ေသတမ္းစာ

Sunday, August 30, 2009



ဓါးတစ္လက္ၿဖင့္ ရင္ဝတည့္တည့္သို႔ ထိုးစိုက္ခ်လိုက္ေသာအခါ စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းတြင္ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ အဆံုးစီရင္ၿခင္းသည္ ၿပီးဆံုးသြားပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္မသည္လည္း ၿပီးဆံုး သြားပါလိမ့္မည္။ ထို႔အတူ အဆံုးစီရင္ၿခင္းသည္လည္း ၿပီးဆံုးသြားပါလိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္….
ကၽြန္မ၏ ခ်စ္ၿခင္းမ်ားကေတာ့ ၿပီးဆံုးသြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။

ထိုအခါ ခ်စ္သူသည္ ဝိညာဥ္ တစ္ခု၏ လြမ္းဆြတ္ၿခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဝိညာဥ္ တစ္ခုက သူ႔ကို လြမ္းဆြတ္ေနသည္ကိုေတာ့ သိခ်င္မွသိလိမ့္မည္။ ၿဖဴဆြတ္ေအးစိမ့္ေသာ ခံစားမႈကို ခ်စ္သူက သူ႔ထံုးစံအတိုင္း အေကာက္အယူလြဲခ်င္လြဲေနလိမ့္ဦးမည္။ ဖ်န္းကနဲ ထလာေတသာ ၾကက္သီးဖုမ်ားကိုၾကည့္ရင္း ခပ္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးလည္း ရယ္ေမာခ်င္ရယ္ေမာ ေနလိမ့္မည္။
ကံတရားအတိုင္းသာရွိပါေစေတာ့။

(လြမ္းတတ္ေသာ ဝိညာဥ္တစ္ခုသည္ ခ်စ္သူ႔အနားမွာရွိသည္။ ခ်စ္သူ႔အနားမွာ လြမ္းတတ္ေသာ ဝိညာဥ္တစ္ခုုရွိသည္။ ဝိညာဥ္တစ္ခုသည္ လြမ္းတတ္ေသာ ခ်စ္သူ႔အနားမွာ ရွိသည္။ ခ်စ္သူ႔အနားမွာ လြမ္းတတ္ေသာ ဝိညာဥ္တစ္ခုသည္… ….. ….. … စကားလံုးမ်ား ရႈပ္ေထြးသြားၾကသည္။)



ခ်စ္သူ၏ ေဆာင္းရာသီ ႏွင္းမ်ားသည္ ခါးသက္မူးေဝလွသည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ ခ်စ္သူ၏ ေဆာင္းရာသီအလြန္ ေႏြဦးပြဲေတာ္ တခ်ိဳ႕ကို ကၽြန္မ ဆင္ႏႊဲခြင့္ မရလိုက္ေသာ္လည္း မည္သို႔မွ မခံစားရပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္မ၏ မ်က္ရည္မိုးစက္မ်ားၾကားတြင္ေတာ့ ခ်စ္သူကို ရွိေနေစခ်င္သည္။ သို႔မဟုတ္ ခ်စ္သူရွိေနပါလိမ့္မည္။ ႏွစ္သက္စြာ သို႔မဟုတ္ မႏွစ္သက္စြာ သို႔မဟုတ္ သိမွတ္မဲ့စြာ..။

