ေလာင္းရိပ္မိေနတဲ႔ၾကယ္

Monday, September 21, 2009






ေမေမ ... ေကာင္းကင္ ျပာျပာေအာက္မွာငွက္ေတြ အသည္းကြဲလားေမေမ ...။
ရနံ႕ေတြ အေၾကာင္း ပန္းေတြကို မေျပာျပေတာ႔အခါ ... သူတို႕ဘယ္လိုသိမွာလဲ .. ေမေမ ...။ ဆူးစူးထားတဲ႔ စိတ္တစ္ခု လားရာအတိုင္းျပန္ဖို႕ အိပ္တန္းက်န္ေသးရဲ႕လားေမေမ ...။ .. သစ္ပင္ေတြအိပ္သြားတဲ႔အခါ ... သစ္သီးေတြ ပ်င္းရိလာတယ္တဲ႔ ... သားမၾကားဘူးတဲ႔ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္မွာ တိုင္းသူျပည္သားေတြကို ဘုရင္ၾကီးက သိပ္ခ်စ္သတဲ႔ ....။ ... ေမေမ ... ဟိုးအေ၀းမွာ သား အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႔တာ ၾကာလုပါျပီ ....။

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့သူကအိပ္မက္ေတြပိုရွည္သတဲ့။ ေကာင္းကင္ၿပာေအာက္မွာမွ ငွက္ေတြမွ မဟုတ္ပါဘူးသားရယ္။ အခန္႔မသင့္တဲ့အခါတိုင္း ႏွလံုးသားေတြကြဲေၾကရတတ္တာပဲ။ ဆူးစူးေနတဲ့စိတ္တစ္ခု အတြက္ အိပ္တန္းတက္စရာေနရာတစ္ခု ေကာင္းကင္ဘံုမွာေတာ့ ရွိလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမေမထင္တယ္။ ရနံ႔ေတြအေၾကာင္းမေၿပာၿပၿဖစ္ေပမယ့္ ပန္းေတြကေတာ့ ေလာကကို အလွဆင္ေနဥိးမွာပါပဲ။ႏွင္းဆီနီရဲ႕ ရဲရင့္မႈက ခ်ိဳအီသင္းပ်ံ႕တဲ့ ရနံ႕တစ္ခုမွ မလိုပဲကြယ္။ အိပ္ရာဝင္ပံုၿပင္ေတြကို မေၿပာၿပၿဖစ္ခဲ့တဲ့ေန႔ရက္တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ ေမေမ့ကို ခြင့္မလႊတ္လုိက္ပါနဲ႔။

သားကို အုပ္မုိးေနတဲ႔ေကာင္းကင္ကို အသစ္လဲေပးႏိုင္မလား ေမေမ ...၊ လူေတြရဲ႕ အၾကည္႕ေတြကို အေရာင္ခြ်တ္ေပးပါ ....၊ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ နဲ႔ ျပံဳးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ တစ္ခါသံုးမ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ပဲျပံဳးျပဖို႕ တိုက္တြန္းေပးပါ .... စိတ္ေတြနာဖ်ားေနတဲ႔ သားအတြက္ ... အၾကည္႕တစ္ခ်က္ကလည္း ေလးပါတယ္ေမေမ ...။ သားအိပ္မေပ်ာ္တဲ႔ ညမွာ သိုးေက်ာင္းသား အိမ္မက္တစ္ခုကို ေကာက္ရထားတယ္ ....။ သိုးေတြမွာ သိုးစိတ္ရိွတဲ႔ အတြက္ သား သိုးေမႊးအက်ၤီ ၀တ္တာပါေမေမ ....။ သူတို႕အတြက္ သားအေႏြးထည္ေလးျပန္ေပးခဲ႔ပါတယ္...။ တစ္ခုေသာ ေဆာင္းညမွာ သူတို႕ေတြ သိုးထိန္းရဲ႕စိတ္ထဲက ဂီတကို ရွာေတြ႔မွာပါေမေမ ....။

ေကာင္းကင္ကို အသစ္လဲမေပးႏိုင္ခဲ့သည့္တိုင္ ေမေမ့ခ်စ္ၿခင္းေတြနဲ႔ သားကို အုပ္မိုးေပး ထားမွာေပါ့။ လူေတြရဲ႕ အၾကည့္တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ပဲ ေလွ်ာ္ဖြတ္ပစ္ရ လိမ့္မယ္။ သိုးကေလးေတြနဲ႔အတူ ၿဖဴၿဖဴစင္စင္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၾကရေအာင္သား။ သူတို႔စြန္႔က်ဲခဲ့တဲ့ ၿဖဴစင္မႈေတြကို ၿခံဳယူဝတ္ဆင္ၿပီးမွေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ဂီတကိုလည္း ၿပန္လည္ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေပးခဲ့ရလိမ့္မေပါ့ကြယ္။ အိပ္မရတဲ့ညတာရွည္ေတြမွာ အိပ္မက္ေတြကို သိုးေတြနဲ႔အတူ လွည့္ေက်ာင္းထားလုိက္ၾကရေအာင္။ မ်က္ႏွာဖံုးအတုေတြအေၾကာင္းသိဖုိ႔ေတာ့ သားသိပ္ငယ္ေနပါေသးတယ္။ ေလာကရဲ႕မာယာခပ္ၾကီးၾကီး ေတြကို ေလ့လာ တတ္ေၿမာက္ လာတဲ့ အခါ..နာဖ်ားေနတဲ့ စိတ္ေတြအတြက္ ေၿဖသာရာ တစ္ခုခုကိုရလာပါလိမ့္မယ္။

