စိတ္နဲ႔မမီႏိုင္ေသာအရပ္

Tuesday, September 29, 2009


စိတ္နဲ႔မမီႏိုင္ေသာအရပ္

တယ္လီဖုန္းၿမည္သံေတြ…..အဆက္မၿပတ္..
(လက္ခံမယ့္သူမရွိ)
ေစာင္းၾကိဳးၿပတ္တဲ့အသံေတြလြင္ …
ေတာင္စဥ္ေတြအထပ္ထပ္ၿခားခဲ့ၿပီလား...

ေမးထူးေခၚေၿပာေတာင္လုပ္လုိ႔မရတဲ့ကမၻာ
အသံေတြကိုဆာေလာင္မြတ္သိပ္လာတယ္
ဆက္သြယ္မႈဧရိယာရဲ႕ၿပင္ပမွာ
စာပို႔သမားေတြလည္းမရွိၾကဘူး။

စိတ္ေတြကိုပို႔လႊတ္လိုက္တဲ့အခါ
ၿပန္လင္းတန္းေတြေပ်ာက္ဆံုးလာခဲ့
လမ္းခုလပ္က နတ္ဆိုးမ်ားရဲ႕ပြဲသဘင္မွာ
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ၾကၿပီလား
စိတ္ကိုစိတ္ကၿခားေနတယ္။

အဲဒီ ကမၻာပတ္လမ္းက နဂါးၾကီးကို
အိပ္ေမြ႕ခ်ထားလိုက္စမ္းပါ ….ေမွာ္ဆရာ
တစ္ခါတစ္ခါ ..သူအေၾကာဆန္႔လုိက္တိုင္း
စိတ္ရဲ႕အပိုင္းအစေတြဂၽြမ္းထိုးေမွာက္ခုန္
မရဏဗံုသံေတြသာ ၿမည္ဟည္းက်န္ခဲ့
ကမၻာအထပ္ထပ္ၿခားသြားခဲ့ရၿပီ။

တရားနဲ႔သာေၿဖလုိက္ၾကပါေတာ့
တိမ္မီးခိုးေတြကေတာ့လြင့္ပါးသြားခဲ့ၾကၿပီ
စိတ္နဲ႔ဖမ္းယူရႈိက္သြင္းပစ္လိုက္ရင္း
ငါ့ တစ္ကိုယ္စာလက္ယက္တြင္းထဲမွာ
အနက္ေရာင္ေတြရြာခ်လာခဲ့တယ္။
မေနာ္ဟရီ


Zephyr's Comment

…အဆက္မၿပတ္..
အသံေတြကိုဆာေလာင္မြတ္သိပ္
တစာစာ အသံေလးကအစ တစြာစြာအသံေလးအဆံုး
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ ....
ဆက္သြယ္မႈဧရိယာရဲ႕ၿပင္ပ
ေမး
ထူး
ေခၚ
ေၿပာ
လုပ္လုိ႔မရ
စာပို႔သမားမဲ႔ ကမာၻ
ေရွ႕မ်က္ႏွာေနာက္ထား
သဲေရက်ရံု ခဲေနရျပန္ ....။ ။

စိတ္ေတြကိုပို႔လႊတ္လိုက္တဲ့အခါ
ၿပန္လင္းတန္းေတြေပ်ာက္ဆံုးလာခဲ့
စိတ္နဲ႔စိတ္ အဆက္အသြယ္ျပတ္လာခဲ႔ ...
... စိတ္ပ်က္စရာ စိတ္ျပတ္မႈ
ခါးအီေမႊးျမစြာေသာ က်ိန္စာဆိုးသြမ္းတစ္ခုလို။

အဲဒီ ကမၻာပတ္လမ္းက နဂါးၾကီးကို
ေက်ာက္ရုပ္မႏၲာန္နဲ႔ ခဲပစ္လိုက္စမ္းပ….ေမွာ္ဆရာ
သူအေၾကာဆန္႔လုိက္တိုင္း
စိတ္ရဲ႕အပိုင္းအစေတြဂၽြမ္းထိုးေမွာက္ခုန္ျဖစ္လြန္းလို႕...။
မရဏဗံုသံေတြနဲ႕
ကမၻာအထပ္ထပ္ၿခားသြားခဲ့ရၿပီ။
အထပ္ထပ္ျခားေနတဲ႔ကမာၻ ေတြမွာေနထိုင္ရင္း
မရဏဗံုသံေတြနဲ႔ စိတ္က ရိုင္းစိုင္းညြတ္ႏူးေနခဲ႔တယ္ ...။