ဒိုင္ယာရီတစ္ခု၏ စာမ်က္ႏွာမ်ားသည္ သန္႔စင္ေလးနက္ေသာ ၿဖဴစင္မြန္ၿမတ္ေသာ ခ်စ္ၿခင္းမ်ားႏွင့္ ေမႊးသန္႔ေနခဲ့ဖူးသည္။ ပထမဆံုးပြင့္ေသာ အၿဖဴေရာင္ ကမၻာဦး ပန္းကေလး တစ္ပြင့္၏ရနံ႔ကို သင္တုိ႔ ရရွိခဲ့ဖူးပါသလား။ ခ်စ္သူကေတာ့ ကံေကာင္းပါသည္။ တန္ဖိုးမထားတတ္သည္ကေတာ့ သူ၏ ခံယူမႈသာၿဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္မကေတာ့ကံေကာင္းသည္လား။ ဆိုးသည္လား ။ ရာသီစက္ဝန္းတစ္ခု၏ အစသည္ ေဆာင္းရာသီ ၿဖစ္ေနခဲ့ၿပီး ကၽြန္မက မိုးေရစက္မ်ားၾကားတြင္ ေနထိုင္ရေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္။

(ကၽြန္မသည္ ခ်စ္သူကို အရမ္းခ်စ္သည္။ ခ်စ္သူကို ကၽြန္မသည္ အရမ္းခ်စ္သည္။ ခ်စ္သူကို အရမ္းခ်စ္သည္။ ခ်စ္သူကို ကၽြန္မသည္……….. ….. …… …. စကားလံုးမ်ား ရႈပ္ေထြးသြားၿပန္သည္။)


ဇီဇဝါ ရနံ႔မ်ား သင္းပ်ံ႕ေနတတ္ၿပီး အဝါေရာင္ ႏွင္းဆီအိုးတစ္အိုး ထိုးစိုက္ထားေသာ စုန္းၿပဳခံ ညမ်ားသည္ ကၽြန္မ၏ ဒိုင္ယာရီ စာရြက္ၿဖဴၿဖဴမ်ားထဲသို႔ ခုန္ေပါက္ ဝင္လာခဲ့ၾကသည္။ အေရာင္ကြဲဆို၍ အဝါေရာင္ ႏွင္းဆီမ်ားသာရွိေသာ ကၽြန္မ၏ အၿဖဴေရာင္ အခန္းေလးသည္ ဝါလြင္လြင္ ရနံ႔မ်ားႏွင့္ ၿပည့္ေနေတာ့၏။ အိပ္ရာခင္းထက္မွာ ခန္းဆီးစ ၿဖဴၿဖဴထက္မွာ နံရံၿဖဴၿဖဴေပၚမွာ အက်ီ ၤၿဖဴၿဖဴေပၚမွာ ဘယ္ေနရာ ၾကည့္ၾကည့္ ေနရာအႏွံ႕ … အဝါေရာင္ ရနံ႕မ်ားစြန္းေပလ်က္…။

ေမွာ္ပူးေနသည္ဟု ထင္ရေသာ စကားလံုးလွလွမ်ားက ကၽြန္မကို ဆြဲကိုင္ ေၿခာက္လွန္႔ ေနတတ္သည္။ ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ကၽြန္မကို ပဥၥလက္ေတြနဲ႔ မႏွိပ္စက္ပါနဲ႔လားခ်စ္သူ။ ဝဋ္ေၾကြး တစ္ခု မကုန္ခမ္းသေရြ႕ ပင္ပန္းၿခင္းၾကီးစြာ လြင့္ေမ်ာေနရဥိးမည့္ တိမ္တိုက္တစ္စ ပမာ ကၽြန္မ အခ်ိန္တန္လ်င္ ငိုေၾကြးမိပါလိမ့္မည္။ ကၽြန္မသည္ အဝါေရာင္မ်ားကို မုန္းေသာ အၿဖဴေရာင္ တိမ္တစ္စသာ ၿဖစ္သည္။

(ကၽြန္မသည္ အဝါေရာင္ ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကို မုန္းသည္။ အဝါေရာင္ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကို ကၽြန္မသည္ မုန္းသည္။ မုန္းသည္ အဝါေရာင္ ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကို ကၽြန္မ…. ….. ….. စကားလံုးမ်ား ရႈပ္ေထြးသြားၿပန္သည္။)