ေမေမ သားက အေျဖာင္႔အတိုင္းေလွ်ာက္တဲ႔ အခါ သခ်ၤာပညာရွင္က ၃၆၀ ဒီဂရီေကာက္ေနတဲ႔ ေျခလွမ္းလို႕ေျပာတယ္ေမေမ ... သားက အလင္းျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ႔ ရူပေဗဒပညာရွင္က အနည္ထေနတဲ႔ ေတာက္ပမႈျဖစ္ေတာ႔ေရာ ဘာထူးမွာလဲတဲ႔ ....။ ေမေမ သားတို႕စကား၀ိုင္းမွာ ရင္ကြဲနာက်သူေတြအေၾကာင္းေဆြးေႏြးတဲ႔အခါ ဓာတုေဗဒ ပညာရွင္က ဓာတ္ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုမွ်သာတဲ႔ ...ေမေမ သားကန္ထုတ္လိုက္တဲ႔ ေက်ာက္တံုးကေရာ ေထာင္႔ခ်ဳပ္ေက်ာက္တစ္လံုးပဲလား ...။ ဘုရားသခင္နဲ႕ေတြ႕မွ ေမးၾကည္႕ေတာ႔မယ္ေမေမ ...။ ရိုးသားမႈတစ္ခုရဲ႕တန္ရာတန္ေၾကးကို ရွာေဖြေတြ႕ရိွမွပဲ လူေတြလည္း ဒုတိယ မီးကို ရွာေတြ႕တယ္လို႕ ဂုဏ္ယူႏိုင္ေတာ႔မယ္ေမေမ ...။ အခုေတာ႔ သား အိပ္မေပ်ာ္ျခင္းေတြကို ခင္မင္စြာေပါင္းေဖာ္ျဖစ္ေနတယ္ေမေမ ...၊ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္လည္း ညည အိပ္မေပ်ာ္တတ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္မ်ားလားေမေမ .. ေရႊပံုသ႑ာန္ေတာ္နဲ႔ အညီဖန္ဆင္းေတာ္မူတယ္လို႕ ဆိုတယ္မဟုတ္လားေမေမ ...။

သံသရာရဲ႕အေရြ႕ကိုက ၃၆၀ ဒီဂရီရွိေလေတာ့ အေၿဖာင့္အတုိင္းေၿခလွမ္းေတြရဲ႕အေရြ႕ဟာ ၃၆၀ ဒီဂရီေကာက္ေနခဲ့မွာပဲသား။ သံသရာတစ္ခုလံုးေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ ေၿခလွမ္းေတြက ေၿဖာင့္ တန္းေနခဲ့ပါလ်က္ ကံတရားက ေကြ႕ေကာက္ေနခဲ့တာက် ဘယ္လိုေၿပာၾကမလဲ။ ေမတၱာတရားရဲ႕ အလင္းဓါတ္ေတြအေၾကာင္းကို ေမေမတို႔ဘယ္သူနဲ႔ေဆြးေႏြးႏိုင္ၾကမွာလဲ။ စတီဖင္ေဟာကင္းဟာ အနည္ထေနတဲ့ အလင္းတစ္မႈန္ေတာ့ မဟုတ္ႏိုင္ဘူးထင္ပါတယ္။ ေကာရိ ႏၲဳ ၾသ၀ါဒ ပထမစာေစာင္ အခန္း ၁၃ ကို ဘယ္လို ယူနစ္ေတြနဲ႔မ်ား တိုင္းတာ တြက္ခ်က္လို႔..အေၿဖထုတ္ႏိုင္မွာမို႔လဲ။ မဒမ္က်ဴရီလည္း အသည္းကြဲခဲ့ဖူးမွာပါပဲ သား ရယ္။ က်မ္းစာမွာေတာ့ေၿပာတယ္သား။ အိပ္ေပ်ာ္ရေသာအခြင့္ကို ခ်စ္ေတာ္မူေသာ သူအား အမွန္ေပးေတာ္မူ၏ .. တဲ့။ ဘုရားသခင္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းအားၿဖင့္ သူ အိပ္စက္ခြင့္ မရွိသူၿဖစ္တယ္။ သူတစ္ပါးကိုပိုခ်စ္တဲ့သူဟာပိုၿပီးအနစ္နာခံရတတ္သတဲ့။

