လယ္ေတာေလးႏွင့္ခ်စ္ေသာအိမ္

Sunday, August 9, 2009

လယ္ေတာေလးႏွင့္ခ်စ္ေသာအိမ္

တစ္ခ်ိန္က (ကို) ခင္ေမာင္တိုးသီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကေတာ့ ၿမက္ခင္းစိမ္းနဲ႔ တဲငယ္ေလးတဲ့။ အဲဒီသီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ၿပီး ဟိုးပုသိမ္ေကာလိပ္ဝန္းထဲက ၿမက္ခင္းစိမ္းေတြ၊လယ္ ေတာေတြကိုၿဖတ္သြားရင္ေရာက္တဲ့ လယ္တဲေလးေတြကိုသြားသတိရတယ္။ သိပ္သတိရ တဲ့အခါက်ထိုင္ဖို႔ အိမ္ေရွ႕မွာ ၿမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေလး စိုက္ခဲ့ဖူးတယ္။ခုေတာ့လည္း မရွိေတာ့ ပါဘူး။ အရာအားလံုးဟာ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔အတူေဟာင္းအုိက်န္ေနခဲ့ေပါ့။
ခုေတာ့လည္း လူေတြမွာၿဖစ္ေနက်အတိုင္း ပံုရိပ္ေယာင္ေတြနဲ႔ေပ်ာ္ေနတတ္ခဲ့ၿပီ။ facebook ဆိုတဲ့ တကယ္မၿမင္ရတဲ့ မ်က္ႏွာစာအုပ္ေလးထဲမွာ ကိုယ္ပိုင္စိုက္ခင္းကိုယ္စီနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ စိမ္းလန္းမႈေတြကို စိတ္ကူးနဲ႔ဖန္တီးေနတတ္ခဲ့ၾကၿပီ။ ပထမဆံုးကၽြန္မကုိ လယ္ေတာဆီ ေရာက္ေအာင္ေခၚတဲ့ julydream ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။(သူကေတာ့ ခု မေကာင္းမႈကိုပဲ စိုက္လုိက္မတ္တတ္လုပ္ပါေတာ့တယ္..မာဖီးယားၾကိးလုပ္ေနတာကိုေၿပာတာပါ..သူ႔ဟာသူ ကၽြန္မကို လယ္ေတာကိုေခၚခဲ့တဲ့သူဆိုတာေတာင္ေမ့ေနပါၿပီ..)
ပထမေတာ့ သူပို႔လုိက္တဲ့ ဝက္တစ္ေကာင္နဲ႔ စိုက္ခင္းထဲပါလာတဲ့အခင္းသံုးေလးခုနဲ႔ ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကိုင္ရမွန္းလည္းမသိပါဘူး။ ဘဝမွာလည္း ဂိမ္းေတြကိုေဆာ့ေလ့မွမရွိတာ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာပစ္ထားလုိက္ေသးတယ္။ႏွလံုးသားရပ္ဝန္းကပါဆိုတဲ့ Boyz ဆီကလည္း အပင္ေတြဘာေတြရေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့သူလည္း တိုက္ရခိုက္ရတာပဲဝါသနာပါသြား ပံုရတယ္။မေတြ႕ေတာ့ဘူး။