ဇိယုနတ္မင္းၾကီးထံမွ ၿပကၡဒိန္ လုပ္ေသာလက္ကို ကၽြန္မ ခိုးယူခ်င္သည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ အလဲအလွယ္ ၿပဳလိုသည္။ သို႔မဟုတ္ ဝယ္ယူလုိသည္။ သကၠရာဇ္ အခ်ိဳ႕ကိုဖယ္ထုတ္ ပစ္ခဲ့ခ်င္၍ ၿဖစ္သည္။ အထူးသၿဖင့္ ေသာၾကာရထားစီးလာေသာ ထိုင္ခံုနံပါတ္ (၁၃) ႏွင့္ (၁၄) ကိုတင္ေဆာင္လာသည့္ ၁၉၉၆ ကိုဖဲ့ထုတ္ခဲ့ခ်င္သည္။ ထိုသို႔ဆိုလ်င္ အတိတ္ေတြ ၿပင္ဆင္ခြင့္ ရသြားေလမည္လား။

ထင္ရေသာ အႏိုင္၊ ေအာင္ၿမင္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ မၿမင္ရေသာအရႉံး ၊ က်ဆံုးမႈ၊ မ်က္ရည္စမ်ား .. တို႔ႏွင့္ ကၽြန္မ၏ ေန႔ရက္မ်ားသည္ စြတ္စို တိတ္ဆိတ္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ရည္ကို မႏွစ္သက္ေသာ မယံုၾကည္ေသာ ဥေပကၡာၿပဳတတ္ေသာ ခ်စ္သူအတြက္ ကၽြန္မ၏ အၿဖဴေရာင္ ေခါင္းအံုးကေလးသည္ ဓားစာခံ ဝါေရာ္ စြန္းကြက္ သြားရေတာ့၏။

(ကၽြန္မသည္ မ်က္ရည္စက္မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးမႈ မရွိခဲ့ပါ။ မ်က္ရည္စက္မ်ားႏွင့္ ကၽြန္မသည္ ရင္းႏွီးမႈ မရွိခဲ့ပါ။ ရင္းႏွီးမႈမရွိခဲ့ပါ….ကၽြန္မသည္ မ်က္ရည္စက္မ်ားႏွင့္…. ….. ….. စကားလံုးမ်ား ရႈပ္ေထြးသြားၾကၿပန္သည္။)


တစ္ေလာကလံုးကို ၾကယ္ကေလးတစ္လံုးတည္းႏွင့္ ကၽြန္မကလင္းခ်င္းေစခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုၾကယ္ကေလး၏ ရာသီဥတုကေတာ့ မိႈင္းညိဳ႕ အံု႔ေဝေနခဲ့ဆဲ။ ႏွင္းရိပ္ႏွင္းေငြ႕တို႔ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ပါးပါး က်ဆင္းရြာသြန္းေနခဲ့ဆဲ။ ႏွင္းစားသၿဖင့္ တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ လြင့္ေၾကြသြားေသာ ခ်စ္သူ၏ အနာဂတ္မ်ားအတြက္ ကၽြန္မသည္ စိုးရိမ္မႈလြန္ကဲစြာ.. … သို႔ေသာ္.. .. ကၽြန္မ၏ စိုးရိမ္မႈမ်ားသည္ ဂ်ပန္ဓါးတစ္လက္ေပၚသုိ႔ သက္ေရာက္သြားခဲ့ေသာအခါ…….

အရာအားလံုး ၿပီးဆံုးလြင့္ေမ်ာသြားသည့္အခါ ကၽြန္မ၏ အၿဖဴေရာင္ အခန္းကေလးသည္ အဝါေရာင္၊ အနီေရာင္၊ မ်ား စြန္းထင္းက်န္ေနရစ္လိမ့္မည္။ ခရမ္းေရာင္ႏုႏု လႊမ္းၿခံဳထားေသာ ကၽြန္မ၏ ဝိညာဥ္ကေတာ့ ခ်စ္သူကို ေကာင္းကင္ယံကေန ငံု႔ၾကည့္ လြမ္းဆြတ္ေနပါလိမ့္မည္ ။ ခ်စ္သူကေရာ……….။