ေမေမ ရွံဳးနိမ္႔မႈေတြက ထလာတဲ႔သူတစ္ေယာက္အတြက္ ေစာင္႔ၾကိဳေနတဲ႔ ေနာက္ထပ္ရွံဳးနိမ္႔မႈေတြကေရာ ေစာေစာထတဲ႔ ငွက္ေတြပဲလား ...။ သူတို႕ကို ပ်င္းရိခြင္႔ေပးဖုိ႕ အေၾကာင္းၾကားေပးပါေမေမ ...။ ေရထဲမွာ ငါးတစ္ေကာင္နစ္ႏိုင္တဲ႔အေၾကာင္း ...၊ ေလထဲမွာ ငွက္တစ္ေကာင္ အပ်ံမွားသြားႏိုင္တဲ႔အေၾကာင္း .... လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ႔သူတစ္ေယာက္ ေခ်ာ္လဲႏိုင္တဲ႔အေၾကာင္း ...။ စိတ္တစ္ခုု အထားအသိုမွားျပီး Black Hole ျဖစ္လာႏိုင္ေၾကာင္း သား ေတာင္စဥ္ေရမရေျပာမိတဲ႔အခါ ... ေမေမနားလည္ေပးပါ။ အက္ရာေတြမ်ားတဲ႔ေလာကထဲမွာ သား ... ေလာကနဲ႔ အသားက်ဖို႕ စိတ္အက္အက္တစ္ခု တပ္ဆင္ထားလိုက္တယ္ေမေမ ....။ လဲေနသူတစ္ေယာက္ကို ထူမယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုး ခါးကိုင္းျပီးမွ လက္ဆန္႕ရသလိုေပါ႔ေမေမရယ္ ....။ ..သား ... လဲေနတဲ႔သူနဲ႔ လွဲေနတဲ႔သူမခြဲျခားတတ္ဘဲ ထူေနမိတယ္ေမေမ ...။ သားမ်က္လံုးေတြကို လွဲလွယ္ေပးပါေမေမ ... ဒါမွမဟုတ္ သားရဲ႕ႏွလံုးသားကို လဲလွယ္ေပးပါ ....။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲၿပင္ဆင္လုိ႔ရတဲ့ေလာကၾကီးထဲမွာ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ၿပင္ဆင္ဖို႔ဆိုတာကလဲ အခက္ဆံုးတစ္ခုပဲသား။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါကိုက ေအာင္ႏိုင္မႈတစ္မ်ိဳးပဲေလ။ ရႈံးနိမ့္မႈေတြကို ဆင့္ကဲလက္ခံရရွိလုိက္တယ္ဆိုတာကိုက ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ရွိေနေသးတယ္လို႔ပဲ ေက်နပ္လုိက္ပါ တရားၿခင္း မတရားၿခင္းေတြကိုေတာ့ ေလာကပါလတရားက သူ႔ဘာသာသူဆံုးၿဖတ္ပါလိမ့္ မယ္။ မၿမင္ရတဲ့ ဝဋ္ေၾကြးေတြအတြက္ ေမေမတို႔မွာ တာဝန္မရွိပါဘူး။ သားရဲ႕ ေတာင္စဥ္ေရမရ စကား လံုးေတြကို ေမေမ့ ေမတၱာတရား နဲ႔စဥ္ေပးလိုက္တဲ့အခါ အရာရာဟာ လင္းေဝႏိုးထလာပါ လိမ့္မယ္။ အက္ေၾကာင္းေတြကို ေတာ့ ခဏ ေမ့ထားလုိက္ၾကရေအာင္ သား ။ ကမၻာေၿမၾကီးရဲ႕ လႈပ္ႏိုးခံရမႈနဲ႔အတူ လမ္းေၾကာင္းေၿပာင္းသြားတဲ့အခါ အရာရာဟာ ပကတိအတိုင္းၿဖစ္ခြင့္ရသြားၾကပါလိမ့္မယ္။ ဘုရားသခင္ေပးသနားေတာ္မူတဲ့ အၿဖဴေရာင္ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ဒီတိုင္းပဲထားၾကရလိမ့္ မယ္။ ထူခြင့္ရေနေသးတဲ့လက္ ထူမခ်င္ေနေသးတဲ့စိတ္ေတြအတြက္ပဲ ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းလုိက္ၾကရေအာင္။

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔ တစ္ျခမ္းပဲ႕လေလးကို သားလြမ္းတယ္ေမေမ ....။ ကုမုျဒာကုိ ဖြင္႔တဲ႔ေသာ႔ကို လေရာင္မွာ သားရွာေနမိတယ္ ...။ လေရာင္၀ါေတြညြတ္ေကြး ေနတဲ႔ ဂီတစာရြက္တစ္ရြက္ကို ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ တေယာသမားတစ္ေယာက္ ေကာက္ရပါေစလိို႕ သားဆုေတာင္းေပးေနမိတယ္ ...။ အေရာင္ကန္းေနတဲ႔သူအတြက္လည္း လေရာင္ဟာ လင္းေနမွာပါေမေမ ...။ ခဲဖ်က္မပါတဲ႔အတြက္ အမွားေတြမျပင္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေေပါ႔ ...။ ဘ၀ကို သိပ္နီျမန္းသြားမွာစိုးတယ္....။ ၾကက္ေျခခတ္ေတြက ပစ္မွတ္တစ္ခုလို ဘ၀ကို ခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခတ္ခဲ႔တဲ႔ သားရဲ႕ ထိခ်က္အလြဲေတြပါေမေမ ...။ ေမတၱာဟာ အျဖဴေရာင္ဆိုေတာ႔ေမေမရယ္ ... ဒီဘ၀မွာ သိပ္ေရာင္းမေကာင္းလွဘူးေပါ႔ ....။ ေစ်းေခါင္းကြဲတယ္ ေမေမရယ္ ...။ အခ်စ္ဦးဆိုတာ မျငိမ္းေသာမီးမဟုတ္လား ....။

တစ္ဘဝလံုးေရးၿခစ္လာတဲ့စာမ်က္ႏွာေတြအတြက္ အားလံုးကို အမွန္ခ်ည္းပဲလိုခ်င္လုိ႔ ေတာ့ ဘယ္ၿဖစ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ အနီေရာင္ၾကက္ေၿခခတ္ေတြလည္း ခပ္က်ဲက်ဲေတာ့ ပါေနလိမ့္မယ္ ။အဲဒီအတြက္ ေနာင္တရစရာမလိုဘူးသား။သင္ခန္းစာယူတတ္ဖို႔ပဲလိုပါ တယ္။ သန္႔စင္ၾကည္လင္တဲ့ ခ်စ္ၿခင္း ေတြနဲ႔ လႊမ္းၿခံဳထားတဲ့ ကမၻာကိုေတာ့့ လူတိုင္းတပ္မက္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ထင္ရင္ မွားသြားမွာ ေပါ့သား..။ တခ်ိဳ႕လူေတြက ေမြးဖြားလာကတည္းက အေရာင္တစ္ေရာင္တည္းနဲ႔ ေမွာင္ေနၾက သူေတြၿဖစ္တယ္။ လေရာင္ကေတာ့ အစဥ္အဆက္ၿဖာက်ေနမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကုမုၿဒာ တုိင္းကေတာ့ လေရာင္နဲ႔ပြင့္ခ်င္မွပြင့္ၾကလိမ့္မယ္။ ဘယ္အရာမွပံုေသကားက် တြက္ဆလို႔ မရတဲ့ ကမၻာမွာ မၿငိမ္းဘူးထင္တဲ့ မီးေတြလည္း ၿငိမ္းသြားၾကလိမ့္ဦးမယ္။ ထိုက္တန္တဲ့ သူေတြအတြက္ သားရဲ႕ အၿဖဴေရာင္ေမတၱာေတြကိုသိမ္းဆည္းထားလုိက္ပါ။

