အရူးလြယ္အိတ္

Tuesday, August 27, 2013


အရူးလြယ္အိတ္

အခန္႕မသင့္လိုု႕ အိတ္ကေလး ခဏကိုုင္ေပးပါလိုု႕ ေတာင္းဆိုုလိုုက္တိုုင္း အိတ္ကိုုင္ေပးရတဲ့သူတုုိင္းက အမေလး အိတ္က ေလးလိုုက္တာ၊ ဘာေတြ ထည့္ထားတာတုုန္း လုုိ႕ ေအာ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဘာေတြပါလုုိ႕  ဒီေလာက္ေတာင္ ေလးသလဲလိုု႕ ေမးလာရင္ ဘာမွေတာင္ သိပ္ပါတယ္လိုု႕ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု မထင္တတ္ပါဘူး။ ဒါေတာင္ လက္က သပ္သပ္ ကိုုင္ရတတ္တဲ့ ထမင္းခ်ိဳင့္တိုု႕ laptop တိုု႕ မပါေသးဘူး။ နိစၥ ဓူဝ လုုိအပ္တာေလးေတြပဲ ရွိေသးတယ္။ ကဲကဲ ၾကည့္ရေအာင္  .. ဘာေတြပါလဲဆုုိတာ ..

၁။ သံုုးလက္မ ေၿခာက္လက္မ အထူ တစ္လက္မေလာက္ရွိတဲ့ ပိုုက္ဆံအိတ္အဝါတစ္လံုုး။ (ခ်စ္ေသာ မယုုကီက ေပးထားထား။ သံုုးရမယ္ဆိုုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႕တင္ အိတ္အၾကီးထဲ အဲဒီအိတ္ကေလး ထည့္ထားမိတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲမသိဘူး။ အစကေတာ့ ပိုုက္ဆံကိုု ၿဖစ္သလိုု အိတ္ၾကီးထဲက အလယ္အိတ္ထဲ ပစ္ထည့္တတ္တယ္။ wallet အေသးဆိုု ခဏခဏ ေမ့က်န္တတ္လြန္းလိုု႕ )
ပိုုက္ဆံအိတ္ထဲတြင္ ပါဝင္ေသာ အရာမ်ား
ကဒ္မ်ား၊ ( credit card မဟုုတ္ေသာ ကဒ္မ်ားဆိုု ပိုုမွန္ပါမည္။ )၊
ေရႊေရာင္ ခ်ိတ္ေပါက္စ တစ္တြဲ၊
အပ္ခ်ည္တန္းလန္းႏွင့္ အပ္တစ္ေခ်ာင္း တြယ္ထားေသာ ေငြေရာင္စကၠဴတစ္ခ်ပ္၊
ဖုုန္းေငြၿဖည့္ကဒ္ အသစ္မ်ား
ဟိုုႏိုုင္ငံ ဒီႏိုုင္ငံမွ မပစ္ရက္ေသာ sim card မ်ား
ဟိုုက်န္ ဒီက်န္ က်န္ေနေသာ အေၾကြေစ့မ်ား (ၿမန္မာၿပည္မွာေတာ့ အေၾကြသံုုးမရတာ ကံေကာင္းၿခင္းလား ဆိုုးၿခင္းလားပင္ မသိေတာ့ )
ေခါင္းစည္းေသာ သားေရပင္ေပါက္စေလးမ်ား
အဆီစုုတ္ စကၠဴထုုတ္ ေသးေသးေလး ( ဒါလည္း Julian လက္ေဆာင္ ေပးထားတာ၊ သူေပးေတာ့ ကိုုယ္က အိတ္ထဲထည့္ထားလုုိက္ေရာ၊ သံုုးၿဖစ္လားဆုုိေတာ့ မသံုုးၿဖစ္၊ ခုုထိ ရွိေနဆဲ )