(ခရမ္းနုေရာင္ အလြမ္းမ်ား တဖြဲဖြဲ သြန္းဖြဲ႕က်လာေသာ ေကာင္းကင္ၿပင္သည္ ကၽြန္မ ၿဖစ္သည္။ ခရမ္းႏုေရာင္ အလြမ္းမ်ား တဖြဲဖြဲ သြန္းဖြဲ႕က်လာေသာ ေကာင္းကင္ၿပင္သည္ ကၽြန္မ ၿဖစ္သည္။ ခရမ္းႏုေရာင္ အလြမ္းမ်ားတဖြဲဖြဲ သြန္းဖြဲ႕က်လာေသာ ေကာင္းကင္ၿပင္ သည္ ကၽြန္မၿဖစ္သည္။…..ထိုစကားလံုးမ်ားကေတာ့ စနစ္တက် ခိုင္မာေနခဲ့ေလသည္။)

မေနာ္ဟရီ
ေရႊဖူးစာ မဂၢဇင္း ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၂


23 Comments:

Zephyr said...

ေသတမ္းစာ ..
၂၀၀၂ ကေသတမ္းစာ ...။

လူတိုင္းေသတမ္းစာေရးခြင္႔ ရခဲ႔ေစခ်င္သည္ ...။

kay said...

မေနာ္- အခုေရာ..ႏွင္းဆီ အ၀ါေတြ မုန္းေသးလားဟင္..က်မ ဘန္နာ ေျပာင္းေတာ့မယ္။ း)

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ႏွလံုးသားမွ
လြင္႔စင္အံက်လာေသာ စကားလံုးမ်ား
သိုေလွာင္ရာ စာတစ္ေစာင္ ...
ဘယ္သူက ေမွ်ာ္လင္႔ထားမလဲ
အဲဒါဟာ ... ေသတမ္းစာ ....

လင္းဒီပ said...

ေသတမ္းစာ...
မေသေသာခ်စ္ျခင္းျဖင့္ စီရင္ေရးသားထားေသာ ေသတမ္းစာ...
ခ်စ္တတ္သည့္ ဝိညာဥ္တစ္ခု၏ ေသတမ္းစာ...

အိျႏၵာ said...

မမ ဖတ္လက္စစာအုပ္ေတြပိတ္ျပီးရင္ ေသလို႔ရျပီတဲ့
ကိုမိုဃ္းေဇာ္က.......

ခ်စ္လက္စ အခ်စ္ေတြ ပိတ္ပစ္ျပီးေတာ့ေရာ..
ေသလို႔ရမလား..
ေသပစ္ႏိုင္မွာလား..
ေသေပ်ာ္ပါသလား...

စကားလံုးေတြရႈပ္ေထြးကုန္ျပန္တယ္....

ေရႊပိုး said...

ဆရာမရွင့္။ လင့္ခ္ ခ်ိတ္ခြင့္ျပဳပါ။ က်မ္းမာရႊင္လန္းပါေစ။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ထင္ရေသာ အႏိုင္၊ ေအာင္ၿမင္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ မၿမင္ရေသာအရႉံး ၊ က်ဆံုးမႈ၊ မ်က္ရည္စမ်ား .. တို႔ႏွင့္ ကၽြန္မ၏ ေန႔ရက္မ်ားသည္ စြတ္စို တိတ္ဆိတ္လာခဲ့သည္။

က်က်နနနဲ႔ရင္ဘတ္ကိုလွလွပပထိသြားခဲ့ေစတယ္

ခရမ္းႏုေရာင္ အလြမ္းမ်ားတဖြဲဖြဲ သြန္းဖြဲ႕က်လာေသာ ေကာင္းကင္ၿပင္ သည္ ကၽြန္မၿဖစ္သည္။…..ထိုစကားလံုးမ်ားကေတာ့ စနစ္တက် ခိုင္မာေနခဲ့ေလသည္။)

အလြမ္းေရာင္ေတြကေတာ့ေဆးသားမၿပယ္တတ္ဘူးေပါ့မေနာ္ေရ...