တကယ္လို႕ ေသာ႔တစ္ခုပိတ္ခြင္႔ရမယ္ဆိုရင္ သားမနက္ျဖန္ေတြကို ပိတ္ထားလိုက္ခ်င္တယ္ ...။ ဒီေန႕အထိ ေနထိုင္ခဲ႔တဲ႕လူတစ္ေယာက္ဟာ ဒီေန႕မွာ ျပီးဆံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားသလိုေပါ႔ေမေမ ... မနက္ျဖန္မွာသူမပါေတာ႔ဘူး .. ပန္းပြင္႕ရဲ႕ရနံ႕ထဲမွာသူမပါေတာ႔ဘူး ... ေလညင္းရဲ႕ေအးျမမႈထဲမွာသူမပါေတာ႔ဘူး။ သစ္ရြက္တစ္ရြက္ေၾကြက်သံထဲမွာ သူမပါေတာ႔ဘူး ..။ ဇာတ္နာေအာင္ ဗီလိန္ တစ္ျပံဳၾကီးသံုးထားတဲ႔ ျမိဳ႕ပ်က္ၾကီးမွာ သူမပါေတာ႔ဘူး ...။ သူ ... ခရမ္းေရာင္ အလံတစ္လက္ကို လႊင္႔ထူရင္း က်ဆံုးသြားပါျပီေမေမ ....။

ခရမ္းေရာင္ေတြတဖ်တ္ဖ်တ္လြင့္ဝဲေနတယ္။ အလြမ္းဟာ အနည္းဆံုးတစ္ရာသီေတာ့ ခံလိမ့္မယ္သား..။ သူ႔ရာသီကုန္ရင္ေတာ့ သူလည္း သူ႔အလံကိုသိမ္းရုတ္ တပ္ဆုတ္သြားရပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာလည္း ေလာကရဲ႕ဓမၼတာပါပဲ သား။ ကံတရားရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြကိုေက်ာ္လြန္လို႔ မနက္ၿဖန္ေတြကို ၿပင္ဆင္ခြင့္မရွိသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကို မႈတ္သိမ္းၿငိမ္းသတ္ခြင့္လည္း မရွိပါဘူး။ နီေစြးစြာရဲရင့္ တည္ၿငိမ္စြာၿပာလြင္ လို႔ ခရမ္းေရာင္ေတြကို ၿဖိဳခြဲပစ္ခဲ့လိုက္ရင္း နံနက္ခင္းအသစ္ေတြနဲ႔အတူ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထူမတ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ။ မနက္ၿဖန္ဟာ ရနံ႔သစ္ ေတြနဲ႔ေမႊးၿမၾကည္လင္ေနခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ ။

မေနာ္ဟရီZephyr


24 Comments:

Julian said...

မရတာၾကာျပီျဖစ္တဲ႔ (၁)
ျပီးမွဆက္လက္ဖတ္လိုက္အုန္းမယ္

ဂ်ဴ

Julian said...

ေမးခြန္းေမးတဲ႔သူကအေျဖကိုလိုခ်င္သလား ဒါမွမဟုတ္ျဖစ္စဥ္ေတြကိုစီကာစဥ္ကာေျပာေနသလား..... ျဖစ္တတ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔စကားနဲ႔အားလံုးကိုပု၀ါပါးနဲ႔အုပ္ေနရတဲ႔ဒီေခတ္ၾကီးမွာတစ္ခါတစ္ေလ ေမးခြန္းတိုင္းမွာအေျဖမရွိတတ္ခ်င္ဘူး

ေကာင္းကင္ရဲ႔အေျဖကို ၾကယ္ကေလးတိတိပပနားလည္နုိင္ပါေစ တစ္ခါတစ္ေလမွာ တစ္စံုတစ္ခုကိုနားလည္ဘို႔တစ္ဘ၀လံုးေတာင္မလံုေလာက္ဘူးေလ

ျဖဴစင္ျခင္းကို ရွာေဖြသူဟာ ဒီေလာကထဲကရုန္းထြက္နိုင္မွရလိမ္႔မယ္ထင္တယ္ ေလာကဆိုကတည္းက အေရာင္စံုေဆးျခယ္ေနၾကတာကိုး ေမြးကတည္းက အေမွာင္တစ္မ်ိဳးကိုဘဲေရာင္စံုလို႔ တယူသန္နားလည္ေနသူေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ရွင္းရွင္း အျဖဴဆိုတာကို နားလည္မယ္မထင္ဘူး


မမန္႔ေတာ႔ဘူး ဒီမွာရပ္မယ္ မဟုတ္ရင္ အက္ေဆးထက္ရွည္ေတာ႔မယ္
အခုတစ္ေလာ စိတ္ဖ်ားနာေနတယ္ လူလဲဖ်ားေနတယ္ ျမင္ျမင္သမွ် လူေတြဟာ ေကာက္က်စ္ျပံဳးကို ဂရုဏာျပံဳးျဖစ္ေအာင္ျပံဳးေနၾကေတာ႔ သူတို႔အျပံဳးေတြ ဘီလူးသြားျဖဲျပေနတယ္လို႔ခံစားရြံရွာေနတယ္
စိတ္နွလံုးမေကာင္းမွေတာ႔ ခံစားခ်က္ေတြအံထြက္ခ်င္ေနတယ္

ဂ်ဴ

လင္းဒီပ said...

