ဇာတ္ညႊန္း

Monday, July 13, 2009


ဇာတ္ၫႊန္း

တိမ္ေတြၿပိဳက်လာပုံကဆန္းတယ္
ဒီေန႔ဟာ တနလၤာေန႔တစ္ေန႔ပဲ
တနဂၤေႏြဆီကို တစ္ေကြ႕တစ္ပတ္ႀကီး ျပန္ေလ်ွာက္ရဦးမွာ
တစ္ေန႔ခ်င္း... တစ္ေန႔ခ်င္း... ေနာက္က်ေနရဦးေတာ့မယ္။

ေကာင္းကင္က... ျခစ္ျခစ္ေတာက္အုံ႔ဆုိင္းေနတယ္
ဧကရာဇ္ပြင့္ေၾကြေတြကို သိမ္းထားရရင္ေကာင္းမလား
ဖားလ်ားဆံႏြယ္ရွည္ေတြက ေႏြကိုယက္ေဖာက္ရင္း
စက္တင္ဘာေတးခ်င္းကိုဆိုလို႔ ။

မာယာပ်ဳိ႕ပ်ဳိ႔ေတြကို ၿပံဳးျပလိုက္ဖို႔ ေမ့ေနတဲ့ညေန
စာေတြေရးေရးၿပီးမထည့္ျဖစ္ခဲ့တာပါ
မနက္ျဖန္ခါဆီသြားမယ့္လူၾကံဳ
သူက ... ေနအစုန္ကို ေစာင့္ေနေသးသတဲ့ ။

ေနာက္ဆုံးဇာတ္၀င္ခန္းေရာက္ၿပီ
ဘ၀ကိုခဲြစိတ္ကုသဖို႔ ေလ်ွာက္လႊာတင္ထားတဲ့ေန႔
ေရာင္ျခည္ဟာ... ႏွင္းကိုမခဲြႏိုင္တာလား
ထြက္ကို မထြက္လာေသးတာလား
.... .... .....
အဲ့ဒီနံနက္ခင္းကျဖင့္ ခုထိမီးမလာေသးဘူး။


မေနာ္ဟရီ


18 Comments:

Julian said...

NO . (1)

Sein Lyan Tun said...

မဂ်ဳ.............

၂၂၂၂၂၂၂၂၂၂၂၂၂

Anonymous said...

စက္တင္ဘာေႏြတဲ႔လား.. မီးလည္းမလာဘူးတဲ႔လား..

Anonymous said...

ပံုေလးလွတယ္.. ဘယ္ကရ?
ကဗ်ာေလးကလည္းေကာင္းပါ႔..
အန္တီေမျငိမ္းၾကီးေျပာသလို ဒီစကားလံုးေတြဘယ္ကေကာက္ရ?

Anonymous said...

အေပၚက ၁နဲ႔ ၂ယူသြားေသာ ႏွစ္ေယာက္ကို
မေက်နပ္ပါ.. ဟြင္း

Sein Lyan Tun said...

တိမ္ေတြ ၿပိဳက်လာတဲ့ ေန႔က တနလာၤေန႔တဲ့လား...


ေနာက္တနဂၤေႏြ ၿပီးရင္ လာမယ့္ တနလာၤေန႔မွာေရာ....တိမ္ေတြ က ဆန္းၿပားစြာ ၿပိဳက်လာအံုးမတဲ့လား...

စက္တင္ဘာေတးခ်င္းေတြကို သီဆိုၿပီး ၿပံဳးၿပဖို႔ေမ့တဲ့ ညေန ေတြမွာ ဇာတ္သိမ္းေတာ့မွာလား..

ဘဝကိုခြဲစိတ္ကုသဖို႔ေလွ်ာက္လႊာတင္တဲ့ေနက တနလာၤေန႔ အဲဒီေန႔က မီးမလာဘူးဆိုရင္ေတာ့...

ခြဲစိတ္ဖုိ႔ ေစာင့္ေနတဲ့ လူနာက ဇာတ္ဝင္ခန္းမေရာက္ေသးဘူးေပါ့ေနာ္...

မခြဲစိတ္ခ်င္ပါဘူး...