Unknown said...

2002 မွာ ဆယ္တန္းေအာင္တုန္းရွိေသး :)
ေသတမ္းစာဖတ္ျပီး က်က္သီးေတာ့တျဖန္းျဖန္း :))
အသက္ရႈရတာမြန္းက်ပ္သြားသလိုပဲ မေနာ္
ေကာင္းေသာေန႔ပါ :)

Sein Lyan Tun said...

ေသတမ္းစာ

မီးခိုးေရာင္ ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္က ေရြ႔လ်ားေနတဲ့ အညိဳေရာင္ တိမ္တိုက္ေတြ ႀကား ကၽြန္ေတာ္သည္ ခ်စ္သူကို အမွတ္မထင္ ေတြ႔ရွိခဲ့သည္... လံုးဝ ကဗ်ာမဆန္ပါ...

သို႔ေသာ္ ပထမဆံုးေသာ သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္သည့္ မိုးဖြဲဖြဲေလးမ်ားကို ခ်စ္သူ အေပၚ ရြာသြန္းေစခဲ့သည္...

ထိုမိုးစက္ေတြနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္သည္ ခ်စ္သူကို အရမ္း ခ်စ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်စ္တို႔သည္ ခ်စ္သူ၏ ေသြးေႀကာမ်ားကို ပူေႏြးစြာ အခ်စ္ေရစီးေႀကာင္း အၿဖစ္ စီးဆင္းေစခဲ့သည္။


ကံေကာင္းၿခင္းလား ဆိုးၿခင္းလား တိတိပပ မသိႏိုင္...။

ခ်စ္သူအတြက္ စာမ်က္ႏွာ တစ္ခု ဖြင့္ခဲ့သည္။

ထိုစာမ်က္ႏွာတြင္ ခ်ေရးေသာစာမ်ားသည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ေသတမ္းစာၿဖစ္ႏိုင္သည္ ကို ႀကိဳသိေနသည္။

ထင္ရေသာ အႏိုင္၊ ေအာင္ၿမင္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ မၿမင္ရေသာအရႉံး ၊ က်ဆံုးမႈ၊ မ်က္ရည္စမ်ား .. တို႔ႏွင့္ ကဗ်ာ မဆန္ေသာ ေန႔ရက္မ်ားသည္ စြတ္စို တိတ္ဆိတ္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ရည္ကို မႏွစ္သက္ေသာ မယံုၾကည္ေသာ ဥေပကၡာၿပဳတတ္ေသာ ခ်စ္သူအတြက္ ကၽြန္ေတာ္၏ အၿဖဴေရာင္ ေခါင္းအံုးကေလးသည္ ဓားစာခံ ဝါေရာ္ စြန္းကြက္ သြားရေတာ့၏။

မ်က္ရည္မ်ားကို မႏွစ္သက္ေသာ ခ်စ္သူ၊ မ်က္ရည္မ်ားႏွင္း ရင္ႏွီးမွဳ မရွိေသာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူကို မ်က္ရည္မ်ားၿဖင့္ အခ်စ္သက္ေသ ၿပဳေနခဲ့သည္။

မည္သို႔ပင္ ၿဖစ္ေစ ခ်စ္သူအတြက္ လြမ္းဆြတ္ၿခင္း အရသာကို မနာလိုစြာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ စားသံုးေနခဲ့မိသည္။

လြမ္းတတ္ေသာ ဝိညာဥ္ တစ္ခုသည္ ခ်စ္သူ႔အနားမွာ ရွိေနလွ်င္ ထို ဝိညာဥ္ သည္ သဝန္တို ၿခင္း ၊စြန္လႊတ္ၿခင္း ၊ နားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၿခင္း စသည္ စိတ္ေစသတိ မ်ားႏွင့္သာ ေရာေထြ ေနေပလိမ့္မည္။

သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ခ်စ္သူကို တစ္မိနစ္တြင္ပင္ စကၠန္႔တံ လွဳပ္ရွားေနသမွ် လြမ္းဆြတ္ တမ္းတေနခဲ့သည္။

ထိုအေႀကာင္းအရာကို ၿပံဳးရယ္ေလွာင္ေၿပာင္ေနေသာ ခ်စ္သူအတြက္ ၿပန္ေပးႏိုင္သည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသားမွ က်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္ တစ္စက္ သာ ၿဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူကို အရမ္းခ်စ္သည္။

အရမ္းခ်စ္မိသူ မွာ လဲ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူ တစ္ဦးတည္းသာ ၿဖစ္မည္။ ခ်စ္သူ ႏွင့္ အခ်စ္ႀကား စကားလံုးမ်ား ရွဳတ္ေထြးသြားႏိုင္ေပသည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခဲ့ေသာ အခ်စ္မ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ သိဂၤါရ ရသ ေၿမာက္ၿပီး ခ်စ္သူ အဖို႔ ဘယာနက ရသ ၿဖစ္ေပႏိုင္သည္။

မည္သို႔ပင္ၿဖစ္ေစ ခ်စ္သူအတြက္ ရင္ထဲက စကားလံုးမ်ား ေၿပာခ်င္တာမ်ားကို ခ်ေရးေနခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ခ်စ္သူ အတြက္ ေနာင္တရေစရန္ လြမ္းဆြတ္တမ္းတ ေစရန္မရည္ရြယ္ခဲ့ေပ။ ခ်စ္သူ ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ကို အသိအမွတ္ၿပဳရန္သာ ရည္ရြယ္ခဲ့လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ခ်စ္သူထက္ ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပးသည္ ဟု ခ်စ္သူ၏ စြတ္စြဲၿခင္းကို ေသခ်ာခိုင္မာစြာ ႀကားရေပလိမ့္မည္။

မည္သို႔ပင္ ၿဖစ္ေစ....


ခ်စ္သူေရ.....

ခ်စ္သူ ခြဲမသြားပါနဲ႔....။
ဥေပကၡာ မၿပဳလိုက္ပါနဲ႔....။
အၿပံဳးေတြ ႀကားမွာ အမုန္းေတြ ခ်န္မထားခဲ့ပါနဲ႔...။

ႏွဳတ္ကေနအႀကိမ္ႀကိမ္....

စိတ္ကေန ႏွလံုးသားကို ေရာင္စံုေဆးမ်ားသုတ္လိမ္းသလို....

ခုေရးမိေသာ ေသတမ္းစာမွာလဲ


ခရမ္းႏုေရာင္ အလြမ္းမ်ား တဖြဲဖြဲ သြန္းဖြဲ က်လာေသာ ေကာင္းကင္ၿပင္သည္ ကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္လွ်င္

ထိုေကာင္းကင္တြင္ တဆုပ္တခဲ ၿဖဴလႊလႊြ အခ်စ္မ်ား တေရြ႔ေရြ႔ ေရြ႔လ်ားေနေသာ ၿဖဴေဖြးႏုဖတ္ေနသည့္ တိမ္စိုင္မ်ားသည္ ခ်စ္သူ ၿဖစ္ေနေစခ်င္သည္ ဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ တိခ်ခိုင္မာေသာ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္မ်ားၿဖင့္ ခ်ေရးေနခဲ့မိသည္။

ခရမ္းႏုေရာင္ အလြမ္းမ်ားကို ၿဖဴေဖြးႏုဖတ္ေသာ အခ်စ္မ်ား ထာဝရ ဖံုးလြမ္းေရြ႔လ်ားေနေစခ်င္သည္။