စိုက္ခင္းမ်ားနဲ႔အိမ္ကေလး


လယ္္ေတာထဲက ကၽြန္မအိမ္ကေလးနဲ႔ပန္းခင္းေလးေတြ
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ ရသမွ်ပစၥည္းေတြစုသိမ္းၿပိးဒီတိုင္းပစ္ထားလုိက္တာေတာ္ေတာ္ၾကာ ပါတယ္။ ေနာက္မွ ဟိုကလစ္ ဒိကလစ္နဲ႔ လယ္ထြန္တတ္၊အပင္စိုက္တတ္သြားတယ္။ စိုက္ၿပီးရင္သြားေရာင္းလုိ႔ရတယ္ ။ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ ၿပန္စိုက္လုိ႔ရတယ္ဆိုတာသိလာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အားေတြတက္ၿပီးစိုက္လုိက္ပ်ိဳးလုိက္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းဆို တာေတြလည္း လာ addရင္ လက္ခံလိုက္တယ္။ ကိုယ္က ၿပန္မaddၿဖစ္ဘူး။အရင္က ေတာ့ သူတို႔က လာ addလုိ႔ လက္ခံလုိက္ရင္ သူတို႔လည္း ကိုယ့္ အိမ္နီးခ်င္းစာရင္းထဲ ဝင္လာသလို ကိုယ္လည္းသူတို႔အိမ္နီးခ်င္းစာရင္းထဲဝင္သြားတယ္။ခုက်ေတာ့ အဲလုိမဟုတ္ ၿပန္ဘူး ။ ကိုယ္ကလိုခ်င္ရင္ ကိုယ္က add ရတယ္။ သူတို႔ကလိုခ်င္ရင္သူတို႔ကadd ရ တယ္ ။အဲဒါ မွားခ်င္လည္းမွားပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မဆီမွာေတာ့ဒီတိုင္းပါပဲ။
ေနာက္ ကစားတာလယ္ဗယ္တစ္ဆယ္ေက်ာ္သာေရာက္ေရာ စိုက္ထားသမွ်ေတြကို သူမ်ားကို ရိတ္သိမ္းခိုင္းလို႔ရတယ္ဆုိတာ မသိပါဘူး။ တစ္ရက္က်ေတာ့ ေဆာင္းၾကယ္ၿဖဴ ဆိုတဲ့ညီမေလးက ကၽြန္မကို လယ္ရိတ္တာလာကူပါ ဆိုတဲ့ မက္ေဆ့ခ်္ေလးနဲ႔ေခၚပါတယ္။ သူတို႔က အဲဒီတုန္းက လယ္ဗယ္အၿမင့္သမားေတြေပါ့။ကိုယ္က သူတို႔ကိုအားက်ရသူ။သူ႔ ဆီလိုက္သြားေတာ့ အားပါး..သူ႔လယ္မွာ ေရႊဖရံုသီးေတြဝင္းလို႔။တစ္ခင္းရိတ္ရင္ ၉၉က်ပ္ ရတယ္။ အဲဒီေန႔ ဝင္ေငြေတာ္ေတာ္ေကာင္းသြားလုိက္တာ ကိုယ္လည္း မ်ိဳးေစ့ေကာင္းေကာင္း ဝယ္စိုက္ႏိုင္သြားတယ္။ ဒါေတာင္ ကိုယ့္အလွည့္က်ရင္ သူမ်ားကို ေခၚရိတ္ခိုင္းဖို႔မေတြးမိဘူး။ ေနာက္မွသိရတာက သူမ်ားကိုေခၚရိတ္ခိုင္းလို႔ရတဲ့အသီး ေတြက ပိုၿပီးေစ်းရတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကၽြန္မကို မိတ္ေဆြေတြက သင္ၾကပါတယ္။ စိုက္ခင္းေတြကို တစ္ကြက္နဲ႔တစ္ကြက္ ၾကားခ်ဲမရွိေအာင္ဘယ္လုိလုပ္ ရတယ္။ ေနာက္..သစ္ပင္ေတြ၊ပန္းပင္ေတြ၊အေဆာက္အဥိေတြကို လိုသလို ခဏေဖ်ာက္ ထားလို႔ရတယ္ဆိုတာေတြသင္ေပးတယ္။
တကယ္ေတာ့ လယ္ေတာထဲက မိတ္ေဆြဆိုတာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဘယ္သူမွန္း ေတာင္မသိၾကပါဘူး။ facebook id ကတစ္မ်ိဳး၊ farm town id ကတစ္မ်ိဳးနဲ႔လူေတြ အမ်ား ၾကီးပါ။ ကိုယ့္လို id တစ္မ်ိဳးတည္းနဲ႔လုပ္ေနတဲ့သူက နည္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိကက အိုင္ဒီေတြ အမည္နာမေတြမဟုတ္ပါဘူး။ လယ္ေတာမိတ္ေဆြခ်င္းကေတာ့ အလုိလုိကို ရင္းႏွီးၾကပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ေရွ႕ကေနေၿပးၿပီးအၿပိဳင္အဆိုင္ ပန္းဝင္သြားၾကတဲ့ လယ္ဗယ္ ၃၄ ေရာက္ ကၽြန္မမိတ္ေဆြလယ္သမားၾကီးႏွစ္ေယာက္လည္းရွိပါတယ္။ သူတို႔က ကၽြန္မ ကို အမ်ားၾကီးအကူအညီေပးခဲ့ၾကတယ္။ခုလည္း သူတို႔ပန္းဝင္သလိုၿဖစ္ေနၿပီမို႔ မကစားခ်င္ ေတာ့တဲ့တိုင္ ေစ်းထဲသြားအလုပ္မရွာတတ္တဲ့ ကၽြန္မအတြက္ အပင္ေတြစိုက္ေပးေနတုန္း ပါပဲ။ (ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ KTM နဲ႔ Danny Arkar)


KTM ရဲ႕အိမ္(ခိုးရိုက္ထားတာပါ :P)


Danny's Mansion :)
ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားၾကီးလယ္ထဲေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဘေလာ္ကာ ေတြခ်ည္းမ်ားပါတယ္။ ကိုၿဖိဳးနဲ႔ အိအိ တို႔စံုတြဲ၊ သူငယ္ခ်င္းမဂ်ဴ၊ ဖုိးစိန္၊မိုးကုတ္သား၊ Sweetpeony.. မခင္မင္းေဇာ္၊ မသိဂီ ၤႏြယ္၊စသၿဖင့္…တေပ်ာ္ၾကီး ေရာက္လာၾကတယ္။ အရင္က KTM ရယ္ Danny Arkarရယ္ ကၽြန္မရယ္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာလယ္စိုက္ၾကရိတ္ၾကဖူး တယ္။ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔အလာက်ဲသြားေတာ့ ကၽြန္မ ရယ္ မဂ်ဴရယ္၊ဖိုးစိန္၊မိုးကုတ္သားနဲ႔ ဆိြရယ္၊ေနာက္ ပါေမာကၡညိဳ ရယ္ လယ္ထဲမွာေပ်ာ္ရႊင္စြာစိုက္ၿဖစ္ပ်ိဳးၿဖစ္ၾကတယ္။
လယ္ထဲမွာက အိမ္ကေလးေတြကိုယ္စီ၊ပန္းခင္းေတြကိုယ္စီ၊စမ္းေခ်ာင္းေတြကိုယ္စီနဲ႔ သီးပင္စားပင္ေတြကလည္းစံုလို႔…။ စမ္းေခ်ာင္းကေလးေဘးနားသြားထုိင္မလား၊ ပန္းခင္းေတြၾကားပဲ ေနမလား စိတ္ခ်မ္းေၿမ႕စရာပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ခါမ်ားဆို စကားေၿပာစရာ ေနရာေတြအမ်ားၾကီးရွိပါလ်က္ လယ္ထဲမွာရပ္ၿပီးစကားေတြေၿပာေနၿဖစ္ၾကတယ္။ ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း၊စာေတြအေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေရးေနတဲ့ဘေလာ့ခ္ေတြအေၾကာင္း၊ ခဲၿခစ္ပန္းခ်ီအေၾကာင္း(KTMနဲ႔)၊ သီခ်င္းေတြအေၾကာင္း စသၿဖင့္အစံုအစံုေပါ့။ ဂ်ီေတာ့ခ္ ကိုေၿခမခ်ခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္ ေနရာတစ္ေနရာေပါ့။ ကၽြန္မဆို ဂ်ီေတာ့ခ္ကို ပိတ္ထားတတ္တာၾကာပါၿပီ။ စီေဘာက္စလည္းလူစံုတတ္ပါလ်က္နဲ႔ အမီမလုိက္ႏိုင္လုိ႔ သိပ္မေၿပာၿဖစ္ဘူး၊ လယ္ထဲမွာေတာ့ ေၿပာၿဖစ္ၾကပါတယ္။