ေလာက ခါးခါးေအာက္မွာ ေလာင္းရိပ္ဆိုးေတြ မိေနတဲ့ ၾကယ္ကေလးရဲ႕ အေမးအျမန္း ထူထူ အက္ေဆးေလး...

အေမးနဲ႕အေျဖနဲ႕ ဆန္းဆန္းေလးနဲ႕ ေရးထားတဲ့ အက္ေဆး လွလွေလး....

Mogok Thar said...

ဖတ္ေနရင္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ နဂို အိမ္နဲ႔ မိသားစုကို လြမ္းေနရာက ေဖ နဲ႔ ေမ့ ကို ပို သတိရပီး လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးၾကီး ျဖစ္ေနတယ္။
အမ်ားသူငါ က ေျပာၾကတယ္။ အေဖ၊ အေမ ေလာင္းရိပ္က ခုထိ မထြက္ႏိုင္ေသးဘူး တဲ့။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီေလာင္းရိပ္ ေလး ရွိေနတုန္း အခိုက္အတန္႔မွာ အဲ ဒီ ေလာင္းရိပ္ေအာက္ ေန ေနရတာ က်ေနာ္ ၾကည္ႏူးပါတယ္။
(ပို႔စ္ နဲ့ေတာ့ မဆိုင္လွေပမဲ့ ရင္ထဲ ျဖစ္တာေလး ခ်ေရးမိတာပါ။)
စာေလးေတြကို ေနာက္ထပ္ အထပ္ထပ္ ျပန္ဖတ္ျဖစ္ေနအံုးမွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
ျပန္ဖတ္ပီး ျပန္မန္႔ရင္ စိတ္ဆိုးၾကပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္

Eaindra said...

(...............................................)

အုပ္မုိးေနတဲ႔ေကာင္းကင္ကို အသစ္လဲေပးႏိုင္မလား
ဆူးစူးထားတဲ႔ စိတ္တစ္ခုလားရာအတိုင္းျပန္ဖို႕
အိပ္တန္းက်န္ေသးရဲ႕

နာဖ်ားေနတဲ့ စိတ္ေတြအတြက္ ေၿဖသာရာ
အလြမ္းဟာ အနည္းဆံုးတစ္ရာသီေတာ့ ခံလိမ့္မယ္
တစ္ဘဝလံုးေရးၿခစ္လာတဲ့စာမ်က္ႏွာေတြအတြက္
မနက္ျဖန္ေတြကို ပိတ္ထားလိုက္ခ်င္တယ္

ကမၻာေၿမၾကီးရဲ႕ လႈပ္ႏိုးခံရမႈနဲ႔အတူ
အနည္ထေနတဲ႔ ေတာက္ပမႈျဖစ္ေတာ႔ေရာ
အေရာင္ကန္းေနတဲ႔သူအတြက္
မျငိမ္းေသာမီး................
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့သူကအိပ္မက္ေတြပိုရွည္သတဲ့ေလ

လဲေနတဲ႔သူနဲ႔ လွဲေနတဲ႔သူမခြဲျခားတတ္ဘဲ ထူေနမိတယ္
အနီေရာင္ၾကက္ေၿခခတ္ေတြလည္း ခပ္က်ဲက်ဲ
သန္႔စင္ၾကည္လင္တဲ့ ခ်စ္ၿခင္း ေတြ
ပန္းပြင္႕ရဲ႕ရနံ႕ထဲမွာသူမပါေတာ႔ဘူး
ေလညင္းရဲ႕ေအးျမမႈထဲမွာသူမပါေတာ႔ဘူး

ခရမ္းေရာင္ေတြတဖ်တ္ဖ်တ္လြင့္ဝဲေနတယ္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မႈတ္သိမ္းၿငိမ္းသတ္ခြင့္လည္း မရွိပါဘူး
နီေစြးစြာရဲရင့္ တည္ၿငိမ္စြာၿပာလြင္ လို႔
မနက္ၿဖန္ဟာ
ခရမ္းေရာင္ အလံတစ္လက္ကို လႊင္႔ထူရင္း က်ဆံုးသြားပါျပီ..။ ။

မမေရ..၊ ဇက္ေရ..
သိပ္လွတဲ့စကားလံုးေလးေတြကို ထိမိလိုက္ရင္ေၾကြသြားမွာစိုးသလို..
တယုတယ ဖြဖြေလးစီၾကည့္မိတယ္...

Collage ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ဟာ....
စိတ္မွာ..ေရာင္ျပန္လွလွနဲ႔ လာျဖာတယ္....။
(ေခါင္းစဥ္ေတာ့ တပ္ေပးၾကပါဦး..)

အိျႏၵာ

Anonymous said...

ၾကယ္ကေလး is just like me....

ေမေမ... သား....

အက္ရာေတြမ်ားတဲ႔ေလာကထဲမွာ သား ... ေလာကနဲ႔ အသားက်ဖို႕ စိတ္အက္အက္တစ္ခု တပ္ဆင္ထားလိုက္တယ္ေမေမ....။

tg.nwai said...