ကၽြန္ေတာ္၏ ရူးသြပ္ေနေသာ စိတၱဇ ဆန္သည့္ ေသတမ္းစာမွာ ဒီမွ်သာ ၿဖစ္သည္။ သိုေသာ ေသတမ္းစာတြင္ မပါဝင္ေသာ စကားလံုးမ်ားကို ေသတမ္းစာ ဖတ္ေနေသာ ခ်စ္သူမွာ ၿဖည့္စြက္ ဖတ္ေနလိမ့္မည္ဟု တစ္ထစ္ခ် ယံုႀကည္မိသည္။




း)))


“အေရးအသား၊ စိတ္ကူးေကာင္းေသာ မႀကီး၏ စာမ်ားကို လွလွ ပပ ခံစားခ်က္အၿပည့္ၿဖစ္ ဖ်က္ဆီးသြားခဲ့ေသာ ေမ်ာက္ေမ်ာက္ ၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို စာေရးဆရာမ နားလည္ေပလိမ့္ ဟု ယံုႀကည္မိသည္။”

ဒီေသတမ္းစာကို ဖတ္ၿပီး ေရးမိေသာ ေသတမ္းစာ တစ္ေစာင္သာၿဖစ္သည္။

ခ်စ္ခင္ေလးစားၿခင္းမ်ားစြာၿဖင့္

ေမ်ာက္ေမ်ာက္

ဖိုးစိန္

ေဇာ္ said...

ဒီလုိေသတမ္းစာမ်ိဳး မေသခင္ ေရးတတ္ခ်င္တယ္။ =]

sweetpeony said...

ခံစားသြားတယ္ အမ...
စကားလံုးေတြလည္း ရႈပ္ေထြးေနျပီ...
တဖြဲဖြဲက်လာမယ့္...........
.........
......... သိနုိင္ပ့ါမလား

tg.nwai said...

မေနာ္ေရ..လွပသပ္ယပ္ၿပီး ခံစားမႈအျပည္႔ေပးတဲ႔ ဒီစာစုေလးကို ျပန္ေဖာ္ျပေပးလုိ႔ ေက်းဇူးပါ...အနုပညာ ပဥၥလက္နဲ႔ က်စ္လစ္သိပ္သည္းစြာ ပုံေဖာ္နုိင္စြမ္းတဲ႔ စကားလံုးေတြၾကားမွာ မေနာ္ရဲ႕ လွပနူးည႔ံတဲ႔ နွလံုးသားတစ္စံုကို တစြန္းတစ ျမင္လို္က္ရသလုိပါပဲ..။

tg.nwai said...

မေနာ္ေရ..လွပသပ္ယပ္ၿပီး ခံစားမႈအျပည္႔ေပးတဲ႔ ဒီစာစုေလးကို ျပန္ေဖာ္ျပေပးလုိ႔ ေက်းဇူးပါ...အနုပညာ ပဥၥလက္နဲ႔ က်စ္လစ္သိပ္သည္းစြာ ပုံေဖာ္နုိင္စြမ္းတဲ႔ စကားလံုးေတြၾကားမွာ မေနာ္ရဲ႕ လွပနူးည႔ံတဲ႔ နွလံုးသားတစ္စံုကို တစြန္းတစ ျမင္လို္က္ရသလုိပါပဲ..။

emayarKhin said...

ခ်စ္မ..ေရ..အေရးအသားေတြကုိ
တကယ္အားက်တယ္....
အရမ္းလဲၾကိဳက္တယ္....


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင္႕
အမရာ

Anonymous said...