တရားနဲ႔သာေၿဖလုိက္ၾကပါေတာ့
စိတ္နဲ႔ဖမ္းယူရႈိက္သြင္းပစ္လိုက္ရင္း
ငါ့ တစ္ကိုယ္စာလက္ယက္တြင္းထဲမွာ
မာရ္နတ္အိမ္မက္ေတြနဲ႔ သီတင္းသံုးေနမိေတာ႔တယ္....။

ကဗ်ာနဲ႔ထပ္တူခံစားထားတဲ့ ကြန္မင့္ေလးေတြကိုလည္း အမွတ္တရၿပန္တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။

အိျႏၵာ said...

စိတ္တစ္ကမ္းမွာ....
စိတ္တေမွ်ာ္မွာ..
စိတ္ခ်ည္းသက္သက္သြားေပမယ့္
စိတ္မေရာက္ႏိုင္တဲ့..ခရီး ရွိေနတယ္...
ခဏေလး...ျဖစ္ျဖစ္...ပါကြယ္...
အဲဒီ့လို ေတာင့္တလြမ္းဆြတ္လာမႈက မီးေတာက္မီးလွ်ံလိုပါပဲ.....
စိတ္ကို လာလာဟတ္ေနေတာ့...
စိတ္ခမ်ာ..အညြန္႔တလူလူမတက္ႏို္င္ေလာက္ေအာင္.
ညိွဴးေလ်ာ္...ႏြမ္းယဲ့.......လို႔


လင္းဒီပ said...

စိတ္ျခင္း အကြာအေဝးတူပါရက္
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လွမ္းေခၚမရတဲ့ ေန႕စြဲေတြမွာ
ကိုယ့္အခန္းေလးထဲကိုယ္
အလြမ္းေတြပဲ တစ္ေၾကာင္းခ်င္း ခ်ဆြဲေနျဖစ္ခဲ့တယ္


Julian said...

စိတ္ကို စိ္တ္ကျပန္သတ္တယ္
စိတ္နဲ႔အသက္ရွင္သလို စိတ္နဲ႔ဘဲအသက္ရွင္ခြင္႔ဆံုးရတယ္
စိတ္နဲ႔ခရီးသြားသလို စိတ္နဲ႔ရပ္တယ္
စိတ္ခ်ည္းသက္သက္ကမၻာမွာ စိတ္နဲ႔စိတ္ ညီညြတ္ကြဲကြာၾကတယ္
........စိတ္နဲ႔မမွီတဲ႔အရပ္တစ္ခုမွာ ကိုယ္တို႔ေကြးညြတ္ေပ်ာ႔ေျပာင္းအနားယူၾကမယ္


Mogok Thar said...

စိတ္နဲ႔ စိတ္ေတြၾကား ေတာင္စဥ္ေတြ အထပ္ထပ္ျခားထားေပမဲ့
နွလံုးသားကို စီးျပီးသြားတဲ့အခါ
ႏွလံုးသားတံခါးေတြ ဖြင့္ထားတဲ့အခါ
ျဖဴလင္းတဲ့ စိတ္ဂီတသံေတြ ၾကားရမယ္။

တုန္႔ျပန္မႈမဲ့ ေခၚသံေတြၾကား
အလုပ္မ်ားတဲ့ စာပို႔သမားဟာ
စာလႊာေတြေပ်ာက္တာလဲ ရွိရဲ႔၊ လိပ္စာမွား ေရာက္တာေတြလဲ ရွိအံုးမယ္။

ေမွာ္ဆရာေရ
တစ္ခါတစ္ေလမွ တီးခတ္ျပတဲ့
၀ိဥာဥ္ေခၚသံ ဗံုေတးသြားမွာ
အသံေတြ အ ခဲ့ရ၊ ကၾကိဳးေတြ ေမွာက္မွားၾက။

ၾကိဳးျပန္ညွိမရတဲ့ ဂီတ တလြဲမွာ
စိတ္ကို အခါခါ လႊဲပစ္ရင္း
အလင္းေတြမွ်ားဖို႔ ၊ အသံေတြကို ျမံဳးေထာင္ဖို႔
တိတ္ဆိတ္ျခင္း ခင္တန္းမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ တရားျပေနမိေတာ့တယ္။


အိုင္လြယ္ပန္ said...