ခံစားတတ္သလိုခံစားသြားတယ္ မႀကီး

ကဗ်ာေလးကလွတယ္


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္

အိျႏၵာ said...

တိမ္ေတြၿပိဳက်လာပုံကဆန္းတယ္
ဒီေန႔ဟာ တနလၤာေန႔တစ္ေန႔ပဲ
တနဂၤေႏြဆီကို တစ္ေကြ႕တစ္ပတ္ႀကီး ျပန္ေလ်ွာက္ရဦးမွာ
တစ္ေန႔ခ်င္း... တစ္ေန႔ခ်င္း... ေနာက္က်ေနရဦးေတာ့မယ္။

မမ..တနဂၤေႏြဆီတစ္ပတ္ျပန္ျပန္ေလွ်ာက္ရတာ..
သိပ္ေမာတယ္....

တနလာၤေတြ ဖုးပံုပြင့္ပံုကိုလဲေမာတယ္

ရာသီအစီးအဆင္းမွာ..ဒိုက္သရိုက္ေတြ ေမ်ာပါေနတာကိုလဲေမာတယ္...

ကဗ်ာေလးကလည္း လွလွေလးနဲ႔ ေမာလိုက္တာ

Julian said...

ဇာတ္ၫႊန္း ကိုဖတ္ျပီး ဘယ္လိုဇာတ္၀င္ခန္းမွာ ဘယ္ဇာတ္ေကာင္ကိုသံုးရင္ေကာင္းမလဲလို႔ေလ။

ခက္တာက တိမ္ျပိဳတာေတြ ေန႔တာညတာေတြ ေန႔ရက္ေတြ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူရင္းအသက္ရႈက်ပ္ေနတဲ႔ေကာင္းကင္ မေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြၾကားက ပန္းပြင္႔ေတြ
လူၾကံဳကိုေစာင္႔ေနၾကတဲ႔ မာယာအျပည္႔နဲ႔စာေတြ ေနာက္ဆံုးဇာတ္၀င္ခန္းေရာက္သည္ထိ ေနအစုန္ကိုေစာင္႔ခဲ႔ေပမယ္႔ ႏွင္းကိုတိုးမထြက္နိုင္ခဲ႔တဲ႔ေရာင္ျခည္ ဒါေတြအားလံုးကိုဖန္တီးေပးနိုင္ေပမယ္႔

မီးမလာတဲ႔နံနက္ခင္းကိုေတာ႔ျဖင္႔ဇာတ္ညႊန္းအတိုင္းမလုပ္နိုင္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေရ။

ကိုယ္ကမီးမလာတာကိုမသိခဲ႔တာမဟုတ္ဘူး ။ မီးဆိုတာဘာကိုေျပာတယ္ ဘာကိုေခၚတယ္ ဘာအတြက္ ဘယ္မွာ ဘယ္လို ..... အဲဒါေတြကိုမသိခဲ႔ရတာပါကြယ္။

ဇာတ္ညႊန္းအစစ္ေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ခင္းပါအုန္းေနာ္

ဂ်ဴ

လင္းဒီပ said...

တနဂၤေႏြဆီကို တစ္ေကြ႕တစ္ပတ္ႀကီး ျပန္ ျပန္ေလွ်ာက္
အဲဒီ ကရြတ္ကင္းေပၚမွာ....
ခြဲစိတ္ကုသလိုက္ရင္ေကာ
ျပန္ေကာင္းလာမွာလား ဘဝရယ္...။

ေဇာ္ said...

တကယ္ကုိ ဖတ္ရတာ အရသာရွိလြန္းတဲ့
ကဗ်ာေတြကုိ ခုမွ အကုန္စုျပီး ဖတ္လုိက္ရတယ္ဗ်ာ။
အြန္လုိင္းကုိ အိပ္ေရးပ်က္ခံျပီး ၀င္ရတာ
တန္ဖုိးရွိလုိက္တာ ... =)

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေနာက္ဆံုးဇာတ္ဝင္ခန္း
ေရာင္ျခည္ဟာ... ႏွင္းကိုမခဲြႏိုင္တာလား
ထြက္ကို မထြက္လာေသးတာလား ...

