ႏွင္းစက္ရက္လြန္

Wednesday, March 4, 2009

တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့အဲဒီလိုခံစားမႈေတြနဲ႔ကၽြန္မနာတာရွည္ခဲ့ဖူးတယ္။ေလာကမွာခံစားမႈ
မ်ိဳးစံုကိုခံစားတတ္ေအာင္ဘုရားသခင္ကေပးထားခဲ့လိုသာ..ကၽြန္မဒီလိုအႏုပညာေတြ
ဖန္တီးေနႏိုင္တယ္လို႔ယံုတယ္။ဒီကဗ်ာကိုကၽြန္မေရးတုန္းက..၂၀၀၀ခုႏွစ္ထင္တယ္။..
ပါသြားတာကေတာ့ေရဆင္းစိုက္ပ်ိဳးေရးတကၠသိုလ္ႏွစ္လည္မဂၢဇင္းမွာပါ။သုသစ္တုိ႔ကၽြန္မ
တို႔ဆီလာေတာင္းသြားခဲ့တယ္လို႔မွတ္မိေနတယ္။ဒီေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႔ပဲကၽြန္မ..လံုးခ်င္းတ
အုပ္ေရးထားေသးတယ္။အေၾကာင္းအရာကေတာ့မတူပါဘူး။ဒီေခါင္းစဥ္ေလးကိုၾကိဳက္
လြန္းလို႔ေပးၿဖစ္သြားတာပါ။
ႏွင္းစက္ကေလးေတြရက္လြန္သြားတဲ့ခါ..ဘာၿဖစ္သြားမယ္လို႔..ရွင္တို႔ထင္သလဲ...
ကၽြန္မလည္း..အဲဒီကဗ်ာေရးစဥ္ကာလက..ႏွင္းစက္ေလးတစ္စက္အၿဖစ္ရက္ေတြလြန္
ေနခဲ့ဖူးတယ္။

ႏွင္းစက္ရက္လြန္

႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ရတဲ့ ေတာင္ကုန္းေလးရဲ႕ခံတပ္ေစာင့္ဟာ... ငါပါ
ငါ့ရဲ႕ျမစ္ျပင္က်ယ္ကေလးကေတာ့... ဟိုးအေ၀းမွာ
ေဗဒါတခ်ဳိ႕ ျမစ္က်ဥ္းတခ်ဳိ႕နဲ႔... ခပ္တိုးတိုးေလးစီးဆင္းလို႔

တကယ္ေတာ့...
လြင္ျပင္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲ ကာဆီးကာဆီး
ငါတို႔ရဲ႕ေကာင္းကင္ျပာကေတာ့... တစ္ခုတည္းပါပဲ။
လေရာင္ျဖာက်ေနပုံကအစ အထီးက်န္ဆန္လွတဲ့ညေတြ
.......
အမ်ားႀကီးပါ

တကယ္ဆုိရင္...
ပန္းရနံ႔ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ သာသာယာယာၾကားခ်င္မိတာေပါ့
အာ႐ုံေတြကန္းေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ အေကာင္းသား
ခုေတာ့လည္း...
ေလာကရဲ႕ဆြံ႕အမႈေတြြကိုအဓိပၸာယ္ရွာ... သည္းခံတတ္ခဲ့ပါၿပီ။

ငွက္ကေလးေရ...
နာက်င္ေနတဲ့ေတးေတြကို အလိုမက်စြာ သီဆိုေနတုန္းလား
သံစဥ္တစ္ခုရဲ႕ ဂီတကို စည္း၀ါးက်က် မခံစားတတ္သူရယ္လုိ႔ မရိွပါဘူး
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း...
ကံၾကမၼာပတ္မသံဟာရင္ကဲြမတတ္ က်ယ္ေလာင္လြန္းလွပါတယ္
ငါကေတာ့... ေဆာင္းခိုငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ဘ၀ဂီတကို
ဟိုအေ၀းကေနစိတ္နဲ႔
ၾကားနာခ်င္ေနမိတာတစ္ခုပါပဲ။

ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ သက္၀င္မႈမ်ဳိးေလာက္နဲ႔ေတာ့
ငါ့ကိုမျဖားေယာင္းပါနဲ႔ေတာ့...
ၿငိမ္းေအးျခင္းေတြ ခုန္ဆင္းထြက္က်မလာမယ့္အတူတူ
အျဖဴေရာင္ေတြ အိပ္စက္ေနပါေစေလ...
(ေမေမ...အိပ္ရာ၀င္ပုံျပင္ေတြထဲက နတ္ဆိုးတစ္ပါးပါးမ်ား
ခရီးထြက္ခဲ့ေသးသလား... )