လက္ခံသူ မ႐ွိတဲ႔
တယ္လီဖုန္းေခၚသံေတြ အဆက္မၿပတ္
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္လိုက္တဲ႔
ေစာင္းၾကိဳးသံေတြ တစ္လြင္လြင္
ေတာင္စဥ္ေတြ အထပ္ထပ္ ၿခားခဲ႔ၿပီလား ။

ေမးမရ ထူးမရ ေခၚမရ ေၿပာမရတဲ႔ ကမၻာထဲ
အသံေတြကို ေရ လို ငတ္မြတ္ လာတယ္
ဆက္သြယ္မႈဧရိယာရဲ႕ တစ္ၿခားတစ္ဖက္ကမ္းမွာ
စာပို႔သမားေတြကလည္း နတၱိ ။

စိတ္ေတြကို လႊတ္တင္လိုက္တဲ႔အခါ
ၿပန္လင္းတန္းေတြဆီက ပဲ႔တင္သံ ၿပန္မရဘူး
လမ္းခုလပ္မွာ နတ္ဆိုးေတြ ပြဲေတာ္စေနၿပီလား
စိတ္ ကို စိတ္က စည္းတစ္ေခ်ာင္း တားထားရဲ႕ ။

အဲဒီ ကမၻာပတ္လမ္းက နဂါးၾကီးကို
တေမ႔တေမာစာ ညိွဳ႕ထားေပးပါ ေမွာ္ဆရာ
တစ္ခါတစ္ခါ သူအေၾကာဆန္႔လိုက္တိုင္း
စိတ္ရဲ႕ အပိုင္းအစေတြ ဟိုဒီပ်ံဝဲ
မရဏ ဗံုသံေတြ သည္းသည္းလာခဲ႔
ကမၻာ အထပ္ထပ္ၿခားသြားခဲ႔ရၿပီ။

တရားနဲ႔သာ ေၿဖလိုက္ၾကပါေတာ႔
တိမ္ေတြက မိးခိုးၿဖစ္တမ္း ကစားသြားၾကေပါ႔
စိတ္နဲ႔ လွမ္းကိုင္ ဆုပ္ယူ လိုက္ရင္း
ငါ႔တစ္ကိုယ္စာ လက္ယက္တြင္းေလးထဲ
အလင္းတစ္စက္စာမွာေတာင္ အဘိဓာန္ မဲ႔ခဲ႔ရတယ္ ။ ။


မယ္ကိုး said...
ႏွစ္ခုေသာ စိတ္ကေလး
မခ်ိတ္ဆက္မိတဲ႔အခါ
စိတ္ကိုစိတ္ကၿခားေနတယ္ တဲ႔လား။

ဟင့္အင္း။
မယံုဘူး။
လက္မခံႏို္င္ဘူး။

ဘာေတြက တားေနခဲ့တာလဲ...
မရဏဗံုသံေတြ ၿမည္ဟည္းလို႔ သူ မၾကားခဲ႔တာလား...

ကမၻာအထပ္ထပ္ၿခားၿပီးသားမို႔
တရားနဲ႔ ေၿဖခ်င္ေပမယ့္......................

နားမစြင့္ေတာ့တဲ႔ ခ်စ္ရသူေလး ... ခ်စ္ရသူေလးေရ...

ရင္ကြဲေအာင္ ေအာ္ေခၚမိလည္း ...
ထူးသံေလး မၾကားရဘူးပဲ။

အေသအခ်ာေပါ့
စိတ္နဲ႔မမီႏိုင္ေသာအရပ္ မွာ
စိတ္က စိတ္ကို အခါခါသတ္တယ္။


ဖိုးစိန္ said...