ေကာင္းလိုက္တဲ႔ စကားလံုးေတြကြယ္.
လွလွပပေလးဖတ္ရတယ္.
ဒါနဲ႔ မီးကိုေရာမုန္းသလားဟင္။ း(
အ၀ါေရာင္နွင္းဆီပန္းကိုပဲ မုန္းေနာ္.
အ၀ါေရာင္ေကာင္မေလးကိုေတာ႔ မုန္းနဲ႔.
ပရိုဖိုင္းက ဘယ္မွာလဲ မီးမေတြ႔ဘူး။
စီဘံုးမွာ ေအာ္မရတာ ဆိတ္နာဒယ္။ း(

မယ္႔ကိုး said...

မေရ....လွပလြန္းတဲ့ ေသတမ္းစာကို အျမတ္တႏိုးဖတ္သြားပါတယ္။

မယ္႔ကိုး said...

မေရ...လွပလြန္းတဲ့ ေသတမ္းစာကို အျမတ္တႏိုးဖတ္သြားပါတယ္။

rose of sharon said...

အဝါေရာင္ႏွင္းဆီပန္းကို မုန္းတယ္တဲ႔လား... ဒို႔ကႏွင္းဆီပန္းဆို ဘာအေရာင္ၿဖစ္ၿဖစ္ ၾကိဳက္တာ.... အၿဖဴေရာင္အခန္းေလးနဲ႔ ခရမ္းေရာင္ႏုႏုလႊမ္းၿခံဳထားတဲ႔ဝိညာဥ္ေလး ကိုၿမင္ေယာင္ၾကည္႔လိုက္မိတယ္

yangonthar said...

အစ္မေရ လွပတဲ ့စာသားေတြကုိ ေငးေမာေနရ
ပါတယ္ အျဖဴေရာင္အခန္းငယ္ထဲက အဝါေရာင္
ေတြကုိ မုန္းတဲ ့မိန္းမငယ္ကုိ လည္း မ်က္ဝါးထင္
ထင္ျမင္သြားပါတယ္ ခံစားခ်က္ကုိ ဖြဲ ့ထားတဲ ့
အေရးအသားေတြကုိ ေလးေလး စားစား မွတ္
သားသြား ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ
ေလးစားခင္မင္လွ်က္
ေအးျမသာယာပါေစ :D
ရန္ကုန္သား

Julian said...

ေသတမ္းစာဆိုလို႔..........
ျမန္ျမန္လာဖတ္တာ
ဘာအေမြမ်ားေပးခဲ႔မလဲလို႔ေပါ႔ေလ......ငါ႔နာမည္ေလးမ်ား စာတမ္းေနာက္ဆံုးေနာက္ေက်ာစာရြက္ရဲ႔ ေအာက္နားမွာကပ္ပါလိုပါျငား။

ေပးစရာအေမြကလည္းသိပ္က်န္ပံုမေပၚဘူး အျမဲ ၂၅ မိနစ္ေနာက္က်ေနတတ္တာကိုး။

အခုမွရွင္းတြားတယ္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ၀ိဥာဥ္တစ္ေကာင္၏ေျခာက္နည္းအတတ္ပညာေပါ႔။

ေအာင္မေလး နာ႔ဂိုဂေလာက္ဂ်စ္တဲ႔တူ ဘ၀ေျပာင္းတြားရင္ေတာ႔ မေျပာင္းခင္ တိပ္ဂ်စ္ခ်ရာလိုဘူးလို႔ေျပာမွာ

ေလာေလာဆယ္တစ္ေကာင္ေတာင္မနဲထိန္းေနရတာ ၀ိဥာဥ္၂ေကာင္ဆိုနိုင္ဘူး နိုင္ဘူး

ဂ်ဴ

mo3s3t said...

အစ္မေရ ...
ခံစားသြားတယ္ ...
အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ ...

မီယာ said...

မေနာ္ ေနေကာင္းၿပီလား... ေသတမ္းစာ ဆုိလုိ႔ မရဲတရဲ ဖတ္လုိက္တာ...

sait phay yar said...

မေနာ္ ၾကိဳက္တယ္ အေတြးေကာင္းေလးတစ္ခုပါ ခံစားခ်က္ေတြပါေနတယ္ေနာ္..