မိုးကုတ္သားလယ္ထဲမွာဝိုင္းဝန္းရိတ္သိမ္းထြန္ယက္ေနစဥ္
အားလံုးရဲ႕တညီတညြတ္တည္းအသံကလည္း ဒီလိုမ်ိဳးစိုက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြနဲ႔ သိပ္သာယာ တဲ့အိမ္ကေလး ယာကေလးနဲ႔ ဘဝေလးေတြကိုေတာင့္တမိၾကတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ရုပ္ဝတၳဳ ေတြရွိရာဆီ ဘယ္သူမွေစခိုင္းမႈမပါပဲနဲ႔ ေၿခကုန္သုတ္လုိက္ေနမိၾကတဲ့ ကၽြန္မတို႔ေတြ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း မသိစိတ္က ၿမက္ခင္းစိမ္းနဲ႔တဲငယ္ေလးေတြကိုတမ္းတတတ္ ၾကမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္တကယ္က် ကၽြန္မတို႔ဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အတိတ္ၿမက္ခင္းစိ္မး္ ေတြရွိရာ ေၿခဦးၿပန္မလွည့္ႏိုင္သလိုပဲ စိတ္ကူးအိပ္မက္ထဲက လယ္ေတာအိမ္ေလးရွိရာဆီ လည္းအေရာက္မသြားႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ေဟာဒီပူေလာင္တဲ့ၿမိဳ႕ၿပကႏၱာရၾကီးေတြဆီမွာ မိသား စုေတြ ဒါမွမဟုတ္ ခ်စ္ခင္သူေတြအတြက္ အိုေအစစ္ေတြကိုရွာေဖြရင္း ခ်စ္သူေတြနဲ႔ ေဝးရာမွာ ေဝးကြာမႈကိုစိတ္ကူးနဲ႔ဆြဲဆြဲခ်ဳံ႕လို႔ နာက်င္ေနၾကဆဲပါပဲ။
လယ္ေတာထဲက ခ်စ္စရာအိမ္ကေလးေတြကိုေငးရင္း လက္ေတြ႕ဘဝကို နာက်င္ရင္း မလွမ္းႏိုင္တဲ့ေၿခလွမ္းေတြကို စိတ္ပ်က္ရြံရွာမိရင္း ေႏြးေထြးတဲ့အိမ္ကေလးတစ္လံုးကိုေတာ့ အားလံုးေတာင့္တေနၾကလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
အိမ္…တဲ့။
ေနထိုင္ခိုနားရာေနရာေလးတစ္ခုလို႔ နားလည္ထားခဲ့တဲ့ေနရာေလးေပါ့။အဲဒီထဲမွာ မိသားစု လို႔ေခၚတြင္တဲ့ ေဝါဟာရတစ္စုရွိမယ္၊ေမတၱာ၊သံေယာဇဥ္၊နားလည္မႈ၊နားမလည္မႈ၊နာက်င္မႈ စတဲ့ခံစားမႈေတြနဲ႔ၿပြန္းေနတဲ့ အရိပ္ေတြအေယာင္ေတြရွိမယ္၊ ေရွ႕ေရးေတြ အနာဂါတ္ေတြ ေက်းဇူးတံု႔ၿပန္မႈေတြနဲ႔ ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ အိပ္မက္တခ်ိဳ႕ရွိမယ္။ ဒါတစ္ခ်ိန္ကအေတြးေပါ့။ ခုခ်ိန္က်ေတာ့လည္း ဓီရာမိုရ္သီခ်င္းထဲကလိုပါပဲ။ အိမ္အစစ္ေတြနဲ႔ေဝးေနၾကတဲ့သူေတြ အတြက္ေတာ့ ႏွလံုးသားေတြေႏြးေထြးရင္ ဒါဟာလည္းအိမ္ ဆိုတာလိုပဲ…ကၽြန္မတို႔ႏွလံုး သားေတြေႏြးေထြးေနတဲ့ေနရာေလးတစ္ေနရာကိုေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္။
ကၽြန္မ ဘေလာ့ခ္ေလာကထဲစေရာက္ေတာ့ အိမ္ ဆိုတဲ့အသံုးအႏႈန္းကိုနားမယဥ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းက်မွ ကိုယ့္ဘေလာ့သူ႔ဘေလာ့ကို အိမ္ ဆိုတဲ့ေဝါဟာရေလးနဲ႔ ခိုင္းႏိႈင္းၾကတယ္ လို႔နားလည္လာတယ္။လက္ခံႏိုင္လာတယ္။ ခုဆို ကၽြန္မ အိမ္ကေလးဟာလည္း ကၽြန္မ ခ်စ္တဲ့သူေတြ၊ကၽြန္မကို ခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ႔ေဝစည္လို႔။ ညညဆို စီဘံုးေလးမွာပါတီပြဲက်င္းပ သလားလုိ႔ တၿခားသူေတြက ေၿပာစမွတ္ၿပဳရေလာက္ေအာင္ လူစည္ေနတတ္တယ္။
အခ်င္းခ်င္းစကားေၿပာစရာေနရာေတြအမ်ားၾကီးရွိပါလ်က္ ဒီေနရာေလးမွာပဲလာလာစုေဝး ေနတတ္ၾကတာဘာလုိ႔ပါလဲ။ ကၽြန္မ ထင္တာကေတာ့ ေႏြးေထြးတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုမို႔ပဲ လို႔ထင္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔တစ္ေနရာစီမွာေနထိုင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသား ေတြကေတာ့နီးစပ္ေႏြးေထြးေနၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ရာ ပံုရိပ္ေယာင္အိမ္ကေလးထဲ မွာပဲ ကၽြန္မတို႔ ေၿဖသိမ့္ေႏြးေထြးတတ္လာတယ္။ တစ္ေယာက္ငိုေနရင္ တစ္ေယာက္က ေဖးကူမယ္၊တစ္ေယာက္စိတ္ညစ္ေနရင္ တစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ တစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္ အဲဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေဝမွ်ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွလံုးသားေတြနဲ႔ မီးဖိုထားတဲ့ အိမ္ကေလးေတြလင္းခ်င္းေပ်ာ္ရႊင္လာခဲ့တယ္။
ကၽြန္မ ဆိုရင္ ဘေလာ့ခ္ေလာကထဲေရာက္မွ မိတ္ေဆြေတြအမ်ားၾကီးရလာတယ္။ (ရန္သူ ေတြကေတာ့ သူတုိ႔ဟာသူတုိ႔ ကြယ္ရာကေနေရွ႕ကေနထုိးမစိုက္ရဲတဲ့ ဓားေတြကို ေသြးေနၾကပါလိမ့္မယ္..အခါခပ္သိမ္းေတာ့လည္းကၽြန္မတို႔….သူတို႔ကိုသတိရေနၾကမယ္မထင္ပါဘူး)..။ ခ်စ္စရာခင္စရာေကာင္းတဲ့ ေမာင္ႏွမ ေတြရလာတယ္။ ေပ်ာ္စရာအိမ္ကေလးေတြကိုယ္စီနဲ႔ တစ္အိမ္ဝင္တစ္အိမ္ထြက္ သြားတတ္ လာတယ္။ ခုဆို ကၽြန္မမွာ ခ်စ္ခင္စရာ အစ္ကိုေတြ၊အစ္မေတြ၊ေမာင္ေတြ၊ညီမေတြ၊တူေတြ တူမေတြနဲ႔သားတစ္ေယာက္ေတာင္ပိုင္ဆိုင္ထားခဲ့ပါၿပီ။
ဒီလူေတြရဲ႕ဆံုဆည္းမႈကေရာ …ေလာကရဲ႕ဓမၼတာကို ဘယ္ေလာက္ထိ အံတုေက်ာ္လႊား ႏိုင္ၾကမွာမို႔တဲ့လဲ။ တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာလည္းၿပန္လည္ေဝးကြာသြားႏိုင္ေသးတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ၿပန္ေတြးလုိက္တဲ့အခါတိုင္းၾကည္ႏူးမႈ ခ်စ္ၿခင္းရနံ႔ေတြနဲ႔သင္းပ်ံ႕က်န္ေနခဲ့မယ့္ မိသားစုဆန္ဆန္ အိမ္ရန႔ံသင္းသင္းနဲ႔ ေႏြးေထြးတဲ့ ရက္စြဲေတြကိုရဖို႔ ခုခ်ိန္မွာတည္းက ကၽြန္မတို႔အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈေတြနဲ႔လက္တြဲထား ၾကဖို႔လိုလိမ့္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။
တကယ္ပဲ တစ္ေန႔မွာ ကၽြန္မတို႔ ခ်စ္ေသာ ေၿခတစ္ေခ်ာင္းေထာက္ ေၿမပံုေလးေပၚက ေနရာ စိမ္းစိမ္းလန္းလန္းေတြမွာ ကၽြန္မတို႔လိုခ်င္တဲ့ စိမ္းလန္းအိပ္မက္ေတြနဲ႔ပံုေဖာ္ထားတဲ့ လယ္ေတာနဲ႔အိမ္ကေလးေတြကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့မယ္ဆုိရင္……………………
…………………………………………….