စိတ္ေတြလြင့္ေမ်ာေနတယ္
တိမ္ေတြလို ေရာင္စဥ္အထပ္ထပ္
ပံုသ႑န္ေတြ ကြဲလြဲ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔
ေဝးကြာေမွးမွိန္ေပ်ာက္ေနဆဲ…
စိတ္ေတြကိုစုစည္းဖို႔
ငါ့အေတြးလက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔
ဖမ္းဆုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားဆဲ….
စိတ္ရဲ႔အတိတ္ေတြက ဆန္းၿပားၿပီး
ပစၥဳပန္မွာရုိးသားေနၿပန္တယ္…။


19 Comments:

Ree Noe Mann said...

ကဗ်ာ ႏွစ္ခုရဲ႕ ရသေတြကေတာ့ ေၾကာက္ခမန္းလိလိပါပဲ။

ဖတ္ရတာ အရမ္းကို အရသားရွိတယ္လို႕ပဲ ေဝဖန္ေပးပါရေစဗ်ာ။

မၾကီးေနာ္ေရ

ေမာင္ေလးလဲ ခုမွ ပဲ အဆင္ေျပလို႕ လာလည္နိုင္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။

က်န္းမာပါေစဗ်ာ

ေမာင္ေလး ရီနို

အိျႏၵာ said...

စိတ္တစ္ကမ္းမွာ....

စိတ္တေမွ်ာ္မွာ..

စိတ္ခ်ည္းသက္သက္သြားေပမယ့္

စိတ္မေရာက္ႏိုင္တဲ့..ခရီး ရွိေနတယ္...

ခဏေလး...ျဖစ္ျဖစ္...ပါကြယ္...
အဲဒီ့လို ေတာင့္တလြမ္းဆြတ္လာမႈက မီးေတာက္မီးလွ်ံလိုပါပဲ.....

စိတ္ကို လာလာဟတ္ေနေတာ့...
စိတ္ခမ်ာ..အညြန္႔တလူလူမတက္ႏို္ငေလာက္ေအာင္.
ညိွဴးေလ်ာ္...ႏြမ္းယဲ့.......လို႔

မမေရ...ကဗ်ာက
စိတ္ထဲေရာက္ေအာင္၀င္ဖတ္သြားပါတယ္..

sweetpeony said...

အမေရ
လာဖတ္သြားတယ္...
ေကာင္းလြန္းတဲ့ကဗ်ာေတြကို လာခံစားသြားတယ္

လင္းဒီပ said...

စိတ္ျခင္း အကြာအေဝးတူပါရက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လွမ္းေခၚမရတဲ့ ေန႕စြဲေတြမွာ
ကိုယ့္အခန္းေလးထဲကိုယ္ အလြမ္းေတြပဲ တစ္ေၾကာင္းခ်င္း ခ်ဆြဲေနျဖစ္ခဲ့တယ္။

Julian said...

စိတ္ကို စိ္တ္ကျပန္သတ္တယ္
စိတ္နဲ႔အသက္ရွင္သလို စိတ္နဲ႔ဘဲအသက္ရွင္ခြင္႔ဆံုးရတယ္
စိတ္နဲ႔ခရီးသြားသလို စိတ္နဲ႔ရပ္တယ္
စိတ္ခ်ည္းသက္သက္ကမၻာမွာ စိတ္နဲ႔စိတ္ ညီညြတ္ကြဲကြာၾကတယ္

ဟင္း ........စိတ္နဲ႔မမွီတဲ႔အရပ္တစ္ခုမွာ ကိုယ္တို႔ေကြးညြတ္ေပ်ာ႔ေျပာင္းအနားယူၾကမယ္

ဂ်ဴ

tg.nwai said...

စိတ္မမီတဲ႔ အရပ္မွာ..
ေမးထူးေခၚေျပာေတာင္ လုပ္လုိ႔မရတဲ႔ ကမာၻ
ျပန္လင္းတန္းေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႔ စိတ္ ကို စိတ္က ျခားထားတဲ႔ ေနရာ...
ိတိမ္မီးခုိးေတြက လြင္႔ပါးသြားေပမယ္႔ ..

ကဗ်ာနွစ္ပုဒ္မွာ လြင္႔ေမ်ာသြားတယ္ မေနာ္.. ဟိုးးးးး အေ၀းႀကီးကို...

Mogok Thar said...