၂။ အၿမဲတမ္း ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ထားပစ္ခဲ့လည္း အိမ္က ေကာင္မေလးက မေမ့မေလ်ာ့ အိတ္ထဲ ဝတၱရားေက်လြန္းစြာ လာလာထည့္ေပးတတ္တဲ့ အိမ္ေသာ့ေတြ။ (အတြင္းအၿပင္၊ အေရွ႕အေနာက္၊ စုုစုုေပါင္း ၆ေခ်ာင္းခန္႕ တြဲထားသည္)

၃။ Clinique press powder ( ႏႈတ္ခမ္းနီတြဲလ်က္) တစ္ဘူး။ ( ၿမန္မာ့ထံုုးတမ္း စဥ္လာအတုုိင္း ႏႈတ္ခမ္းနီ တစ္ေတာင့္ပိုုပါလာတာကိုု ပိုုတန္တယ္ထင္ၿပီး ဝယ္လာေပးတဲ့ ညီမလုုပ္တဲ့သူရဲ႕ ေစတနာရယ္ေၾကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မဆိုုးၿဖစ္တဲ့ အဲဒီႏႈတ္ခမ္းနီေတာင့္ၾကီးကိုု တြဲတြဲသယ္ရ၊ ၿဖဳတ္ထားလုုိ႕ကလည္းမရ။ ေဟာင္းေလာင္းၾကီးနဲ႕ ၾကည့္မေကာင္း )

၄။ မသက္ေဝ နဲ႕ အိၿႏၵာ ေပးထားတဲ့ Clinique ႏႈတ္ခမ္းဆီ ၂ေတာင့္ ။ ( တစ္ေရာင္စီ လည္းၿဖစ္ ႏွစ္ေယာက္လံုုးကိုုလည္း သတိတရၿဖစ္ေနေအာင္ အိတ္ထဲ ထည့္ထားလုုိက္တယ္ ) ၊ တၿခား ႏႈတ္ခမ္း အဆီ gloss ၂ေရာင္ခန္႕၊ ဘယ္သူမွ သိပ္မသံုုးေတာ့တဲ့ foumae  ႏႈတ္ခမ္းဆိုုးေတာင့္ နံပါတ္ကိုုး ( အေရာင္သိပ္ၾကိဳက္လိုု႕ ၊ ၿဖဴဖတ္ ၿဖဴေရာ္ေလး၊ သူ႕ေပၚက ဘာထပ္ဆုုိးဆုုိးလည္း လွတယ္ ) ၊ eye liner အနက္တစ္ေခ်ာင္း၊ အိမ္ကမထြက္ခင္ ဆုုိးလာတဲ့ အေရာင္အတိုုင္း လိုုင္နာ တစ္ေခ်ာင္း (တစ္ေနကုုန္ေၿပးလႊားသြားလာေနရသည့္ ေန႕မ်ားတြင္ touch up လုုပ္ရန္ )

၅။ ခ်စ္ေသာ ညီမေလး တစ္ေယာက္ လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ တစ္ထြာခန္႕ ဘီးပါးပါး တစ္ေခ်ာင္း၊ တစ္ရွဴး အစိုုအေသး တစ္ထုုတ္၊ တစ္ရွဴးအေၿခာက္ အထူစား တစ္ထုုတ္ ၊ လက္သည္းညွပ္၊ မွန္ဘီလူး တစ္ၿခမ္းပါေသာ မွန္ဘူး။ က်ားပါးစပ္ခြကလစ္ၾကီး တစ္ခုု၊