ေကာင္းလုိက္တာ မေနာ္ရယ္.. ေမေမနဲ႔ သားငယ္ အေမးအေျဖေလးေတြက ရင္ကို ထိခတ္သြားပါတယ္..အေတြးလွလွ စကားလွလွ အဓိပၸာယ္ေတြ ျပည္႔၀ေနတဲ႔ ဒီ အက္ေဆးေလးအတြက္ မေနာ္ကိုေရာ..ကို Zephyr ကိုပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

tg.nwai said...

မေနာ္ေရ..ေကာင္းလုိက္တာ.. သားေလးက ေလာကႀကီးအေၾကာင္းေတြနဲ႔ နားမလည္မႈေတြ ေမေမ႔ကို တုိင္တည္..သားငယ္ကို ေထြးေပြ႔လုိ႔ နွစ္သိမ္႔ရင္း ေျဖသိမ္႔ေပးေနတဲ႔ ေလာကႀကီးအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေနၿပီျဖစ္တဲ႔ ေမေမ..မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ရင္း လွပက်စ္လစ္တဲ႔ စကားလံုးေတြရယ္..အဓိပၸာယ္က်ယ္ျပန္႔တဲ႔ ဒီအက္ေဆးေလးကို လွလွပပ ေပါင္းစပ္ရင္း ဖတ္ခြင္႔ေပးခဲ႔တဲ႔အတြက္ မေနာ္ကိုေရာ.. ကို Zephyr ကိုပါ ေက်းဇူး..

emayarKhin said...

ခ်စ္မေရ..အေမးတတ္တဲ႕သူရယ္....
အေၿဖေတာ္တဲ႕သူရယ္.....
အေမးေရာအေၿဖေရာရယ္.....
စကားလံုးတိုင္းရယ္.....
တကယ္ပါပဲ....
ရင္ရဲ႕အနက္ရႈိင္းဆံုးအထိ.........

Angel Shaper said...

အင္းးးးးးးးးးးး တိုက္တုိက္ဆိုင္ဆိုင္ အိမ္ကိုလြမ္းေနတာ။ ႀကယ္ကေလးက သမီးနဲ့ တူလိုက္တာ လို ့ေျပာမလို့ ခရာတြန္ေျပာလိုက္ျပီ။

yangonthar said...

အစ္မေနေကာင္းတယ္ေနာ္
ေလာင္းရိပ္မိေနတဲ့ၾကယ္ ကုိဖတ္ေနတုန္းေကာ ဖတ္ျပီးေတာ့ေရာ ေပးထားတဲ့အေတြးေတြ မွာ စီးေမ်ာရင္း မွတ္သားရင္းရွိခဲ့ပါတယ္ အက္ေဆး တစ္ပုဒ္လုံးက အႏွစ္သာရျပည့္ဝတဲ့စာသားေတြ အေတြးေတြ နဲ ့ထုံးမႊန္လုိ ့ပါ။ “တခ်ဳိ ့က ေမြးဖြားလာကတည္းက အေရာင္တစ္ေရာင္ တည္းနဲ ့ေမွာင္ေနၾကသူ ေတြျဖစ္တယ္ လေရာင္ကေတာ့ အစဥ္အဆက္ျဖာက်ေနမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကုမုျဒာ တုိင္းကေတာ့ လေရာင္နဲ ့ပြင့္ခ်င္မွပြင့္ ၾကလိမ့္မယ္ ” ဆုိတဲ့စကားကုိ ေတာ့ အလြန္တရာပဲ ၾကဳိက္ႏွစ္သက္မိပါ တယ္အစ္မေနာ္ေရ ... စာတစ္ပုဒ္လုံး မွတ္သား ေလ့လာစရာေတြနဲ ့မုိ ့ဖတ္ျပီးတဲ့ အခါ ေက်နပ္ပီတိျဖစ္မွုကို ခံစားရပါတယ္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အစ္မေရ
ေလးစားလွ်က္
ရန္ကုန္သား :)
ေအးျမသာယာရွိပါေစ

အိုင္လြယ္ပန္ said...

အခ်စ္ အမုန္း အလြမ္း အေဆြး နဲ႔
သံပတ္ကုန္ရင္ ရပ္တန္႔ သြားမယ္႔အရာအရာ
သံပတ္ တစ္ခါ ၿပန္တင္းလာမယ္႔ အရာရာ ၾကား
ၾကယ္ တစ္လံုး နဲ႔ ေကာင္းကင္ခ်ိတ္ဆက္ထားခဲ႔တဲ႔
ၾကိဳးေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ တစ္ေခ်ာင္းရဲ႕
ယီးေလးခို ဂီတသံမ်ား ....

နားဆင္သြားေၾကာင္းပါ :):):)

Nge Naing said...

အဖြဲ႔အႏြဲ႔သိပ္ေကာင္းတဲ့စာကို လာေရာက္ျမည္းၾကည့္တာ အရသာေတြ႔သြားပါတယ္။

ေဇာ္ said...

ဘယ္လုိေျပာရမလဲ .. ဟင့္အင္း .. က်ေနာ့္မွာ ေျပာစရာ စကားလံုးမရွိေတာ့ဘူး.. ဦးေႏွာက္ကတဆင့္ လက္ဖ်ားေတြမွာ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ျပီ .. ဖန္ဆင္းထားတဲ့ ႏွလံုးသားေတြကုိ အံ့ၾသမိလြန္းလုိ႕...

( အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ .. )

sweetpeony said...