ခြဲစိတ္ကုသၿဖစ္မွာလား
ခြဲစိတ္ကုသၿဖစ္ရင္ေကာ ???????
?????????
????????????????????????????????????
???????????????????????????????

ေသခ်ာတာကေတာ႕
ဘယ္သူမွ ေသခ်ာမသိႏိုင္ၾကဘူး ....

ေမဇင္ said...

တနၤလာေန႕ျပီးရင္ တနဂၤေႏြ ေရာက္ဖတ္ တပတ္ၾကီး ျပန္ေလွ်ာက္ရဦးမွာ... း(

tin min htet said...

မေနာ္ ကဗ်ာေတြ သိပ္ေကာင္းေနေတာ့
ကဗ်ာေရးရမွာ ေၾကာက္ေနတယ္ ..

အပ်င္းႀကီးျခင္းအတြက္
ဆင္ေျခေကာင္းေကာင္း တခု :P)

ေဆာင္းယြန္းလ said...

မနက္ျဖန္ခါဆီသြားမယ့္လူၾကံဳ
သူက ... ေနအစုန္ကို ေစာင့္ေနေသးသတဲ့

Zephyr said...

ေအာ္ သံေ၀ဂရလိုက္တာ ...
ေမာင္ဖိုးစိန္က ပံုေတာင္မေပၚေတာ႔ဘူး ..
မဂ်ဴက တစ္ရေအာင္ေျပးရင္း ဆံပင္ေတြျဖဴျပီး မ်က္ႏွာပါ ၀ါးသြားတယ္ ...
ျဖစ္ရတယ္ ..
ကြ်တ္ကြ်တ္ကြ်တ္ ...
.........................

မူလ က ဤကြန္မင္႔သည္ ေလွ်ာက္လႊာစာရြက္ သံုးမ်က္ႏွာရွည္ေသာ္လည္း ... စီစစ္ေရးမွ ျဖတ္ေတာက္လိုက္သျဖင္႔ တုိႏွံ႕ႏွံ႕ေလးသာက်န္သည္ ...။

ယခုကဗ်ာကိုလည္း ႏွစ္သက္သည္ ...။
သံုးသက္သည္။
ေလးသက္သည္။
ငါးသက္သည္။
ေျခာက္သက္သည္။
...
...
ကရုဏာသက္သည္။
...
...

ၠဤအရာသည္ ထိုအရာႏွင္႔ ႏႈိင္းယွဥ္၍မရေသာလည္း
ဤအရာ၏ တည္ရိွမႈကို ဟဒယ ၀တၱဳက အသိအမွတ္ျပဳသည္။

ကဗ်ာျဖစ္၍သာ ကဗ်ာလိုဖတ္လိုက္ပါသည္။
အကယ္၍ ကဗ်ာမျဖစ္လွ်င္လည္း "အကယ္၍ ကဗ်ာမ" လို ဖတ္လိုက္မည္သာျဖစ္ပါသည္။



ခင္မင္စြာျဖင္႔
Z

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

မေနာ္ေရ..
ကဗ်ာေလး လွလိုက္တာ..

“ေရာင္ျခည္ဟာ... ႏွင္းကိုမခဲြႏိုင္တာလား
ထြက္ကို မထြက္လာေသးတာလား
.... .... .....
အဲ့ဒီနံနက္ခင္းကျဖင့္ ခုထိမီးမလာေသးဘူး။”


ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္..

မင္းေနေ၀း said...

ကဗ်ာ .... ကဗ်ာ ....
နားလည္သလိုသာေရးခ်လိုက္ရရင္ တစ္မ်က္ႏွာျပည့္ေရာ့မယ္... အတိုးခ်ဳံးပဲ .. ေကာင္းအိ :D

မယ္႔ကိုး said...

တနလၤာေန႔ အမုန္းကို အေတြးဖြဲ ့ထားတာ အရမ္းလွတယ္ မ။

ဖားလ်ားဆံႏြယ္ရွည္ေတြက ေႏြကိုယက္ေဖာက္ရင္း
စက္တင္ဘာေတးခ်င္းကိုဆိုလို႔ ။

ဒီလိုအဖြဲ ့မ်ိဳးေတြကို အၿမဲပဲ ႀကိဳက္တယ္။