၅။ မင္ အနီ၊ အၿပာ၊ အနက္၊ အစိမ္း၊ ပန္းေရာင္ ( uniball 0.30 မ်ား)
ခဲဖ်က္၊ ခဲတံ၊ ေပတံ ၆ လက္မ၊
corrector ၊
highlight အဝါႏုု၊ လိေမၼာ္၊ ၂ေခ်ာင္း
CD pen ( permanent ink )  အနီတစ္ေခ်ာင္း၊ အနက္တစ္ေခ်ာင္း  
ခဲဆံဘူး တစ္ဘူး
တစ္လက္မခြဲေလာက္ ရွိမယ့္ stapler တစ္ခုု၊
အေသးဆံုုးဆိုုဒ္ staple တစ္ဘူး၊ 
စတာေတြ ပါတဲ့ ေၿခာက္လက္မ ႏွစ္လက္မခြဲခန္႕ အဝတ္အိတ္ တစ္လံုုး။

၆။ iPad ( မၾကီးမငယ္နဲ႕  iPad ကိုု ဘာလုုိ႕ ကိုုင္ရသလဲ ဆုုိတာကိုု အရင္ ရွင္းရမယ္ ထင္တယ္။ တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ရႈတင္ေတြသြား၊ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြထုုိင္ေစာင့္၊ ဓာတ္ပံုုဆရာထိုုင္ေစာင့္၊ မိတ္ကပ္သမားေစာင့္၊ ဒီဇိုုင္နာ ေစာင့္နဲ႕  အေစာင့္ၾကိးလုုပ္ေနရတဲ့ ဘဝမွာ ခႏၱီစေတြ လိုုတာထက္ ပိုုရွိေနဖုုိ႕ လိုုတာေၾကာင့္ iPad ေလးနဲ႕  ကစားတန္ကစား၊ စာဖတ္တန္ စာဖတ္ၿပီး ကိုုယ့္စိတ္ကိုုယ္ ထိ္န္းၿပီး ေစာင့္ရတဲ့ အတြက္ ဝယ္မိသြားတယ္။ ဝယ္ၿပီး သံုုးလေလာက္ အိပ္မေပ်ာ္ၿဖစ္ခဲ့တာလည္း သတိရဆဲပါ )  


၇။ ဖတ္လက္စ စာအုုပ္ရွိရင္ တစ္အုုပ္၊ ကဗ်ာစာအုုပ္က အသစ္တစ္အုုပ္ (ဝယ္ထားၿပီး မဖတ္ရေသးတာ) ၊ အေဟာင္းတစ္အုုပ္ (ၿပန္ဖတ္ခ်င္တဲ့ အေဟာင္းေတြထဲက တစ္အုုပ္ )၊
 ေၿခာက္လက္မ ေလးလက္မခန္႕ အထူ လက္မဝက္ေလာက္ ရွိတဲ့ မွတ္စုုစာအုုပ္ေသး တစ္အုုပ္၊ 
( တစ္လံုုး တစ္ေၾကာင္းရသမွ်စာ ေကာက္မွတ္ရန္ )


၈။ Canon G11 Camera တစ္လံုုး  ၊ 
( မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုုရိုုက္ရန္၊ လမ္းတြင္ အၿမင္မေတာ္မႈမ်ားကိုု မွတ္တမ္းတင္ရန္ )


၉ ။ အစာအိမ္ေဆး KremilS ၊ ပန္းေရာင္တစ္ကဒ္၊ အၿဖဴတစ္ကဒ္၊ Biogesic အလံုုး ၂၀ကဒ္ တစ္ကဒ္၊ Berocca ေရဆူေဆး တစ္ဘူး၊ (သူက ေခါင္းၾကည္တယ္ ) ၊ ေသာက္ေနက် ၿမန္မာေဆးေတြကိုု မနက္ေန႕ည အစဥ္လုုိက္ တန္းစီ ထည့္ထားလုုိ႕ ရတဲ့ ေဆးဘူးေလးဘူးတြဲ ပါ ေသာ့ခ်ိတ္ေလးတစ္ခုု၊ eclipse mint အစိမ္းေရာင္ တစ္ဘူး၊ ဦးေဇာ္ နဲ႕ မညဴတုုိ႕က အိတ္ထဲ ေဆာင္ဖိုု႕ ေပးထားတဲ့ အသည္းပံုု ဂံုုညင္းဒိုုးေလး တစ္လံုုး၊ အေမေပးထားတဲ့  Daughters are my best friend ဆုုိတဲ့ key holder ေလးတစ္ခုု၊