သူတစ္ပါးကိုပိုခ်စ္တဲ့သူဟာ ပိုၿပီးအနစ္နာခံရတတ္သတဲ့လား အမ.....
း((
ခ်စ္တတ္လြန္းေနေတာ့လဲ ခက္တယ္...
ခရမ္းေရာင္ကို ျဖိဳခြဲပစ္ဖို႔အတြက္
သီအုိရီကုိ ရွာရဦးမယ္
ခုေတာ့
ခရမ္းေရာင္ေတြ အံု႔မႈိင္းေနတုန္း...

Sein Lyan Tun said...

ေကာင္းကင္ၿပာေအာက္မွာ ငွက္ေတြ အုပ္ဖြဲ႕ပ်ံသန္းတာ...ညေတြမွာ ႀကယ္ေတြခစားတဲ့ လရဲ႕ တည္ႀကည္လင္းပမွဳကို တအ့ံတႀသေငးႀကည့္ရင္း ေမ့ေမ့ကို ပံုၿပင္တစ္ပုစ္ေၿပာၿပပါလို႔ ပူဆာတုန္းက သားရယ္ အိပ္ယာဝင္ပံုၿပင္ေတြကို နားေထာင္ၿပီး စိတ္ကူးမယဥ္စမ္းပါနဲ႕ကြယ္.. စိတ္ကူးယဥ္လို႔ အိပ္မက္မက္ရင္ ပင္ပန္းရလြန္းလို႔ပါယယယ အခန္႔မသင့္ရင္ ႏွလံုးသားေတြ ေႀကကြဲခံစားရအံုးမွာလို႔ ေၿပာခဲ့ဖူးတယ္.. ခုေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညေတြအတြက္ အိပ္မက္ေတြက ပိုရွည္ေနတာ အမွန္ပါပဲ...။

စိတ္ေတြနာဖ်ား ေနရပါတယ္... အုပ္မိုးေနတဲ့ေကာင္းကင္ႀကီးကို အသစ္လဲ... စီးေနတဲ့ ၿမစ္ေတြကို ေၿပာင္းၿပန္လွန္.. လူေတြရဲ႔ အသက္ပါတဲ့ မဲ့ၿပံဳးေတြကို အေရက်ိဳေသာက္ မာယာခပ္ႀကီးႀကီးေလာက ႀကီးကို ခဏေလာက္ အရြဲ႔တိုက္ခ်င္တယ္ ေမေမရယ္လို႔ ခပ္ဖြဖြေလး ညည္းတုန္းက ဒီလိုလုပ္ရင္ နာဖ်ားေနတဲ့မင္းစိတ္ေတြ ေၿဖသာေရာလားတဲ့..သားကုိေပးထားတဲ့ ေမ့ေမ့ ခ်စ္ၿခင္းေတြနဲ႕သာ ကုစားလိုက္ပါ.. အနည္းဆံုး ခဏေတာ့ သက္သာသြားမွာပါတဲ့... အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညေတြကို ကုစားဖို႔ ေမ့ေမ့ခ်စ္ၿခင္းေတြနဲ႔ ေတးသီခ်င္းေတြ ဖြဲ႔ဆုိလိုက္ရမွာပဲဗ်ာ... ။

သံသရာရဲ႕အေရြ႔က ၃၆၀ ကံတရားေတြက လည္ပတ္ေကြ႕ေကာက္ ေနတယ္လို႔ ေမေမေၿပာဖူးကတည္းက လက္ေတြ႔ဘဝမွာ မထူးခ်င္ေတာ့ပါဘူး.. ၿမင္ရာကို ထင္သလိုလုပ္... သားသက္ၿပင္းကို သားၿပန္မ်ိဳခ်... သားရွိဳက္သံကို သားၿပန္ရိုက္သြင္းၿပီး သတၱိရွိရွိရင္ဆိုင္လိုက္မယ္... က်မ္းစာကို ကုန္စင္ေအာင္ မတတ္ေၿမာက္ေပမယ့္ မာဖီးစ္ရဲ႔ သီအိုရီကို အေသအခ်ာေက်ညက္ပါတယ္ ေမေမ.. သူတပါးကိုပိုခ်စ္မိလို႔ အနစ္နာပဲခံလိုက္ပါ့မယ္ဗ်ာ...။

ကမၻာေၿမၾကီးရဲ႕ လႈပ္ႏိုးခံရမႈနဲ႔အတူ လမ္းေၾကာင္းေၿပာင္းသြားတဲ့အခါ အရာရာဟာ ပကတိအတိုင္းၿဖစ္ခြင့္ရသြားၾကမယ္တဲ့လား... ခုထိေတာ့ ကမၻာႀကီးက အိပ္ေမာက်ေနဆဲပါေမေမ...။တစ္ဘဝလံုးေရးၿခစ္လာတဲ့စာမ်က္ႏွာေတြအတြက္ အားလံုးကို အမွန္ခ်ည္းပဲ မဟုတ္ေပမယ့္ အမွန္ကို မသိက်ိဳးကၽြံၿပဳၿပီး အမွားၿခစ္ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ သားရဲ႔ ရင္တြင္းမီးမၿငိမ္းႏိုင္တာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ... ထိုက္တန္တဲ့သူကို ေစာင့္ရင္း ေမတၱာေတြက ၿပည့္လွ်ံေနပါၿပီးဗ်ာ...။