စိတ္နဲ႔ စိတ္ေတြၾကား ေတာင္စဥ္ေတြ အထပ္ထပ္ျခားထားေပမဲ့
နွလံုးသားကို စီးျပီးသြားတဲ့အခါ
ႏွလံုးသားတံခါးေတြ ဖြင့္ထားတဲ့အခါ
ျဖဴလင္းတဲ့ စိတ္ဂီတသံေတြ ၾကားရမယ္။

တုန္႔ျပန္မႈမဲ့ ေခၚသံေတြၾကား
အလုပ္မ်ားတဲ့ စာပို႔သမားဟာ
စာလႊာေတြေပ်ာက္တာလဲ ရွိရဲ႔၊ လိပ္စာမွား ေရာက္တာေတြလဲ ရွိအံုးမယ္။

ေမွာ္ဆရာေရ
တစ္ခါတစ္ေလမွ တီးခတ္ျပတဲ့
၀ိဥာဥ္ေခၚသံ ဗံုေတးသြားမွာ
အသံေတြ အ ခဲ့ရ၊ ကၾကိဳးေတြ ေမွာက္မွားၾက။

ၾကိဳးျပန္ညွိမရတဲ့ ဂီတ တလြဲမွာ
စိတ္ကို အခါခါ လႊဲပစ္ရင္း
အလင္းေတြမွ်ားဖို႔ ၊ အသံေတြကို ျမံဳးေထာင္ဖို႔
တိတ္ဆိတ္ျခင္း ခင္တန္းမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ တရားျပေနမိေတာ့တယ္။

(ရသ ျပင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ျပီး ရုတ္တရက္ ထြက္က်လာတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက အသံတစ္ခ်ိဳ႕ ဒီမွာ လွ်ံခ် ခဲ့ပါတယ္)

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္

အိုင္လြယ္ပန္ said...

လက္ခံသူ မ႐ွိတဲ႔
တယ္လီဖုန္းေခၚသံေတြ အဆက္မၿပတ္
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္လိုက္တဲ႔
ေစာင္းၾကိဳးသံေတြ တစ္လြင္လြင္
ေတာင္စဥ္ေတြ အထပ္ထပ္ ၿခားခဲ႔ၿပီလား ။

ေမးမရ ထူးမရ ေခၚမရ ေၿပာမရတဲ႔ ကမၻာထဲ
အသံေတြကို ေရ လို ငတ္မြတ္ လာတယ္
ဆက္သြယ္မႈဧရိယာရဲ႕ တစ္ၿခားတစ္ဖက္ကမ္းမွာ
စာပို႔သမားေတြကလည္း နတၱိ ။

စိတ္ေတြကို လႊတ္တင္လိုက္တဲ႔အခါ
ၿပန္လင္းတန္းေတြဆီက ပဲ႔တင္သံ ၿပန္မရဘူး
လမ္းခုလပ္မွာ နတ္ဆိုးေတြ ပြဲေတာ္စေနၿပီလား
စိတ္ ကို စိတ္က စည္းတစ္ေခ်ာင္း တားထားရဲ႕ ။

အဲဒီ ကမၻာပတ္လမ္းက နဂါးၾကီးကို
တေမ႔တေမာစာ ညိွဳ႕ထားေပးပါ ေမွာ္ဆရာ
တစ္ခါတစ္ခါ သူအေၾကာဆန္႔လိုက္တိုင္း
စိတ္ရဲ႕ အပိုင္းအစေတြ ဟိုဒီပ်ံဝဲ
မရဏ ဗံုသံေတြ သည္းသည္းလာခဲ႔
ကမၻာ အထပ္ထပ္ၿခားသြားခဲ႔ရၿပီ။

တရားနဲ႔သာ ေၿဖလိုက္ၾကပါေတာ႔
တိမ္ေတြက မိးခိုးၿဖစ္တမ္း ကစားသြားၾကေပါ႔
စိတ္နဲ႔ လွမ္းကိုင္ ဆုပ္ယူ လိုက္ရင္း
ငါ႔တစ္ကိုယ္စာ လက္ယက္တြင္းေလးထဲ
အလင္းတစ္စက္စာမွာေတာင္ အဘိဓၶါန္ မဲ႔ခဲ႔ရတယ္ ။။

WWKM said...