31 Comments:

Zephyr said...

ေခတၱကမၼ (လယ္ထြန္ုုျခင္း) သည္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေလစြတကား ...

Sein Lyan Tun said...

zZZZZZZZZZZZZZZZZZZ


လာတစ္တာ တူ က တစ္ တြားတယ္ .... း)))

little brook said...

အင္း အိမ္ျပန္ၿပီး အေမနဲ႔ပဲေနရင္ ေကာင္းမလား ... အိမ္၊ အိမ္၊ အိမ္

Sein Lyan Tun said...

ကၽြန္မ ထင္တာကေတာ့ ေႏြးေထြးတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုမို႔ပဲ လို႔ထင္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔တစ္ေနရာစီမွာေနထိုင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသား ေတြကေတာ့နီးစပ္ေႏြးေထြးေနၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ရာ ပံုရိပ္ေယာင္အိမ္ကေလးထဲ မွာပဲ ကၽြန္မတို႔ ေၿဖသိမ့္ေႏြးေထြးတတ္လာတယ္။ တစ္ေယာက္ငိုေနရင္ တစ္ေယာက္က ေဖးကူမယ္၊တစ္ေယာက္စိတ္ညစ္ေနရင္ တစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ တစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္ အဲဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေဝမွ်ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွလံုးသားေတြနဲ႔ မီးဖိုထားတဲ့ အိမ္ကေလးေတြလင္းခ်င္းေပ်ာ္ရႊင္လာခဲ့တယ္။

အဲဒီစကားေလးက သိပ္မွန္တာပဲဗ်ာ...

