင္းမႈန္ေတြလို အံု.မႈိင္းၿပာေ၀ခဲ့
စူးစူး၀ါး၀ါးနာက်င္ခဲ့
အလင္းက်ဲက်ဲနဲ.လည္းဖူးပြင္.ခ်င္ခဲ့
............
ခုခိ်န္ထိ
ႏႈတ္ဆက္ခ်င္တဲ့နံနက္ခင္းမွာ
သူရွိေနဆဲ ......... ။ ။
သိပ္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေလးႏွစ္ပုဒ္ပါ
တြဲထားပံုေလးလည္းေကာင္းတယ္ လိုက္ဖက္ညီပါတယ္မေနာ္ေရ
ေရာက္ဖို႕ေနာက္က်ေနတဲ႔ တနဂၤေႏြေတြ ...
ဘယ္သူကေရာ တနဂၤေႏြနဲ႔တိုင္းျပီး ၀တ္ရည္တစ္ကိုင္းခ်ိဳးေပးဦးမွာလဲ ....
အယံုအၾကည္မဲ႔ေနမွန္းေသခ်ာသြားတဲ႔ အခါမွာ ..
တိမ္ေတြသာျပိဳဆင္းနိမ္႔ကြ်ံလာတယ္ ....
လွလိုက္တဲ့အဖြဲ႔ဗ်ာ..
စက္တင္ဘာ…
ေႏြရာသီကို လွလွပပ ေက်ာခိုင္း
လက္တကမ္းက ေဆာင္းဦးကို အလွပဆံုးႀကိဳဆိုလို႔…
အပင္ေတြႀကားမွာ ေတးဆိုေနတဲ့
ကမၻာႀကီးရဲ႔ အသံေတြကို သဲ့သဲ့ေလး ႀကားေနရတယ္..
စပ်စ္ခ်ိဳေတြရဲ႕ ရနံ႔ေတြ ႀကားမွာ ရစ္ဝဲေနတဲ့
အဝါေရာင္လိပ္ၿပာေတြ…..
ေရႊဝါေရာင္ေၿပာင္းခင္းေတြ အညိဳေရာင္ေၿပာင္းလို႔
ပ်ံသန္းေနတဲ့ ပ်ားပိတုန္းေတြနဲ႔ အတူ..
လြတ္လပ္ၿခင္းရနံ႔ေတြက တေလာကလံုး ေမြးပ်ံ႔ေနေလရဲ႕…။
စက္တင္ဘာရဲ႕ေရစီးေႀကာင္း ခ်ီတက္သံေတြႀကား
တိတ္ဆိတ္ညင္သာစြာ ရုိက္ခတ္ေနတဲ့
အသံေတြရဲ႕ ေသဆံုးမႈကုိ မၾကားခဲ့ေပမယ့္
အလြမ္းေတြကုိ ရွတစြာ ထုဆစ္
သကၠရာဇ္ ေတြကုိ ျဖိဳဖ်က္ရင္း
ေမွာ္ဆရာ ကို အသက္သြင္းခဲ့တဲ့
တစ္ခုေသာစက္တင္ဘာရက္ကို
သတိတရ ရွိေနဆဲ…။
စက္တင္ဘာ(၁၃)တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ေသာ ကဗ်ာဆရာကိုဂုဏ္ၿပဳရင္း...
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ေမ်ာက္ေမ်ာက္
ဖိုးစိန္
ျပည့္သိပ္ေနတဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြနဲ ့ စကားအလွ တရားေတြကုိ ဖတ္ရတာ အင္မတန္ ေကာင္းလြန္းလွတယ္ အစ္မရယ္ ....
ေလးစားခင္မင္လွ်က္
ရန္ကုန္သား
ေအးျမသာယာရွိပါေစ :)
အေတာ္ကုိလွတယ္ေနာ္။ =)
လွပလုိက္တာ..အနုပညာေတြက ဖမ္းစားသြားတယ္..။ ေတာ္လုိက္ၾကတာ.. မူရင္း ကဗ်ာဆရာေတြေရာ...လုိက္ဖက္ညီေအာင္ ေပါင္းစပ္ေပးတဲ႔ ကဗ်ာဆရာေရ..။ ကိုယ္ေတြကေတာ႔ စင္ေပၚက လူေတြကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ အားက်စြာ ေငးေမာၾကည္႔ေနရံုသက္သက္ပါပဲ..:)
စက္တင္ဘာ...
စက္တင္ဘာ..
မိုးေတြသည္းတယ္...
ေနေတြပူတယ္...
အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့လ...
Post a Comment