တရားနဲ႔သာေၿဖလုိက္ၾကပါေတာ့
တိမ္မီးခိုးေတြကေတာ့လြင့္ပါးသြားခဲ့ၾကၿပီ
စိတ္နဲ႔ဖမ္းယူရႈိက္သြင္းပစ္လိုက္ရင္း
ငါ့ တစ္ကိုယ္စာလက္ယက္တြင္းထဲမွာ
အနက္ေရာင္ေတြရြာခ်လာခဲ့တယ္။

*******
စကားလံုးေတြက ျမင္႔လြန္းေတာ႔ လိုက္မမွီဘူး ေမခရယ္.
ကဗ်ာေတြက အျပင္းစား ၊ ကဗ်ာေရးတဲ႔ဆရာမေလးက
ေခ်ာေခ်ာနုနု.. ဟက္ဟက္ မုန္ေကၽြး. း))

ဟမ္း.. ဒါနဲ႔ စီဘံုးမွာေရးခ်င္တာ အဲဒီပရိုဖိုင္းၾကီးက ဘယ္မွာသြား၀င္ရမွာတုန္း။မေတြ႔လို႔ ဦးဥာဏ္ပါ ကူရွာ
ေပးပါရဲ႕ မေတြ႔.. း(( ေမးလ္ပို႔လာေပး။ စီဘံုးမွာ မေအာ္
ရလို႔ အစာမေၾကျဖစ္ေနတာ။ :P

ေမခက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။


၀ါ

phoethutaw said...

ဒီ ကဗ်ာေတာ့ ေသခ်ာဖတ္သြားတယ္.. ဆက္သြယ္မႈျပင္ပမဟုတ္လည္း တယ္လီဖုန္းက လက္မခံဘူး။

သူေတာ္( ၃၀.၀၉.၀၉)

NangNyi said...

အားပါး.. ကဗ်ာ့ ကဗ်ာ ဆရာ့ ဆရာမ်ားပါလား

kay said...

စိတ္နဲ႕မမွီ နိုင္သလို..
ကဗ်ာနဲ႕လဲ..မသီနိုင္လို႕..
ျပန္သြားျပီ.. း((

emayarKhin said...

ဟုတ္ပါရဲ႕...စိတ္ကုိစိတ္ကသာ
ၿခားေနခဲ႕တာ.......

Nyi Nyi said...

ျခားေနတဲ့စိတ္ရဲ့တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ
ရြာခ်လိုက္တဲ့အေမွာင္ေတြ
ငါ့တစ္ကိုယ္စာလက္ယက္တြင္းထဲကိုဖမ္းယူရိႈက္သြင္း
တိမ္မီးခိုးေတြလိုတရားေတြလြင့္ပါးသြားတယ္။

*(Juz luv it!!)

မယ္႔ကိုး said...

ႏွစ္ခုေသာ စိတ္ကေလး
မခ်ိတ္ဆက္မိတဲ႔အခါ
စိတ္ကိုစိတ္ကၿခားေနတယ္ တဲ႔လား။

ဟင့္အင္း။
မယံုဘူး။
လက္မခံႏို္င္ဘူး။

ဘာေတြက တားေနခဲ့တာလဲ...
မရဏဗံုသံေတြ ၿမည္ဟည္းလို႔ သူ မၾကားခဲ႔တာလား...

ကမၻာအထပ္ထပ္ၿခားၿပီးသားမို႔
တရားနဲ႔ ေၿဖခ်င္ေပမယ့္......................

နားမစြင့္ေတာ့တဲ႔ ခ်စ္ရသူေလး ... ခ်စ္ရသူေလးေရ...

ရင္ကြဲေအာင္ ေအာ္ေခၚမိလည္း ...
ထူးသံေလး မၾကားရဘူးပဲ။

အေသအခ်ာေပါ့
စိတ္နဲ႔မမီႏိုင္ေသာအရပ္ မွာ
စိတ္က စိတ္ကို အခါခါသတ္တယ္။


ဟီး ...မယ္ တစ္ခါ မေရးဖူးဘူး မ။ အခု သူမ်ားေတြ အားက်လို႔ ေရးျဖစ္တာ ။ ကဗ်ာေလးက မလွေတာ့ ရွက္စရာ :P .