မႀကီးရဲ ့စီဘံုးေလးမွာ ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္...


စိတ္ညစ္တာေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ေမာင္ႏွမေတြ စေနာက္ခဲ့ႀကတယ္..

ဒီေမာင္ႏွမေတြကို စိတ္ေကာက္ လိုက္ စိတ္ဆိုးလိုက္
နဲ႔ အကိုေတြ အမေတြကို ခ်စ္ခြင့္ရ ခဲ့ရတယ္... ဆံုးမစကားေတြကိုနားေထာင္ၿပီး... အလိုလိုက္ခ်င္းကိုခံရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ေလ

ၿပီးေတာ့ လယ္ထဲေရာက္လာတယ္

စိတ္ၿငိမ္.... ေပ်ာ္တယ္...

လယ္ေတာထဲမွာ ေအာ္ ဟစ္ လိုက္

ေပ်ာက္သြားလိုက္


ၿပန္တက္လိုက္...


က်သြားလိုက္...

ေပ်ာ္စရာေကာင္းေနတာပဲ..

လယ္ေတာမွေပ်ာက္ရင္ စီဘံုးမွာလာၿပန္ရွာႀက...

ဒီလိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့အ ခ်ိန္ေတြ ကို တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
ၿပန္သတိရလြမ္းဆြတ္ ဒီအခိ်န္ေတြ ကုန္ဆုန္သြားမွာကိုေတာ့ ႏွေၿမာမိပါတယ္...

ခ်စ္ခင္ေလးစားၿခင္းမ်ားစြာၿဖင့္


ဖိုးစိန္

ေမ်ာက္ေမ်ာက္

အိုင္လြယ္ပန္ said...

လယ္ေတာ နဲ႔ အိမ္ေလးေတြ
ေငးသြားတယ္ အစ္မ :)

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

အင္း...
ေခၚေနၾကတာေတာ႔ ၾကာၿပီး..
လာမယ္ လာရမယ္.. အဲ႔ဒီေနရာကို.. လာခဲ႔မယ္..

ခင္ေလးကို လယ္စိုက္ခိုင္းမယ္.. း)
က်ေနာ္ကေတာ႔ လိုက္ ေရာင္းမယ္.. း))

ခင္မင္းေဇာ္ said...

ဟုတ္ပ အျပင္မွာ ေတာင့္တတဲ့ စိမ္းလန္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြကို အဲဒီထဲမွာ ေတြ႕ေနရေတာ့ တေန႕တေခါက္ မေရာက္ရမေနႏုိင္ေပါ့ မေနာ္ေရ...အမလဲဒီလယ္ထဲကို ဘေလာ္ဂါ ဆုမြန္တို႕ ျပည့္စံုတုိ႕ကို ေခၚထားတယ္ သူတုိ႕ဆိုလဲ လယ္ထဲ ေပ်ာ္ေနတဲ့ လယ္သူမႀကီးစစ္စစ္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီတဲ့...

rose of sharon said...

ဒို႔လဲfacebookမွာအဲဒီgameေဆာ႔တယ္... invite လုပ္ရင္လက္ခံေနာ္ :)

ATN said...

မာဖီးယားနဲ႕တင္ မအားေတာ့ လယ္မစိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး... း)
စိုက္ႏိုင္သူေတြ စိုက္ၾကပါ... ေနာက္မွ protection fee လာေကာက္မယ္... း)

ႏုိင္းႏုိင္းစေန said...

အစ္မေရ.. ကြၽန္မက facebook မွာေတာ့ လယ္မလုပ္ဖူးဘူး။ လက္ေတြ႔ဘဝမွာက လယ္သမားသမီးျဖစ္ေနလို႔ပါ း) လယ္ထဲသြားေနရရင္ တကယ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းပါတယ္။ ေလကတျဖဴးျဖဴး၊ ၿပီးေတာ့ ေရညိႇနံ႔ေလး၊ စပါးႏွံ႔နံေလး၊ ရြံ႕နံ႔ခပ္သင္းသင္းနဲ႔... တစ္ခါတစ္ခါ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ခုန္ခုန္သြားတဲ့ ဖားျပဳပ္ေလးေတြ၊ လူကိုေတြ႔လို႔ တြင္းထဲ ဝင္ေျပးၾကတဲ့ ဂဏန္းေလးေတြ.. တကယ္ကို ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။

အလွဆံုးကေတာ့ စိမ္းစိုစိုနဲ႔ စီစီတန္းတန္း စိုက္ထားတဲ့ ပ်ဳိးပင္ေလးေတြေပါ့။ ဗ်ဳိင္းျဖဴျဖဴေလးေတြကလည္း ဟိုတစ္ေကာင္ ဒီတစ္ေကာင္နဲ႔ အရမ္းသာယာပါတယ္

လယ္ရိတ္ခ်ိန္ဆိုရင္ ေရေျခာက္ၿပီေလ.. အဲဒီမွာ ဝါဝါဝင္းဝင္းနဲ႔ စပါးေတြရိတ္သိမ္းၾကခ်ိန္ဆိုရင္ လယ္သမားေတြ အေပ်ာ္ဆံုးေပါ့.. စပါးအထြက္ေကာင္းရင္ ဝမ္းသာၾကတယ္။ တစ္ႏွစ္တာအတြက္ ပင္ပန္းရက်ဳိးႏွပ္ၾကလို႔ေလ။
စပါးရိတ္ခါနီး ေရႀကီး၊ မိုးႀကီးရင္ေတာ့ ညဆို အိပ္မေပ်ာ္ၾကဘူး...