မနက္ဖန္မ်ားစြာကို ပိတ္ထားလိုက္ခ်င္တာထက္ မနက္ဖန္ရဲ႔တံခါးေပါက္ေတြ အလင္းဝင္ေပါက္ေတြကို ဖ်က္ဆီးၿပစ္လိုက္ခ်င္ၿပီးဗ်ာ... ပိတ္ထားရင္ တေန႔ၿပန္ဖြင့္ၿဖစ္ေနလိမ့္မယ္... ၿပင္ဆင္ခြင့္မရွိတဲ့ မနက္ဖန္ေတြနဲ႔အတူ လွပတဲ့နံနက္ခင္းအသစ္ေတြကိုလဲ မလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူးေမေမ... လွပစြာထုဆစ္ခြင့္မရွိတဲ့ အိပ္မက္စိတ္ကူးနဲ႔ ေန႔သစ္ေတြကို ေက်ာခိုင္းရင္း ဒုကၡေတြကို အႏုပညာေၿမာက္စြာ တစ္ကိုယ္တည္းထမ္းလိုက္ေတာ့မယ္.. ဒီကေနထြက္သြားရင္သာ တၿခားမဲ့မွာ ထာဝရ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ခြင့္ရဖို႔ ေမ့ေမ့ေမတၱာေတြနဲ႔ သားအတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါေမေမ...။


ခ်စ္ခင္ေလးစားရေသာ မႀကီး ႏွင့္ ခ်စ္ရဆံုးေသာ ဇက္တို႔ရဲ႕ စာသားမ်ားႏွင့္ ၿပန္လည္ခံစားေရးသားလိုက္ပါသည္။

စာေရးဆရာႀကီးႏွစ္ေယာက္ကို ၿပန္ေပးႏိုင္ေသာ ေကာ့မန္႔ေလးကတိုပါသည္။ စိတ္ရွည္စြာဖတ္ႀကပါကုန္။

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္


ဖိုးစိန္


ေမ်ာက္ေမ်ာက္

Sonata Cantata said...

သားကို ကိုယ္ကခ်ည္း အေလ်ာ့ေပး ေနရတယ္ထင္တာ...တကယ္ေတာ့ သူတို႔ေတြလည္း တခါတရံ ကိုယ့္တို႔ရဲ႕ ေလာင္းရိပ္မိၾကရရွာတာ အမွန္ပါ...

kay said...

ေမေမ.. ေလာင္းရိပ္ ဆိုတာ..အရိပ္ ရဲ႕ ဘယ္လို မူကြဲ ကိုေျပာတာလဲ.. လရိပ္ကိုေတာ့..ေကာင္းေကာင္းသိေနျပီေလ..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..အရိပ္ဆိုရင္ေတာ့.. ေအးျမ မွာပဲေနာ္..
ေမေမေရ..မဒမ္က်ဴရီက..အခ်စ္ဆိပ္ေတြ တက္ျပီး..အသဲကြဲဘူးသလားေတာ့..သမီး မသိဘူး..သူ႕ဘ၀ၾကီး တခုလံုး..ျပဒါးဆိပ္ေတြ တက္ျပီး..အသက္ေပးခဲ့ရတယ္ လို႕..သမီး သိဘူးလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့..ဘုရားသခင္က..တရားတယ္လို႕..သမီး သိပါတယ္..ေမေမ..

မယ္႔ကိုး said...

မေရ... စာေလးက ေကာင္းလြန္းလို႔ ရင္ထဲျပည့္ၿပီး ေျပာမထြက္ေတာ့ဘူး။
ေမေမလို႔ေခၚၿပီး ေမွာင္မိုက္ေကာင္းကင္ေအာက္ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး လို႔ ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ...

rose of sharon said...

ဖတ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ မေနာ္........ အလြမ္းဟာ အနည္းဆံုး တစ္ရာသီ ေတာ႔ ခံလိမ္႔မယ္တဲ႔လား.... တကယ္ဘဲလားလို႔ ေတြးမိသြားတယ္

Unknown said...

အမ...ကြ်န္ေတာ္က ဘုန္းေနသြန္းပါ...ကဗ်ာေတြအတြက္ ေက်းဇူးပါ...ေပ်ာ္ရြြင္ပါေစ

မီယာ said...

ေမေမ့ အေျဖေတြက ရင္ထဲ တကယ္ပဲ ထိတယ္ မေနာ္... လူေတြရဲ႕ အၾကည့္တခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ပဲ ေလွ်ာ္ဖြတ္ပစ္ရ လိမ့္မယ္ ဆုိတာ ေကာင္းလုိက္တာ

ေဆာင္းယြန္းလ said...

သန္႔စင္ၾကည္လင္တဲ့ ခ်စ္ၿခင္း ေတြနဲ႔ လႊမ္းၿခံဳထားတဲ့ ကမၻာကိုေတာ့့ လူတိုင္းတပ္မက္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ထင္ရင္ မွားသြားမွာ ေပါ့သား..။ တခ်ိဳ႕လူေတြက ေမြးဖြားလာကတည္းက အေရာင္တစ္ေရာင္တည္းနဲ႔ ေမွာင္ေနၾက သူေတြၿဖစ္တယ္။

အၾကိဳက္ဆံုးေတြထဲကမွ အၾကိဳက္ဆံုးေနာက္တခုထပ္တိုးသြားတယ္မေနာ္...

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

အေမးေလးေတြ အေျဖေလးေတြ ကဗ်ာဆန္လွပ ရင္ထဲကို အတိအက် ဝင္လာပါေတာ႔တယ္..

ဖတ္ရင္းရ႐ွိလိုက္တဲ႔ စိတ္ခံစားမႈ တစ္ခုအတြက္..
မေနာ္နဲ႔ ကိုဇက္ကို အထူး ေက်းဇူး..

ခင္မင္ေလးစားခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္..