၁၀။ အနီးၾကည့္ စာၾကည့္မ်က္မွန္ တစ္လက္ ထည့္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ဘူး ၊ ( ေနကာမ်က္မွန္ေတာ့ ရန္ကုုန္မွာဆိုု သိပ္မေဆာင္ၿဖစ္ဘူး။ )၊  မၿဖစ္မေနပါရမယ့္ ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာ ဖုုန္းတစ္လံုုး ..

ဒါက နိစၥဓူဝ ပါေနက် ပစၥည္းေတြပါ။  ပုုခံုုးသိပ္နာလာတဲ့ေန႕ဆိုု ကင္မရာကိုု မသိမသာ ၿဖဳတ္ခ် ထားခဲ့တတ္ေပမယ့္  iPad ေတာ့ မခ်န္ရက္ ၿဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ပံုုမွန္ ဝန္ထမ္းေတြလိုု ရံုုး ေန႕တုုိင္း မတက္ရဘူးဆုုိေပမယ့္ အလုုပ္ရွိလုုိ႕ သြားရရင္ေတာ့ ထမင္းခ်ိဳင့္နဲ႕  data အစံုုထည့္ထားတဲ့ laptop ကလည္း သယ္ရပါေသးတယ္။ ဒါေတာင္ မသက္ေဝလိုု ေရပုုလင္း မပါေသးဘူး။ ရန္ကုုန္မွာတုုန္းကေတာ့ ေရသန္႕ဘူးက ဘယ္နားဝယ္ဝယ္ ၂၀၀ ၊ ၂၅၀ ကိုုး။ ဒီေရာက္ေတာ့ အိတ္ထဲ ေရဘူးပိုုပါလာတယ္။ ေရက ဘယ္နားဝယ္ဝယ္ သံုုးေဒၚလာခြဲကိုုး ။
ရႈတင္ေတြမွာ လူရွင္းရင္ စာဖတ္တယ္။ လူနည္းနည္းရႈပ္ရင္ game ကစားတယ္။ သီခ်င္းနားေထာင္တယ္။ တစ္လတစ္လ ရႈတင္ေတြကလည္း မနည္းမေနာ။ သြားရတဲ့ေနရာေတြကလည္း မနည္းမေနာ၊ သယ္ရတဲ့ ပစၥည္းေတြကလည္း မနည္းမေနာ။ ဒါေတာင္ မပါတဲ့ပစၥည္းေတြက ရွိေသးတယ္။
ကိုုကိုုငယ္ငယ္က ဆရာဝန္က ေမးဖူးတယ္။ နင္ အေလးအပင္ မလား တဲ့။ ဟင့္အင္း လိုု႕ ေၿဖခဲ့ၿပီးမွ ကိုုယ့္ဘာသာကိုု စိတ္ထဲ မေက်မနပ္ၿဖစ္ေနမိတယ္။ ငါ့မ်ား ကမ္းနားကုုန္ထမ္းတယ္ ထင္ေနလား မသိဘူး လုုိ႕ ေၿပာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက နင္ ကေလးမခ်ီဘူးလား တဲ့။ ခ်ီတယ္ေလ ဆုုိေတာ့ အဲဒါ အေလးေပါ့တဲ့ ။ ဟုုတ္သားပဲ။ ကိုုယ္က ကိုုကိုု႕ကိုု ၇ႏွစ္ ၈ႏွစ္ထိ ခ်ီတုုန္းကိုုး။ ကိုုယ့္ေဇာနဲ႕ ကိုုယ္ဆုုိေတာ့ ဒါကိုု အေလးအပင္လုုိ႕ မၿမင္သလိုုပဲေပါ့။ ကိုုယ့္လိုုအပ္မႈနဲ႕ ကိုု္ယ္ဆုုိေတာ့ အိတ္ၾကီး ဘယ္ေလာက္ေလးေနလဲဆုုိတာ သိပ္သတိမထားမိဘူးပဲ။ ပုုခံုုးေတြ နာက်င္ကိုုက္ခဲလာမွသာ သတိရတတ္တာ။ အဲခါက်ေတာ့လည္း ေလွ်ာ့ပစ္လိုု႕ ရတဲ့ အရာေတြက အိမ္ေသာ့နဲ႕  ႏႈတ္ခမ္းနီဘူးေတြေလာက္ပဲ ရွိတာဆိုုေတာ့လည္း ….
ဒါကခုုမွလား ဆုုိေတာ့ မဟုုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းတုုန္းတည္းကလည္း ဒီတုုိင္းပါပဲ။ ကင္မရာေတြ ဘာညာ ကိြကြ မပါဘူးဆုုိေပမယ့္ တုုိလီမုုတ္စ အစံုုေတာ့ ထည့္ေသးတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ ကၽြန္မနဲ႕ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ tarot ကဒ္ ဆြဲလုုိက္ရင္ က်တတ္တဲ့ ကဒ္ တစ္ကဒ္ ရွိတယ္။ အဲဒါ The Fool ကဒ္ပါပဲ။ အိတ္ၾကီးတစ္လံုုးနဲ႕ ေလွ်ာက္သြားေနရတတ္တယ္လိုု႕ တားေရာ့ဆရာၾကီးတစ္ေယာက္က ကၽြန္မတိုု႕ကိုု ေၿပာဖူးပါတယ္။ ခုုထိလည္း ဒီကဒ္နဲ႕ မလြတ္ေသးဘူ ထင္ပါရဲ႕ .. အိတ္ၾကီးတစ္လံုုးနဲ႕ လည္ေနတုုန္း …
မေနာ္ဟရီ
၂၇.၈.၁၃
(မွတ္ခ်က္၊ ငါ အေတာ္ဟုုတ္ေနပါလား။ ေနမေကာင္းတဲ့ၾကားက ဒီပိုု႕စ္ကိုု ခ်က္ခ်င္းၾကိး ေရးပစ္လုုိက္တာ၊ ဒါ မသက္ကိုု ခ်စ္လြန္းလိုု႕ ၿဖစ္ရမယ္ ) :D 