Sein Lyan Tun said...

စိတ္ေတြလြင့္ေမ်ာေနတယ္
တိမ္ေတြလို ေရာင္စဥ္အထပ္ထပ္
ပံုသ႑န္ေတြ ကြဲလြဲ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔
ေဝးကြာေမွးမွိန္ေပ်ာက္ေနဆဲ…
စိတ္ေတြကိုစုစည္းဖို႔
ငါ့အေတြးလက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔
ဖမ္းဆုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားဆဲ….
စိတ္ရဲ႔အတိတ္ေတြက ဆန္းၿပားၿပီး
ပစၥဳပန္မွာရုိးသားေနၿပန္တယ္…။


ေနာက္က်တယ္မႀကီး

စိတ္ေတြလိုက္ဖမ္းေနလို႔

ခ်စ္ခင္ၿခင္းမ်ားစြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္

ေဆာင္းယြန္းလ said...

တရားနဲ႔သာေၿဖလုိက္ၾကပါေတာ့
တိမ္မီးခိုးေတြကေတာ့လြင့္ပါးသြားခဲ့ၾကၿပီ
စိတ္နဲ႔ဖမ္းယူရႈိက္သြင္းပစ္လိုက္ရင္း
ငါ့ တစ္ကိုယ္စာလက္ယက္တြင္းထဲမွာ
အနက္ေရာင္ေတြရြာခ်လာခဲ့တယ္။

စိတ္နဲ႔မမီႏူိင္ေသာ အရပ္ကို ၿဖတ္လမ္းကလိုက္ဖို႔ လာၾကည့္တာမေနာ္...
စိတ္နဲ႔ေတာင္မမီႏူိင္ဘူးဆိုမွေတာ့ မ်က္လံုးနဲ႔လည္း ၾကည့္လို႔မၿမင္လိုက္ရဘူး..
ေနာက္ဆံုးမွာ တရားနဲ႔ပဲ ေၿဖလိုက္မိပါတယ္.
အၿဖဴေရာင္ေတြရြာခ်မယ့္ တိမ္ၿပာၿပာေတြကိုေတာ့ ဆက္သြယ္မႈဧရိယာရဲ့ ၿပင္ပကမၻာတခုကေန ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတုန္းေပါ့..

မယ္႔ကိုး said...

မေရ...မယ့္ကဗ်ာေလးကို မဘေလာ့ေလးမွာ ေတြ႔ရတာ ဝမ္းလည္းသာ ရွက္လည္းရွက္။
ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ .... မ်က္ႏွာလည္းပူ။
ဟီး ...ရွက္ေပမယ့္ အရမ္းေပ်ာ္တယ္ မ ... :D

Anonymous said...

စိတ္ကိုစိတ္ကျခားေနတယ္..
စာပို႔သမားေတြေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္..
ေမးထူးေခၚေျပာလုပ္မရတဲ႔ကမၻာမွာ
ေစာင္းၾကိဳးျပတ္သံလြင္လြင္ေတြလြင့္..
တစ္ေယာက္ေယာက္ျဖင့္ေတာ႔ မၾကားႏိုင္ခဲ႔ဘူး

ေမွာ္ဆရာသာ အယ္လ္ဇိုင္းမားျဖစ္ခဲ႔ရင္...
ကမၻာပတ္လမ္းကနဂါးၾကီးသာ မရပ္တန္႔ျဖစ္ရင္...
နတ္ဆိုးေတြသာ အေပ်ာ္လြန္ျဖစ္ခဲ႔ရင္...
မရဏဗံုေတြေပ်ာက္ဆံုးကုန္ရင္...
????????
?????????????
???????????????????
ေကာင္းသူေကာင္းမယ္ မေကာင္းသူမေကာင္းဘူး

တိမ္မီးခိုးေတြလြင္းပါးသြားေပမယ္႔...
စိတ္ကိုဖမ္းယူတိုင္းမမိေပမယ္႔...
အနက္ေရာင္ေတြကို
လက္ယက္တြင္းထဲမရွိဳက္သြင္းခ်င္ေပမယ္႔...
မုန္တိုင္းအစင္းစင္းကို
ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းခဲ႔တယ္။ ။

Craton