သံေယာဇဥ္ ဆိုတာ
တကယ္ေတာ့ ရာသီဥတုေလးတစ္ခုသက္သက္ပါ
ဘုရားသခင္က တိတ္တဆိတ္ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့အရာေပါ့...
အရာရာအစစ မိုင္ေပါင္း(၅၀၀)မက ေ၀းကြာသြားၾကတဲ့အခါ
မရိတ္သိမ္းလုိက္ရတဲ့ ပ်ဳိးခင္း၀ါ၀ါေတြ...
ငါတို႔ရဲ႕တစ္ခုတည္း ေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးေအာက္မွာ...
ဒ႑ာရီဂီတေတြနဲ႔
ပင့္သက္လြင့္ေ၀ေနဦးမလား... ။

ညေရ...
အေမွာင္ကေ၀ေတြ ေသဆုံးသြားေတာ့မွာလား...
ေဆာင္းညေတြရဲ႕အမွားေတြ...
ငါ့ခံတပ္ကေလးမွာ... ကဗ်ာမဆန္စြာ... အတုံးအ႐ုံးစုပုံလို႔
ငါတို႔...
ဘာလို႔... ႏွင္းက်ခဲ့ၾကတာပါလိမ့္... ။


မေနာ္ဟရီ


21 Comments:

sait phay yar said...

ဘာလို႕ႏွင္းက်ခဲ့ပါလိမ့္ေနာ္
မက်ခဲ့ရင္ ဒီေလာက္ခံစားရမွာမဟုတ္ဘူးေလ

Anonymous said...

:)
မွန္ကန္တဲ႔ညေတြရဲ႕ ႏွင္းစက္ေတြလည္း က်ခ်င္က်ဦးမွာ.. မက်ခ်င္လည္း မက်ႏိုင္ေတာ႔ဘူး..

Moe Myint Tane said...

"ႏွင္းစက္ရက္လြန္" သိပ္ေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာေလးပါအမေရ။ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလး အၾကိဳက္ဆံုးဘဲ အမ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

လင္းဒီပ said...

“တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း...
ကံၾကမၼာပတ္မသံဟာရင္ကဲြမတတ္ က်ယ္ေလာင္လြန္းလွပါတယ္”

ပတ္မတစ္ခ်က္တီးလိုက္တိုင္း ရင္ကို ဟိန္းဟိန္းထြက္သြားတယ္..

“သံေယာဇဥ္ ဆိုတာ
တကယ္ေတာ့ ရာသီဥတုေလးတစ္ခုသက္သက္ပါ”

ေဆာင္းရာသီေလးပါပဲ အစ္မရယ္..

သက္ပိုင္သူ said...

သံေယာဇဥ္ ဆိုတာ
တကယ္ေတာ့ ရာသီဥတုေလးတစ္ခုသက္သက္ပါ.. တဲ့
ဘယ္ေလာက္လွလိုက္သလဲ.........

ရာသီေတြ ခဏခဏေျပာင္းသလို သံေယာဇဥ္ကေရာ ေျပာင္းဦးမလား။

ဒါမွမဟုတ္ ရာသီေတြတစ္ပတ္လည္လာသလို သံေယာဇဥ္အေဟာင္းက အေဟာင္းေပၚမွာပဲ ျပန္လည္လာမလား

ေတြးသြားတယ္ ေနာ္

Moe Cho Thinn said...

အရာရာအစစ မိုင္ေပါင္း(၅၀၀)မက ေ၀းကြာ သြားၾကတဲ့အခါ..တဲ႔။
နားလည္ခံစားမိသြားသလိုပဲ..

emayarKhin said...

ဟုတ္တယ္ေနာ.္..မ..တခါတေလကံၾကမၼာပါတ္မသံ
ဆိုတာတကယ္႕ကုိရင္ကြဲမတတ္က်ယ္ေလာင္
လြန္းလွလို႕နားေတြေတာင္ထိုင္းခ်င္လာတယ္...........

Sein Lyan Tun said...

ငွက္ကေလးေရ...
နာက်င္ေနတဲ့ေတးေတြကို အလိုမက်စြာ သီဆိုေနတုန္းလား
သံစဥ္တစ္ခုရဲ႕ ဂီတကို စည္း၀ါးက်က် မခံစားတတ္သူရယ္လုိ႔ မရိွပါဘူး
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း...
ကံၾကမၼာပတ္မသံဟာရင္ကဲြမတတ္ က်ယ္ေလာင္လြန္းလွပါတယ္
ဟုတ္တယ္ေနာ္..
သိပ္မွန္တယ္..
ဒီအပိုဒ္ေလးကိုႀကိဳက္တယ္

ATN said...

ေပ်ာ္က်သြားတဲ့အခါ မေအးျမႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ... း(

အိုင္လြယ္ပန္ said...

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ႔ရာသီဥတုေလးတစ္ခုသက္သက္ပါ ...