အစ္မပို႔စ္ဖတ္ၿပီး ရြာျပန္ေၿပးခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္တယ္။ ခုဆိုရင္ လယ္စိုက္ၿပီးခ်ိန္ေလ... ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အစ္မကို တစ္ခါတေခါက္ေလာက္ ရြာကို အလည္ဖိတ္ေခၚခ်င္ပါတယ္။ တကယ္လက္ေတြ႔ လယ္သမားဘဝေတြကို ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္ း)
လယ္ေတာမွာ စားတဲ့ ထမင္းဟင္းေတြက ပိုခ်ဳိလို႔ပါ..

stella said...

မမေရ တာရာလည္းဒီလိုပဲ .. လယ္ထဲေရာက္ရင္ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္.. မမလယ္ေတာအိမ္ေလးကိုသြားသြားႀကည့္ျပီး ျကိတ္အားက်ေနတာ..ေနာက္က်ရင္အဲဲ့လိုျဖစ္လာေအာင္လုပ္မယ္ေပါ့ေလ... အခုတေလာေတာ့ သူမ်ားလယ္မွာ သြားသြားျပီးလယ္ထြန္ေနတယ္... ဟီးဟီး.. လယ္ဘယ္တက္ခ်င္တာလည္းပါတာေပါ့ေလ... ကဲ လယ္ေတာထဲမွာေမာင္ႏွမေတြ စံုလိုက္ျကစို့ေနာ္....

ေမ့သမီး said...

အမေရ ညီမလည္းကိုဓိရာမိုရ္သီခ်င္းကိုအရမ္းႀကိဳက္ တာပါ။ အိမ္နဲ႕ပါတ္သက္ၿပီးလည္း ခံစားခ်က္ေတြ နင့္နင့္နဲနဲရိွခဲ့ဘူးတာေပါ့။ တခ်ိန္မွာေတာ့ စိမ္းလန္းေအးျမတဲ့ေနရာေလးတခုစီမွာ ညီမတုိ႕ခ်စ္တဲ့ခင္တဲ့သူေတြနဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ကမၻာေလးေတြ တည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကမယ္လို႕ေမွ်ာ္လင့္မိပါရဲ႕။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ Facebook ထဲကလယ္ကြင္းစိမ္းနဲ႕တဲအိမ္ေလးကလည္း ကိုယ့္စိတ္ကိုခ်မ္းေျမ႕စရာပါပဲေလ။

sweetpeony said...

စိတ္ကူးထဲကအိမ္ကေလးကို ေဆာက္မယ္....
ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ေနမယ္...
း)
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကူျကမယ္...
စိတ္ခ်မ္းသာစရာ...
း)

ေမဇင္ said...

မမေရ..... ေနာင့္ အျမဲစိတ္ကူးယဥ္မိတဲ့ ေနရာေလးေပါ့....ဒီဘ၀ေလး အျပင္မွာ ရရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ လို႕...... ဆင္းရဲမွာ မပူရေတာ့ဘူး.... အိမ္နီးခ်င္းေလးေတြနဲ႕ လဲ စုိစုိျပည္ျပည္...။

Moe Myint Tane said...

ဒါဆို အမလည္း လယ္စိုက္ရတာေပ်ာ္ေနျပီေပါ႔။ ဒီကစားနည္းေတြ အခုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကစား
ေနၾကတယ္။စိတ္အပန္းလည္းေျပတာေပါ႔။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

kay said...

လယ္ထြန္မဂၤလာ ဆင္းေတာ့မယ္ေပါ့။
ဖဘ ကို စေခၚတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ၾကီး မေနာ္.. လယ္ထဲကိုက် မေခၚဘူးေနာ္။
အင္း..တေလာကလံုးကို အဆက္အသြယ္ျဖတ္ထားေတာ့..လယ္တဲ လိုက္ စကားေျပာမွပဲ ထင္တယ္။

Mogok Thar said...

;-) :-D
အေနာ့္ လယ္ေတာေလးထဲ ၀ိုင္းရိတ္ၾက ေအာ္ၾက စၾကနဲ႔ ပံုေလး မေနာ္ဆီမွာ ေတြ႔ရောတ့ ေပ်ာ္လိုက္ထာဗ်ာ။
လယ္ေတာေလးက တကယ့္ အစစ္ မဟုတ္ေပမဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ ေႏြးေထြးမႈေတြကိုေတာ့ အဲဒီကေန ရၾကတယ္ေလ ေဏာ။

*ႏြးေထြးတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုမို႔ပဲ လို႔ထင္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔တစ္ေနရာစီမွာေနထိုင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသား ေတြကေတာ့နီးစပ္ေႏြးေထြးေနၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ရာ ပံုရိပ္ေယာင္အိမ္ကေလးထဲ မွာပဲ ကၽြန္မတို႔ ေၿဖသိမ့္ေႏြးေထြးတတ္လာတယ္။ တစ္ေယာက္ငိုေနရင္ တစ္ေယာက္က ေဖးကူမယ္၊တစ္ေယာက္စိတ္ညစ္ေနရင္ တစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ တစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ရႊင္ေနရင္ အဲဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုေဝမွ်ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွလံုးသားေတြနဲ႔ မီးဖိုထားတဲ့ အိမ္ကေလးေတြလင္းခ်င္းေပ်ာ္ရႊင္လာခဲ့တယ္။*