4 Comments:

Cameron said...

မေနာ္ စာေတြမတင္တာဘယ္ေလာက္ၾကာေနျပီလဲ...ခု ဘေလာ့ရိုး္လ္မွာ အရူးလြယ္အိတ္လို႔ေတြ႔လိုက္တာနဲ႔ မမသက္ေ၀ တဂ္ပို႔စ္ပဲျဖစ္မယ္လို႔ အေျပးလာဖတ္တာ...။

သက္ေဝ said...

တျဖည္းျဖည္း အသက္ေတြၾကီးလာၾကတဲ့အခါ မလိုတာေတြကို လႊတ္ခ်တတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရမယ္ မေနာ္... တေလးတလံေတြကို အခ်ိန္ၾကာၾကာ ထမ္းပိုးထားဖို႔ ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား...

(ေနမေကာင္းတဲ့ၾကားက ဒီေလာက္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၾကီး ေရးပစ္လိုက္လို႔ မသက္ကလည္း အေတာ္ခ်စ္မိေၾကာင္းပါ...)

ညိဳေလးေန said...

အရူးလြယ္အိတ္ ေမွာက္ခ်ထားတာေလးလည္း လာဖတ္သြားတယ္ မေနာ္ :)

rose of sharon said...

သားေလးကို၇ႏွစ္၈ႏွစ္အထိခ်ီတုန္းကို အေလးအပင္မမိတယ္မထင္တဲ႔ မိခင္ေမတၱာက ေလးစားစရာ....