ငါတို႔ဘာလို႔ႏွင္းက်ခဲ႔ၾကတာပါလိမ္႔ .....

ေကာင္းတယ္အစ္မရာ .........

ညီလင္းသစ္ said...

အဲဒီ မရိတ္သိမ္းလိုက္ရတဲ့ ပ်ိဳးခင္းဝါဝါေတြကို ထားထား ခဲ့ရတာ မ်ားလွၿပီဗ်ာ၊

လြင္ျပင္ေတြရဲ႕ အလြန္မေတာ့ တစ္ခုတည္းေသာ ေကာင္းကင္ျပာႀကီးေအာက္မွာ က်ေနာ္တို႔ မက္မက္စက္စက္ က်ပစ္လိုက္ၾကရေအာင္..... ႏွင္းေတြေလ။

မိုးခါး said...

တကယ္ေတာ့...
လြင္ျပင္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲ ကာဆီးကာဆီး
ငါတို႔ရဲ႕ေကာင္းကင္ျပာကေတာ့... တစ္ခုတည္းပါပဲ .. ညီမ တစ္ပုဒ္လံုးကို ၾကိဳက္တယ္ မေနာ္ေရ .. း)

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ သက္၀င္မႈမ်ဳိးေလာက္နဲ႔ေတာ့
ငါ့ကိုမျဖားေယာင္းပါနဲ႔ေတာ့...
ၿငိမ္းေအးျခင္းေတြ ခုန္ဆင္းထြက္က်မလာမယ့္အတူတူ
အျဖဴေရာင္ေတြ အိပ္စက္ေနပါေစေလ..
ဟုတ္တယ္ ဒီလိုအခင္းအက်င္းမွာ အၿဖဴေရာင္ေတြ အိပ္စက္ေနၾကတာပဲ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္မွာပါ မေနာ္ေရ

ေဆာင္းယြန္းလ said...

၁၃မၾကိဳက္သူအတြက္ ၁၄ခုေၿမာက္ကြန္မန္႔အၿဖစ္ ကဗ်ာဆန္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ကဗ်ာဆန္စြာႏွစ္သက္ေၾကာင္း ထပ္ၿပီးေၿပာပါရေစ...

ေယာနသံစင္ေရာ္ said...

သံေယာဇဥ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ရာသီဥတုေလး တခုသက္သက္ပါ...
အရာရာ အစစ မုိင္ေပါင္း(၅၀၀)မက ေဝးကြာသြားၾကတဲ့အခါ...

(မေနာ္..ခ်မ္းေျမ့ပါေစ...)

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ညေရ......
ေဆာင္းညရဲ႕ အမွားေတြမွာ
ဘာလို႔.. ႏွင္းက်ခဲ့ၾကတာပါလိမ့္..!!

သံေယာဇဥ္ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ရာသီဥတုေလး တစ္ခုသက္သက္ပါ...

မေနာ္ရယ္.. ေတာ္လိုက္တာ..
အရမ္းလွတာပဲ....

with love..

April said...

လြင္ျပင္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲ ကာဆီးကာဆီး
ငါတို႔ရဲ႕ေကာင္းကင္ျပာကေတာ့... တစ္ခုတည္းပါပဲ။
အဲဒါေလး အရမ္းႀကိဳက္တယ္..

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
မိုးေန

Anonymous said...

နွင္းစက္ရက္လြန္........................

ရက္လြန္သြားမွေတာ႔နွင္းစက္ဟုတ္ပါအုန္းမလား..............

ဂ်ဴ

tg.nwai said...

စကားလံုးေလးေတြက လွပေျပာင္ေျမာက္ပါေပတယ္...။
နွင္းစက္ရက္လြန္သြားေပမယ္႔ နွင္းစက္ဆိုတာ တံလွ်ပ္တစ္ခု မဟုတ္ခဲ႔တာတြက္ေတာ႔ ....ေက်းဇူးတင္မိမွာပါပဲ...။

ေမျငိမ္း said...

အဲဒီ ႏွင္းေတြ က်ခဲ့တာကိုက ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္အတိုင္းပဲ မဟုတ္လား...။
(မေနာ္ေရ.. အဲလို ထိထိရွရွ ကဗ်ာေတြ ဖတ္ရတိုင္း ငါအဲလိုမ်ိဳး မေရးတတ္ပါလားလို႔ ေတြးမိတယ္။
ဟုတ္တယ္မေနာ္.. အမကို ဘုရားသခင္က ကဗ်ာသေႏၶ ထည့္ေပးမထားခဲ့ဘူးထင္ပါရဲ႕)။

Kaung Kin Ko said...

ေခါင္းစဥ္ေပးထားတာေလးက အစ ကဗ်ာေလးက အရမ္းလွတယ္။