တကယ္ပါပဲ.. ေပ်ာ္စရာ အခ်ိန္ေလးေတြ...
ဒါကို သိသူလဲ ရွိ၊ မသိသူလဲ ၇ွိေပါ့ဗ် ေဏာ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တေတြအတြက္ေတာ့ ဒါ.အမွတ္ရစရာေလးေတြပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေပ်ာ္၇ီင္ခဲ့ၾပကတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနၾကတယ္။ ဒါေတြဟာ.. ဒီ အိမ္ေလးေတြဟာ အေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ရပ္တံျခ်င္ ရပ္တံ့သြားမယ္။ က်ေနယ္တို႔မွာေတာ့ အိမ္ကေလးေတြမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲံၾကတာေတြ အျမဲ အမွတ္ ၇ေနၾကေတာ့မွာပါ။
တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာလည္းၿပန္လည္ေဝးကြာသြားႏိုင္ေသးတာပဲ ဆိုေပမဲ့ အမွတ္တ၇ ေပ်ာ္၇ႊင္ခဲ့ၾကတာေတြေတာ့ ဘယ္သူကမွ လာဆြဲ ႏႈတ္ယူသြားလို႔ မရပါဘူးးး မၾကီးေရ။

အိပ္မက္ေတြ.. ဆႏဓနဲပ ဘ၀ေတြ တထပ္တည္း ၾကေစခ်င္တဲ့ က်ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့ ဆႏၵမြန္ျဖင့္

Julian said...

ဒီလယ္ေတာအိမ္ကေလးက
အထီးက်န္ေနသူကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစနိုင္ပါတယ္
သူငယ္ခ်င္းေတြလဲေပ်ာ္ေနၾကမယ္ဆိုတာယံုပါတယ္
တေန႔တေန႔ အိမ္ကေလးကိုၾကည္႔ျပီးလူသားပီပီတြယ္ျငိလာတဲ႔စိတ္ကိုတအံ႔တၾသ ရုတ္တရက္သိလိုက္ရတယ္
ဒီအိမ္ေလးက ကိုယ္႔အတြက္ေတာ႔ အေမာဟူသမွ်အကုန္ေျပတတ္ျပီး အိမ္နီးခ်င္းေတြလယ္ကို တစ္အိမ္၀င္တစ္အိမ္ထြက္ အမိႈက္လွည္း ေရေလာင္းေနရတာလည္းေပ်ာ္တယ္
ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔မွန္းမသိဘဲလယ္ေတာအိမ္ကိုသြားရတာခက္လာတယ္ နက္ေၾကာင္႔လား ကြန္ျပဴတာေၾကာင္႔လားေတာ႔မသိဘူး
မရတဲ႔ၾကားကအတင္း၀င္ ခဏခဏၾကိဳးစား၀င္ ေရာက္ရင္ျပန္ထြက္ရမွာေၾကာက္ေနတတ္တယ္ ထြက္ျပီးရင္ ကိုယ္႔လယ္ေတာအိမ္ကို ျပန္၀င္ဘို႔ ရီစတာ႔ လုပ္ရျပန္တယ္
အင္း ဒီကြန္မန္႔ကိုလည္း နာရီ၀က္ၾကာေအာင္ေရးယူရတယ္။
တစ္ခုခုေတာ႔မွားေနပါဘီ။


ဂ်ဴ

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ၿမက္ခင္းစိမ္းနဲ႔တဲငယ္ေလး.................

ခံစားခ်က္တသီတတန္းၾကီးကို သယ္ေဆာင္ၿပီးၿပန္သြားၿပီ မေနာ္ေရ......

WWKM said...

လယ္ေတာေလးေတြကခ်စ္စရာ..
မီးလည္းမေန႔က ၀က္တစ္ေကာင္၊ႏြားတစ္ေကာင္၊လယ္တစ္ကြက္နဲ႔ သစ္ပင္ေလးေတြ လက္ေဆာင္ရခဲ႔တယ္. ဒါေပမယ္႔
မီး မကစားခ်င္ေသးဘူး။သူမ်ားေတြ လယ္ေတြပိုင္ေနတာကိုေတာ႔ အားက်တယ္. း)))
စီဘံုးမွာ ေရးလို႔မရဘူး။
နွဳတ္ဆက္လို႔မရဘူးေပါ႔. း(

:P said...

Farm Town က လယ္သူမေလးကို Farm Ville ကလည္း ဖိတ္ေခၚပါတယ္...။ အလည္တစ္ေခါက္ေလာက္လာခဲ့ပါ...။

NangNyi said...

အဲဒါတအားေဆာ့ခ်င္တာ ဒါမယ့္ loading တအားၾကာလို႔ လံုးဝဝင္မရဖူးဘူး.. ဖလက္ရွ္မရွိတာေၾကာင့္လည္းပါမယ္. ကိုးနတ္ရွင္ေၾကာင့္လည္းပါမယ္.. း(

မယ္႔ကိုး said...

မေရ..မရဲ ့ စာေလး ဘယ္လို ေက်ာ္သြားလဲ မသိဘူး။ အခုမွ ဖတ္ရတာ။
မရဲ ့လယ္ေလးအေၾကာင္းကို အစ္ကို မိုးကုတ္သားဆီက ၾကားကတည္းက မရဲ ့လယ္ ေလးကို လာရိတ္ေပးခ်င္ေနတာ။

လံုးဝမအားလို႔ ... facebook account လည္း မရွိလို႔... လံုးဝအားသြားတဲ့ေန႔မွာ တကယ္လာရိတ္ေပးမယ္ေနာ္ ...မ။

Eaindra said...

ဟုတ္တယ္ေတာ့...

ညီမေလးလဲ..မယ္ကိုးလို...ဘယ္လိုေက်ာ္သြားတယ္မသိ

မမေရ..ဘာေတြမွည့္ျပီလဲ..
ဘာေတြစားလို႔ရျပီလဲ...
အလည္လာခဲ့မယ္..ေနာ္..တစ္ေခါက္..
ၾကည့္ရတာ၊ဖတ္ရတာနဲ႔တင္..ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာ
မိုးကုတ္သားနဲ႔ ကိုရင္ေနာ္လဲ ဖိခိုင္းေပးေနာ္..မမ
အပိုးက်ိဳးေအာင္...

ညီမေလးလည္း အားရင္ ေပါင္း လာႏႈပ္ေပးပါ့မယ္..။

ခ်စ္တဲ့

ညီမေလး..

အိျႏၵာ

ေဇာ္ said...

အိ..
ေငးမိသြားတယ္ ေဒၚေလးေမ..။

tg.nwai said...

မေနာ္ေရ...တကယ္တမ္း ဘယ္ေလာက္ရုပ္၀တၳဳေတြ တုိးတက္လာပေစ..သဘာ၀ေလာက္ လြတ္လပ္ၿငိမ္းခ်မ္းတာေတာ႔ရွိမယ္ မထင္ဘူးေနာ္..
သူမ်ားေတြကုိ အားက်ေပမယ္႔ ေန႔တုိင္းလည္း မတက္နုိင္ေတာ႔ ၾကာၾကာခံမယ္႔ အပင္ေတြပဲစိုက္ထားရတာ။ ဒီကေန ကစားေနရတာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ.. စီးပြားေရးေတာ္ေတာ္ ိထိခုိက္ပါတယ္..ကြန္နက္ရွင္မေကာင္းလုိ႔ စိုက္လုိက္ ေပ်ာက္သြားလုိက္ ျပန္စိုက္လုိက္နဲ႔ဆုိေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ထိတယ္။ ဒီၾကားထဲ ဂိမ္းကစားတာေတာင္ သူမ်ားေတြနဲ႔ ဆက္စပ္လုိ႔ မရတဲ႔ တေယာက္တည္း သမားျဖစ္ေနေတာ႔ သူမ်ားကိုလည္း သြားကူမရ၊ ကိုယ္ကလည္း သူမ်ား အကူေခၚလုိ႔မရ...အထဲက လယ္သမားဘ၀ ေတာ္္ေတာ္ ပင္ပန္းပါတယ္မေနာ္ရယ္..ဟဲဟဲ

lovelessguiter said...

အစ္မေရ..ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဂိမ္းကို မေဆာ့တတ္ဘူးဗ်..ေသခ်ာ မေဆာ့ဖူးတာလည္း ပါမွာေပါ့ေနာ္..။
အစ္မတို႔ အဲလိုမ်ိဳးပို႔စ္ေလးတင္လိုက္ေတာ့လည္း ကိုယ္ပိုင္လယ္ေတာေလးေတာ့ လိုခ်င္သား....ဒါေပမယ့္ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိဘူး...
္facebook မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ရွိပါတယ္... ဒါေပမယ့္ တစ္ခါမွ မေဆာ့ဖူးဘူး..။

Anonymous said...

အစ္မေရ ... ကၽြန္ေတာ္လည္း မအားတာနဲ႕ အခုမွ ေရာက္ျဖစ္တယ္ ... တကယ္တမ္းေတာ့ အဲဒါေလးကုိ ကစားေနရတဲ့အခ်ိန္က စိတ္ခ်မ္းသာစရာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ ... အျပင္ေလာကကုိ ခဏေမ့ထားလုိ႕ရတယ္ေလ ...

emayarKhin said...

ခ်စ္မက...လယ္ေတာေလးေရာ
ခ်စ္စရာအိမ္ေလးပါရွိတယ္ေပါ႕.....
အားက်လိုက္တာ..........

ေက.တီ.အမ္ said...

မေနာ္ေရ .. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေနာက္အက်ဆံုးျဖစ္ေနၿပီခင္ဗ် ...
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မေရရာ မေသခ်ာျခင္းေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနတာ ...

မေနာ္က .. KTM ပဲေရးၿပီး smile က် ျဖဳတ္ထားတယ္ ... smile ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ပါပဲ .. Eng nick .. အေမေပးထားတာ ;)

ဒါနဲ႔ ... မနက္ျဖန္ဆို . နာနတ္ေတြရေတာ့မွာေနာ .. :D

Nee said...

အမေရ အမေရးတဲ့ဒီလယ္ခင္းေလးကို facebook မွာ ေတြ႔လိုက္လို႔ ကလစ္လုက္ျပီးဖတ္တာ အရမ္းၾကိဳက္သြားတယ္ ဒီေလာကမွာ က်မလိုစိတ္မ်ိဳး ရွိတဲ့ လူရွိေသးပါလား လို႔ေတြးျပီး ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ က်မလည္း ျခံလုပ္တာ၀ါသနာပါတတယ္ Game ထဲမွာေတာ့မဟုတ္ဘူး အျပင္မွာ တေႏြလံုး က်မေနပူၾကီးထဲစိုက္ခဲ့တာ ဒီတေဆာင္းခရမ္းခ်ဥ္သီးႏွင့္ ခ်ဥ္ေပါင္ ၀ယ္စားဖို႔မလိုေတာ့ဘူး ေရခဲထားလိုက္တယ္။ အမေျပာသလိုပဲ အိမ္နားနီးခ်င္းေတြ က်မေတာင္ယာကိုလာလည္ၾကပါတယ္။ အသီးေတြလည္း၀ိုင္းခူးကူၾကတယ္ တကယ္အျပင္မွာပါ။ အခုေဆာင္းတြင္းေရာက္ျပီဆိုေတာ့ အမတို႔စိုက္ခင္းဖက္ကိုမ်ား အလည္သြားရမလား စဥ္းစားေနတယ္ ဒီေရာဂါလည္းမေသးဘူး။